Niezwykłe historie z pocztówek godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Kolejny odcinek programu poświęcony jest kilku kartkom adresowanym od synów do ojca mieszkańca Kurowa. Dzięki tym pocztówkom przenosimy się w przeszłość do czasów bombardowania Kurowa. 8 września 1939 r. miało miejsce bombardowanie Kurowa przez niemiecką Luftwaffe, zginęli w nim zarówno żołnierze, jak i ludność cywilna. W programie spotkamy się ze świadkami tamtych wydarzeń.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka pocztowa z 29 lipca 1909 roku. Korespondencja została wysłana z Berna w Szwajcarii do Lublina, na ulicę Zamojską 9. Kartka jest korespondencją od Aleksandra Saniewa do jego brata Włodzimierza, wysłaną z podróży do Szwajcarii. Napisana jest cyrylicą. Zaproszeni goście opowiedzą o rosyjskich mieszkańcach Lublina w okresie zaboru, o podróżach do Szwajcarii na początku XX wieku oraz o Alpach i mieście Berno, widniejących na awersie pocztówki.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka pocztowa z 24 grudnia 1926 roku, wysłana z Paryża do Lwowa, na adres: ul. Łyczakowska 24. Adresatem był Bohdan Turyn (?). Na awersie pocztówki widnieje samolot, znany jako "Samolot nr 3". Samolot ten jest jednym z wyjątkowych egzemplarzy w kolekcji Narodowego Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła w Paryżu. To maszyna, ukończona w 1897 roku przez inżyniera Clmenta Adera. Od 1890 roku szukał sposobu na umożliwienie latania maszynie "cięższej od powietrza". Jego pierwsze urządzenie, Éole, potwierdziło zasadność jego pracy i uzyskało wsparcie finansowe od Ministerstwa Wojny. Samolot nr 3 to wynik kilkuletnich badań mających na celu zaprojektowanie konstrukcji skrzydła (inspirowanego szkieletem nietoperza owocożernego, dużego nietoperza z okolic Bali), silnika (parowy z palnikiem alkoholowym i obiegiem zamkniętym) oraz konstrukcji całości (rygorystyczny dobór jasnego drewna, mechanicznie i ręcznie tkane płótna jedwabne, montaż kawałków materiału za pomocą kilku tysięcy guzików). Choć oficjalne testy przeprowadzone w październiku 1897 roku zakończyły się niepowodzeniem (niefortunnym wyjściem z pasa startowego), samolot nr 3 pozwolił udowodnić, że taka konstrukcja była w stanie samodzielnie unieść się nad ziemią, co było preludium do rozwoju przemysłu lotniczego. Na znaczku pocztowym znajduje się wizerunek Marianny, nieoficjalnego symbolu narodowego Republiki Francji. Zaproszeni goście opowiedzą o istniejącym od 1794 Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła w Paryżu oraz o inżynierze Clmencie Aderze i jego wynalazku. Omówią również postać Marianny jako symbolu Francji.

