Karnawały godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): KARNAWAŁ W NOWYM ORLEANIE - MARDI GRAS. Indianie organizują własny karnawał, paradując w kostiumach. Na ulicach jest mnóstwo przebierańców. Karnawał to cała plejada mniejszych konstelacji, które pojawiają się i znikają niczym supernowe. Miasto zalewają rzesze ludzi; każdy może uczestniczyć w tym święcie na swój własny sposób. Najbardziej znanym z nowoorleańskich karnawałów jest ten w stylu francuskim. Jest on organizowany przez stowarzyszenia Krewes. Rozpoczyna się w Dzielnicy Francuskiej. To przypomnienie kolonialnej przeszłości miasta. W dzielnicy francuskiej odbywa się Parada Krewe du Vieux. Ze względu na wąskie uliczki, platformy karnawałowe są małe. Parada ta sięga korzeniami do rzymskich Saturnaliów.

Opis (streszczenie): Villingen to miasto w Niemczech, położone na dawnym rzymskim szlaku handlowym na skraju Schwarzwaldu. Zwyczaje karnawałowe sięgają tu XV - go wieku. Ta ludowa tradycja przekazywana jest od pokoleń z ojca na syna. W Villingen uliczna zabawa odbywa się według ścisłych i na pierwszy rzut oka niezmiennych reguł. W dzień Trzech Króli na ulice wychodzą błaźni, by świętować otwarcie karnawału. Aż do ostatków miasto będzie tętnić hucznymi imprezami. W regionie, w którym temperatury zimą schodzą do minus 20 - stu stopni, karnawał oferuje mieszkańcom Villingen piątą porę roku, przekształcając zimę w zapowiedź rychłej wiosny.

Opis (streszczenie): Mini seria dokumentalna o karnawale i sposobach świętowania tego czasu w różnych miejscach na świecie. To spotkanie ze radosną i spektakularną tradycją. To przede wszystkich miejska uroczystość, która umacnia relacje między miastem a jego mieszkańcami. Odkrywamy pięć typowych karnawałów w pięciu różnych krajach. To okazja do poznania kultury, symboliki, dziedzictwa i tradycji w odległych miejscach. Poznamy też kulturowe i antropologiczne historie. Poczucie świętowania jest oddawane za pomocą kolorów, dźwięków i tańców. Znajdziemy się w samym sercu imprez i emocji. Odc. 3 KARNAWAŁ W ORURO - ŚWIĘTY TANIEC. Na boliwijskich wyżynach nastał czas żniw, deszczu i Wielkiego Postu. Zbliża się karnawał, a mieszkańcy Oruro dopracowują swoje występy. Od miesięcy przygotowują się do tej świątecznej pielgrzymki. Za kilka dni założą odświętne kostiumy oraz maski, i wyruszą trasą, która doprowadzi ich do sanktuarium Matki Boskiej Gromniczej, patronki karnawału. W karnawale bierze udział 55 grup, a większość z nich ma swoje zespoły taneczne w innych miastach. Karnawał jest ofiarą dla Matki Boskiej. Mówi się, że to Ona decyduje, kto będzie tańczył. Nie ma znaczenia, ile masz pieniędzy, skąd pochodzisz i czym się zajmujesz. Wiele osób miało gotowe kostiumy i opłaciło składki, ale nie udało im się tu dotrzeć. Mówią, że to Matka Boska tak postanowiła. Ja nadal tańczę, ponieważ Ona tego chce i będę to robić, dopóki Ona nie zdecyduje inaczej.

Opis (streszczenie): Niegdyś podczas karnawału w mieście Salvador nie było kolorowych, samby ani batucady, ale w 1975 - tym roku przez miasto przemaszerowała grupa karnawałowa Il Aiy. Był to pierwszy korowód czarnej szkoły samby. Pochodziła ona z dzielnicy Liberdade, gdzie mieszkała większość czarnoskórych Brazylijczyków. Na kilka dni przed karnawałem tysiące ludzi zbierają się, by uczcić Yemaję, boginię morza w religii afro - brazylijskiej. Wszyscy powierzają jej swoje życzenia i dziękują za otrzymane dary. Dusza Salvadoru jest bez wątpienia afrykańska. Duch religii afro - brazylijskiej przenika całe miasto. W rytmie bębnów kapłanki błogosławią obecnych wodą lawendową, ulubionym zapachem bogini morza.

Opis (streszczenie): Pośrodku Morza Śródziemnego leży Sardynia, wyspa spowita naturalnym pięknem. W głębi wyspy rozpościera się górzysty region Barbagia. Tu, w sercu dzikiej przyrody, leży kilka wiosek zamieszkanych przez pasterzy, rolników i plantatorów winorośli. Wszyscy oni czekają na najważniejsze święto roku: karnawał, nazywany tu Carrasecare. Jego początki sięgają czasów przedchrześcijańskich. Carrasecare to uroczystości wywodzące się ze starożytnych rytuałów poświęconych Bachusowi i Prometeuszowi. Ich celem jest odnowienie więzi społecznych zerwanych przez zimę. Obrzędy te wyrażają przywiązanie do rodziny i społeczności, a także głęboki szacunek dla wyjątkowej kultury tego regionu.