Nasza młodość, nasze Zrzeszenie godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Trzyczęściowy film dokumentalny o historii i dokonaniach Zrzeszenia Studentów Polskich - od okresu powojennego po rok 1989. Przewodnikiem po półwieczu tej studenckiej organizacji społeczno - zawodowej jest Piotr Bałtroczyk. Jego komentarz łączy w całość wspomnienia kilkudziesięciu byłych działaczy Zrzeszenia, archiwalia, fotografie, a zwłaszcza fragmenty studenckich spektakli i imprez artystycznych, zachowane na taśmach filmowych. Pierwsza część filmu opowiada o działalności Zrzeszenia w latach 1950 - 1968. Mimo trudności kultura studencka rozwijała się wówczas w sposób niebywały, chociaż nie brakowało zagrożeń i nie zawsze udawało się uciec od polityki - jak w 1956 r. czy właśnie w 1968 roku. Opowiadają o tym m. in.: Tadeusz Mazowiecki, Andrzej Micewski, Czesław Wiśniewski, Jerzy Markuszewski, Jacek Fedorowicz, Andrzej Bratkowski, Bogusław Litwiniec, Leszek Długosz, Hieronim Kubiak i Maciej Kosiński. W filmie wykorzystano materiały archiwalne z ośrodków TVP S. A. , archiwum TAI i TVP S. A. w Warszawie, WFDiF, Politechniki Śląskiej oraz ze zbiorów prywatnych.

Opis (streszczenie): Druga część filmu dokumentalnego, przedstawiającego historię i dorobek Zrzeszenia Studentów Polskich, obejmuje lata 1968 - 1978, od słynnych wydarzeń marca 1968 roku do rodzenia się w środowisku akademickim opozycji. Historię tę opowiada narrator dokumentu Piotr Bałtroczyk, byli akademiccy działacze, a ilustracją są bogate archiwalia zachowane w niszczejącym dziś Ośrodku Dokumentacji Kultury Studentów oraz w zbiorach Telewizji Polskiej i WFDiF. W marcu 1968 roku władze Zrzeszenia Studentów Polskich starały się nie angażować organizacji w konflikt ówczesnych elit partyjnych. Było to bardzo trudne, nie wszędzie się więc udało. Tam jednak, gdzie ZSP udało się stanąć w obronie poszkodowanego środowiska studenckiego i uchronić je przed wmanipulowaniem w konflikt z władzą, Zrzeszenie wzmocniło swoją pozycję. Marzec 1968 roku stał się zbiorowym, bardzo dramatycznym i gorzkim przeżyciem środowiska studenckiego, które kreowało twórcze postawy. Nastąpił w tym czasie dynamiczny rozwój politycznie zaangażowanego teatru studenckiego. Aktywność twórcza polskiego środowiska akademickiego przełomu lat 60. i 70. nie jest zresztą zjawiskiem wyizolowanym. Różnorodna twórczość artystyczna - opozycyjna wobec kultury oficjalnej - wybucha w zrewoltowanych środowiskach studenckich Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Organizowany siłami ZSP Festiwal Teatru Otwartego staje się największym wydarzeniem artystycznym młodej kultury. Środowisko teatralne, plastyczne, muzyczne, literackie, ruch kabaretowy - rozwijający się szczególnie w pierwszej połowie lat 70. - znajduje swoją trybunę na łamach firmowanego przez ZSP dwutygodnika "Student". Pod auspicjami Zrzeszenia powstaje w Świnoujściu największe zgrupowanie o charakterze festiwalowo - warsztatowym - FAMA, czyli Festiwal Artystycznej Młodzieży Akademickiej. Na początku 1973 roku władze partyjne zaczynają dążyć do scalenia ruchu młodzieżowego. Zrzeszenie Studentów Polskich - choć ciągle jest organizacją społeczno - zawodową - ma się połączyć z organizacjami czysto politycznymi: Związkiem Młodzieży Socjalistycznej i Związkiem Młodzieży Wiejskiej. W marcu 1973 roku Kongres ZSP - po włączeniu delegatów ZMS i ZMW - przekształca się w Kongres Studentów Polskich, który zawiązuje Socjalistyczny Związek Studentów Polskich. Działaczom dawnego ZSP udaje się jednak przejąć w nim władzę i nadal rozwijać aktywność środowiska. Załamanie się rozwoju gospodarczego i poparcia społecznego dla działań ekipy Edwarda Gierka wśród studentów przejawia się obumieraniem organizacji. Duży wpływ na to mają też coraz silniejsze naciski cenzury i różnorodne zabiegi administracyjne. Protest robotniczy w 1976 roku i powstanie KOR, w środowisku inteligenckim owocują oporem wobec ówczesnej władzy. Powstaje opozycja. O wydarzeniach tych opowiadają w filmie m. in.: Stanisław Ciosek, Jan Rurański, Eugeniusz Mielcarek, Tadeusz Nyczek, Janusz Ordyński, Filip Bajon, Włodzimierz Cimoszewicz, Andrzej Jaroszyk, Hieronim Kubiak, Krzysztof Jasiński, Maciej Kosiński, Michał Tarkowski, Jacek Santorski i Waldemar Janda.

