Polska i świat z historią w tle godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Reportaż o Ilustrowanym Kurierze Codziennym, najwiekszym koncernie prasowym II Rzeczpospolitej, opowiedziany przez pryzmat historii sławnego, krakowskiego gmachu na ulicy Wielopole. 28 października 2011 roku skończyła się pewna epoka w Krakowie. Pałac prasy w centrum miasta, u zbiegu ulic Wielopole i Starowiślnej, opustoszał. Pracownicy "Dziennika Polskiego" przenieśli się, po sprzedaży gazety niemieckiej firmie wydawniczej, w nowe miejsce. W tym starym budynku, zwanym "krążownikiem na Wielopolu", nieprzerwanie od 1927 roku, tętniło zycie. Najpierw była tu siedziba potężnego Ilustrowanego Kuriera Codziennego, a od 1945 roku redakcje wielu gazet, wydawanych w Krakowie.

Opis (streszczenie): CASA C - 295M jest samolotem transportowym będącym na wyposażeniu Polskich Sił Powietrznych od 2003 roku. Świetnie sprawdza się w lotach na małych wysokościach, co jest szczególnie ważne w operacjach powietrznych w warunkach wojennych. Samolot jest wykorzystywany rutynowo do wsparcia logistycznego oddziałów polskich sił zbrojnych działających poza granicami naszego kraju. W filmie występuje mjr pil. Krzysztof Dzido z bazy lotnictwa transportowego w Krakowie.

Opis (streszczenie): Reportaż przestawia urokliwe miasto Zaleszczyki, o którym Maria Jasnorzewska - Pawlikowska pisała: "Lato odchodziło stamtąd leniwie, przeciągając się jak kot, a wracało szybko pikującymlotem jaskółki".

Opis (streszczenie): Reportaż o miejscu zagłady Żydów, nieznanym historykom holokaustu. Tadeusz Niziński objechał na rowerze prawie całą Polskę w poszukiwaniu miejsc zagłady Żydów, ale to miejsce jest dla niego zaskoczeniem. Chociaż minęło ok. 70 lat, nikt o tym dotąd nigdzie nie napisał - poza lokalnymi broszurami. Tu, w Parzymiechach, w obozie pracy przymusowej dla Żydów, zachowała się stara rampa, fragmenty torów, piękna zabytkowa synagoga, porośnięta drobnymi drzewami i trawami i kirkut, jedyny w swoim rodzaju w Polsce, z żeliwnymi macewami. To miejsce zagłady wielu istnień ludzkich. Obóz ten, zwany oficjalnie Przymusowym Obozem Pracy dla Żydów i Obcokrajowców, powstał w roku 1941. Cały teren obozowy otoczony był drutem kolczastym, a warunki w nim panujące w zasadzie nie różniły się niczym od tych, które były w obozach koncentracyjnych. Więziono tutaj ludność żydowską, m. in. z Myszkowa, Sosnowca, Będzina i wielu innych miejscowości. W dawnym pałacu Karola Potockiego mieszkał generał major SS, niejaki Schmeld. Obozu pilnowało 50 Niemców, a komendantem całości był essesman Meiwald. Obóz istniał do roku 1944. Zostało po nim zabudowanie przeznaczone na krematorium. Niedawno z inicjatywy wójta Jana Siei ufundowano kamień upamiętniający miejsce zagłady.

Opis (streszczenie): W roku 1951 Miedzeszyn został włączony w obszar m. stołecznego Warszawy. Tu właśnie Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego w jednym z domków utoworzyło więzienie dla wyimaginowanych wrogów PRL. Pierwszy zdekonspirował to tajemnicze miejsce ppłk Józef Światło, były pracownik MBP, który w grudniu 1953 roku zbiegł na zachód. Zakonspirowane miejsca kaźni i przebieg tajnych procesów w Polsce ujawnił w audacjach RWE, emitowanych od października 1954 roku do końca roku 1955. Potem sprawa ucichła, a mieszkańcy tych okolic albo się bali o tym mówić, albo byli nieświadomi, co dzieje się za ogromnym dwumetrowym murem. Dopiero IPN w ramach akcji "Śladami zbrodni" rozwiązał tajemnicę willi, której nadano kryptonim "Spacer". Więźniami byli tu m.in. Marian Spychalski, Władysław Gomułka, Bolesław Kontrym, Włodzimierz Lechowicz i wielu innych. Wielu z nich nawet nie wiedziało, gdzie jest. Metody przesłuchań i kary stosowane wobec zatrzymanych były okrutne. Konstrukcja programu opiera się na wypowiedziach historyka Andrzeja Paczkowskiego, dziennikarza Jerzego Morawskiego, rzecznika prasowego ABW. Wypowiedzi są ilustrowane materiałami ikonograficznymi z zasobów IPN oraz inscenizacjami. W warstwie dźwiękowej znajdą się fragmenty wypowiedzi ppłk. Józefa Światły z audycji radiowych RWE.

