Erynie godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Wrocław 1946 rok. Popielski utracił Lwów, siłę i zdrowie. Pożegnał się już z Jerzykiem, choć każde jego wspomnienie wywołuje potężny wstrząs. Wraz z grupą repatriantów, a właściwie ekspatriantów, jedzie do Wrocławia na Dolny Śląsk. Jednakże Urząd Bezpieczeństwa zatrzymuje pociąg w poszukiwaniu Edwarda. Edward ucieka, a Lodzia wpada w szpony UB. Szef "ubecji" to Placyd Brzozowski dawniej zanany jako Zygmunt Hanas. Hanas za wszelką cenę chce dopaść Popielskiego. NKWD wyznaczyło bowiem za głowę Łysego, jako byłego żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych, wysoką nagrodę. Lodzia, torturowana i zmuszana do wydania miejsca pobytu Popielskiego, nie poddaje się. Hanas bije ją dotkliwie i torturuje. Hanas wpada na pomysł zwabienia Popielskiego. Pozoruje sytuację, że oto wrócił gwałciciel ze Lwowa, czyli Gustaw Lewicki i to w dodatku łysy. Rozpoczyna się nagonka na łysych we Wrocławiu. Popielski w przebraniu księdza próbuje rozwikłać zagadkę. Edward czuje, że Hanas tą sytuacją przywołał historię zgwałcenia swojej córki Elżuni we Lwowie. W historię znów zamieszany jest doktor Lewicki, gwałciciel córki Hansa. Po brawurowym śledztwie przeprowadzonym z dawnym znajomym, czyli Eberhardem Mockiem, potwór zostaje złapany. Eberhard Mock to dawny szef policji kryminalnej w Breslau. Edward zna go ze Lwowa z wspólnej sprawy Minotaura. Teraz Eberhard musi jednak uciekać z Polski, razem z falą niemieckich uchodźców. Edward postanawia wymienić Lewickiego na Lodzię, Mock wietrzy podstęp, jednak Edward nie ma nic do stracenia. Popielski przekazuje Lewickiego w ręce Zygmunta Hanasa, który we Wrocławiu pełni funkcję szefa UB, tylko że tu, na ziemiach odzyskanych. Brzozowski jest zaskoczony, bo okazuje się, że całe porwanie było sfingowane i nie miał pojęcia o istnieniu Lewickiego. Musi wybierać, czy dopaść gwałciciela swojej córki, czy schwytać Edwarda i przysłużyć się władzy ludowej. Jednakże Placyd Brzozowski nadal jest tym samym Hanasem, dlatego wybiera Lewickiego, a Popielskiemu daje gwarancję bezpieczeństwa we Wrocławiu i uwalania z więzienia Lodzię.

Opis (streszczenie): Wrocław w 1946 roku jest światem po apokalipsie. Wydaje się, że przez zło skażeni są wszyscy. A jednak w ubogim mieszkaniu Popielskiego zjawia się ktoś wyjątkowy - profesor Stefanus, człowiek bezwzględnie wierzący w ludzką ewolucję ku dobru. Przychodzi on do Popielskiego z propozycją pracy. Detektyw ma odkryć, kto spośród uczniów prowadzonego przez Stefanusa tajnego kursu filozofii jest donosicielem. Podziemne Gimnazjum, które Stefanus prowadzi wraz ze swoim kolegą, profesorem Murawskim - obaj są ocalałymi z Auschwitz - ma siedmioro uczniów. Poszlaki wskazują, że szpiegiem jest jedna z trzech dziewczyn. Edward rozpoczyna śledztwo, sprawdza Fryderykę Pasławską. W zrujnowanych kamienicach odnajduje jej mieszkanie, włamuje się do niego. Z informacji tam zgromadzonych dowiaduje się, że Fryderyka była uczestniczką Powstania Warszawskiego i mieszka z siostrą, która w wyniku odniesionych ran stale potrzebuje morfiny. Specyfik ten Fryderyka zdobywa, świadcząc usługi seksualne. Następna uczennica to Janina Maksymońko. Janka pracuje dorywczo u grafologini Winiarskiej, rozdaje ulotki. W toku śledztwa Popielski dowiaduje się, że jedna z uczennic, Teresa Bandrowska, została zgwałcona przez trzech dezerterów z Armii Czerwonej. Popielski uruchamia swoje kontakty w milicji; tu napotyka starego znajomego Kocowskiego. Jednakże nową ofiarą wkrótce staje się kolejna uczennica Gymnasium Subterraneum, Janina Maksymońko. Popielski próbuje bezskutecznie obronić dziewczynę, ale w nierównej walce przegrywa z napastnikami. Nieoczekiwanie zyskuje jednak sojusznika. Jest nim porządny oficer sowiecki, kapitan Michaił Czernikow, który chce dopaść i ukarać czerwonoarmistów.

