Czterdziestolatek godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Inżynier Stefan Karwowski, mąż pani magister Madzi, ojciec dwojga dzieci - Jagody i Marka, właściciel fiata 126p i typowego M - 4, jest tzw. przeciętnym człowiekiem. Kończy właśnie 40 lat. Pełen niepokoju, że zamknął się w jego życiu najważniejszy rozdział, zjawia się u kolegi - lekarza. Zaprzyjaźniony z rodziną Karwowskich doktor Karol Stelmach, ekspert w sprawach medycznych i erotycznych, udziela mu krzepiącej porady. W domu, przy urodzinowym stole, w towarzystwie żony i dzieci, bohater wspomina szkolne czasy i ludzi, którzy zapisali się w jego pamięci. "Złoty Ekran" dla Anny Seniuk za kreację aktorską (1976), "Srebrny Gwóźdź Sezonu" w VII Plebiscycie Popularności "Kuriera Polskiego" dla Andrzeja Kopiczyńskiego (1976), "Złoty Szczupak" - nagroda na I Festiwalu Polskich Filmów i Widowisk Telewizyjnych Olsztyn '77, nagroda zespołowa Przewodniczącego Radiokomitetu dla scenarzystów i odtwórców głównych ról (1975). Słowem, obfitość laurów i powszechny aplauz publiczności, nie tylko w Polsce (Francuzi nazywali Andrzeja Kopiczyńskiego polskim Davidem Nivenem). Jednoznacznie przychylne przyjęcie serialu przez telewidzów "równoważyły" krytyczne recenzje w prasie branżowej - filmowi zarzucano "ostentacyjną banalność myślową", "pomieszanie kabaretu z produkcyjniakiem", "niepokojąco bliskie sąsiedztwo z niechlubnymi produktami kultury masowej". Dostało się współscenarzystom, autorom znanym z publicznych bojów z umysłową szarzyzną, wszelkim zacofaniem, społecznym i artystycznym stereotypem - za to, że "złożyli broń". Przy powtórnej emisji serialu krytycy byli już łagodniejsi. Podkreślano, że scenariusz może być wzorem dobrego rzemiosła, aktorstwo jest pierwszej próby, a kpina z ówczesnych aspiracji Polaków, nadymania się i zapatrzenia na Europę dziś jest bardziej czytelna niż przed laty. Reżyser Jerzy Gruza, w rozmowie o "Czterdziestolatku - 20 lat później", powiedział: "Dla mnie Czterdziestolatek był Woody Allenem Polski lat 70. Idealista, pozbawiony sprytu, trochę fajtłapa, uczciwy i naiwny marzyciel. (...) Śmieszność czterdziestolatka polegała na tym, że wszystkie zalecenia "odgórne", nawet te absurdalne i propagandowe, traktował serio i próbował je realizować. Dlatego nieuchronnie wpadał na minę prawdziwego życia (...) Staraliśmy się, wraz z Krzysztofem Toeplitzem, nasycić scenariusz masą charakterystycznych epizodów, konkretów i szczegółów wziętych z tzw. życia. Na 300 stronach maszynopisu stworzyliśmy 145 postaci. Gdzie jeszcze znaleźć można taką galerię postaw i typów zachowań charakterystycznych dla naszych czasów?" Bohater serialu będzie pracował na trzech "sztandarowych" budowach warszawskich lat 70. - Trasy Łazienkowskiej (w pierwszej serii), Dworca Centralnego i Trasy Toruńskiej.

Opis (streszczenie): Inżynier Stefan Karwowski postanawia zerwać z nałogiem palenia. Jednak życie budowniczego Trasy Łazienkowskiej, męża i ojca dość niesfornych latorośli, toczy się w tak nerwowym tempie, że trudno mu wytrwać w tym postanowieniu. Pracująca w wodociągach Madzia Karwowska zwierza się koleżankom z pracy i szefowi Gajnemu, że mąż rzuca palenie - i wysłuchuje szeregu porad na ten temat. Próbuje stosować w domu zalecenia koleżanek, ale to ostatecznie wytrąca Karwowskiego z równowagi. Udaje mu się wytrzymać bez papierosa tylko jeden dzień.

Opis (streszczenie): Inżynier Karwowski poznaje młodą, seksowną pielęgniarkę. Sfrustrowany do niedawna czterdziestolatek budzi się do życia. Żona, przyjaciele i koledzy w pracy obserwują poważne zmiany w jego zachowaniu. Nowe wcielenie Stefana wywołuje - do pewnego stopnia uzasadniony - niepokój otoczenia. Madzia wysłuchuje pouczeń Kobiety Pracującej, jak przeczekać krytyczną sytuację.

