Pamiętnik Florki godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Przedszkolaki biorą udział w wyścigu. Okazuje się, że Florka bardzo dobrze biega. Zaczyna trenować, biegać w wyścigać. Bardzo cieszą ją zdobyte medale. Z radością trenuje do momentu, gdy nie dostaje medalu. Po rozmowie z babcią zdaje sobie sprawę, że biegać należy dla przyjemności a nie dla medali.

Opis (streszczenie): Dzieci w przedszkolu uczą się o figurach geometrycznych. Florce bardzo dobrze wychodzi rysowanie kwadratu i trójkąta. Okazuje się jednak, że z kółkiem ma spore kłopoty.

Opis (streszczenie): Serial pokazuje świat z perspektywy kilkuletniego dziecka, a główna bohaterka, mała ryjówka Florka jest pilną obserwatorką rzeczywistości. Florka nie do końca dowierza tłumaczeniom dorosłych, więc sprawdza wszystko sama i oczywiście dochodzi do własnych wniosków, niekoniecznie słusznych, ale zawsze bardzo odkrywczych. Jak każdy maluch dziwi się najprostszym rzeczom, jednocześnie ucząc się je rozumieć i nazywać. Uczy się także nazywać, rozumieć i oswajać swoje emocje - strach, zazdrość, zachwyt, rozczarowanie czy wstyd. W animacji ważną rolę pełni dom rodzinny - ostoja bezpieczeństwa i spokoju, chociaż rodzice Florki nie zawsze wykazują odpowiednie zainteresowanie problemami córki, a czasem wręcz ich nie rozumieją. Ale jedna rzecz jest nienaruszalna - Florka czuje się kochana, co daje jej siłę i wiarę w siebie, a także odwagę do zadawania pytań i niezrażanie się częstym brakiem odpowiedzi.

Opis (streszczenie): Florka wciąż nie ma koleżanek. Mama zachęca ją do zabawy z koszatniczkami z sąsiedztwa, ale Florka za bardzo się wstydzi. Ponieważ dzień jest słoneczny, ulega jednak namowom mamy i wychodzi na podwórko. Tam okazuje się, że wcale nie jest sama. Ktoś się do niej przyczepił! Nie, to nie koszatniczki. To długi, dziwny ktoś, kto ciągnie się po ziemi i robi dokładnie to, co Florka. Przestraszona wraca do domu. Rodzice uspokajają, nikt jej nie śledzi, to po prostu cień. Florka wraca na plac zabaw bogatsza - ma kogoś z kim może się bawić. Ściga się z cieniem, obrysowuje go kredą. Zaintrygowane koszatniczki oferują pomoc - Florka ma w końcu koleżanki.

Opis (streszczenie): Florka z nowymi koleżankami Celestyną, Michaliną i Albertyną organizuje wyprawę do lasu, po skarby. Wyruszają uzbrojone w lornetkę, szkło powiększające i kompas. Jednak wracają rozczarowane, bo okazało się, że nie wiedzą, czego właściwie szukają. Jak wygląda prawdziwy skarb? Tylko Michalina jest zadowolona, ona ma już swój skarb w domu, w pudełku. Jednak kiedy pokazuje go koleżankom, zostaje wyśmiana. Te kamyki, papierki i szkiełka - to ma być skarb? Jednak kiedy Michalina opowiada historię każdej rzeczy w swoim pudełku, Florka zaczyna rozumieć, czym są prawdziwe skarby. I że wszystkie mieszczą się w pudełku.

Opis (streszczenie): Florka się nudzi. Tata podpowiada jej, żeby posadziła fasolkę i patrzyła jak rośnie. Florka posłusznie układa fasolkę na gazie w słoiku i zaczyna obserwację. Niestety nic się nie dzieje, Zaczyna podejrzewać, że tata ją nabrał. Jak to możliwe, żeby w takiej małej fasolce ukryty był cały fasolowy krzaczek? Fasolka też się chyba nad tym zastanawia, bo na drugi dzień jest cała pomarszczona. Florka ogląda z mamą stare zdjęcia w albumie. Jak to możliwe, że ten śmieszny niemowlak był kiedyś babcią Balbiną? Jak to się dzieje, że rośniemy i tego nie widzimy? Może istnieje jakaś Wzrostowa Wróżka? Florka postanawia rozwiązać zagadkę, przyłapując fasolkę na rośnięciu. Czy jej się to uda?