Opis (streszczenie): W Gymnasium Subterraneum trwają zajęcia w konspiracji. Popielski udziela ważnych wskazówek i jednocześnie obserwuje uczniów. Trzecia z uczennic, Fryderyka, jest poza podejrzeniem o szpiegostwo. Uczestniczka Powstania Warszawskiego pomaga chorej siostrze, sprzedając swoje ciało. Jednakże staje się obiektem zaciekłej rywalizacji pomiędzy profesorami. Murawski chce pokonać Stefanusa nie tylko w walce o względy uczennicy, jego pragnieniem jest posiąść jej duszę. Fryderyka wyraźnie faworyzuje jednak profesora Stefanusa, który - jak wierzy - może odmienić los świata za sprawą swojego dzieła. Patodycea, która wyjaśnia sens ludzkiego cierpienia. Lodzia po katowni UB trafia do szpitala, jest bardzo chora, a Edward troskliwie się nią opiekuje. Po informacjach od ojca Janiny, że miała przy sobie kamień tygrysie oko i po wskazówce Lodzi, aby poszedł do jubilera Barana, Popielski kieruje się na trop trzech żołnierzy sowieckich. Tam jego drogi krzyżują się z kapitanem Michaiłem Czernikowem, który szukając sowieckich maruderów, śledzi Popielskiego. Efektem tej współpracy jest pojmanie jednego z gwałcicieli, Kołdaszowa i jego publiczna egzekucja. Popielski próbuje łączyć tropy i zjawia się u Murawskiego, odkrywając jego zamiłowanie do młodych dziewcząt. Zaczyna go to niepokoić. Nagle w całej układance pojawia się NKWD i kapitan Striżyniuk, który z jednej strony manipuluje Czernikowem, a z drugiej wymusza na komendancie wrocławskiego garnizonu, pułkowniku Bogdyłowie, pilne ujęcie czerwonoarmistów zanim zrobią to Polacy. Bogdyłow prosi o pomoc Brzozowskiego vel Hanasa, aby ten za komplet sreber znalazł albo winowajców, albo kogoś podstawiał. Hanas zaczyna brudne śledztwo...

Opis (streszczenie): Fryderyka postanawia odwiedzić profesora Murawskiego. Próbuje wydobyć od niego informacje i przekonać go do słuszności teorii profesora Stefanusa. Murawski, zamiast jej słuchać, próbuje ją uwodzić, aż w końcu proponuje jej grę - doświadczenie, które ma udowodnić, że człowiek, pomimo posiadanej wiary, że dobro zwycięży, w obliczu przemocy nie pozostanie obojętny. Ona i sam profesor Stefanus zostają poddani przez Murawskiego ostatecznej próbie, w której życie Fryderyki staje się stawką. Popielski podczas śledztwa trafia na ślad dziwnego Rosjanina - Boroszwilego, który kręci się przy domu Murawskiego. Idąc za nim, trafia na Szaberplac, gdzie Boroszwili robi interesy z samym pułkownikiem Bogdyłowem. Teraz wszystko zaczyna się łączyć w całość. Edward powiadamia Czernikowa, a ten uruchamia wewnętrzne śledztwo w sprawie Boroszwilego i Bogdyłowa. Jednocześnie Popielski dowiaduje się od Stefanusa, gdzie ma odbyć się eksperyment. Przeczuwa, że spotka tam na pewno szpiega z Gimnazjum, a może i również bandytów, którzy zgwałcili dziewczęta. W ślad za nim podąża jednak Brzozowski, który też rozpracowuje sprawę, żeby ukręcić jej łeb. Rozpoczyna się eksperyment, teorie Stefanusa o dobru robią wrażanie na zgromadzonych, Popielski, pojmany przez sowieckich gwałcicieli, obserwuje wszystko z daleka. Nagle Murawski przechodzi do riposty i rzuca Fryderykę na materac, zza kolumn wychodzą sowieccy oprawcy, z których jeden rzuca się na Fryderykę. Stefanus, jak gdyby nigdy nic, deklamuje wersy Patodycei.

