Polacy na ratunek Żydom godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Wbrew licznym głosom i opiniom św. Maksymilian Kolbe nie był antysemitą. Najwyższym sprawdzianem jego stosunku do Żydów była wojna. W grudniu 1939 r. w Niepokalanowie schroniło się ok. 3500 osób wysiedlonych głównie z województwa poznańskiego, wśród których było ok. 1500 Żydów. Ojciec Kolbe jako gwardian zapewnił wszystkim schronienie i wyżywienie. Po kilku miesiącach przesiedleńcy zostali wywiezieni przez Niemców, ale kilkoro Żydów ukryło się w klasztorze. Nieocenione jest też świadectwo z Auschwitz - Birkenau żydowskiego więźnia Zygmunta Gorsona.

Opis (streszczenie): W Żułowie siostry franciszkanki prowadziły przeniesiony z podwarszawskich Lasek zakład dla niewidomych. Był tam również ukrywający się przed gestapo ks. Wyszyński, który zajmował się m.in. ratowaniem trzyosobowej rodziny żydowskiej

Opis (streszczenie): Przedstawienie historii dwóch rodzin, które żyły na obrzeżach Rejowca i uratowały grupę Żydów, którzy uciekli z getta i ukrywali się w stodole państwa Jędrasików i we młynie państwa Danielczuków.

Opis (streszczenie): Piotr Likos wraz z żoną Apolonią i nastoletnią córką Natalią mieszkał na uboczu wsi Opoka Duża, niedaleko Annopola. Po wybuchu wojny rodzina pomagała ukrywać Żydów zbiegłych z getta w Annopolu i okolicznych obozów pracy.

Opis (streszczenie): W czasie okupacji niemieckiej Kazimierz Bogucki z żoną Haliną mieszkał w Lublinie przy ul. Strażackiej 5. Przed wojną był pracownikiem elektrowni w Zamościu, później pracował w Międzykomunalnym Związku Energetycznym w Lublinie. Jako oficer uczestniczył w kampanii wrześniowej, a po powrocie z frontu działał w konspiracji. Kazimierz wykorzystywał swoją pracę w zakładzie energetycznym jako przykrywkę do prowadzenia działalności pomocowej. W czasie okupacji udało mu się uratować żydowską dziewczynkę o polskim nazwisku Regina Dziedzio. Pomógł też w uratowaniu studentki architektury Janiny Czaplińskiej. W październiku 1981 roku Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował Kazimierza Boguckiego tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Opis (streszczenie): Jan i Maria Wróblowie mieszkali we wsi Nowy Bidaczów koło Biłgoraja (woj. lubelskie), gdzie prowadzili gospodarstwo rolne. Od jesieni 1942 r. udzielali pomocy trzyosobowej żydowskiej rodzinie z Biłgoraja.

Opis (streszczenie): 6 października 1951 roku w obławie UB i KBW zginął żołnierz podziemia niepodległościowego Edward Taraszkiewicz "Żelazny". Dzień później funkcjonariusze Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego zaaresztowali felczera Andrzeja Fedorowicza, mieszkańca Sosnowicy, oskarżając go o udzielanie pomocy medycznej partyzantom Żelaznego. Niejako przy okazji późniejszego procesu sądowego wyszło na jaw, że w czasie okupacji niemieckiej, Andrzej Fedorowicz z narażeniem życia udzielał pomocy medycznej okolicznym Żydom i partyzantom żydowskim.

Opis (streszczenie): Historia Piotra Kościeleckiego, pochodzącego ze wsi Grądy - Woniecko, zamordowanego przez Niemców za ukrywanie żydowskiej rodziny. Pamięć zamordowanego uczcił Instytut Pileckiego, odsłaniając w rodzinnej miejscowości Piotra tablicę pamiątkową.

Opis (streszczenie): Stanisław i Eudokia Koszewscy mieszkali w Suchawie, w powiedzie włodawskim. Po wybuchu wojny zaczęły się prześladowania Żydów. Miejscowi Żydzi zostali przetransportowani do getta we Włodawie, a następnie do obozu śmierci w Sobiborze.

Opis (streszczenie): Rodzina Chudzików mieszkała we Włodawce. Ich obora stykała się z granicą getta. Obora ta była łącznikiem między miejscową ludnością, a zamkniętymi w gettcie Żydami. Były w niej deski, które się przesuwały i dzięki temu można było wchodzić, wychodzić, przekazywać rzeczy. Po drugiej stronie był podobny budynek, dzięki temu proceder był niezauważalny. Bohaterem opowieści jest Czesław Chudzik. Urodził się w 1928 roku I był już 11 letnim chłopcem, kiedy wybuchła wojna. Jego matka pomagała Żydom, choć była to biedna rodzina. Często przychodzili i prosili o jedzenie lub o pomoc w innych sprawach.

