Legendy Tatrzańskich Szczytów godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku cyklu "Legendy Tatrzańskich Szczytów" opowieść o "Zamarłej Turni". Jest to dwuwierzchołkowy szczyt w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Leży na wysokości 2179 m.n.pm. Jego słynna południowa ściana opada w kierunku Dolinki Pustej. Swoją sławę zawdzięcza 140 metrowej ścianie, która stanowiła wielkie wyzwanie w historii taternictwa polskiego. Pierwszego wejścia na szczyt Zamarłej Turni dokonał Klemens Bachleda w 1910 roku. Po jego wejściu nastąpiły kolejne próby przetarcia szlaków. Niestety trzy z nich zakończyły się tragicznie. W reportażu poruszone zostały wątki dotyczące tych tragicznych wydarzeń. W 1917 roku podczas próby wejścia ścianą południową ginie Stanisław Bronikowski, a w 1929 roku śmierć ponoszą siostry Marzena i Lida Skotnicówny. Poeta Julian Przyboś poświęcił tym wydarzeniom swój wiersz pt. "Z Tatr". Legenda głosi, że w Pustej Dolince pojawiają się duchy tych, którzy zginęli. Wraz z wejściem na szczyt w 1910 roku Henryka Bednarskiego zostaje zapoczątkowana nowa era wspinaczkowa. Podczas tego wejścia Bednarski użył pierwszy raz w historii taternictwa haków wykonanych u kowala. Szlak ten nosi nazwę Klasycznej drogi Bednarskiego. W reportażu piękne ujęcia Zamarłej Turni oraz taterników pokonujących szlaki wspinaczkowe. Wędrówkę z przewodnikiem kończymy przy słynnym bloku skalnym, wieńczącym szlak turystyczny na Zamarłą Turnię.

Opis (streszczenie): Filmowa opowieść o Giewoncie, uznawanym za najwyższy szczyt Tatr Zachodnich. Z racji pięknych dolin i hal, które go otaczają Tatrzański Park Narodowy miał ogromne kłopoty z wykupieniem tych terenów. Oryginalna sylwetka tej góry zawsze pobudzała ludzką fantazję. Legenda mówi, że w Giewoncie śpią rycerze, a raz w roku do tajemnych jaskiń wchodzi kowal z Kościelisk, by złotymi podkowami podkuć kopyta rycerskich koni. Blisko 600 metrowe urwisko północnej ściany Giewontu zdobyte zostało w 1906 r. przez Aleksandra Znamięckiego i przewodnika Jana Ciaptaka. W reportażu oglądamy szczyt w jesiennej aurze i słuchamy opowieści przewodnika tatrzańskiego, Jerzego Szubera, który w drodze na górę objaśnia towarzyszącemu mu chłopcu położenie dolin, przełęczy, wędrówkę owiec po turniach i ostrzega przed niebezpieczeństwem nieszczęśliwego wypadku. Pod tym względem Giewont jest absolutnym rekordzistą. Pierwszy wypadek śmiertelny zanotowały kroniki parafialne w 1883 r. Ogromny ruch, jaki panuje na wszystkich 3 szlakach prowadzących na szczyt, zmusił do wykucia w najbardziej niebezpiecznych miejscach 2 szlaków, jednego dla wchodzących, drugiego dla schodzących. Kamera telewizyjna śledzi wędrówkę turystów, pokazuje z bliska metalowy krzyż, który został postawiony w 1901 r. z inicjatywy proboszcza zakopiańskiego, ks. Kazimierza Kaszelewskiego. Oglądamy dokumenty wystawione przez przez krakowską firmę Gorecki i spółka, która wyprodukowała metalowe elementy i dostarczyła je do Zakopanego. Podziwiamy piękne widoki, kołujące wysoko kruki i słuchamy opowieści o licznych, często romantycznych samobójstwach popełnianych w tym niezwykłym miejscu.

Opis (streszczenie): Czerwone Wierchy masyw górski na który składają się 4 szczyty; Kopa Kondracka, Małołączniak, Krzesanica i Ciemniak. Kopulaste wierzchołki porasta roślina zwana sitem trójdzielnym, czerwieniejąca na jesieni. W reportażu pokazano wapienne grzbiety Czerwonych Wierchów, które są wspaniałym alpinarium. Oglądamy liczne dolinki i wąwozy, niekiedy efektownie zawieszone jak np. Mułowa czy Litworowa. Przewodnik TOPR, Jerzy Szuber opowiada wnukowi o jaskiniach Tatr Zachodnich, a kamera pokazuje wejścia do kolejnych jaskiń i podziemnych korytarzy. Wchodzą na szczyt Małołączniaka i podziwiają Dolinę Małej Łąki, stary okupacyjny szlak polskich kurierów tatrzańskich. W reportażu pojawia się też wątek tragicznych śmierci turystów wchodzących na Czerwone Wierchy; Aldony Szystowskiej, Antoniny Kwatkowskiej, Marii Kużel, Jana Krasińskiego. Materiał kończą ujęcia zjazdu narciarskiego i opowieść o trasie zjazdowej, która tuż po II wojnie światowej wiodła ze szczytu Cierniaka, za Chudą Turnię i skręcała w stronę Doliny Miętusiej. Wspomnienie narciarzy, którzy tu startowali; Jana Ciaptaka, Stanisława Wawrytko, Stefana Dziedzica i Andrzeja Roy Gąsienicy.