Opis (streszczenie): W małym mieszkanku, do którego wpada Popielski, mieszka Bernard Garyga i jego niepełnosprawny syn Staś. Ale Garyga to nie Herod. Przesłuchanie Garygi nic nie daje. Popielski wie jednak, że Garyga zna mordercę. Zdesperowany Popielski grozi Stasiowi i zmusza Grygę do wyjawienia prawdy. Wreszcie trafia. Herod to Tadeusz Szałachowski. Popielski odnajduje mieszkanie Szałachowskiego w kamienicy, której właścicielem jest mecenas Machl. Od niego Edward dowiaduje się o testamencie ojca Szałachowskiego, Klemensa. Stary Szałachowski, nienawidząc syna bękarta, stworzył klauzulę, że Tadeusz i jego potomkowie otrzymają gigantyczny spadek tylko, jeśli Tadeusz zginie z cudzej ręki męczeńską śmiercią. Herod nie próżnuje, porywa syna Popielskiego, Jerzyka. Sytuacja wymyka się spod kontroli. Kiczałes zawiódł, Lodzia nie upilnowała Jerzyka, Popielski przysięga zemstę na Herodzie i całym świecie. Herod spotyka się z Popielskim na nieczynnym basenie, w ustach ukrył ampułkę z adresem przetrzymywania Jerzyka. Popielski zabija Heroda, jednak ampułka jest pusta. Ktoś zadrwił z niego. Popielski zaczyna się domyślać. Jedzie do domu Kiczałesa, który miał opiekować się Jerzykiem. Chce osobiście wymierzyć sprawiedliwość. Jego Browning działa bez zarzutu, padają kolejni goryle Kiczałesa, na koniec dopada Kiczałesa, który mówi mu, że nigdy nie zobaczy syna. Popielski z zimną krwią zabija Kiczałesa. Poraniony i pobijany Edward trafia do pokoju, w którym przetrzymywano chłopca. Powiewają firany, okno jest otwarte, przy nim stoi krzesło. Widać, że dziecko próbowało uciec. Przerażenie Edwarda sięga zenitu, gdy wygląda przez okno. Drobniutkie ciało Jerzyka leży na trawie, z ust sączy się krew. Na niebie niemieckie bombowce zwiastują nadchodzącą apokalipsę II wojny światowej.

Opis (streszczenie): Wydaje się, że Lwów może odetchnąć z ulgą. Popielski, dręczony wyrzutami sumienia po zabójstwie Małeckiego, udaje się na mszę w intencji małego Henia Pytki, po której to Walery Pytka wybiera się na pielgrzymkę do Częstochowy. Edward tymczasem wybiera się najpierw z Jerzykiem na kinderbal do inżynierowej Markowskiej, a potem w towarzystwie pewnej damy, będącej jednym z trzech życzeń do Kiczałesa, na ekstrawagancką i erotyczną nocną wycieczkę salonką. Niestety, pojawia się druga ofiara. Morderca pisze do Popielskiego telegram, zapraszając go do gry. Popielski odbiera go w pociągu, podejrzewa, że może to być jego syn, Jerzyk. Następuje konfrontacja z mordercą, Edward poznaje jego twarz i nazywa go Herodem. Popielski ratuje dziecko, którym okazuje się Kazio Markowski, kolega Jerzyka z kinderbalu. Sytuacja jest poważna, bo Herod wcześniej kilofem połamał dziecku nogi. Niestety, znów atak epilepsji zatrzymuje Edwarda, bandzior ucieka. Lodzia naprowadza Edwarda na trop, wskazuje wypożyczalnię narzędzi budowlanych. Wypożyczającym kilof był Marceli Wilk, okazuje się jednak, że dowód został skradziony i Marceli Wilk nic nie wie o sprawie. Dzięki koneksjom w półświatku Edward zdobywa informacje o złodzieju dokumentów i zleceniodawcy. Popielski, obawiając się o swojego syna, prosi Kiczałesa (jedno z życzeń) o całodobową opiekę na Jerzykiem i Lodzią. Dalej sam rusza, żeby złapać Heroda.