Opis (streszczenie): Ostatnia część filmu przypomina dzieje ZSP, przekształconego w Socjalistyczny Związek Studentów Polskich, od połowy lat 70. do 1989 roku. Likwidacja Festiwalu FAMA, naciski władzy na ogniwa SZSP wspierające niezależny ruch kulturalny, powodują stopniową utratę wiarygodności tej organizacji w środowisku akademickim. Choć nadal większość studiujących należy do SZSP, ich działalność traci dynamikę. Wydarzenia sierpnia 1980 roku kształtują w środowisku studenckim nowy ład. Powstaje NZS i staje się dla studentów tym, czym "Solidarność" dla społeczeństwa. Struktury działające niegdyś w ramach SZSP szukają nowej, otwartej formuły funkcjonowania. Pojawia się pragnienie powrotu do dawnej nazwy i tradycji związku zawodowego. Trwa gorąca dyskusja nad nowym kształtem organizacji. Stan wojenny przekreśla wszelkie plany i ucina dyskusje toczące się na forach uczelni i klubów studenckich. Następuje atomizacja środowiska akademickiego. SZSP, jako jedyna organizacja należąca do dawnego układu politycznego, zostaje zawieszony. W 1982 roku liberalne ośrodki i ogniwa SZSP rozpoczynają dyskusję o nowym kształcie organizacji. Doprowadzają do wznowienia działalności Związku i większości jego istotnych struktur. Znów wychodzą pisma "Student" i "itd.", na nowo otwierają podwoje kluby studenckie, odżywa turystyka. Zjazd SZSP w listopadzie 1982 roku rozwiązuje związek. Dokooptowując delegatów z ruchu kulturalnego, turystycznego i naukowego, przekształca się w Kongres ZSP. Organizacja powraca do dawnej nazwy. W 1983 roku ZSP reaktywuje Festiwal FAMA, któremu udaje się nawiązać do tradycji tych dawnych. Jednocześnie zaczyna się, trwająca przez niemal całe lata 80. , konfrontacja ZSP z uczelnianymi samorządami, które są forum działania nielegalnego NZS. ZSP stara się zwiększać swoje wpływy poprzez rzeczowe podejście do tego konfliktu. Kiedy w 1989 roku dochodzi do obrad Okrągłego Stołu, byli i obecni członkowie Zrzeszenia gorąco im kibicują, stając się naturalnym zapleczem kadrowym nadchodzących przemian. ZSP pada jednak ofiarą tych przemian. Porównanie efektów pozytywistycznej i pragmatycznej formuły Zrzeszenia (a także SZSP) z innymi, rewolucyjnymi organizacjami, które bezkompromisowo starały się burzyć stary system, mimo wszystko wypada dla studenckiej organizacji korzystnie, i to nawet w opinii jej niegdysiejszych adwersarzy. O ostatnim okresie dziejów Zrzeszenia opowiadają w filmie: Zbigniew Sawicki, Tadeusz Nyczek, Aleksander Kwaśniewski, Cezary Droszcz, Andrzej Nierychło, Jan Poprawa, Marian Redwan, Sławomir Rogowski, Robert Kwiatkowski, Wojciech Hawryszuk, Michał Tarkowski, Maciej Kosiński, Grzegorz Gauden, Marek Siwiec, Wojciech Muller, Waldemar Janda, Jarosław Guzy, Antoni Dragan, Włodzimierz Czarzasty, Andrzej Wyrobiec i inni.