Góra Góry godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Tysiącom ludzi w Polsce jego nazwisko kojarzy się ze spotkaniami młodych na Polach Lednickich pod Poznaniem, a także z ośrodkiem duszpasterstwa dla młodzieży i studentów na górze Jamna niedaleko Tarnowa. Dominikanin Jan Góra, bo o nimmowa, doktor teologii, jest postacią szczególną w polskim życiu religijnym, żywą legendą, w opiniach niektórych człowiekiem niemal świętym, obdarzonym prawdziwą charyzmą, znakomitym organizatorem i gospodarzem. Czy taki jest naprawdę? Czemu służy medialny szum wokół jego osoby? Jak działa prowadzony przez niego ośrodek będący własnością poznańskiego klasztoru dominikanów? Para młodych dziennikarzy telewizyjnych otrzymuje zadanie zrealizowania programu o ojcu Górze. Zbierając materiały na temat swojego bohatera, powoli zaczynają docierać także do prawdy o sobie. Dla reżysera tego spektaklu, Pawła Woldana, nie było to pierwsze artystyczne spotkanie z tą postacią. W 2005 r. zrealizował on niemal godzinny film dokumentalny "Ojciec Góra". Teraz przygotował spektakl prezentowany w ramach Sceny Faktu. Scenariusz powstał z inspiracji wątkami zawartymi w pracach studentów Laboratorium Reportażu Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, w książkach Jana Grzegorczyka, audycji radiowej Marii Sieciechowicz oraz książkach samego ojca Góry, który w jednej ze scen osobiście pojawia się na ekranie, aby porozmawiać z ekranowym odtwórcą jego postaci. Monika i Witek stanowią parę w życiu prywatnym i w pracy. Reportaż o sławnym dominikaninie może im pomóc w karierze. Podchodzą więc do nowego zadania z profesjonalnym dystansem. Ojca Jana spotykają w drodze na Jamną. Duchowny podwoziich na miejsce, opowiadając w czasie jazdy, jak powstawała ta niezwykła placówka, jak bardzo w jej ustanowieniu pomogło błogosławieństwo samego Jana Pawła II, otwierające serca i portfele sponsorów. Na miejscu oprowadza przybyszów po budynkach, pokazuje kościół z cudownym obrazem Matki Boskiej wzniesiony po wizycie Ojca Świętego. Wyjaśnia, jakimi prawami rządzi sięośrodek, mówi o wychowaniu przez pracę, o wspólnocie, jaką tworzą przyjeżdżający tu młodzi ludzie - najczęściej zagubieni, nieszczęśliwi, z powikłanymi życiorysami, bez oparcia w domu i bliskich. Dla wielu z nich pobyt tutaj to jak zawinięcie do cichegoportu, czas na zastanowienie się co dalej. Dla innych to niemal przymusowa kolonia karna o zaostrzonym rygorze. Ci pierwsi na Jamnej odzyskują siłę i nadzieję, ci drudzy - stopniowo wyciszają się, temperują swój bunt. Jakby na potwierdzenie tych opowieści w ośrodku zjawia się zamożne małżeństwo z synem narkomanem. Państwo Mokosowie wybierają się na zagraniczną wycieczkę, chory Robert, po kilku próbach samobójczych, bardzo by im w tym przeszkadzał. Chcą go więc zostawić "na przechowanie". Ojciec Góra protestuje: chłopakowi potrzebny jest szpital, on sam nie ma na Jamnej odpowiednich warunków do specjalistycznej opieki. Mokosowie odjeżdżają obrażeni, nazywając go "klechą", ale - jak się niebawem okazuje - podrzucają syna do ośrodka potajemnie. Wkrótce Robert, w poczuciu odtrącenia, nękany narkotycznym głodem, podejmuje próbę ucieczki, ale ojciec Jan odnajduje go w lesie. Rozmowa z dominikaninem działa na Roberta jak najlepsze lekarstwo, choć szpitala nie udaje mu się uniknąć. Podczas kolejnych rozmów ojciec Góra wyjawia Monice tajem