Getto. Likwidacja godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Krakowskie getto utworzono w marcu 1941 r. Na niewielkiej przestrzeni stłoczono ponad 15 tysięcy krakowskich Żydów. Dzielnicę zamkniętą otoczono murem i drutem kolczastym. Prowadziły do niej cztery bramy. W październiku 1941 r. wprowadzono pod karą śmierci zakaz wstępu i opuszczania getta bez zezwolenia. Podczas kolejnych dwóch lat przeprowadzono w dzielnicy zamkniętej kilka akcji likwidacyjnych. Do ostatniej doszło, gdy teren getta obejmował dwie części: jedną zamieszkiwali zdolni do pracy, a drugą - według Niemców - niezdolni. W sobotę i niedzielę, 13 i 14 marca 1943 roku zamordowano kilkuset Żydów. W tym: w przeważającej mierze dzieci, starców i chorych. Resztę wywieziono do obozu pracy w Płaszowie oraz do KL Auschwitz. Wojnę - z 70 tysięcy przedwojennej populacji krakowskich Żydów - przeżyło około tysiąca. W filmie przypominamy historię getta i jego funkcjonowanie. Głównym wątkiem opowieści są jednak kolejne akcje likwidacyjne: dwie przeprowadzone w 1942 r. i ostatnia: w marcu 1943 r. Dlaczego do nich doszło? Jaki był ich przebieg? Co zapamiętali Ocaleni? W filmie przytaczamy relacje tych, którzy przeżyli. Wykorzystujemy przy tym bogaty materiał archiwalny: zdjęcia, mapy, nagrania audio i filmy. Narratorem opowieści jest dr Martyna Grądzka - Rejak - specjalistka IPN od zagłady Żydów oraz getta krakowskiego. Autorka m.in. książki "Kobieta żydowska w okupowanym Krakowie (1939 - 1945)".

Opis (streszczenie): Film o likwidacji krakowskiego getta. 13 III 1943 r. , utworzone 2 lata wcześniej krakowskie getto otoczyły oddziały SS i Sonderdienstu - niemieckiej policji pomocniczej. Ok. 2 tys. Żydów niezdolnych do pracy zamordowano, resztę wywieziono.

Opis (streszczenie): Film opowiada o likwidacji krakowskiego getta. W sobotę, 13 marca 1943 roku, nad ranem, utworzone dwa lata wcześniej krakowskie getto zostało otoczone przez oddziały SS i Sonderdienstu - niemieckiej policji pomocniczej, której pomysłodawcą był Hans Frank. Wszystko rozgrywało się w ciszy, by nie wzbudzać paniki wśród blisko 8 - tysięcznej jeszcze wtedy rzeszy mieszkańców żydowskiej dzielnicy zamkniętej. Około 2 tys. Żydów niezdolnych do pracy (dzieci, starcy) zamordowano, resztę wywieziono do obozu pracy w krakowskim Płaszowie i Auschwitz.