Opis (streszczenie): Kolejny odcinek "Niezwykłych historii z pocztówek" poświęcony jest Kazimierzowi Smuczakowi, artyście malarzowi, który przez większą część życia związany był z Nałęczowem. Kazimierz Smuczak ukończył lwowską Szkołę Przemysłową kształcącą w zakresie sztuki i budownictwa. Był uczniem i najbliższym współpracownikiem artysty malarza profesora Jana Henryka Rosena. Razem malowali ornamenty i freski w wielu kościołach. Ich współpraca trwała 10 lat, a zaczęła się w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie, gdzie Smuczak wykonał część ornamentyki łuku tęczowego. Rosen wykorzystał wtedy twarz pomocnika przy malowaniu twarzy dwóch postaci. Kazimierz Smuczak pomagał prof. Janowi Rosenowi również w kaplicy króla Jana III Sobieskiego w kościele św. Józefa na Kahlenbergu pod Wiedniem. W papieskiej kaplicy w letniej rezydencji w Castel Gandolfo Rosen namalował dwa wielkie malowidła przedstawiające "Bitwę pod Warszawą w 1920 roku" i "Obronę Częstochowy przed Szwedami w 1655 roku". Prace dopełnił Smuczak, tworząc dwie mapy. Pierwsza była reprodukcją mapy sztabowej przedstawiającej pole bitwy warszawskiej z 1920 roku. Na drugiej zaznaczył wszystkie sanktuaria maryjne w Polsce. W 1932 roku w kościele Zmartwychwstania Pana Jezusa we Lwowie, razem ze Stanisławem Ehrenfeldem namalował dodatkowe malowidła ścienne w stylu art dco. Dwa witraże w świątyni zostały wykonane według jego projektu. W kościele św. Elżbiety we Lwowie wykonał malowidła ścienne. W 1936 roku wykonał dekorację kaplicy Seminarium Duchownego w Przemyślu. Był również twórcą malowideł ściennych w wielu kresowych miejscowościach poza Lwowem: w Czyszkach, Zborowie, Bohorodczanach, Trościańcu Wielkim, Dołżance, Zimnej Wodzie, Samborze, Rudkach i Brzeżanach. Czasy okupacji Smuczak spędził w Tarnobrzegu. Po zakończeniu wojny artysta przeprowadził się do Jeleniej Góry, gdzie podjął pracę w nowo powstałej Szkole Malarstwa i Rysunku. W 1951 roku wraz z żoną Marią Hermanowicz - Smuczakową, absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego, przenieśli się do Nałęczowa. Tam rozpoczęli pracę w Liceum Sztuk Plastycznych. Kazimierz Smuczak prowadził zajęcia z rysunku i malarstwa oraz technologii i projektowania w latach 1951 - 59. Jego żona, w latach 1951 - 72, uczyła projektowania. Dzięki niej do programu nauczania włączono specjalizację zabawkarską. Kazimierz Smuczak zmarł na początku lat 90.

Opis (streszczenie): Historie zapisane na pocztówkach, które pochodzą z XX wieku. Najstarsze datowane są na 1900 rok. To zbiór kartek o różnorodnej tematyce, można je podzielić na robocze kategorie; kartki imieninowe/urodzinowe, postacie, wakacje przed I wojną światową, wakacje przed II wojną światową, okres I i II wojny światowej, czy pocztówki przesyłane z/na Kresy. Okazuje się, że z kartkami związanych jest wiele osób znanych i zasłużonych dla regionu czy kraju. W każdej audycji prezentować będziemy następujące wątki: - droga pocztowa kartki - analiza fotografii, znaczka, pieczątki, autora fotografii, treści pod względem edytorskim i sposobu pisania kartki - tła społeczno - historycznego właściwego dla nadania/odbioru kartki - wspomnienia nadawcy/odbiorcy kartki w opowieściach rodziny/krewnych/regionalistów/historyków W każdym odcinku za sprawą kartki przeniesiemy się w przeszłość i prześledzimy losy jej bohaterów, aż do współczesności. O bohaterach kartek opowiemy ustami napotkanych ludzi, którzy mają jakiś związek z nadawcą lub odbiorcą danej kartki. Elementem stałym będzie graficzne ukazanie drogi pocztowej kartki i lektor czytający jej treść z pokazaniem oryginalnego zapisu.