Opis (streszczenie): Podczas kolejnej inspekcji na budowie Trasy Toruńskiej dochodzi do scysji między dyrektorem Karwowskim a technikiem Maliniakiem. Stefan dostaje ataku serca, zostaje odwieziony do szpitala. W klinice leży wśród innych zawałowców, stopniowo uświadamia sobie, że właśnie otrzymał pierwsze poważne ostrzeżenie. Profesor udziela mu jednej przestrogi - pacjent musi zmienić się albo umrzeć. Stefan Karwowski rozmyśla, co mógłby zmienić w swoim życiu. Rozumie, że jego pełne wyzdrowienie zależy od decyzji, którą sam musi podjąć. Wychodzącego ze szpitala ozdrowieńca wita cała rodzina i niezawodny przyjaciel Karol.

Opis (streszczenie): Myśliwskie pasje nowego ministra dla nikogo w zjednoczeniu nie są tajemnicą. Pracownicy czym prędzej więc organizują kółko łowieckie. Dyrektor Stefan Karwowski, fachowo poinstruowany przez teścia, zaopatrzony w sprzęt i strój myśliwski, wyjeżdża z psem na polowanie. Do pierwszego strzału składa się wyjątkowo niefortunnie. Zamiast do zwierzyny, strzela do ministra, na szczęście - niecelnie. Zdenerwowany już chce wycofać się z udziału w polowaniu, lecz zostaje zaatakowany przez dzika. Strzał, tym razem celny, znów przysparza mu mnóstwo kłopotów.

Opis (streszczenie): Za namową swojego byłego przełożonego Stefan Karwowski postanawia nabyć działkę rekreacyjną w pobliżu Warszawy. Pani Magdzie niezbyt podoba się ten pomysł, więc z odrobiną złośliwej satysfakcji śledzi perypetie męża. Dyrektor Karwowski musi bowiem uzyskać zrzeczenie się praw do działki ze strony wdowy po poprzednim właścicielu, która stawia dość dziwne warunki. Kobieta pracująca, występująca tym razem w roli operatora koparki, burzy nadzieje bohatera na osiedlenie się w oazie ciszy, zapowiadając budowę wielkiego środka rekreacyjnego w pobliżu działki.

Opis (streszczenie): Dyrektor Karwowski wyjeżdża służbowo do Budapesztu. W czasie powitania na lotnisku w drobny mak rozbija się kryształowy wazon, który polska delegacja miała wręczyć węgierskiemu ministrowi. Na szczęście, panu Stefanowi udaje się odkupić identyczny kryształ od przygodnie spotkanego rodaka. Na pożegnanie węgierski minister wręcza dyrektorowi Karwowskiemu wazon z przeznaczeniem dla polskiego kolegi. Nauczony smutnym doświadczeniem bohater chroni prezent tyleż pieczołowicie, co nieskutecznie.

Opis (streszczenie): Dyrektora Stefana Karwowskiego bez reszty pochłaniają sprawy zawodowe. Niewiele czasu poświęca swoim dzieciom, interweniuje jedynie w sytuacjach krytycznych. Jagoda dostaje od ojca ostrą reprymendę w związku z kolejną dwóją z geografii. Następnego dnia nie wraca po lekcjach do domu. Rodzice wpadają w panikę. Ojciec szuka córki wszędzie, u jej koleżanek i znajomych, w pogotowiu i w szpitalach. Bezskutecznie. Gdy państwo Karwowscy już tracą nadzieję na odnalezienie dziecka, Jagoda zjawia się w domu. Nie chce jednak rozmawiać z rodzicami na temat swojej eskapady.

Opis (streszczenie): Serial komediowy, który z ogromnym poczuciem humoru opowiada o codziennym życiu w Polsce w latach siedemdziesiątych. Bohater - inżynier Karwowski to człowiek pracy, który dzięki niej nabiera poczucia własnej wartości. Pracuje na trzech największych w latach siedemdziesiątych inwestycjach budowlanych w Warszawie: na budowie Trasy Łazienkowskiej, Dworca Centralnego i Trasy Toruńskiej. Znakomite role Andrzeja Kopiczyńskiego, Anny Seniuk i Romana Kłosowskiego. Odc. 15: Dyrektor Karwowski postanawia wejść w "dyrektorski" krąg towarzyski - utrzymywanie kontaktów towarzyskich może mu pomóc w załatwianiu wielu spraw. Bierze udział w "party" u dyrektora Powroźnego. Żona Karwowskiego, Magda zachwycona hinduskim wystrojem mieszkania gospodarzy postanawia przebudować własne mieszkanie, aby w odpowiednich warunkach przyjąć nowych gości u siebie. Do nowego "living - roomu" zakupiony zostaje w Desie kosztowny portret starszego pana - dobrze jest mieć bowiem portret jakiegoś swego "przodka". Nadchodzi dzień rewizyty...

