Gwiazdy tamtych lat godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): W cyklicznej audycji "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatru i kina okresu powojennego. Każda audycja jest filmowo zarejestrowanym portretem gwiazdy, ale jest też opowieścią o człowieku, o jego pasjach, problemach, A nawet nieszczęściach, jakie mu się przytrafiły. Artystów tamtych lat spotykamy najczęściej we własnym domu, w rodzinnym gronie, wśród przyjaciół, przy ulubionych zajęciach. Autorzy audycji starają się odpowiedzieć na pytanie: jacy są teraz ci niegdyś wielcy i jak sobie radzą w zupełnie zwyczajnym życiu. Często okazuje się, że są oni nadal niezwykli nawet w swej codzienności.

Opis (streszczenie): W cyklicznej audycji "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatru i kina okresu powojennego. Każda audycja jest filmowo zarejestrowanym portretem gwiazdy, ale jest też opowieścią o człowieku, o jego pasjach, problemach, nawet nieszczęściach, jakie mu się przytrafiły. Artystów tamtych lat spotykamy najczęściej we własnym domu, w rodzinnym gronie, wśród przyjaciół, przy ulubionych zajęciach. Autorzy audycji starają się odpowiedzieć na pytanie: jacy są teraz ci niegdyś wielcy i jak sobie radzą w zupełnie zwyczajnym życiu. Często okazuje się, że są oni nadal niezwykli nawet w swej codzienności. o wydanie audycji poświęcone jest Bogusławowi Wyrobkowi, polskiemu jazzmanowi, który na spotkanie zaprosił swą żonę, piosenkarkę Hannę Rek - Wyrobek oraz syna Macieja. O artyście wypowiadają się również krytycy muzyczni - Dariusz Michalski i Franciszek Walicki. W audycji wykorzystano fragmenty Polskiej Kroniki Filmowej.

Opis (streszczenie): Latem 1941 roku starsi bracia Bernarda wstąpili w szeregi Armii Krajowej. Małolat pozazdrościł im kombatanckich przewag. Zszedł do podziemia przy pomocy prostego fortelu - postarzył się o rok. I tak już zostało. W oficjalnych dokumentach Ładysza figuruje fałszywa data urodzenia. Dlatego składane w 1997 roku gratulacje i życzenia z okazji 75. urodzinmistrza były, jak przyznał jubilat - przedwczesne. Wieloletni solista Opery Warszawskiej, a następnie Teatru Wielkiego zapisał się w pamięci rzesz melomanów jako znakomity wykonawca czołowych partii w wielu operach, między innymi w "Borysie Godunowie" Musorgskiego, "Eugeniuszu Onieginie" Czajkowskiego, "Don Carlosie" Verdiego i "Strasznym dworze" Moniuszki. Występował często z orkiestrami symfonicznymi w repertuarze oratoryjnym i kantatowym, nie stronił od operetki, śpiewał w kościołach, nie bał się też zabawiać na estradach amatorów popularnych przebojów, choć czasy koncertów "trzech wielkich tenorów" ukazujących swój kunszt w strawniejszych dla milionów gatunkach muzyki "lekkiej, łatwej i przyjemnej" jeszcze nie nadeszły. Stawał na planie filmowym - dość przypomnieć wspaniały epizod w "Ziemi obiecanej" Wajdy, jeździł wraz z żoną Leokadią z recitalami do amerykańskiej Polonii. Dla dość przypadkowej, mało wyrobionej publiczności śpiewał w małych salkach ten sam Ładysz, którego oklaskiwali ekskluzywni goście Carnegie Hall, artysta, który święciłtriumfy wśród wymagającej publiczności Waszyngtonu i Filadelfii za partie w "Jutrzni" Pendereckiego. Czy zatem, jak twierdzili niektórzy krytycy, roztrwonił dany mu talent i w rezultacie nie osiągnął pozycji stosownej do głosowych predyspozycji? Bernard Ładysz przyznał po latach, iż przeszkodami w międzynarodowej karierze były: absolutne pierwszeństwo dawane rodzinie oraz lenistwo. Nie chciało mu się uczyć języków obcych. Rosyjski opanował dobrze dzięki twardej szkole sowieckich łagrów, włoskiego nauczył się podczas pobytu w Italii. Ale już z angielskim było bardzo kiepsko, a w tym właśnie języku spisywane są zwykle w świecie kontrakty. Stawiał na nich swój podpis - i dopiero na miejscu okazywało się, co podpisał oraz za ile... Upust oburzeniu dawałgłośno i dobitnie. Nie tylko wobec mało kompetentnych lub nie do końca kryształowej uczciwości menedżerów. Pokrzykiwał chętnie, potężnym basem, także na niektórych dyrektorów, reżyserów, dyrygentów oraz kolegów po fachu - śpiewaków, zyskując pokaźne grono nieprzyjaciół i zaprzysięgłych wrogów. Ów brak dyplomatycznych talentów przejawiał się nie tylko w sytuacjach zawodowych, ale i codziennych, z bądź to nieprzyjemnym, bądź komicznym skutkiem. Bernard Ładysz jest dziś na artystycznej emeryturze, za to sceniczną karierę rozpoczyna, z powodzeniem, jego syn Maciej. Także bas!

