Filmoteka Małopolska godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Film opowiada o życiu Anny Krupy, bibliotekarki i nauczycielki, która urodziła się bez rąk. W filmie śledzimy codzienność bohaterki i jej samotne macierzyństwo. Bohaterka mieszka w Piekielniku, małej miejscowości na Podhalu.

Opis (streszczenie): Filmowa opowieść o Lidii Maksymowicz, która jako dziecko przeżyła obóz koncentracyjny Auschwitz - Birkenau. Po wyzwoleniu adoptowana przez rodzinę z Oświęcimia, odnalazła rodziców i siostrę po 17 latach poszukiwań. Nadal jednak ma problem z okazywaniem uczuć i z emocjami. Film pokazuje trudny los obozowych dzieci i traumę, jaką ci, którzy przeżyli, nosili w sobie przez całe życie. Historia Lidii Maksymowicz rozpoczyna się w 1940 roku. 14 grudnia przychodzi na świat w rodzinie Anny i Aleksieja Boczarowów. O tym jednak dowie się dopiero mając 22 lata. Tak jak o tym, że jej prawdziwe imię to Ludmiła. Ludmiłą Lidia przestaje być w grudniu 1943 roku. Staje się numerem. Jako trzyletnia dziewczynka trafia do obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau. Udaje jej się przeżyć. Po wyzwoleniu zostaje adoptowana przez rodzinę Rydzikowskich z Oświęcimia. Dorasta w promieniu kilku kilometrów od miejsca, które na zawsze naznaczyło jej życie. Pytanie KIM JESTEM nie daje jej spokoju. Po 17 latach udaje jej się odnaleźć rodzinę. Matka, ojciec i siostry żyją i mieszkają na Ukrainie. Historia Lidii staje się głośna na cały świat. Reportaże telewizyjne, artykuły w gazetach, wywiady. Lidia dostaje listy z całego świata. Nadal jednak nie potrafi się odnaleźć, ma problem z okazywaniem uczuć, z emocjami. Film "Nam nie wolno było płakać" jest z jednej strony opowieścią o historii Lidii Maksymowicz, z drugiej zaś opowieścią o losach dzieci w obozie Auschwitz - Birkenau oraz o traumie, jaką ci, którzy przeżyli, nosili w sobie przez całe życie.

Opis (streszczenie): Na 14 czerwca 2020 roku przypada 80. rocznica pierwszego transportu Polaków do KL Auschwitz. Wśród 728 więźniów tego transportu był także Tadeusz Teddy Pietrzykowski numer obozowy 77. Polski pięściarz, który swoją karierę bokserską rozpoczął w XX - leciu międzywojennym jako gimnazjalista, trenując między innymi pod okiem słynnego Feliksa Stamma. W obozie KL Auschwitz kontynuował walki, tym razem walcząc jednak o chleb. Według różnych szacunków stoczył tam od 40 do 60 walk. Jednocześnie prowadził obozową działalność konspiracyjną, był jednym z członków ruchu oporu zainicjowanego przez Witolda Pileckiego. Film "Bokser z Auschwitz" to opowieść o losach Pietrzykowskiego. Główną narratorką w dokumencie jest jego córka, zaś istotny element narracji stanowią zdjęcia zrealizowane na planie filmu fabularnego "Mistrz", którego głównym bohaterem jest właśnie Pietrzykowski.

Opis (streszczenie): Bohaterami filmu są Małgosia, Andrzej, Mariusz i Tomek. Łączy ich to, że każdy z nich jest po przeszczepie serca. Niektórzy z nich swoje "drugie" życie zaczęli już ponad 20 lat, niektórzy zaledwie kilka lat temu. Wszyscy "nowe" serce otrzymali w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. św. Jana Pawła II. W filmie poznajemy ich historie, ale także dotykamy tajemnicy i magii przeszczepu. Opowiada nam o niej dr hab. n. med. Karol Wierzbicki - kierownik Odcinka Transplantologii i Mechanicznego Wspomagania Krążenia w Szpitalu im. św. Jana Pawła II w Krakowie, a równocześnie człowiek, który w większości przypadków trzymał ich "nowe" i "stare" serca w swoich dłoniach.

Opis (streszczenie): Film jest zapisem jednego dnia z życia Anny Dymnej. Ekipa TVP Kraków towarzyszy aktorce od porannej kawy, poprzez wizyty w Fundacji Anny Dymnej Mimo Wszystko, w PWST, w Salonie Poezji, w Starym Teatrze, a także w bardzo prywatnych odwiedzinach grobu na cmentarzu na Salwatorze. Rano na tarasie swojego domu Anna Dymna mówi o rodzinie, wspomina najważniejsze związki z mężczyznami, opowiada o synu. Wraca także do początków swojej kariery. Następnie jedziemy z nią na cmentarz, co jest okazją do rozmowy o największej miłości Wiesławie Dymnym. Kolejne miejsce to szkoła teatralna i zajęcia ze studentami. Ze szkoły kierujemy się do Teatru im. J. Słowackiego na kolejny już Salon Poezji, a potem do Starego Teatru.