Opis (streszczenie): Lwów w przededniu wybuchu II wojny światowej. Napięcie z powodu zbliżającej się zagłady udziela się mieszkańcom. Na tyłach żydowskiej apteki zostaje zamordowane dziecko, Henio Pytka. Zwłoki odnajduje Zaremba. W mieście ujawniają się nastroje antysemickie. Popielski po traumie poprzedniej sprawy i zagrożeniu rodziny chce odejść z policji. Po namowach Kocowskiego oraz gwarancji bezpieczeństwa dla rodziny zgadza się ponownie poprowadzić sprawę. Wspólnie z Mosze Kiaczałesem, żydowskim królem podziemia, próbują odnaleźć zabójcę, który jest cały czas o krok przed nimi. W toku dalszego śledztwa pojawia się Walery Pytka, dziadek Henia; podaje Zarembie listę osób mających styczność z Heniem. Wśród nazwisk jest Anatol Małecki. Walery i Popielski wpadają do Tolka, po krótkiej walce obezwładniają go. W domu znajdują mnóstwo dowodów poszlakowych, że Małecki jest zboczeńcem. Jednakże do sprawy włącza się Kiczałes, zamiast pomagać, ogłusza Edwarda i przekazuje Małeckiego Kocowskiemu. Kiczełes przychodzi do mieszkania Edwarda, kaja się i ofiarowuje Popielskiemu trzy życzenia - in blanco. Małecki zostaje uznany za niepoczytalnego i trafia - zamiast do więzienia - do szpitala psychiatrycznego na Kulparkowie. Popielski i Walery Pytka, dzięki Kiczałesowi, dostają się do szpitala i pozorują samobójstwo Małeckiego. Edwarda gnębią wyrzuty sumienia. Coś nie pozwala mu uwierzyć, że to Małecki był tym, kogo szukał. Postanawia wywołać u siebie wizję epileptyczną, która zawsze oprócz wielkiego bólu przynosiła mu jakieś wskazówki. W przerażającej wizji widzi Lodzię, to znak, że sprawy mogą dotknąć jego rodziny.

Opis (streszczenie): Podczas spotkania w domu publicznym na Balonowej z dziewczyną Anielką okazuje się, że jest ona tylko ucharakteryzowana na dziecko, a faktycznie jest starsza. Popielski prosi ją o informacje na temat innych klientów lubiących rozrywki z dziewczynkami. Zostawia swoje dane. W trakcie dalszego śledztwa Popielski otrzymuje informacje od doktora Pidhirnego, że morderca jest prawdopodobnie uczulony na kwiat zidentyfikowany na ciele Elżuni. Dzięki śledztwu Zaremby Edward trafia do kwiaciarni pani Bodnarowej, skąd pozyskuje informacje, że Jasminum zamawia niejaki hrabia Niezawitowski. Jednocześnie asystentka Ksenia informuje go o istniejącym zamienniku Jasminum - Stefanotisie, który nie raz wciskają nieświadomym klientom. Podaje też drugi adres, gdzie dostarczyła Stefanotis... - na ulicę Balonową. Edward postanawia sprawdzić najpierw trop właściwy, czyli Jasminum i hrabiego Niezawitowskiego. Podczas spotkania z Niezawitowskim Edward nabiera podejrzeń co do ekscentrycznego hrabiego, któremu nieobce są perwersyjne zabawy erotyczne. Wspólnie z gorylami Hanasa porywa Niezawitowskiego i poddaje go próbie głosu. Elżunia nie rozpoznaje jego głosu. Hanas brutalnie grozi Popielskiemu i więzionej Leokadii. Popielski sprawdza drugi trop, szuka uczulonych na te kwiaty w klinice doktora Artwińskiego, tam odkrywa, że Stefanotis ma składniki uczulające, a dane jednego z pacjentów - oficera austriackiej armii ze Lwowa - są zgodne z objawami poszukiwanego. Niestety, ktoś zatuszował