Opis (streszczenie): Stanisław Radzki urodził się 8 maja 1900 roku w Lublinie. Był synem Adolfa i Władysławy z Rembielińskich. W 1919 roku ukończył 8 - klasową Szkołę Handlową. W trakcie nauki w szkole ufundowanej przez Augusta i Juliusza Vetterów był członkiem Wojskowej Kadry Szkolnej. Studiował na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno - Ekonomicznych oraz Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Lubelskiego. Dyplom magistra praw uzyskał w 1923 roku w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Był żołnierzem 3. Pułku Artylerii Polowej i 27. Pułku Artylerii Lekkiej. Ukończył również Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii (1926 r.). Po ukończeniu studiów pełnił obowiązki na różnych stanowiskach w organach wymiaru sprawiedliwości m. in. jako sędzia śledczy, sędzia pokoju w Janowie Lubelskim, podprokurator przy Sądzie Okręgowym w Lublinie, naczelnik Sądu Grodzkiego w Lublinie, przewodniczący Sądu Pracy w Lublinie, adwokat. W czasie II wojny światowej był dwukrotnie aresztowany. 9 listopada 1939 roku uwięziony wraz z lubelską inteligencją na Zamku Lubelskim. 13 listopada 1942 roku został powtórnie aresztowany. Był więźniem niemieckich obozów w Oświęcimiu, Gross - Rosen, Sachsenhausen - Oranienburgu. Z ostatniego obozu wrócił 8 lutego 1945 roku. Miał zrujnowane zdrowie. Jego pasją była fotografia. W 2018 roku Kurier Lubelski opublikował zdjęcia autorstwa Stanisława Radzkiego z lat 40. i 50. XX wieku, ukazujące zniszczenia wojenne w Lublinie. Zdjęcia udostępniła rodzina Stanisława Radzkiego. Po wojnie rodzina Stanisława Radzkiego mieszkała przy ul. Karmelickiej. Jego żoną została Felicja Jarosławska (kartka nr 37).

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka pocztowa z okresu przed I wojną światową. Wysłana prawdopodobnie z Wiednia do Sanoka, do M. Ilkowskiej. Na awersie kartki widnieje zdjęcie obrazu francuskiego malarza Renarda Braulta, o tytule: La Mort de Galope - Chopine, ilustrującego epizod z Komedii ludzkiej Balzaca. Z treści kartki wynika, iż autor jest zatrwożony zbliżającą się wojną. Do jego słów został dobrany obraz widniejący na awersie pocztówki oraz cytat z II części Dziadów Adama Mickiewicza.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka pocztowa z 1926 roku, wysłana z Jerozolimy do państwa Sadowników w Kozienicach. Na awersie kartki widnieje litografia z Bazyliką Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Zaproszeni goście opowiedzą o pielgrzymkach, w tym Polaków, do Jerozolimy na przestrzeni wielu wieków. Przedstawią również informacje o sposobie przesyłania korespondencji z Jerozolimy do Polski w okresie międzywojennym.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowane będą kartki z 1921 roku. Pierwsza wysłana z Neapolu do Lublina, do głównej składnicy w Hotelu Europejskim, druga z Lecce do Lublina na adres Al. Racławickie 6. Adresatką była Maria Czerny Szwarcenberg. Kartki zostały napisane po włosku. Zaproszeni goście opowiedzą o drodze korespondencji z Italii do Lublina oraz o tym kim mogła być adresatka. Omówiony zostanie temat podróży Polaków do Włoch w tym okresie oraz historia Hotelu Europejskiego oraz kamienicy przy Al. Racławickich 6 w Lublinie.