Opis (streszczenie): Co tydzień spotyka się z przyjaciółmi w Galerii Bożeny Marki, wspominają dawne czasy, słuchają piosenek, razem śpiewają. Zbigniew Kurtycz przypomina m. in. historię swego największego przeboju (złośliwi twierdzili, że jest "wykonawcą jednej piosenki"). "Cichą wodę" skomponował podczas wojny, w Związku Radzieckim - wtedy nosiła tytuł "Ajda, parień, parieniok". Po latach, kiedy artysta wrócił do Polski i związał się z krakowskim Teatrem Satyryków, nuconą półgłosem melodię usłyszał Ludwik Jerzy Kern i postanowił napisać do niej nowe słowa. Zbigniew Kurtycz opowiada o swojej drodze życiowej i artystycznej. Lwowianin z urodzenia, nawiązał kontakt ze słynnym Ref - Renem, Feliksem Konarskim, autorem "Czerwonych maków". Razem znaleźli się w armii gen. Andersa, z Dywizją Karpacką wyjechali na Bliski Wschód. Wróciwszy do kraju w 1946 roku artysta próbował lansować najmodniejsze na Zachodzie przeboje Orkiestry Glena Millera. Śpiewanie w amerykańskim stylu i po angielskuoczywiście nie było wtedy mile widziane. Śpiewać przestał, ale nie wyrzekł się sympatii dlajazzu (uprawiał tę muzykę z Janem Walaskiem i Andrzejem Kurylewiczem). Od 29 lat Zbigniew Kurtycz występuje wspólnie z żoną, Barbarą Dunin. Razem śpiewajątakże w domu, dla przyjemności. Pani Barbara kibicuje mężowi w czasie meczu tenisowego. To jego najukochańsze hobby (regularnie grywa m. in. z Wojciechem Młynarskim). Obojelubią Łazienki i długie, wspólne spacery. Kamera towarzyszy im w domu, na korcie, w ParkuŁazienkowskim.

Opis (streszczenie): Janusz Gniatkowski był niewątpliwie legendą polskiej piosenki lat pięćdziesiątychi sześćdziesiątych. Urodził się we Lwowie, w 1928 roku. Po wojnie wraz z rodziną znalazł się na Śląsku. Przypadek zrządził, że podczas towarzyskiego spotkania zaśpiewał jedną z lwowskich piosenek. Ciepły, pięknie brzmiący baryton oczarował obecnego wtedy dyrygenta orkiestry, Zygmunta Kazaneckiego. I tak zaczęła się kariera Gniatkowskiego - piosenkarza. Nagrania, koncerty, wyjazdy - w krótkim czasie stał się bożyszczem publiczności. Z własnym zespołem i programem "Spotkamy się za rok" bił rekordy popularności w radiu i na estradzie. Ten program wylansował także Nataszę Zylską i Jana Danka. W latach siedemdziesiątych Gniatkowski wraz z Anną German i Mieczysławem Wojnickim jeździli do Związku Radzieckiego, USA i Europy Zachodniej. Jego płyty wydawane były także za granicą. Pasmo sukcesów przerwał tragiczny w skutkach wypadek samochodowy. Do zdrowia wracał - pod opieką kochającej i pełnej poświęcenia żony, Krystyny Maciejewskiej, niegdyś dobrze zapowiadającej się piosenkarki warszawskiego STS - u, laureatki Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w 1962 roku opolskiego festiwalu w roku 1963. Autorzy filmu przedstawiają przełomowy momentwalki Gniatkowskiego o życie i rehabilitację poprzez miłość - nie tylko dzięki kontaktom z lekarzami. W życiu Gniatkowskiego, mieszkającego w małej miejscowości Poraj pod Częstochową, ogromną rolę odgrywała religia.

Opis (streszczenie): GWIAZDY TAMTYCH LAT JERZY WALDORFF Program artystyczny, 30 min, Polska 1996 Autorzy: Krzysztof Wojciechowski, Janusz Horodniczy Udział biorą: Jerzy Waldorff, Małgorzata Deszkiewicz, Janusz Horodniczy, Krzysztof Wojciechowski

Opis (streszczenie): To wydanie poświęcone jest Jerzemu Ofierskiemu - popularnemu artyście estrady.