Opis (streszczenie): Przejęci rodzice informują Florkę, że będzie miała rodzeństwo. Z napięciem oczekują wybuchu radości, ale ten nie następuje. Florka nigdy nie miała rodzeństwa i nie jest pewna, czy jest się z czego cieszyć. Dlatego postanawia zasięgnąć języka u swoich koleżanek koszatniczek. Jednak wizja przez nie przedstawiona nie napawa Florki optymizmem - młodsze rodzeństwo płacze i śmierdzi, a do tego rodzice strasznie się nim przejmują. Potwierdza to wizyta w sklepie dla niemowląt, mama kupuje stosy rzeczy dla kogoś, kogo jeszcze nawet nie widać, a zupełnie nic dla Florki, która przecież jest. Na szczęście z pomocą przychodzi sąsiadka - pani Krecica.

Opis (streszczenie): Florka prosi mamę, aby na przedszkolną wycieczkę dała jej batonik, bo czekoladą musiałaby się dzielić z innymi. Pod koniec wycieczki okazuje się, że dzięki dzieleniu się z innymi mamy rzeczy więcej, a nie mniej.

Opis (streszczenie): W przedszkolu dzieci dostają sloiki, które mają im służyć za skarbonki. Mają oszczędzać pieniądze na wyznaczony przez siebie cel.

Opis (streszczenie): Dzięki wspólnemu bałaganieniu i sprzątaniu w przedszkolu Florka zaczyna rozumieć powiedzenie w grupie raźniej. Okazuje się, że z przyjaciółmi lepiej się bawi, a nawet sprząta.

Opis (streszczenie): Państwo Kretowie wyjeżdżają na wesele i Florka deklaruje, że zajmie się ich larwami. Najpierw bardzo ją cieszy to, że ma obowiązek. Z czasem jednak obowiązek powszednieje i staje się problemem. Do tego stopnia, że niepilnowane larwy uciekają z pudełka. Dzięki pomocy Klemensa udaje się je odnaleźć.

Opis (streszczenie): Pani Dzięciołowa oznajmia przerażona, że do Ryjewa przybyło jakieś bardzo dziwne zwierzątko - prawdziwe monstrum. Zwierzątko okazuje się bardzo miłe i przyjacielskie. Całe miasteczko je pokochało. Nawet Dzięciołowa nie może się oprzeć jego urokowi.

Opis (streszczenie): Zainspirowani filmem o superbohaterach Florka i Klemens postanawiają sami stać się Super Ryjówką i Super Chomikiem. Okazuje się, że bycie superbohaterem nie polega na robieniu rzeczy nadzwyczajnych, ale na pomaganiu innym

Opis (streszczenie): Florkę boli ząb, musi iść do dentysty. Jak się okazuje, zęba nie zalepia się plasterkiem, jak jest w nim dziurka, tak jak miało to miejsce w przypadku uszkodzonego kolana Klemensa. Jest z siebie bardzo dumna, bo się okazuje, że potrafi być dzielna.

Opis (streszczenie): Zainspirowana pokazami iluzjonisty, Florka marzy o tym, aby nauczyć się sztuczek magicznych. W cukierni dowiaduje się, że przygotowanie ciasta jest w pewnym sensie również sztuką magiczną. Dość długo jej się nie udaje, aż pewnego dnia raczy całą rodzinkę sernikiem na zimno.

Opis (streszczenie): Tata Klemensa bardzo lubi majsterkować. Florka jest zafastynowana narzędziami, a szczególnie maleńkim śróbokrętem. Do tego stopnia, że postanawia go zabrać do domu. Nie czuje się z tym jednak najlepiej. Mama ją przekonuje, że powinna oddać śrubokręt i przeprosić wlaściciela.