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie pocztówka z 1919 roku, adresowana do Mariana Grotowskiego. Grotowski był żołnierzem Legionów, uczestnikiem wojny polsko - ukraińskiej i polsko - bolszewickiej. W międzyczasie rozpoczął studia w Hochschule für Bodenkultur (Uniwersytet Przyrodniczy) w Wiedniu (przerwane). W 1923 roku uzyskał dyplom inżyniera leśnika na Wydziale Rolniczo - Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Był również słuchaczem Wyższej Szkoły Leśnej w Nancy (1926/27). Jego wielką pasją było rzeźbiarstwo. W 1929 roku poślubił Emilię z Kozłowskich i wkrótce został ojcem Kazimierza (1930), a następnie Jerzego (1933). Kazimierz Grotowski był profesorem nauk fizycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Drugi syn, Jerzy Grotowski był reżyserem teatralnym, teoretykiem teatru. Był uważany za jednego z największych reformatorów teatru XX wieku. Doctor honoris causa Uniwersytetu w Pittsburgu, Uniwersytetu DePaul w Chicago oraz Uniwersytetu Wrocławskiego. Profesor antropologii teatralnej w Collge de France. Zaproszeni goście omówią życiorys Mariana Grotowskiego.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka z 2022 roku wysłana do lubelskiego oddziału TVP3 Lublin przez grupę naukowców UMCS. Pocztówka została wysłana z XXX Wyprawy Polarnej Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej na Spitsbergen.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka pocztowa sprzed 1918 roku, wysłana z Lublina do Michaliny Kucharskiej, do Krakowa w Galicji. Na awersie kartki widnieje reprodukcja obrazu Władysława Barwickiego, malarza pochodzącego z Puław, przedstawiająca sąd diabelski w Trybunale Lubelskim. Zaproszeni goście opowiedzą o lubelskiej legendzie dotyczącej procesu w Trybunale oraz o twórczości Barwickiego. Przedstawią działalność pracowni litograficznej Adama Jarzyńskiego w Lublinie.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowano pocztówkę z 1933 roku, z Jadwisina do Niezabitowa.. Na jej awersie widnieje podobizna marszałka Józefa Piłsudskiego. W odcinku specjalnym zaproszeni goście omawiają postać marszałka oraz jego wpływ na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Opowiadają również o jego późniejszych działaniach politycznych oraz o ostatnich latach jego życia. Odnoszą się do poszanowania jego osoby wśród Polaków oraz do wykorzystywania jego wizerunku na kartach pocztowych, znaczkach, medalach i innych przedmiotach.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowano pocztówkę z 1907 roku, z miejscowości Abbazia. Kartka została wysłana do Stanisława Heynara, ucznia cesarsko - królewskiego gimnazjum w Sanoku. Nadawcą pocztówki był jego ojciec, Jan Heynar. Jan Heynar był cesarskim i królewskim komisarzem skarbowym oraz radcą prawnym.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowano dwie pocztówki z okresu zaboru rosyjskiego, do Józefa Korzeniowskiego, ucznia gimnazjum męskiego. Pocztówki zostały wysłane do Puław oraz do Lublina, na adres Namiestnikowska 12 (dzisiaj ul. Narutowicza 12). Ze względu na brak znaczków i nieczytelne stemple na kartkach, trudno określić dokładnie rok wysyłki.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka wysłana w 1928 roku z Lubyczy do Lublina, na ulicę Foksal. Dzisiaj ulica nosi miano 1 Maja. Adresatką imieninowych życzeń była Maria Kołodziejczykówna.

Opis (streszczenie): W odcinku specjalnym red. Alojzy Leszek Gzella, harcerz Szarych Szeregów, opowiada o swoich przeżyciach związanych z dostarczaniem korespondencji w czasie Powstania Warszawskiego.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka wysłana w 1909 roku z Neapolu do Zemborzyc, do Marii Kubickiej. Omówiona będzie droga pocztowa kartki przez Warszawę do Lublina i Zemborzyc. Regionalista omówi historię miejscowości znajdującej się obok Lublina. Historyk architektury opowie o Cassa Armonica w Neapolu, miejscu widniejącym na awersie pocztówki.