Opis (streszczenie): PIWNICA POD BARANAMI to z pewnością miejsce, instytucja, grupa twórcza, która ma w historii naszej kultury znaczenie wyjątkowe. W składzie obecnej Piwnicy jest dwóch artystów, którzy byli w niej od samego początku. Tadeusz Kwinta, pojawił się już w pierwszym programie. Miki (Mirosław) Obłoński przyszedł po niecałym roku od otwarcia i zaczynał jako chłopak do wszystkiego. Sprawdzał bilety, rozstawiał ławki, sprzątał, aż wreszcie wystąpił. Film opowiada o ich młodości w Piwnicy, o losach po odejściu z niej i dniu dzisiejszym.

Opis (streszczenie): Filmowy portret Wojciecha Plewińskiego jednego z najsłynniejszych krakowskich artystów fotografików. Kojarzony jest przede wszystkim z publikowanymi na okładkach tygodnika "Przekrój" portretami młodych kobiet. A przecież zasłynął także jako znakomity fotograf teatralny - jego zdjęcia dokumentują niemal całą historię powojennego teatru polskiego. Jednak z tej perspektywy umyka sedno jego twórczości, czyli fotografia reportażowa i zbierane latami cykle bez określonego tematu, wynik uważnej obserwacji otaczającego świata. Film jest próbą podsumowania twórczości artysty i prezentacją jego najważniejszych i najsłynniejszych fotografii. O Wojciechu Plewińskim opowiadają m.in. Anna Dymna, Mikołaj Grabowski, Kazimierz Wiśniak, Anna Stafiej, Jan Kanty Pawluśkiewicz.

Opis (streszczenie): Film przedstawia sylwetkę prof. Witolda Cęckiewicza (rocznik 1924), jednego z najważniejszych architektów powojennego modernizmu. Jego najważniejsze realizacje, m.in. biurowiec PKP, hotel Cracovia, kino Kijów przypadają na okres PRL - u, ale do dziś w znaczący sposób kształtują przestrzeń Krakowa. Miał zresztą na nią wpływ także jako architekt miasta w latach 1955 - 1960. Po roku 1989 najważniejszą realizacją profesora Cęckiewicza jest Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, które w 2002 roku konsekrował Jan Paweł II.

Opis (streszczenie): Światowej sławy reżyser filmów animowanych, nazywany Bressonem polskiej animacji - Jerzy Kucia. Wprowadza nas w świat swojego dzieciństwa, największej jego twórczej inspiracji i odkrywa tajemnice warsztatu filmowego. Jego plastyczne, poetyckie filmy "Parada", "Strojenie instrumentów" czy "Fuga na wiolonczelę, trąbkę i pejzaż" to mistrzowskie połączenie obrazu z dźwiękiem, oddziałujące na widza w sposób hipnotyczny. Pokazywane na najważniejszych festiwalach na świecie zostały obsypane lawiną prestiżowych nagród. Jerzy Kucia jest nie tylko oryginalnym artystą, ale także wybitnym pedagogiem z pasją dzielącym się swoją wiedzą - co jest bardzo rzadkim połączeniem.

Opis (streszczenie): Łączy ich wspólna pasja - gra w koszykówkę. I to, że wszyscy poruszają się na wózkach inwalidzkich. Tworzą drużynę FOR HEROES KRAKÓW. Jedyną drużynę koszykówki na wózkach w Małopolsce. Opowieść o sile pasji, o woli walki, o męskości, ale także o tym, że w naszym życiu nic nie jest na pewno, bo tak naprawdę w ciągu kilku sekund wszystko może się zmienić.

Opis (streszczenie): Józef Pitoń to wybitna postać Podhala. Znakomity gawędziarz, tancerz, nestor podhalańskich regionalistów. Przewodnik, ratownik górski, instruktor narciarstwa. Lista jego ról jest długa i świadczy o nieprzebranej energii oraz woli działania tego blisko 90 - letniego mężczyzny. Aleksandra Klawa w swoim filmie ukazała oblicza tej postaci, odkrywając również jego niezwykłą więź i miłość do gór. To one bowiem spajają wszystkie jego życiowe role. Są w centrum jego działań i nie pozwalają mu usiedzieć na miejscu. Duch Józefa Pitonia jest jednocześnie niespokojny, dobrotliwy i opiekuńczy, a swoją troską szczególnie otacza podhalańskie dziedzictwo. Filmowy portret niezwykłego człowieka, ale również zajmujący dokument wpisujący się w tradycję filmu górskiego.