nazwisko, pozostało tylko imię - Gustav. Próby zmuszenia Artwińskiego do ujawnienia danych spalają na panewce, jedyna uzyskana informacja to to, że był to lekarz. Telefon do Zaremby wyjaśnia sytuację. Zaremba podważył paryskie alibi doktora Gustawa Lewickiego. Popielski porywa Lewickiego i wspólnie z Hanasem przeprowadzają próbę ze Stefanotisem. Lewicki poci się, ale nie wykazuje innych objawów. Pomieszczenie jest duże, próba trwała za krótko, a Hanas jest narwany. Lewicki rzuca podejrzenie na Popielskiego i proponuje Hansowi próbę głosu z Popielskim. Ta, niestety dla Edwarda, wypada pozytywnie. Podczas brutalniej bójki z gorylami Hanasa Edward dostaje epilepsji i obok swojej ukochanej Lodzi staje się więźniem Hanasa. Koniec jest bliski. Nagle Elżbieta, przebywająca na piętrze willi Hanasa, podczas zabawy z guwernantką doznaje gwałtownego napadu przerażenia i rozpaczy. Hanas, szukając przyczyny, odnajduje w jej pokoju płytę z nagranym głosem Popielskiego. Nagranie pochodzi z domu publicznego na Balonowej. Odnajduje też czerwony balonik służący do uwarunkowania Elżbiety na wzór psa Pawłowa. Lewicki pocierał nim o szybę i jednocześnie puszczał głos Popielskiego. Skutkowało to tym, iż balonik wydawał nieprzyjemne piski wywołujące u Elżuni ból i kojarzył nieprzyjemne doznania z Edwardem. Hanas wypuszcza Leokadię i przeprasza Popielskiego. Wspólnie z Edwardem składają wizytę w domu publicznym na Balonowej. To tam Popielski spotkał Anielkę. Dowiadują się o nagrywaniu gości burdelu i współpracy z Lewickim. Leokadia wraca do domu, Edward również, niestety Lewicki ucieka.

Opis (streszczenie): Dwóch lwowskich bandziorów, znany nam Zygmunt Hanas i Mosze Kiczałes, próbuje odnaleźć porywacza Elżbiety Hanasówny, upośledzonej córki Zygmunta. Elżbieta jest w rękach zboczeńca, który odgrywa rytualne sceny gwałtu, obsypując ofiarę białymi płatkami kwiatów. Jednakże silny wstrząs alergiczny nie pozwala mu w pełni panować nad swoimi rządzami. Elżbieta zostaje zwrócona do ojca, ale po badaniu przeprowadzonym przez doktora Pidhirnego okazuje się, że była zgwałcona. Hanas zakazuje Pidhirnemu rozgłaszać tę informację. Edward dostaje wiadomość od Hanasa, że Lodzia jest w jego rękach i musi znaleźć zboczeńca lub ona podzieli los jego córki, tylko że sprawcami będą jego oprychy. Edward zgadza się na współpracę z Hanasem. Podczas śledztwa Popielski udaje się do Kulparkowa, szpitala psychiatrycznego. Tam spotyka się z lekarzem Elżuni, doktorem Lewickim, który charakteryzuje pacjentkę oraz prezentuje mu badania nad muzykoterapią. Lewicki podkreśla też, że Ela ma wyostrzony słuch i choć nie widzi, to po głosie rozpozna oprawcę. Edward zaczyna podejrzewać Lewickiego. Doktor ma alibi, podczas porwania był w Paryżu, co wyklucza go z kręgu podejrzanych. W tym samym czasie Zaremba, pomagając Popielskiemu, dowiaduje się, że białe kwiatki na ciele ofiary to Jasminum o odurzającym zapachu. Równolegle, za pomocą dość osobliwego dziennikarza Sterna, Popielski odnajduje dom publiczny przy ulicy Balonowej, w którym realizowane są różne zachcianki klientów. Popielski składa zamówienie na dziewczynkę - prawie dziecko.