Opis (streszczenie): Na wpół mityczna Lauda znana jest chyba każdemu Polakowi z powieści Sienkiewicza lub twórczości Miłosza, który z tamtych stron się wywodził. Niewielu jednak poza Litwą kojarzy niewielką miejscowość Podbrzeż leżącą nad rzeką Laudą; właśnie w tej niewielkiej miejscowości znajduje się jedyne na świecie Muzeum Powstania 1863 roku urządzone w dawnym dworku Szyllingów. 150. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego stała się okazją do przypomnienia o Podbrzeżu, całej Litwie i nie tylko. Nieprzypadkowo właśnie tu postanowiono odsłonić pomnik zrywu 1863 roku, jak i wybrano tę miejscowość na kulminacyjne uroczystości obchodów 150. rocznicy. Reportaż przybliży widzom litewską pamięć Powstania Styczniowego, tak bardzo splecioną z polską, a jednocześnietak różną.

Opis (streszczenie): Historia o człowieku z pasją, dla którego odtwórstwo i grzebanie się w historii jest alternatywą dla pustki tabloidów, komputerowych gier i internetowych randek. Andrzej Kościuk, bo o nim mowa, żyje na co dzień w realiach średniowiecznego grodu pod Byczyną, zbudowanego na wzór opolskiego Ostrówka i otoczonego fosą. Każdego roku z różnych części Europy do grodu zjeżdżają podobni Kościukowi zapaleńcy, którzy wdziewają na grzbiet kolczugę i zamieniają prozę dnia codziennego na epokę średniowiecza.

Opis (streszczenie): Jest kwiecień 1919 roku. Polska od kilku miesięcy jest niepodległym państwem, jednak ze względu na skomplikowaną sytuację wewnętrzną i międzynarodową losy II Rzeczpospolitej są wciąż niepewne. W tym czasie z rekomendacji gen. Tadeusza Rozwadowskiego, szefa misji wojskowej w Paryżu, u marszałka Józefa Piłsudskiego melduje się 26 - letni Amerykanin - młody lotnik, który zgłasza chęć utworzenia złożonej z Amerykanów jednostki lotniczej, wspierającej Polaków w walce z bolszewikami. Tak zaczyna się jedna z najdziwniejszych biografii w historii walki o niepodleglość.

Opis (streszczenie): Jak mówią mieszkańcy, kiedyś przez Pławną się przejeżdżało, dzisiaj tutaj się przyjeżdża. Małą dolnośląską wieś w dużą historyczną atrakcję zmienił jeden człowiek, Dariusz Miliński. Artysta z duszą historyka stworzył tu możliwość twórczego obcowania z przeszłością. W grodzie piastowskim panuje klimat średniowiecza. Każdy może się stać rycerzem, giermkiem, mieszczaninem. Może strzelać z łuku, wejść na wieże warowne, a nawet trafić pod topór katowski. Filmowym przewodnikiem po tych miejscach będzie ich twórca - Dariusz Miliński.

Opis (streszczenie): Reportaż o miejscu niezwykłym - kasztorze św. Onufrego, pięknie położonym nad samym Bugiem, w Jabłecznej. Ten wyjątkowy monaster, który zachował ciągłość prawosławia od XV wieku, wznosi się w otoczeniu malowniczych łąk i pomnikowych drzew. Legenda głosi, że lokalizację jabłeczyńskiego monasteru wyznaczył sam św. Onufry, a wkrótce przypłynęła tu cudowna ikona świętego. Święty Onufry był i jest szczególnie czczony na Nadbużańskim Podlasiu przez wyznawców Kościołów wschodnich, prawosławia i grekokatolicyzmu. Odludne miejsce nad Bugiem zapełnia się setkami pielgrzymów w okresie świętapatrona monasteru, św. Onufrego (24, 25 czerwca). Pielgrzymi uczestniczą w całonocnych nabożeństwach, które następnego dnia wieńczy liturgia w kaplicy Zaśnięcia NMP. Barwnym zwyczajem jest procesja, na którą wierni wyruszają o świcie i przez łąki, w porannej mgle, kierują się ku położonej wśród łąk kaplicy Św. Ducha. Tam w promieniach wschodzącego słońca odprawia się jedną z czterech liturgii święta.