Opis (streszczenie): W odcinku zaprezentowana będzie kartka wysłana w 1947 roku z Grenoble do Lublina, na błędny adres: Krakowska 36. Adresatem był Tadeusz Szczepkowski. W odcinku zostanie poruszone zagadnienie emigracji Polaków pozostałych po drugiej wojnie światowej na zachodzie Europy. Zostanie również przedstawiona historia kamienicy oraz droga pocztowa korespondencji. Filatelista opowie o znaczku przedstawiającym Pałac Luksemburski w Paryżu.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawiona będzie kartka pocztowa wysłana ze Stanisławowa do Warszawy. Adresatem był Edward Peristy, legionista, podpułkownik saperów Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, żołnierz Armii Andersa, jeniec wojenny.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawiona będzie kartka pocztowa wydana z okazji Wystawy Rolniczo - Przemysłowej w Lublinie w 1901 roku, nakładem księgarni Kesewetterów, przy ul. Kapucyńskiej 2.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawiona będzie kartka pocztowa z 1927 roku, wysłana z Lukki do Lubartowa. Nadawcą i adresatem byli klerycy zakonu franciszkanów. Na awersie kartki kościół romański San Frediano w Lukce.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawiona będzie kartka pocztowa z 2022 roku, wysłana z Dubaju. Nadawcą są pracownicy TVP 3 Lublin. Kartka pocztowa nie jest przeszłością, o wciąż istniejącej możliwości wysłania kartek pocztowych, nawet z miasta symbolu nowoczesności XXI wieku.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawione będą dwie karty pocztowe z lat 50. , wysłane z Finlandii do dra Jana Cywińskiego, zamieszkałego w kamienicy przy ul. Chopina 11. Kamienica o wysokim poziomie artystycznym, należy do najpiękniejszych budynków wybudowanych w Lublinie przed II wojną światową.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawione będą dwie kartki z okresu zaboru rosyjskiego, zaadresowane do Gabrieli Plage, siostry Emila Plage, współwłaściciela Zakładów Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz. Na jednej z kartek adorator mieni się Petroniuszem, a panna jest nazwana Eunice (wczesna recepcja Quo vadis). Na drugiej pocztówce autor wspomina o dziele Stanisława Przybyszewskiego Homo Sapiens.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawione będą dwie kartki pocztowe z 1916 roku. Nadawcą jest żołnierz armii Cesarstwa Niemieckiego. Adresatem pierwszej kartki jest Jaromir Krychmalski, ojciec nadawcy. Adresatem drugiej kartki jest brat nadawcy, również żołnierz armii Cesarstwa Niemieckiego.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawionych będzie kilka kartek pocztowych z lat 20. XX wieku. Adresatami byli Regina i Stanisław Orłowscy, mieszkańcy Lublina. Odcinek będzie poświęcony okolicznościowej korespondencji i tradycji związanej ze świętami Wielkiej Nocy, Nowym Rokiem i imieninami. Awersy kartek są wartościowe pod względem artystycznym.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawiona będzie kartka pocztowa z lat 80. XX wieku. Adresatką była Emilia Szczawińska - Osińska, siatkarka m.in. AZS Lublin, Lublinianki, AZS Warszawa, reprezentantka Polski, dwukrotna wicemistrzyni Europy (1950, 1951) oraz wicemistrzyni świata (1952). Realizacja na podstawie kartki i dokumentów dostarczonych przez córki. Temat będzie związany ze stuleciem istnienia AZS w Lublinie.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawimy 4 kartki z lat 1913 - 17, nadane do Reginy i Marii Cybulskich. Korespondencja została wysłana na trzy adresy w Lublinie: ul. Namiestnikowska 22 (dzisiaj ul. Narutowicza 22), ul. Zamojska 29 oraz ul. Zamojska 39, róg ul. Rusałka. Pierwsza kamienica z początku XX wieku zachowała się do dzisiaj. Kamienica pod adresem Zamojska 29 została wyburzona na początku lat 70. XX wieku. Na jej miejscu powstał dom handlowy Rusałka. Trzeci budynek również istnieje. Tematem przewodnim odcinka będzie, wynikająca z treści kartek, historia I wojny światowej. Przedstawimy również historię nazwy ulicy i budynków, do których trafiła korespondencja.