Opis (streszczenie): Inżynier Stefan Karwowski, który został właśnie dyrektorem Przedsiębiorstwa Robót Drogowych, zamierza powołać na stanowisko kierownika odcinka jednego z pracowników. Jego zdaniem, kandydat w pełni odpowiada stawianym wymaganiom. Jest jednak pewien szkopuł - wybrany inżynier był swego czasu zamieszany w "sprawę Małkiewicza". Nikt jednak nie pamięta już, o co chodziło. W domu pan Stefan też styka się z tajemniczą "sprawą" - jego syn Marek zostaje usunięty ze szkoły w związku ze sprawą syna Małkiewicza. Kompletnie zdezorientowany dyrektor Karwowski postanawia osobiście skontaktować się z inżynierem Małkiewiczem i wyjaśnić tę dziwną historię.

Opis (streszczenie): W resorcie odbywa się reorganizacja. W związku z tym dochodzi do nieuchronnej rotacji stanowisk. Na stanowisko nowego dyrektora zjednoczenia kandyduje wielu inżynierów, jednak komputer uznaje, że najwłaściwszymi kwalifikacjami charakteryzuje się inż. Stefan Karwowski. Szczęśliwa Madzia zostaje wreszcie panią dyrektorową. Nowi koledzy żartują ze Stefana, nazywając go "komputerowym dyrektorem". Inżynier Gajny znajduje w tym potwierdzenie swoich teorii, że Karwowski zawsze potrafi się podwiązać pod właściwą grupę ludzi. Stefan powoli przystosowuje się do nowej sytuacji i swego nowego statusu.

Opis (streszczenie): Nowym zastępcą inżyniera Karwowskiego zostaje inżynier Urszula Nowowiejska. Nowoczesna, niezależna i pewna siebie kobieta, w dodatku młoda i ładna, wprowadza spore zamieszanie w tradycyjnie męskim środowisku budowlańców. Jej sposób bycia i decyzje, które podejmuje, wywołują wiele nieporozumień. Urszula odbyła staż w Japonii, w firmie Mitsuko Suki, jest kobietą bardzo nowoczesną. W dodatku ciągle się dokształca, czytając zagraniczne czasopisma specjalistyczne, i bardzo ją razi prymitywizm oraz bałaganiarstwo panujące na polskich budowach. Maliniak poddaje się bezkrytycznie jej poglądom, natomiast inżynier Karwowski podchodzi do nich jednocześnie z rezerwą i szacunkiem.

Opis (streszczenie): Kolega z budowy, inżynier Bek, zwraca się do Karwowskiego z nietypową prośbą. Podejrzewa, że żona go zdradza i chciałby, żeby kolega przez pewien czas ją śledził. Powodowany męską solidarnością Stefan spełnia prośbę kolegi, przez co naraża się na szereg nieprzyjemnych sytuacji. Ostateczna kompromitacja następuje w sądzie, podczas sprawy rozwodowej Beków.

Opis (streszczenie): Inżynier Gajny wysyła panie Karwowską i Puciatą na sympozjum hydrologiczne do Jabłonny. Na miejscu okazuje się - ku oburzeniu Gajnego - że kwitnie tam raczej życie towarzyskie niż naukowe. Magda poznaje wybitnego hydrologa, profesora Koziełło, przedstawiciela Polski przy ONZ. Światowej klasy uczony jest przy tym czarującym młodym człowiekiem, toteż przejściowo wywiera istotny wpływ na sposób widzenia świata pani inżynierowej, zwłaszcza że darzy ją szczególnym zainteresowaniem. Odkrywa przed nią zupełnie nowe możliwości organizacji pracy, czasu wolnego, poszerzania zainteresowań. Po powrocie do domu Magda ma do Stefana pretensje o wszystko. Pouczony przez kobietę pracującą inżynier Karwowski zaczyna stosować metody Koziełły.

Opis (streszczenie): Do Karwowskich przyjeżdża rodzina Madzi: ojciec, brat i bratowa. W mieszkaniu naraz robi się bardzo ciasno, na dodatek gościom nic się nie podoba. Narzekają na chleb kupiony w sklepie, brakuje im też sejfu. Przywieźli bowiem całą walizkę pieniędzy przeznaczonych na zakup samochodu. Pobyt rodziny przedłuża się, życie Karwowskich ulega dezorganizacji. W dodatku Antek proponuje Stefanowi, by został kierownikiem jego farmy hodowlanej i daje mu znacznie lepsze warunki niż ma na budowie Dworca Centralnego. Szwagierka także lekceważy stanowisko inżyniera, dogaduje, że już dawno powinien zostać przynajmniej wiceministrem. Nic dziwnego, że atmosfera u Karwowskich staje się napięta. Domownicy z niecierpliwością oczekują wyjazdu gości.