Opis (streszczenie): W Rudnie koło Krzeszowic wznoszą się ruiny średniowiecznego zamku rodu Tenczyńskich, jednego z większych na Wyżynie Krakowsko - Częstochowskiej. Ruinami, zagrożonymi kompletnym rozpadem, zajęli się dwaj braciaStępowscy, mieszkańcy Krzeszowic, absolwenci Akademii Ekonomicznej w Krakowie i wielcy miłośnicy zamku. To dzięki nim powstało stowarzyszenie "Ratuj Tenczyn", które zdobywa środki na konserwację ruin. Bracia mają swój plan, by odnowiony zamek służył ludziom, był wizytówką regionu. W reportażu jest fragment filmu "Stary górnik i zamek", o prostym człowieku, który wyuczył się na pamięć historii zamku i opowiadał ją pośród ruin turystom. Ze względu na widoki na zamek, w tej części Tenczynka osiedlali się ludzie z kręgów inteligenckich Krakowa, dla których "pejzaż z zamkiem" wiele znaczył. Tutaj, na tenczyńskim cmentarzu został pochowany Bogumił Kobiela.

Opis (streszczenie): Aż dwa skarby zawierające cenną biżuterię z XIII wieku znaleźli archeolodzy z Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej w grodzie w Czermnie (Lubelskie). Do odkrycia doszło w kwietniu 2011 roku w wyniku prowadzonych od miesięcy badań grodziska w Czermnie. Jak podkreśla dyrektor Instytutu Archeologii UMCS prof. Andrzej Kokowski, wielki udział w odkryciu miał Artur Troncik. Jest to jeden z najbardziej znanych w Polsce poszukiwaczy skarbów, z którego usług bardzo chętnie korzystają archeolodzy. Skarby znajdowały się zaledwie ok. 20 m od siebie. Pierwszy leżał w garnku, a drugi bezpośrednio w ziemi, co wskazuje, że w chwili złożenia był najpewniej opakowany w jakiś materiał organiczny, który się nie zachował. Łącznie jest to około 40 pięknych wyrobów pierścieni, zausznic, naramienników, bransolet różnego typu oraz kołtów (wisiory noszone przy skroniach). Biżuteria jest wykonana ze srebra wysokiej próby. Nierzadko na zabytkach są złocenia i zdobienia z innych metali. W oceniebadaczy są to wyroby najwyższej klasy, będące wspaniałymi przykładami ruskiej sztuki złotniczej. Ich obecność w Czermnie potwierdza, że w średniowieczu było to niezwykle ważne miejsce, w którym mieszkali przedstawiciele ówczesnych elit. Skarb staje się więc kolejnym argumentem przemawiającym za tym, że są to pozostałości długo poszukiwanego przez archeologów Czerwienia, najważniejszego z tzw. Grodów Czerwieńskich. Skarby trafiły do ziemi najprawdopodobniej w związku z najazdem Mongołów, którzy dotarli na te tereny w 1240 r. Drugą osobą, która odegrała kluczową rolę w odkryciu, jest kierownik projektu badań w Czermnie mgr Marcin Piotrowski z Instytutu Archeologii UMCS, który odpowiadał za wytypowanie miejsc do badań. Naukowcy musieli wybrać niewielki wycinek terenu ze względu na ograniczenie czasowe i finansowe. Trafili doskonale.