Opis (streszczenie): W odcinku przedstawimy kartę pocztową nadaną do Zofii Madeńskiej. Korespondencja została wysłana do dworu hrabiny Scipio del Campo w Brzezicach i to właśnie członkowie rodziny Scipio del Campo będą bohaterami tego odcinka. Karta pocztowa adresowana była na pocztę w Piaskach Luterskich w Guberni Lubelskiej. Została napisana 11 maja 1913 roku i nadana z Warszawy. Pod koniec XIX wieku Brzezice otrzymała Maria z Morchonowiczów i wniosła je w wianie mężowi, hrabiemu Edmundowi Scipio del Campo. Hrabia Edmund chętnie uczestniczył w życiu społecznym województwa i gminy. Współorganizował życie oświatowo - kulturalne w środowisku wiejskim prowadzone przez Macierz Szkolną. Z żoną i siostrą Julią założył i utrzymywał w Brzezicach Szkołę Ludową. Ze swojej biblioteki przekazał część zbiorów do Gminnej Biblioteki Publicznej w Piaskach. Wraz z innymi właścicielami ziemskimi w 1910 roku założył Towarzystwo Straży Ogniowych w Piaskach. Był aktywnym członkiem cukrowni w Trawnikach i jednym z pierwszych na Lubelszczyźnie propagatorów uprawy buraka cukrowego przez majątki dworskie. Po nim dobra odziedziczył syn Włodzimierz. Działał społecznie tak jak ojciec, był m.in. założycielem i pierwszym prezesem automobilklubu w Lublinie, a także dyrektorem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie. W posiadłości w Brzezicach u Scipio del Campo bywali spokrewnieni z nimi gen. Kazimierz Sosnkowski i Władysław Tatarkiewicz. We wrześniu 1944 roku majątek Scipio del Campo, który obejmował ok. 344 hektary rozparcelowano na mocy dekretu PKWN, a dwór zamieniono na szkołę. Zespół dworski, który składał się z dworu, kuchni dworskiej, oranżerii, kuźni, młyna, stajni, obór dworskich i folwarcznych, spichlerzy, jest położony nad rzeką Giełczew, pośród starego parku. Do dworu prowadzi zabytkowa lipowa aleja. Na cmentarzu w Piaskach znajduje się grób rodziny Scipio del Campo.

Opis (streszczenie): Zaprezentowane zostaną pocztówki adresowane na pocztę w Piaskach Luterskich i to właśnie fenomen tej miejscowości będzie istotą tego odcinka. Kartki zostały wysłane do różnych osób. Adresatem pierwszej, z 1908 roku, był Jan Cywiński, dr medycyny. Adresatką drugiej pocztówki była Maria Wiciejewska, nauczycielka z Siedliszczek pod Piaskami Luterskimi. Miejscowość była ważnym ośrodkiem handlowym i rzemieślniczym dla całej okolicy. Miasto jest położone przy ujściu Sierotki do Giełczwi. Wieloreligijne, wielokulturowe miasto zamieszkiwane było przez katolików, kalwinów i wyznawców judaizmu. Pierwotny układ urbanistyczny miasta został znacznie przekształcony podczas zniszczeń obydwu wojen światowych. W 1941 roku Niemcy utworzyli tu getto dla ludności żydowskiej, pełniło ono funkcję punktu etapowego do obozu w Bełżcu i Sobiborze. Przywożono tu Żydów z Niemiec, Czech i Słowacji. Cechą charakterystyczną budynków w Piaskach są domy z białej opoki wydobywane z pobliskich kamieniołomów. Z dawnej zabudowy pozostał wybudowany w ok. 1720 roku kościół parafialny, przebudowany i pozbawiony cech stylowych. W latach 1783 - 1785 Teodor Suchodolski ufundował barokowo - klasycystyczny zbór kalwiński, czynny do 1849 roku, dziś w odrestaurowanej ruinie.

Opis (streszczenie): W odcinku, na podstawie pięciu kartek z pierwszych dekad XX wieku, zostanie przedstawiona postać Jana Jaroszyńskiego, inżyniera elektrotechnika, ale przede wszystkim miłośnika gór, wspinacza, artysty fotografa, popularyzatora fotografii, działacza organizacji turystycznych i fotograficznych. Na awersie kartek pocztowych widnieją zdjęcia jego autorstwa, w tym dwa autoportrety, wykonane w 1913 i 1919 roku.