Opis (streszczenie): To opowieść o Władysławie Wołkowskim - nazywanym Michałem Aniołem wikliny - wybitnym projektancie i architekcie wnętrz, designerze - wizjonerze, który sprawił, że wyroby wikliniarskie przez niego wykonane wg własnego projektu zostały uznane za dzieła sztuki. Jego meble i dekoracje z wikliny otrzymywały prestiżowe nagrody na światowych wystawach. Zdobiły wnętrza królewskich dworów i instytucji kultury. Wypracował własną oryginalną stylistykę wyróżniająca się płynną, giętką, delikatną linią. Nie ulegał modom. Władysław Wołkowski plasuje się wśród 20 największych polskich designerów XX wieku. Jako jeden z nielicznych artystów ma swoje Muzeum w Olkuszu, gdzie znajduje się największa w Polsce i na świecie kolekcja jego prac. Zapomniany w ostatnich dekadach, dziś jest odkrywany na nowo. Przez wielu historyków sztuki jest uważany za prekursora polskiego ekodesignu.

Opis (streszczenie): Ona ma 29, on 44 lata. Ona jest niską brunetką, on wysokim blondynem. Ale o tym wiedzą tylko z opowieści innych. Sami nigdy się nie widzieli. 20 sierpnia 2022 roku wzięli ślub. Kiedyś, bardzo dawno temu, Gosia widziała. Wzrok traciła stopniowo, aż w końcu, mając kilka lat przestała widzieć całkowicie. Ostatni obraz jaki zapamiętał Tomek to lampy wiszące pod sufitem na sali szpitalnej. Miał wtedy 16 lat. Poznali się trzy lata temu. On był wtedy prezesem Polskiego Związku Niewidomych. Spotkali się w pracy, po raz pierwszy 19 października. A od 2 grudnia byli już razem. Trochę taka miłość od pierwszego wejrzenia. Film jest opowieścią o miłości Gosi i Tomka do siebie nawzajem, ale też o miłości do życia, do jego doświadczania.

Opis (streszczenie): Film ukazuje mało znaną historię brawurowej akcji odbicia 42 więźniów z więzienia na ul. Nowotarskiej w Zakopanem 15 stycznia 1945 roku. Po tym, jak z oddziału AK Chełm przyszła wiadomość o przewiezieniu więźniów z katowni gestapo "Palace" na Nowotarską, kpt Tadeusz Studziński (Kurzawa) natychmiast rozpoczął przygotowania do akcji odbicia więźniów. Willa Palace zapamiętana została jako więzienie, z którego już się nie wraca i do dziś mówi się o niej katownia Podhala.

Opis (streszczenie): To opowieść o prawdziwych zwycięzcach, mieszkających w przepięknym pałacu na obrzeżach Krakowa. W każdym człowieku drzemią pokłady dobra i zła. To w jakie środowisko trafimy w dużym stopniu determinuje nasze życie, ale równie fascynujące jest to, że każdy człowiek może się zmienić, nawet jeśli trafił na grunt, który pozornie całkowicie go zniszczył. Każdy człowiek zasługuje na drugą szansę, jak mawiał Marek Kotański, lecz nie każdy po tę szansę sięga. W temacie uzależnień najbardziej fascynujący jest proces, który pozwala z nich wyjść. To jest bardzo trudna i żmudna praca, wymagająca odwagi i prawdziwej determinacji. To jest zadanie tylko dla zwycięzców.

Opis (streszczenie): W filmie opowiadamy historię sześciu bohaterów z niepełnosprawnością, którzy znajdą w przyszłości (po śmierci swoich rodziców czy opiekunów) schronienie w Naszym Domu. Są to osoby, które nie poradziłyby sobie w życiu bez pomocy innych. W domu, stworzonym przez matki tych osób, będą się czuć bezpieczni i kochani. Inicjatywa powstała dzięki Marii Kulig, pielęgniarce, matce czwórki zdrowych dzieci, która pracując w małej miejscowości jako pierwsza zauważyła problem rodzin osób z niepełnosprawnością. Poruszyła ją prośba pewnej matki chorego chłopca, która powiedziała "życz mi, aby moje dziecko umarło przede mną, bo ja wiem, że beze mnie on sobie w życiu nie poradzi." Dom docelowo będzie miejscem zamieszkania kilkudziesięciu osób z niepełnosprawnością.