Opis (streszczenie): W roku 1927 roku inżynier Leon Kozłowski kupił ruiny zamku w Janowcu Lubelskim. Ten pasjonat wina i winorośli, przez wielu zwany ostatnim polskim romantykiem, postanawia odbudować zamek i założyć tu jedną z największych winnic w kraju. Do roku 1939 zamkowa winnica Kozłowskiego staje się znana w całej Polsce. Jak wynika z Księgi Pamiątkowej zamku w Janowcu, winnica musiała wzbudzać duże zainteresowanie specjalistów. Wybuch wojny wstrzymuje rozwój produkcji i uprawy. Po wojnie zamek i winnice Kozłowskiego doświadczają jednego z wielu paradoksów systemu komunistycznego. Posiadłość janowiecka jest za mała i nie podlega reformie rolnej. Kozłowski zostaje jedynym w PRL - u, a chyba i w całym bloku wschodnim prywatnym właścicielem zamku. Winnice istnieją do początku lat 60. W roku 1975 Leon Kozłowski sprzedaje ruiny zamku władzom PRL - u za równowartość czterech domów. W reportażu wystąpią członkowie Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły. Pokażemy ich w trakcie prac rekultywacyjnych na zboczu zamkowym. Przypomnimy sylwetkę Leona Kozłowskiego. Wykorzystane zostaną też materiały archiwalne, ikonografia i zbiory Muzeum Nadwiślańskiego.

Opis (streszczenie): Jeden jest taki czarodziejski wieczór. Wyczekujemy go cały rok. Młodzi i starzy. Gwiazdka! Ta co zapowiadała nadejście Pana.

Opis (streszczenie): Józefa Życińska doskonale pamięta moment, w którym po raz pierwszy zobaczyła przyszłego męża - w 1943 r. w lesie na Wykusie. Wysłał ją ojciec z meldunkiem do mjr. Jana Piwnika "Ponurego". Dom Zebów, rodziców Józefy Życińskiej, położony w małej wiosce Wołów w Górach Świętokrzyskich służył oddziałowi "Ponurego" za zaplecze. Józefę, 13 - letnią dziewczynkę, zaprzysiężono na placówce w Brześciu, na Wykusie, gdzie przybył transport 21 sztuk stenów, a broń tę wiózł właśnie przystojny wysoki brunet Aleksander Życiński ps. Wilczur. Józefa zakochała się od pierwszego wejrzenia. Ale to nie był dobry czas na miłość. Po zakończeniu wojny Aleksander pozostał w lesie. Do męża dołączyła Józefa Życińska. Aleksander Życiński, były żołnierz AK i Narodowych Sił Zbrojnych, dowodził oddziałem, który w 1947 r. liczył ok. 150 osób. Gdy się okazało, że żona jest w ciąży, postanowili, że opuści las. Odkładali jednak tę decyzję. Aż razem wpadli w obławę, bo dawali dużą nagrodę za Wilczura. Aresztowani byli przez 4 miesiące przesłuchiwani i katowani, mimo że Życińska była w ciąży. Wyrok był wysoki: kara śmierci dla Życińskiego i 7 lat więzienia dla pani Józefy. Córka Aleksandra urodziła się 10 dni po śmierci ojca... Bohaterka reportażu do dziś szuka grobu swojego męża.

Opis (streszczenie): Filmowa opowieść o księdzu Stanisławie Brzósce (1832 1865), ostatnim partyzancie Powstania Styczniowego. Schwytany wiosną 1865 roku został wyrokiem sądu polowego skazany na śmierć i powieszony 23 maja tegoż roku na rynku w Sokołowie Podlaskim w obecności 10 tysięcy ludzi. Po latach prezydent Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. Niezwykła ta postać, związana z Lubelszczyzną i Podlasiem, weszła do panteonu narodowej pamięci, ale też przetrwała w pamięci pokoleń mieszkańców terenów, na których działał i walczył. Przeszła do ludowej pieśni i legendy.

Opis (streszczenie): Reportaż na podstawie zdjęć z unikatowej ceremonii przewijania zwłok na Madagaskarze, która odbywa się raz na siedem lat. Ceremonia zwana "famadihaną" sięga setek lat tradycji, ale z uwagi na swoją intymność i szczególny charakter ekshumacji uważana jest za jedno z najbardziej tajemniczych zjawisk na świecie. Autorzy przez pryzmat malgaskich obrzędów ekshumacyjnych szukają uniwersalnej odpowiedzi na pytania o sposób pojmowania śmierci, ale także relacji z bliskimi.