Opis (streszczenie): W związku z zakończeniem prac przy budowie Trasy Łazienkowskiej wyróżniający się pracownicy otrzymują w nagrodę dwa tygodnie urlopu. Inżynier Karwowski pragnie wykorzystać go jak najlepiej, ale ze zdumieniem stwierdza, że bez pracy czuje się fatalnie. Próbuje chodzić na ryby, do filharmonii, spędzać czas na łonie natury, bywać w kawiarni - wszystko go nudzi, męczy i wszędzie natyka się na Maliniaka. Jego urlop staje się utrapieniem dla pozostałych członków rodziny; Madzia i dzieci marzą, by Stefan wrócił do pracy.

Opis (streszczenie): Inżynier Stefan Karwowski podejmuje działalność społeczną w tzw. komitecie blokowym. Rola współczesnego Judyma nie jest jednak łatwa, a próby zintegrowania lokalnej społeczności nie zawsze przynoszą spodziewane efekty. Którejś nocy Karwowskich budzi płacz na klatce schodowej. Stefan zastaje tam naukowców badających reakcje społeczne na wołanie o pomoc. Zainspirowany rozmową z nimi o rozpadzie więzi sąsiedzkich we współczesnym społeczeństwie wielkomiejskim zmusza dozorcę Walendziaka do założenia w piwnicy klubu lokatorskiego. Karwowski rozwiesza plakaty, zawiadamia sąsiadów. Inaugurację "uświetnia" odczyt dyr. Wardowskiego o znaczeniu Trasy Łazienkowskiej dla Warszawy. Poza rodziną Karwowskich i Walendziakiem nie przychodzi nikt. Inicjatywa upada.

Opis (streszczenie): Czterdziestolatka coraz bardziej niepokoją powiększające się zakola nad czołem i rzednąca z biegiem lat czupryna. Te same problemy mają jego koledzy, a nawet ministerialni zwierzchnicy. W kręgu znajomych pocztą pantoflową rozchodzi się wieść o fenomenalnej pani Florze i jej niezawodnym specyfiku na porost włosów. Inżynier Karwowski poddaje się kuracji zapobiegającej łysieniu. Minister Zawodny żąda, by jego również zaprowadził do pani Flory. Nikt nie przypuszcza, że Flora okaże się zwykłą szarlatanką. Kuracja przynosi fatalne efekty, a sytuacja inżyniera na budowie wyraźnie się komplikuje.

Opis (streszczenie): Pogrzeb jednego z kolegów skłania inżyniera Karwowskiego do gorzkiej autorefleksji. Postanawia pomyśleć wreszcie na serio o swoim zdrowiu. Lekarz radzi więcej ruchu i sportu. Stefan traktuje to zalecenie bardzo poważnie. Próbuje dostać się do klubu sportowego, ale tam potrzebni są tylko wyczynowcy. Zapisuje się więc do zakładowego klubu sportowego. Trafia do sekcji brydżowej. Dusi się w oparach dymu papierosowego. Ostatecznie wpycha się między grających w piłkę podwładnych - Franek Maciaszek łamie Karwowskiemu nogę, stosując nakładkę. Po dłuższej rekonwalescencji pan Stefan wraca na budowę. Przenosi Maciaszka na inny odcinek - a sportu ma dość na całe życie.

Opis (streszczenie): Na budowie Trasy Łazienkowskiej ma pojawić się fotoreporter ze stołecznego dziennika, by sfotografować budowniczych tej sztandarowej inwestycji warszawskiej. Oczywiście, wśród portretowanych bohaterów pracy będzie również inżynier Karwowski. Madzia pragnie, by jej Stefan wypadł jak najlepiej. Wszyscy pracownicy przedsiębiorstwa gorączkowo przygotowują się do niezwykłego wydarzenia, ale - ku ich zdziwieniu - reporterzy nie chcą ich fotografować w wyjściowych garniturach, lecz w waciakach. Kiedy artykuł wreszcie ukazuje się w prasie, otoczenie inżyniera Karwowskiego przyjmuje ten fakt bardzo różnie.

Opis (streszczenie): Dyrektor Stefan Karwowski otrzymuje wezwanie na okresowe ćwiczenia wojskowe. Wraz z kompanią, którą dowodzi, trafia do Warszawy, na ten sam teren budowy Trasy Toruńskiej, którym na co dzień zarządza. Jego przełożonym zostaje technik Maliniak - w cywilu jego podwładny, który postanawia w pełni wykorzystać tak niebywałą okazję bycia kierownikiem własnego dyrektora.