Opis (streszczenie): Program poświęcony zespołowi Trubadurzy. Zrealizowano go w roku 1998, kiedy zespół obchodził 35 - lecie działalności.

Opis (streszczenie): W tym wydaniu spotkanie z Jaremą Stępowskim (artysta zmarł w 2001 r). W audycji zarejestrowano wypowiedzi bohatera spotkania oraz Ireny Kwiatkowskiej i Jerzego Ofierskiego. Jarema Stępowski pokazany jest w zabawnych scenkach na ulicach Warszawy, a oprawę muzyczną stanowią fragmenty piosenek wykonywanych przez aktora.

Opis (streszczenie): Ten odcinek cyklu poświęcony jest Lidii Korsakównie: tancerce, piosenkarce i aktorce teatralnej i filmowej. Karierę rozpoczęła, tańcząc w Operze Wrocławskiej. Występowała w Zespole Pieśni i Tańca "Mazowsze". W latach 1953 - 1954 związana była z Teatrem Satyryków w Katowicach. Od 1956 roku występuje w Teatrze Syrena w Warszawie. W cyklicznej audycji "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatru i kina okresu powojennego. Każda audycja jest filmowo zarejestrowanym portretem gwiazdy, ale jest też opowieścią o człowieku, o jego pasjach, problemach, nawet nieszczęściach, jakie mu się przytrafiły. Artystów tamtych lat spotykamy najczęściej we własnym domu, w rodzinnym gronie, wśród przyjaciół, przy ulubionych zajęciach. Autorzy audycji starają się odpowiedzieć na pytanie: jacy są teraz ci, niegdyś wielcy i jak sobie radzą w zupełnie zwyczajnym życiu. Często okazuje się, że są oni nadal niezwykli nawet w swej codzienności.

Opis (streszczenie): Jerzemu Michotkowi los zgotował rozmaite przygody, niewiarygodne i dramatyczne. Lwowiak z urodzenia, serca i duszy, zaraz po maturze znalazł się poza kręgiem polarnym. Z syberyjskich gułagów i wojennej wojaczki powrócił o kulach. Ale nieprzeparta wiara w powrót do zdrowia pozwalała mu żyć z optymizmem. W filmie Jana Łomnickiego "Dom" gra żołnierza poruszającego się o kulach. W jednym z odcinków pokazana jest prawdziwa scena z jego życia. "Nastąpiło tam, to znaczy w filmie, jedno zakłamanie. Nie złamałem kuli o piec, ale go kulą rozwaliłem, bo szwedzka była". Filmowa scena kończy się łamaniem kuli o piec, ale zanim bohater powrócił do zdrowia, minęło w prawdziwym życiu czternaście długich lat morderczej pracy, walki z samym sobą, żmudnej rehabilitacji i nadludzkiego wysiłku. Jerzy Michotek opowiada w filmie o swoim życiu, wspomina bolesne lata łagru i słoneczne dni w ukochanym Lwowie. "Laliśmy się. Jeszcze jak! Ale jak już żeśmy się dobrze nalali, to szliśmy do barku na piwko i już w zgodzie gadaliśmy. Raz po polsku, raz po ukraińsku, raz po niemiecku, jak komu wygodniej było i rozchodziliśmy się w zgodzie, jak wszystkie chłopaki na całym świecie". Aktor, poeta, kompozytor, piosenkarz opowiada o współczesnych spotkaniach we Lwowie, o postrzeganiu dzisiejszych wydarzeń. I śpiewa. Znane, lubiane, ciepłe i serdeczne piosenki. Jerzy Michotek zmarł 17 lipca 1995 roku.

Opis (streszczenie): W cyklicznej audycji "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatrui kina okresu powojennego. Każda audycja jest filmowo zarejestrowanym portretem gwiazdy, ale jest też opowieścią o człowieku, o jego pasjach, problemach, nawet nieszczęściach, jakie mu się przytrafiły. Artystów tamtych lat spotykmy najczęściej we własnym domu, w rodzinnym gronie, wśród przyjaciół, przy ulubionych zajęciach. Autorzy audycji starają się odpowiedzieć na pytanie: jacy są teraz ci, niegdyś wielcy i jak sobie radzą w zupełnie zwyczajnym życiu. Często okazuje się, że są oni nadal niezwykli nawet w swej codzienności.