Opis (streszczenie): Na czym polega zjawisko Brockenu? Dlaczego niemiecki turysta krzyczał "piwa" zamiast "ratunku"? Skąd pochodzi nazwa Świnia Skała? Dlaczego pies Cygan może chodzić po Tatrach, a inne psy - nie? Na te i wiele innych pytań odpowiada słynny przewodnik górski, Józef Uznański podczas wędrówki na najwyższy szczyt górski widoczny z Zakopanego, Świnicę. Słynie ze wspaniałego widoku, jaki rozciąga się we wszystkich kierunkach, co pokazują śmiałe ujęcia filmowe. Kozice na występach skalnych, świstaki, będące pod ochroną, kamieniste żleby, ostre turnie, mgły widoczne pod stopami taterników, a w oddali sylwetka Krywania. W audycji zdjęcia archiwalne legendarnego przewodnika tatrzańskiego, Macieja Sieczki, który w 1867 r. dokonał pierwszego wejścia na główny wierzchołek Świnicy. Wspomnienie Klimka Bachledy, Seweryna Goszczyńskiego i Szymona Zaryckiego. Piękno górskiego krajobrazu podkreśla poezja Kazimierza Przerwy - Tetmajera, Adama Asnyka i Franciszka Nowickiego, wpleciona w opowieść o tym jednym z najczęściej odwiedzanych szczytów w grani głównej Tatr Wysokich.

Opis (streszczenie): Przewodnik Józef Uznański z wnukiem Kamilem i psem lawinowym Cyganem podczas pieszej wspinaczki na Rysy, najwyższy szczyt Tatr Polskich. Nazwa szczytu wywodzi się się od charakterystycznych zawsze ośnieżonych żlebów, którymi stok jest porysowany. Czerwony szlak prowadzi z Morskiego Oka, gdzie góry przeglądają się w tafli jeziora. Podczas wędrówki Uznański wskazuje miejsce oznaczone czerwonym trójkątem. To tutaj ląduje śmigłowiec ratunkowy, jeśli warunki atmosferyczne pozwalają na przeprowadzenie akcji z użyciem helikoptera. Opowieść o tragicznych wypadkach, do których często dochodzi w tym rejonie Tatr. Józef Uznański przestrzega przed schodzeniem z wyznaczonego szlaku i niebezpiecznym zachowaniem na płatach wiecznie zalegającego śniegu. Zdjęcia archiwalne taterników i turystów zdobywających Rysy. Filmowe ujęcia fauny i flory Tatr i zapierające dech widoki ze szczytu na wierzchołki Krywania, Hrubego, Szatana, Wysoką do melodii wiersza Kazimierza Przerwy - Tetmajera "Pod Rysami".

Opis (streszczenie): Drugi co do wielkości szczyt Tatr Polskich, a 20 - ty na liście wszystkich szczytów tatrzańskich to Mięguszowiecki Szczyt Wielki do 1854 r. zwany Hrubym, którego wierzchołek leży na wysokości 2438 m n.p.m. Oficjalnie Mięguszowiecki został zdobyty 28 czerwca 1877 r. przez syna Tytusa Chałubińskiego, 17 - letniego Ludwika, który wraz z przewodnikami Maciejem Sieczką i Wojciechem Rojem wszedł na wierzchołek od Przełęczy Hińczowskiej. Materiał filmowy przedstawia widoki na Morskie Oko, Czarny Staw i ścianę Kazalnicy. Przewodnikiem jest legendarny ratownik TOPR, Józef Uznański, który opowiada wnukowi Kamilowi legendy o skarbach ukrytych we wnękach skalnych i wypadkach taternickich, z których jedne kończyły się tragicznie, inne szczęśliwie. Na wschodniej ścianie Mięguszowieckiego Józef Uznański ustanowił rekord długości zjazdu w szelkach Grammingera (ok. 400 m), ratując życie taternikowi, który w czasie wspinaczki doznał poważnej kontuzji. Surowe piękno tatrzańskich grani i powagę mierzenia się ze szczytem, na który nie prowadzi wyznaczony szlak turystyczny, podkreśla monumentalna muzyka Vangelisa.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku cyklu "Legendy Tatrzańskich Szczytów", przedstawimy szczyt "Mnich". Szczyt o wysokości 2068 m w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku, powyżej południowo - zachodniego brzegu Morskiego Oka, znad którego wyrasta 675 - metrowej wysokości sylwetką. Obok Mięguszowieckich Szczytów stanowi drugi charakterystyczny element otoczenia tego jeziora. Pierwszego wejścia na szczyt dokonali dwudziestoletni Jan Gwalbert Pawlikowski i przewodnik Maciej Sieczka w roku 1879. Nie wiemy, jaką drogą tego dokonali. Wiadomo tylko, że posiadali 15 metrów konopnej liny, a całą drogę pokonali boso, zostawiając obuwie pod ścianą. Data ta jest niekiedy uznawana za dzień narodzin polskiego taternictwa, chociaż w tamtych czasach wyczyn ten nie znalazł uznania ani wśród taterników ani wśród szerszej opinii publicznej. Siedem lat później szczyt zdobył Karol Potkański. Pierwszą kobietą na Mnichu była w 1902 r. warszawianka Wanda Herse.

Opis (streszczenie): Cykl reportaży o tatrzańskich szczytach. Opowieść o ludziach gór, którzy zdobywali szczyty lub ginęli, podejmując wyzwanie dotarcia w najtrudniejsze pasma górskie. W programie piękne ujęcia tatrzańskiej fauny i flory. Widok z Koziego Wierchu w Dolinę Pięciu Stawów. Wędrujący taternicy, wspinaczka. Fotogramy ludzi, związanych z pierwszym zdobyciem szczytu. A wszystko to w opowieści przewodnika, Jerzego Szubera.