Opis (streszczenie): Film dokumentalny o historii i kulisach opracowania jednego z najbardziej znanych symboli polskiej konspiracji - kotwicy, będącej znakiem Polski Walczącej.

Opis (streszczenie): Kamienica przy ulicy Asłanowicza 30 w Siedlcach jest miejscem, które symbolizuje dramatyczne i niezwykle ciekawe losy tego przed II wojną światową wielonarodowego miasta. Miejsce to ilustruje też skomplikowane i trudne losy naszegokraju w pierwszej połowie XX wieku. W początkowych latach tego stulecia miasto było częścią imperium rosyjskiego, a po odzyskaniu niepodległości przez kolejnych 19 lat leżało w granicach wolnej Polski. Tragiczne czasy hitlerowskiej okupacji błyskawicznie i na zawsze zmieniły strukturę społeczną tego miasta, z którego bezpowrotnie zniknęła polska społeczność żydowska, liczebnie dorównująca ludności narodowości polskiej. Świadkiem tych wszystkich zdarzeń stał się budynek przy Asłanowicza 30, jeden z najstarszych w mieście, który do dziś, po remontach, stoi w Siedlcach. Z budynkiem związana jest historia, która rysuje wspólne polsko - żydowskie losy tego miasta.

Opis (streszczenie): W reportażu o jednej z najbardziej spektakularnej akcji (nadano jej kryptonim Most), zrealizowanej przy współpracy służb specjalnych Polski i Izraela: przerzutu z terytorium Rosji ok. 60 tysięcy osób pochodzenia żydowskiego do Izraela. Operacja odbywała się w całkowitej tajemnicy, za zgodą najwyższych władz państwowych Izraela: premiera Icchaka Szamira i premiera Polski Tadeusza Mazowieckiego. Rozpoczęła się w roku 1990 i trwała do końca 1992 (wcześniej zgodę na operację musiały wyrazić najwyższe władze ZSRR, którym w dobie gorbaczowowskiej pierestrojki zależało na zniesieniu sankcji i poprawie stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi).

Opis (streszczenie): Bohaterem reportażu jest Rafał Bier, kolekcjoner pojazdów militarnych, którego pasja z dzieciństwa przerodziła się w sposób na życie. Dziś chce stworzyć stacjonarne muzeum broni pancernej i militariów. Od 11 lat organizuje Operację Południe, w ten sposób stara się zainteresować historią tych, którzy historię pamiętają jedynie ze szkół. Zlot to także historia kolekcjonerów, członków grup rekonstrukcyjnych, którzy mogą zaprezentować to, nad czym pracowali cały rok.

Opis (streszczenie): Reportaż pokazuje, jak wyglądało uzbrojenie polskich powstańców w XVIII i XIX wieku, począwszy od powstania Tadeusza Kościuszki, aż po rok 1905; skąd brali broń do walk, jak zmieniało się powstańcze uzbrojenie, jak działał powstańczy przemysł zbrojeniowy.

Opis (streszczenie): Jest taka ulica, na której bruku tłumnie gromadzili się ochotnicy. Jest taki dom, do którego z całego obszaru ziem polskich zjeżdżali się młodzi ludzie, by wstąpić do legionów. Tu w tajemniczej, dzisiaj zapomnianej, secesyjnej willi Wanda przy ul. Legionów 14 w Piotrkowie Trybunalskim znajdowało się Centralne Biuro Werbunkowe Legionów Polskich, skąd wyruszyła patriotyczna młodzież do walki o wolną ojczyznę. W filmie dokumentalnym przedstawiono historię tego szczególnego miejsca oraz obecne starania o utworzenie w willi Muzeum Legionów Polskich, które czyni społeczny komitet działający przy Zarządzie Okręgu Światowego Związku Żołnierzy AK.