Opis (streszczenie): Bójko informuje Popielskiego, że Renata sypia z nim i jest powiązana z Bekierskim. Tłumaczenia Renaty uzasadniane brutalną przemocą i wymuszeniami Bekierskiego oraz wypieranie się kontaktów seksualnych z Bójką nie przynoszą rezultatów. Edward nie wierzy. Renata w desperacji ucieka. Popielski mści się na Bójce, bijąc go brutalnie. Ten w zamian za swoje życie, odkrywa przed Edwardem tajemnicę gematrii i kwadratów magicznych. Są to liczby Charona, które pozwalają przewidzieć datę śmierci dowolnej osoby. Mówi mu też, że zna Bekierskiego i że stworzył jego kwadrat magiczny matki Chaji Lejbach, który tamten mu odebrał. Podczas dalszego brutalnego przesłuchania Bójko pośrednio przyznaje się do zabójstwa Bajdykowej i Kochówny, proponuje Edwardowi układ. On jednak go nie przyjmuje, dostarcza Bójkę do inżyniera Bajdyka i odbiera sowitą nagrodę. Tymczasem Bajdyk podczas tortur niechcący zabija Bójkę i wzywa na pomoc Popielskiego. Edward wymyśla chytry plan, jak zatuszować morderstwo, oskarżając o zabójstwo Bekierskiego. Jednocześnie, żeby wywołać zamieszanie, informuje prasę, że słynny antysemita, hrabia Józef Bekierski jest Żydem. Hrabia Bekierski zostaje aresztowany i oskarżony o potrójne morderstwo. Rok później, 1939 r. Podczas procesu Bekierskiego Popielski przeprowadza dowód i pogrąża Bekierskiego, jednocześnie dokonuje na nim zemsty za swoje poniżenie oraz krzywdy Renaty. Podczas procesu mają miejsce dwa ważne zdarzenia. Od odnalezionej hrabiny Bekierskiej Edward dowiaduje się o miejscu przebywania Renaty oraz spotyka Zygmunta Hanasa, ojca chrzestnego lwowskiego podziemia. Hanas proponuje mu kolejną sprawę. Chodzi o porwanie jego córki, Elżuni. Edward odmawia. W finale odcinka Zubik, szef policji we Lwowie, wręcza Popielskiemu angaż na komisarza. Bekierski popełnia samobójstwo w więzieniu. Szczęście Edwarda zostaje jednak zakłócone. Przebaczenie Renacie i oświadczyny obracają się w niwecz, gdy na jaw wychodzi fakt, iż Renata ma dziecko i jest to dziecko Bójki.

Opis (streszczenie): Zniecierpliwiony brakiem postępów policji, w sprawę Bajdykowej włącza się jej syn. Inżynier Bajdyk, bogaty, ekscentryczny, nafciarz proponuje Popielskiemu duże wynagrodzenie za znalezienie mordercy matki. Popielski przyjmuje pieniądze i obiecuje dostarczyć mordercę do Bajdyka. Ten będzie mógł się nad nim poznęcać, zanim przekażą go Policji. Jednocześnie Popielski rozkochuje w sobie Renatę i wchodzi w burzliwy erotyczny związek. Popielski z pomocą młodego Żyda oraz Leokadii orientuje się, że kod hebrajski to ciąg matematyczny, w którym każda litera jest przyporządkowana cyfrze. Powstałe w ten sposób kwadraty zwane magicznymi (pewnego rodzaju macierze matematyczne) pozwalają mu przybliżyć się do rozwiązania zagadki. Szef lwowskiej Policji, Zubik, po namowach Zaremby, wbrew Kocowskiemu oraz pod presją opinii publicznej, obiecuje Edwardowi, powrót do Policji w zamian za złapanie Hebraisty. Popielski postanawia złapać mordercę i jednocześnie skorzystać z oferty Bajdyka. W życiu prywatnym Edward stale romansuje z Renatą. Lodzia wyczuwa sytuację i jest zazdrosna. Podczas