Etnos Małopolski godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Magazyn kulturalny, w którym spotykamy przedstawicieli określonych regionów i subregionów etnograficznych, promujących własną kulturę ludową, osoby o wspólnym pochodzeniu, więziach społecznych i zamiłowaniu do rodzimych tradycji.

Opis (streszczenie): U podnóży Beskidu Sądeckiego i Beskidu Niskiego, tuż przy granicy ze Słowacją, rozciąga się Tylicz. Miejsce, w którym krajobraz i historia tworzą wyjątkową opowieść. Dawniej należące do państwa muszyńskiego, przez wieki zamieszkiwane było przez górali wołoskiego pochodzenia Rusinów i Łemków, a także inne narody, które zostawiły tu swój ślad. Ta mozaika wpływów to znak rozpoznawczy Tylicza i jego okolic. Dziś mieszkańcy z szacunkiem i zaciekawieniem sięgają po ślady wielokulturowej przeszłości. Odtwarzają dawne zwyczaje i sztukę, przypominają kulinaria sprzed lat, przywracają pamięć o tym, co lokalne, a zarazem wspólne. Z tej różnorodności rodzi się dzisiejsza tożsamość zakorzeniona w tradycji, a otwarta na dialog z przeszłością.

Opis (streszczenie): Magazyn kulturalny, w którym spotykamy przedstawicieli określonych regionów i subregionów etnograficznych, promujących własną kulturę ludową, osoby o wspólnym pochodzeniu, więziach społecznych i zamiłowaniu do rodzimych tradycji. Wśród malowniczych widoków na Beskid Wyspowy i stoki Gorców rozciąga się ziemia Zagórzan grupy etnograficznej, której kultura wyrosła na pograniczu wpływów wołoskich, podhalańskich, lachowskich i krakowskich. Na tym styku tradycji dojrzewa dziś program kreowania marki lokalnej, oparty na autentyczności i poszanowaniu dziedzictwa, również troski o zachowanie gwary. Wspierani są twórcy ludowi, których hafty, rzeźby, przetwory czy wyroby pasterskie powstają zgodnie z przekazem dziadków i pradziadków. W Kasinie, a dokładnie w jej przysiółku Zagródce, do dziś pieczołowicie podtrzymuje się jeden z najbarwniejszych zwyczajów wiosennych; chodzenie po wsi Dziadów Śmiguśnych, przebierańców, swoistych kolędników zwiastujących odrodzenie i nowy początek.

Opis (streszczenie): W mieście Żywiec, jego rdzenni mieszkańcy - Putosze, tworzą niezwykłe Stowarzyszenie Asysta Żywiecka, którego członkowie od lat dbają o zachowanie pięknych mieszczańskich obyczajów, ich muzyki, pieśni i tańców. Pieczołowicie chronią od zapomnienia niezwykle urodziwy strój żywieckich mieszczan, w którym godnie prezentują swoje miasto podczas licznych uroczystości, organizują warsztaty jedynego w swoim rodzaju haftu, przekazując swoje umiejętności i stroje z pokolenia na pokolenie. Dokumentują swoje dziedzictwo, chroniąc historię i tradycje swojego miasta od zapomnienia.

Opis (streszczenie): Wśród malowniczych wzgórz Pogórza Rożnowsko - Ciężkowickiego, na styku tradycji Lachów i Pogórzan Sądeckich, leży gmina Korzenna kraina sadów, jabłek i żywych zwyczajów. Mieszkańcy od pokoleń pielęgnują dziedzictwo, co objawia się choćby w barwnych palmach wielkanocnych. Na lokalnych stołach królują pierniki, dziś cenione jako produkt regionalny, a Jarmark Korzeński łączy smaki, rękodzieło i tradycję. W Domu Kultury dawne rzemiosło odżywa podczas warsztatów z ceramiki, a o kulturze Pogórzan Sądeckich najpiękniej opowiadają sami mieszkańcy śpiewem, tańcem i muzyką w wykonaniu zespołów Lipniczanie, Mali Lipniczanie i Kapeli Samorządowej.

Opis (streszczenie): Jabłonka, największa wieś w polskiej części Orawy, jest nie tylko centrum administracyjnym regionu, ale także wraz z Orawskim Centrum Kultury, zabiega o utrzymanie dawnych tradycji, wspiera twórczość ludową i ją promuje. OCK stawia na edukację młodego pokolenia, organizując liczne warsztaty, festiwale i konkursy. Centrum wspiera działalność animatorów kultury, m.in. zespołów regionalnych, działających na terenie całego regionu.

Opis (streszczenie): Wśród zielonych wzgórz i łagodnych dolin Sądecczyzny, z widokiem na pasmo Jaworzynki, Beskid Wyspowy i Gorce, rozciąga się wieś Mystków serce ziemi zamieszkałej przez Lachów Sądeckich. To tutaj, a także w pobliskim Paszynie, założonym przez sądeckich mieszczan, od pokoleń pielęgnowana jest tradycja, która łączy codzienne życie z dawnym dziedzictwem. Obie miejscowości uchodzą za kolebki sztuki i kultury ludowej, żywej nie tylko w pamięci, ale przede wszystkim w działaniu. W Domu Ludowym w Mystkowie nieustannie tętni życie. Odbywają się tu liczne warsztaty plastyki obrzędowej, kulinariów, nauki gwary i pieśni. Dzieci i młodzież uczą się jak wyglądało dawne życie Lachów, by zrozumieć i zachować to, co niegdyś tworzyło tożsamość ich przodków. Szczególnym ambasadorem tej kultury są zespoły Mystkowianie i Mali Mystkowianie, które z pasją i dumą prezentują regionalny folklor na scenach Polski i świata. Ich występy, nagradzane na licznych przeglądach i festiwalach, są świadectwem żywotności tradycji oraz niezwykłej więzi między przeszłością a teraźniejszością.