Opis (streszczenie): Reportaż przedstawia podjęte w latach siedemdziesiątych próby zbudowania przez Polskę bomby termojądrowej i dołączenie do elitarnego grona państw posiadających broń jądrową. Za początek prac nad polską bombą termojądrową należy uznać rok 1968. Wtedy to doktor Zbigniew Puzewicz, szef Katedry Podstaw Radiotechniki Wojskowej Akademii Technicznej, sporządził sprawozdanie, w którym sugerował, że możliwe jest przeprowadzenie syntezy termojądrowej przy użyciu laserów dużej mocy. Sprawą zainteresował się generał profesor Sylwester Kaliski, ówczesny komendant Wojskowej Akademii Technicznej. Obaj panowie postanowili tę teorię sprawdzić. Prace nad polską bombą prowadzono w specjalnie wybudowanej hali WAT w warszawskiej dzielnicy Wola. Od 1972 roku prace kontynuowano w Instytucie Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy. Oficjalnie zaksięgowane wydatki szły w miliony dolarów, jednak nikt nie policzy tego, czego nie księgowano. Reportaż zawiera wypowiedzi prof. Zbigniewa Puzewicza, red. Wojciech Łuczaka, dr. Lecha Surażyńskiego i Jerzego Waszczuka, który był sekretarzem Edwarda Gierka.

Opis (streszczenie): Syberia. W Polsce mówi się o niej: Golgota Wschodu. To tam na początku lat 40. radzieccy okupanci wywieźli ponad milon naszych rodaków. Wielu z nich nie przeżyło. Ci, co przeżyli, cierpieli z powodu mrozu, głodu i ciężkiej przymusowej pracy. Wśród nich znalazły się cztery siostry, tytułowe bohaterki programu, które jako dzieci zostały wraz z mamą wywiezione na wschód. Dopiero po kilku latach dołączył do nich ojciec. Szczęśliwie wszyscy wrócili w 1946 roku do kraju. Rodzeństwo żyje do dziś i jest świadkiem historii tego trudnego i dramatycznego dla Polaków czasu.

Opis (streszczenie): Audycja cykliczna pokazująca polskę i świat z historią w tle

Opis (streszczenie): Zrealizować młodzieńcze marzenia o lataniu i zasiąść za sterami F - 16; takie pragnienie ma większość chłopców, ale pilotami wojskowymi, a w szczególności pilotami Combat Ready, czyli pilotami zdolnymi do latania w warunkach bokowych, zostają bardzo nieliczni. Współczesne lotnictwo wojskowe to zderzenie człowieka z supertechnologią XXI w. Nowoczesny samolot myśliwski zmusza ciało i umysł pilota do wykonywania bardzo precyzyjnych działań w ekstremalnych warunkach. Supermyśliwiec to oczywiście "top gun" lotnictwa operacyjnego, ale współczesne lotnictwo wojskowe to cała gama maszyno innym przeznaczeniu: samoloty wsparcia, transportowe, rozpoznania, helikoptery, bez których współczesna armia nie może funkcjonować. Polskie Siły Powietrzne zgodziły się udostępnić dotąd niepublikowane materiały ze swoich baz lotniczych, a nawet pokazać tajne do tej pory sfery szkolenia, służby w powietrzu, codziennej pracy lotnictwa wojskowego i funkcjonowania bez lotnictwa taktycznego. Unikatowe zdjęcia lotnicze będą opatrzone komentarzami pilotów, dowódcami baz lotniczych. Jest to ewenement, bo do tej pory lotnictwo wojskowe raczej niechętnie pokazywało się "od kuchni".

Opis (streszczenie): Obrońcy Helu poddali się dopiero 2 października 1939 roku. W bohaterskiej obronie zasłużyli się szczególnie artylerzyści z baterii Laskowskiego. Bateria ta stanowiła najważniejszą część helskich umocnień. Dalmierz umożliwiał prowadzenie ognia z dokładnością do pięciu metrów. Helscy artylerzyści wzięli rewanż na pancerniku Schlezwig - Holstein. Podczas bezpośredniego pojedynku artyleryjskiego polskie pociski trafiływ okręt, raniąc sześciu marynarzy. Reportaż opowiada o powstaniu muzeum na Helu, w którym będzie można zobaczyć ocalone fragmenty baterii Laskowskiego, jak i zapoznać się z historią obrońców Helu.

