Licencja na zabijanie godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Siedemnasty film z "bondowskiej" serii, zarazem drugi i ostatni, w którym główną rolę zagrał Timothy Dalton, i piąty z całego cyklu wyreżyserowany przez Johna Glena, został dobrze przyjęty przez recenzentów. Dostosowany do wymogów współczesnego kina akcji, z szybką, zwartą fabułą, pełen niezwykłych efektów specjalnych i z bohaterem, który przedkłada swe zadania nad łóżkowe podboje, "bond" anno domini 1989 wychodzi naprzeciw oczekiwaniom swej licznej, dzisiejszej widowni. Niezbędny w każdym "bondzie" czarny charakter nie chce wprawdzie zniszczyć całego świata, a jedynie rozbudować swe narkotykowe imperium, ale jest równie okrutny, cyniczny i bezwzględny jak jego poprzednicy, ma nieograniczone możliwości finansowe i piękną kochankę, która z czasem zakochuje się w dzielnym agencie. Nie zabrakło też kolejnej dziewczyny Bonda, którą gra tutaj Carey Lowell. Obie panie są urocze, ale i - to również znak czasów - inteligentne, sprytne, kompetentne i nie chcą być traktowane wyłącznie jako "obiekty seksualne". James Bond przyjeżdża na Florydę, gdzie ma być drużbą na ślubie przyjaciela, Felixa Leitera, byłego agenta CIA, a obecnie pracownika wydziału walki z narkotykami, który od dawna "poluje" na kokainowego króla, Franza Sancheza. Gdy Leiter dostaje informację, że Sanchez przybył właśnie na Bahamy, wraz z Bondem urządza brawurową obławę i przestępca trafia do aresztu, ale na krótko: ucieka z pomocą przekupionego policjanta. W odwecie zabija żonę Leitera, a jego samego rzuca na pożarcie rekinowi. Zabiera też zgromadzone przez niego dowody swej przestępczej działalności. Na wieść o ucieczce Sancheza Bond wraca do domu przyjaciela. Znajduje go na pół żywego, ciężko poranionego. Poprzysięga Sanchezowi zemstę. Wezwany przed oblicze swego szefa, odmawia wyjazdu z kolejną misją do Stambułu. Chce pozostać w USA do czasu wyrównania rachunków. Za niesubordynację zostaje zawieszony w czynnościach służbowych, ale nie podporządkowuje się i tej decyzji i ucieka z siedziby szefa. Odtąd będą go ścigać także jego niedawni koledzy. Bond dowiaduje się, że rekinarium, do którego przywieziono wcześniej Leitera, należy do bliskiego współpracownika narkotykowego bossa, Miltona Kresta, który pod pozorem poszukiwania u wybrzeży ciekawych okazów morskiej fauny, dokonuje na morzu przerzutów dużych ilości kokainy. 007 odkrywa też, że spośród informatorów Leitera, którzy dostarczali mu informacji na temat działalności Sancheza, żyje już tylko Pam Bouvier. W zastępstwie przebywającego w szpitalu przyjaciela udaje się na spotkanie z nią do obskurnego baru. Niestety, zjawiają się tam również ludzie Sancheza. Obojgu udaje się uciec. Postanawiają połączyć siły, by dopaść handlarza w jego pilnie strzeżonej siedzibie w Isthmus, mieście, którym rządzi on niepodzielnie. W banku w Isthmus deponują 5 milionów dolarów zabranych Krestowi. Wysoką wygraną w kasynie Bond zwraca na siebie uwagę Sancheza. Sugeruje, że jest płatnym mordercą, który szuka nowych zleceń. Gdy po nieudanym zamachu na Sancheza wpada w ręce ścigającego go kolegi po fachu, zostaje przypadkowo uwolniony przez króla kokainy, który oferuje mu gościnę w swej rezydencji. Bond, podający się za byłego brytyjskiego agenta, sugeruje, że wśród ludzi Sancheza jest zdrajca: Milton Krest. Podrzucone z powrotem na jego łódź pieniądze stanowią wystarczający dowód winy. Zdobywszy zaufanie przestępcy, Bond ma dostąpić kolejnego wtajemniczenia: zobaczyć jego ukrytą fabrykę kokainy. Lupe Lamora, kochanka Sancheza, podejrzewa jednak, że to podstęp i - aby ratować przystojnego agenta - prosi Pam o pomoc.

Opis (streszczenie): (N) 17. film z "bondowskiej" serii. To drugi i ostatni, w którym główną rolę zagrał Timothy Dalton. Dostosowany do wymogów kina akcji, z szybką, zwartą fabułą, pełen efektów specjalnych, a bohater przedkłada swe zadania nad łóżkowe podboje.