Opis (streszczenie): Etnosem określamy grupę ludzi o wspólnym pochodzeniu, kulturze i zespole cech charakterystycznych dla kręgu osób odczuwających więź społeczną. Takie grupy zamieszkują współczesne gminy, które wpisują się w dawne regiony etnograficzne naszych ziem, do dziś wyodrębniających się swoją odmiennością kulturową. Odwiedzamy Szczyrzyc i Wilkowisko, by dowiedzieć się jak kultywowane są tradycje i zwyczaje Lachów Szczyrzyckich, czym charakteryzują się ich stroje, skąd wywodzą się obrzędy, tańce, pieśni. Zobaczymy jak współcześnie dba się o trwanie i przekazywanie tradycji.

Opis (streszczenie): W malowniczej dolinie rzeki Krzczonówka leży Tokarnia. Ta wieś, położona nieopodal Myślenic, słynie z niezwykłej kalwarii, powstałej w latach "Komuny" na Górze Urbaniej, zabudowanej rzeźbami tylko jednego twórcy. Słynie także z niezwykłych procesji wielkanocnych i wielu innych zdarzeń, mających na celu zachowanie barwnej historii i ludowej kultury górali Kliszczaków, którzy zamieszkują tereny pomiędzy Beskidem Makowskim i Wyspowym. Wielobarwne wpływy regionu krakowskiego, Zagórzan, Lachów Sądeckich czy Podhala, Orawy i Górali babiogórskich wytworzyły ciekawy strój, muzykę, tańce i tradycje, o które pieczołowicie dbają tokarscy regionaliści.

Opis (streszczenie): Bukowina Tatrzańska, to jedna z najsłynniejszych turystycznych wsi Skalnego Podhala, pochodząca z XVII wieku. Ceniona jest nie tylko za piękne górskie widoki i narciarskie trasy, ale stanowi również kolebkę podhalańskiej kultury ludowej, której przedstawiciele w postaci twórców ludowych, zespołów regionalnych, aktorzy Teatru ludowego, instruktorzy i uczestnicy licznych warsztatów ludowego rękodzieła, skupieni są wokół "Domu Ludowego", Bukowiańskiego Centrum Kultury. Odbywają się w nim letnie i zimowe festiwale, którym towarzyszy mnóstwo imprez przyciągających turystów z Polski i zagranicy.

Opis (streszczenie): Magazyn kulturalny Etnos Małopolski to spotkania z przedstawicielami określonych regionów i subregionów etnograficznych, promującymi własną kulturę ludową, osób o wspólnym pochodzeniu, więziach społecznych i zamiłowaniu do rodzimych tradycji. Goszczą oni w studio TVP Kraków, umiejscowionym w krakowskim Muzeum Etnograficznym, w jego izbach regionalnych - góralskiej i krakowskiej, gdzie prezentują widzom swoją działalność. Rozmowy są ilustrowane felietonami ukazującymi ich aktywność w zakresie promowania sztuki ludowej, działalności twórców ludowych, zespołów folklorystycznych, chórów, teatrów ludowych, prezentowaniu tradycyjnych strojów i ich wytwarzaniu, popularyzowaniu muzyki ludowej i wywodzącej się z niej muzyki folkowej, tańców i zwyczajów ludowych czy kulinariów i innych przejawów tradycji. Jest ona rozpowszechniana przez zaproszonych gości, podczas warsztatów, wystaw, festiwali i innych imprez okolicznościowych, które organizują oni w swoich środowiskach.Krakowiacy, mieszkający w pobliżu miasta Krakowa, w czasach zaborów zostali podzieleni na tych którzy znaleźli się w zaborze austriackim i ci lepiej się mieli. A także tych, których życie i ich kultura zostały bardziej lub zupełnie ograniczone. Zanikł piękny strój, ucichły pieśni i muzyka. Dziś dbałością regionalistów, muzyków i mieszańców niektórych wsi podkrakowskich, ich kultura rozkwitła na nowo. Do tego stopnia, że możemy być świadkami zainscenizowanych oczepin panny młodej, przygotowywania potraw, odwiedzin tradycyjnych kolędników czy koncertu śpiewu lamentacyjnego, udokumentowanych w cennych publikacjach i nagraniach video.

Opis (streszczenie): Górale Łąccy to mieszkańcy podnóża Beskidu Sądeckiego, Wyspowego i Gorców, zwani Białymi z powodu białych gurman, choć dziś już częściej brązowych. Stale zachowują swoje piękne tradycje w kolorowych strojach, doniosłym śpiewie i dostojnym tańcu dla starszych, a skocznym dla młodych. W tej pięknej, słynącej z kwitnących jabłoni, dolinie nad rzeką Dunajec, górale uczą swojej rodzimej kultury dzieci i młodzież, aby nie zaginęło ich dziedzictwo, od wielu lat tkwiące w melodiach orkiestry, chóru i zespołów regionalnych, uświetniających liczne imprezy, spotkania, koncerty i opiewające łącką ziemię.