Opis (streszczenie): Florian Oszust mieszkał wraz z rodziną we Frampolu. Urodzony w 1920 roku, ukończył tam szkołę powszechną, gdzie poznał Gołdę Dymbort, w której się zakochał. W czasie wojny, w okresie prześladowania Żydów Florian ukrył narzeczoną na strychu sklepu, w którym pracował.

Opis (streszczenie): Lejb Goldberg urodził się w 1927 roku w Kurowie i był synem Abe i Chany. W czasie wojny ukrywał się w kilku gospodarstwach, w tym przede wszystkim u rodziny Rodaków. Rodzina Wawrzyńca i Katarzyny Rodaków była przodującą społecznie - byli to ludzie światli i na wsi poważani. Ich syn Stefan był jedynym w okolicy, który doszedł w swojej edukacji do uniwersytetu i studiował polonistykę na KUL. Początkowo chłopiec w dzień ukrywał się w lesie, a spał w stodołach i na poddaszach obór w okolicznych wsiach, czasem gospodarze nawet nie wiedzieli, że u nich ktoś śpi. U Rodaków doczekał do końca okupacji. Po wojnie wyjechał do Izraela i długo utrzymywał listowny kontakt z polską rodziną.

Opis (streszczenie): Wincenty Maciejewski wraz z rodzeństwem pomogli w czasie wojny dwóm rodzinom żydowskim. Trafiło do niego rodzeństwo Seidmanów. Ukrywali się w Polichnie na strychu Maciejewskich przez ponad dwa lata. Państwo Maciejewscy pomogli także znaleźć schronienie mężczyźnie, którego z racji zawodu, nazywali Olejarz. Mężczyzna przeżył wojnę.

Opis (streszczenie): Franciszek i Maria Łakotowie od września 1942 r. do maja 1944 r. ukrywali w swoim domu w Opolu Lubelskim troje Żydów (ojca z dwójką dzieci) Mortona, Suche i Hindę Berman. Byli oni sąsiadami Łakotów sprzed wojny. Matkę i dziadków Niemcy zamordowali na Majdanku. Ojciec i dzieci przeżyli dzięki nam mówi Kazimiera Wiertel, córka Łakotów. Jednak najpierw wydawało się, że i ta trójka nie przetrwa wojny. Ktoś bowiem ich zadenuncjował i po Bermanów przyszli policjanci. Nie zabrali jednak ukrywających się Żydów, tylko to, co mieli ze sobą. Łakotom poradzili, żeby do ich następnej wizyty pozbyli się Żydów. Franciszek jednak ukrył ich w innym miejscu - w jamie wykopanej w stodole. Tam Bermanowie dotrwali do maja 1944 r.

Opis (streszczenie): W Zawadówce nieopodal Urszulina ukraińska rodzina Suproniuków ukrywała w bunkrze pod oborą 11 - osobową żydowską rodzinę Turbinerów.

Opis (streszczenie): Reportaż jest filmową opowieścią o rodzinie Kuszllów, która w czasie hitlerowskiej okupacji pomagała społeczności żydowskiej. Kazimierz Kuszell i Maria Konic poznali się około 1918 r. w Warszawie w SGGW, gdzie studiowali rolnictwo. Pobrali się w 1922 r. i zamieszkali w Przytocznie w majątku ziemskim. Maria, choć wychowana w religii katolickiej, była z pochodzenia Żydówką. Mieli siódemkę dzieci dwóch synów i pięć córek. W Przytocznie Kuszllowie gościli wielu przyjaciół, często z całym rodzinami. Gdy wybuchła wojna, jesienią 1939 r. przyjęli do siebie rodzinę Serejskich. Marian Serejski, historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, był Żydem. Jego żona Janina Polką. Do końca okupacji ukrywało się tu kilka żydowskich rodzin. Wszyscy przeżyli wojnę.

Opis (streszczenie): Karol Mazurkiewicz, rolnik z Urzędowa został oskarżony o przetrzymywanie 5 - osobowej rodziny żydowskiej. Mazurkiewicz został aresztowany, osadzony na Zamku, a potem na Majdanku. Z Lublina wywieziony został do obozu w Landzberg - Licht, gdzie w 1945 roku zmarł. O jego śmierci rodzina dowiedziała się od współtowarzysza niedoli. Rodzina żydowska została zabrana do Kraśnika, dalsze jej losy są nieznane.

Opis (streszczenie): Julia Pępiak w czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej przez 3 lata przechowywała w Bełżcu dwie Żydówki: Salomeę Helman i jej córkę Bronię. Było to wielkie ryzyko, ponieważ w domu Julii Niemcy przymusowo zakwaterowali dwóch SS - manów z załogi niemieckiego obozu zagłady SS - Sonderkommando Bełżec, utworzonego 17 marca 1942 przez Niemców. Nieostrożny ruch lub niewłaściwy gest mogły ściągnąć śmierć na całą rodzinę i bliskich. Julii Pępiak udało się jednak przechować żydowską matkę z dzieckiem. Po wojnie uratowane wyjechały do Izraela.