pewnego upojnego spotkania z Renatą, pod wpływem promieni słonecznych Edward doznaje ataku epilepsji. U Renaty wywołuje to odrazę, obrzydzenie. Ostatecznie ucieka od kochanka. Upokorzony Popielski rzuca się w wir śledztwa. W archiwum lwowskim odkrywa, że gematria i suma liczb w nazwiskach: Luba Bajdykowa oraz Lija Kochówna wynosi 68 zatem kolejna ofiara, też musi mieć tę samą gematrię. W archiwalnym spisie mieszkańców Lwowa odnajduje Chaję Lejbach, której gematria wynosi 68. Okazuje się jednak, że dziś ta kobieta nazywa się hrabina Maria Bekierska. Fakt ten zaczyna wiązać oba śledztwa. Jednocześnie jest to dowód, że hrabia Bekierski jest Żydem. Cóż za chichot historii. Antysemita okazał się Żydem. W archiwum Popielski, trafia też na ślad matematyka, nijakiego Leona Bujko, mieszkającego na Zadwórzańskiej. Udaje się do Bójki. Na miejscu spotyka Renatę Sperling.

Opis (streszczenie): Jest rok 1938, Lwów. Edward Popielski, znawca greki, łaciny, filolog klasyczny, a przede wszystkim komisarz lwowskiej policji zostaje z niej wyrzucony. Naczelnik policji kryminalnej, Kocowski, wypomina Edwardowi jego chorobę, czyli epilepsję fotogenną. Pomiędzy nimi wywiązuje się kłótnia, w efekcie której Popielski nokautuje naczelnika i ostatecznie kończy karierę policjanta. W przestrzeni policyjnej, do której w obecnej chwili Edward nie ma dostępu, dochodzi do zabójstwa astrolożki, Luby Bajdykowej. Przy ofierze policja znajduje hebrajskie znaki ułożone w dziwny kod. Sprawę prowadzą przyjaciel Popielskiego, komisarz Zaremba oraz ukraiński patomorfolog, Ivan Pidhirny, którzy mordercy nadają przydomek Hebraista. W tym czasie Popielski, dandys, łamacz niewieścich serc, wdowiec po aktorce Stefanii Popielskiej zostaje zmuszony do radzenia sobie w sposób inny niż do tej pory. Ogólnie mówiąc, jest na dnie. Zostaje korepetytorem języka łacińskiego. Jego małoletni syn, Jerzyk i kuzynka, Leokadia Tchórznicka, również zostają zmuszeni do obniżenia standardu życia. Leokadia pełni rolę opiekunki syna i towarzyszki życia Edwarda. Nie łączy ich nic więcej poza związkami krwi, jednak cały Lwów podejrzewa ich o romans. Nagle jednak karta się odmienia, Edward dostaje niespodziewanie prywatne zlecenie. Piękna Renata Sperling, jego była studentka, proponuje mu śledztwo i wcielenie się w rolę prywatnego detektywa. Zlecenie dotyczy zaginięcia hrabiny Bekierskiej, chlebodawczyni Renaty. Podczas śledztwa Edward popada w konflikt z synem Hrabiny - Józefem Bekierskim. Ten Rosjanin, okrutnik, sadysta, zboczeniec i zagorzały antysemita grozi i narzuca się Renacie, a potem dotkliwie pobije i poniży Edwarda. Tymczasem śledztwo policji w sprawie Hebraisty, czyli zabójstwa Luby Bajdykowej, utknęło. Nikt nie potrafi połączyć hebrajskiego kodu i odczytać informacji. Kocowski za namową Zaremby zatrudnia Popielskiego jako rzeczoznawcę. Z jednej strony naczelnik włącza go do sprawy, a z drugiej poniża, robiąc z byłego komisarza zwykłego rzeczoznawcę. W międzyczasie zostaje znaleziona kolejna ofiara Hebraisty - prostytutka Lija Kochówna. Sytuacja staje się poważna. Przy Kochównie policja znajduje kolejny kod hebrajski.