Opis (streszczenie): Reportaż o tym, gdzie naprawdę rozpoczęła się II wojna światowa i o nieznanych zbrodniach Wehrmahtu na ludności cywilnej, których dokumentacja przepadła, pośrednio przez niefrasobliwość pracowników Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich, a których świadkowie jeszcze żyją. Powszechnie uważa się, że II wojna światowa rozpoczęła się 1 września 1939 roku, o godzinie 4: 45, salwą oddaną przez pancernik Schleswik Holstein w kierunku polskiej placówki na Westerplatte. Okazuje się, że na Podłężu Królewskim w okolicach Wielunia wojna zaczęła się już przed godziną drugą. W reportażu godzina po godzinie będziemy próbowali odtworzyć nie tylko przebieg militarnych zmagań, ale także tragiczny los ludności cywilnej. Wypowiadają się: profesor Instytutu Historii PAN Tadeusz Kondracki oraz Romuald Cieśla, autor książki "Blask dawnych Krzepic". Ponadto mieszkańcy Krzepic, Parzymiechów, Podłęża Królewskiego, Wielunia, m. in. Zofia Burchacińska, Eugeniusz Kołodziejczyk i Jan Kamiński.

Opis (streszczenie): W reportażu przedstawione są najnowsze wyniki badań przeprowadzonych przez historyków dotyczące obrony Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte we wrześniu 1939 roku. W reportażu występuje Ignacy Skowron, ostatni żyjący obrońca Westerplatte oraz córka kapitana Franciszka Dąbrowskiego (zastępcy komendanta obrony majora Henryka Sucharskiego). W warstwie ilustracyjnej wykorzystano ogromną dokumentację fotograficzną i filmową dotyczącą obrony Westerplatte oraz działań wojennych pancernika Schleswig - Holstein.

Opis (streszczenie): Grupa młodych ludzi z Sowiogórskiej Grupy Poszukiwawczej (m.in.: Piotr Kałuża) od wielu lat próbuje dotrzeć do nieznanych miejsc kompleksu "Riese", w Górach Sowich. Ten podziemny kompleks to jedna z największych, niewyjaśnionych zagadek II wojny światowej. Kompleks jest znany pod niemieckim kryptonimem Riese, czyli Olbrzym. Wokół masywu Gór Sowich wydrążono pod koniec wojny wiele obiektów podziemnych, których przeznaczenie wciąż pozostaje nieznane. Dane pozostawione przez Niemców wskazują, że pod ziemią powinno istnieć coś wielkości warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki. Wszystkie ślady prowadzą do podziemi byłej kopalni, do której od 1945 roku nie ma dostępu. Kubatura tych podziemi oceniana jest na 20 milionów metrów sześciennych, czyli dwieście razy więcej niż znane podziemia Gór Sowich. Właśnie tu pod ziemią może znajdować się podziemne miasto, którego budowa mogła pochłonąć niebotyczne ilości betonu i stali.

Opis (streszczenie): Rola Pawła Cymsa podczas Powstania Wielkopolskiego i wyzwalanie kolejnych miast. Animacyjne przedstawienie obszaruPolski przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego i jakie tereny udało się zdobyć, wygrywając potyczki z Niemcami. O roli Powstania Wielkopolskiego w odrodzeniu państwa polskiego opowiada Lech Dymarski, dyrektor Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych w Poznaniu. Śląskie losy Pawła Cymsa. Rozmowa o udziale Pawła Cymsa w III Powstaniu Śląskim i trudnościach z ekshumacją jegozwłok. Lokalna społeczność miejscowości Bystra, gdzie po śmierci pochowano Cymsa, nie chciała oddać jego ciała. Dla nich również jest bohaterem i najbardziej zasłużonym mieszkańcem tej niewielkiej miejscowości. Uczestniczymy w ekshumacji zwłok, dotykając tematu związanego z przeniesieniem ciała i czym dla wojskowych jest fakt, że dowódca po latach pochowany zostanie wśród towarzyszy broni. Kwatera Wojenna Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu św. Piotra w Gnieźnie, w okolicach której został pochowany Paweł Cyms, od lat nazywana jest przez mieszkańców Gniezna Akropolem Bohaterów. To jedyny tego typu obiekt w Wielkopolsce, w którym znajdują się wyłącznie groby żołnierzy, poległych w walce. By utrzymać ten historyczny charakter kwatery, ciało Pawła Cymsa spoczęło na granicy Akropolu Bohaterów. Pogrzeb odbył się 27 grudnia 2013 roku o godzinie 17.00 - w dniu obchodów 95. rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Była to pierwsza od blisko 30 lat ekshumacja jednego z dowódców Powstania Wielkopolskiego. Historia Pawła Cymsa urodzonego w Pawłowie koło Gnieznazatoczyła koło.