Opis (streszczenie): GWIAZDY Z TAMTYCH LAT BERNARD ŁADYSZ Reportaż, 30 min, Polska 1996 Autorzy: Janusz Horodniczy, Krzysztof Wojciechowski

Opis (streszczenie): W cyklicznej audycji "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatru i kina okresu powojennego. Każda audycja jest filmowo zarejestrowanym portretem gwiazdy, ale jestteż opowieścią o człowieku, o jego pasjach, problemach, nawet nieszczęściach, jakie mu się przytrafiły. Artystów tamtych lat spotykmy najczęściej we własnym domu, w rodzinnym gronie, wśród przyjaciół, przy ulubionych zajęciach. Autorzy audycji starają się odpowiedzieć na pytanie: jacy są teraz ci, niegdyś wielcy i jak sobie radzą w zupełnie zwyczajnym życiu. Często okazuje się, że są oni nadal niezwykli nawet w swej codzienności. Ta edycja audycji poświęcona nieżyjącej już Hance Bielickiej. Autorzy towarzyszyli aktorce w ciągu jednego dnia pracy: od porannych czynności po występ wieczorny w teatrze Syrena. Dokonania artystki są bogato ilustrowane fragmentami jej ról filmowych i estradowych.

Opis (streszczenie): Ten odcinek cyklu poświęcony jest piosenkarce Łucji Prus. Zarejestrowano rozmowy artystki z córką, z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Agnieszką Osiecką oraz Włodzimierzem Nahornym. W programie piosenki w wykonaniu bohaterki audycji oraz jej występy z Janem Wołkiem i Wojciechem Młynarskim.

Opis (streszczenie): Latem 1941 r. jego starsi bracia wstąpili w szeregi AK. Małolat pozazdrościł im kombatanckich przewag. Zszedł do podziemia postarzając się o rok. I tak już zostało. W oficjalnych dokumentach Ładysza figuruje fałszywa data urodzenia.

Opis (streszczenie): Odcinek o życiu i karierze Miry Zimińskiej - Sygietyńskiej, artystki teatru, filmu i kabaretu, dyr. Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze". Wpowiedzi bohaterki i jej współpracowników. Ilustrację są fragmenty piosenek i filmów archiwalnych.

Opis (streszczenie): Jerzy Waldorff - żywa legenda, człowiek instytucja; przed laty - animator akcji gromadzenia darów dla Muzeum Teatralnego w Warszawie, narodowej zbiórki funduszy na kupno willi "Atma" w Zakopanem na Muzeum Karola Szymanowskiego.

Opis (streszczenie): Spotkanie z Jaremą Stępowskim, wypowiedzi samego bohatera oraz Ireny Kwiatkowskiej i Jerzego Ofierskiego. Artysta pokazany w scenkach na ulicach Warszawy, a oprawę muzyczną stanowią fragmenty piosenek wykonywanych przez niego.

Opis (streszczenie): Film o Stefanii Grodzieńskiej ilustrowany fotografiami archiwalnymi i materiałami Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Bohaterka w różnych okresach jej życia. Artystka opowiada o życiu i pracy. Mówią też jej przyjaciele i znajomi.

Opis (streszczenie): Program o nieżyjącej już Hance Bielickiej. Kamera podpatruje aktorkę w ciągu jednego dnia pracy: od porannych czynności po występ wieczorny w teatrze Syrena. Dokonania artystki są ilustrowane fragmentami jej ról filmowych i estradowych.

Opis (streszczenie): Odcinek o życiu i karierze Miry Zimińskiej - Sygietyńskiej, wybitnej artystki teatru, filmu i kabaretu, dyr. Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze". Wpowiedzi bohaterki i jej współpracowników. Ilustrację muzyczną są fragmenty piosenek i filmów archiwalnych.

Opis (streszczenie): Jerzemu Michotkowi los zgotował rozmaite przygody, niewiarygodne i dramatyczne. Lwowiak z urodzenia, serca i duszy, zaraz po maturze znalazł się poza kręgiem polarnym. Z syberyjskich gułagów i wojennej wojaczki powrócił o kulach. Zmarł 17 lipca 1995 r.

Opis (streszczenie): Film o Stefanii Grodzieńskiej ilustrowany fotografiami archiwalnymi i materiałami Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych przedstawiającymi bohaterkę w różnych okresach jej życia. Artystka opowiada o życiu i pracy. Mówią też jej przyjaciele i znajomi.

Opis (streszczenie): W cyklu "Gwiazdy tamtych lat" prezentowane są wybitne osobowości estrady, teatru i kina okresu powojennego.

Opis (streszczenie): Janusz Gniatkowski był niewątpliwie legendą polskiej piosenki lat 50. i 60. Urodził się we Lwowie, w 1928 roku. Po wojnie wraz z rodziną znalazł się na Śląsku. Przypadek zrządził, że podczas towarzyskiego spotkania zaśpiewał jedną z lwowskich piosenek.

Opis (streszczenie): Program poświęcony nieżyjącej już Hance Bielickiej. Kamera podpatruje aktorkę w ciągu jednego dnia pracy: od porannych czynności po występ wieczorny w teatrze Syrena. Dokonania artystki są bogato ilustrowane fragmentami jej ról filmowych i estradowych.