Opis (streszczenie): Wujek Zenon proponuje, aby rodzina wybrała się na biwak. Zna świetne miejsce z urokliwym jeziorkiem. Spanie w namiocie w nocy w lesie okazuje się dla Florki nie lada przeżyciem. Cała rodzina musi wytrzymać weekend bez mycia, bo jeziorko niestety wyparowało.

Opis (streszczenie): Wszystkie przedszkolaki mają jakiś pojazd - deskorolkę, wrotki, a Florka zapragnęła mieć rower. Okazało się, że nauka jazdy na rowerze jest bardziej żmudna, niż się spodziewała. Wstyd jej przyznać się przed przyjaciółmi, że nie może się nauczyć. Dopiero przy pomocy taty i po długich godzinach nauki udaje się.

Opis (streszczenie): To historia o wyzwaniach, przezwyciężaniu trudności i sukcesie. Kiedy w leniwe popołudnie wujek Gwidon proponuje wyprawę na pobliską górę, Florka klaszcze w łapki z radości, ale jej kuzyn Zenon mówi: "Na pewno nie damy rady. Wspinaczka, zmęczenie, deszcz"... W końcu zdobycie szczytu, a więc sukces! Od czego tak naprawdę zależy? Czy tylko od zdolności, czy może od sposobu postrzegania rzeczywistości? Czy ma to jakiś związek z tym, że wujek Gwidon ma na nosie zabawne, różowe okulary, a niechętna wyprawie, narzekająca ciotka Euzebia (mama Zenona) patrzy na świat przez wielkie, czarne, przeciwsłoneczne szkła?

Opis (streszczenie): To odcinek o lęku. Z perspektywy dziecięcego świata przeszłość i przyszłość to stany bliżej nieznane. Jest tu i teraz rodzice, dom, znajome przedmioty. Tak ma być i tak będzie. Jeśli wiec w tym świecie coś nagle ulega zmianie, nawet jeśli jest to tylko stłuczony ukochany kubek, to w bezpieczny świat Florki wpełza strach przed zmianą. Dlatego Florce herbata w nowym kubku nie smakuje. Dlatego robi się smutna, kiedy patrzy na pękające tęczowe bańki. Jak oswoić dziecko z tym lękiem? Florka rozpogadza się, kiedy tata Klemensa z potłuczonych kawałków kubka skleja dla niej ramkę na zdjęcia. Może więc koniec czegoś jest także nowym początkiem? Dlatego, kiedy Florka widzi nad lasem piękną tęczę zastanawia się, czy nie powstała z pękniętych baniek. Bo kto to wie?

Opis (streszczenie): Czy nam się to podoba czy nie, dzieci doznają trudnych uczuć także z naszego powodu. Jednym z nich jest rozczarowanie, kiedy obietnica dana przez rodzica nie zostaje spełniona. Tata Florki nie ze swojej winy nie zdąża na występ w przedszkolu. Florki jest smutna, zła, rozczarowana. Tak czekała! Tyle przygotowań! Na szczęście tata nie zaprzecza uczuciom córki, nie próbuje jej pocieszyć, tłumaczyć się. Po prostu mówi o swoich uczuciach: Jestem taki wściekły, że najchętniej ugryzłbym ten pociąg, przez który się spóźniłem!. Szczerość i poczucie humoru okazują się najlepszym lekarstwem. Florka uczy się radzić sobie z rozczarowaniem, wybaczać i zaczyna rozumieć, że dorośli też mają prawo do błędów.

Opis (streszczenie): Odcinek o odpowiedzialności. Co to znaczy, że coś jest moje? zastanawia się Florka, kiedy mały szynszyl przegania z ich placu zabaw obcego jeżyka. Czemu mama podczas spaceru zbiera do swojej torby cudze śmieci? Do kogo należą zabawki w przedszkolu do wszystkich czyli do nikogo? Czy dlatego można je bezkarnie popsuć? Trudny temat poczucia współodpowiedzialności za przestrzeń i przedmioty wspólne, choć niekoniecznie nasze został w tym odcinku przedstawiony na poziomie dostępnym dla 5 - latka, który doskonale zrozumie, dlaczego w ostatnie scenie Florka sprzeciwia się szynszylowi i zaprasza jeżyka na karuzelę: Możesz się tu bawić. Ten plac zabaw jest też twój. Odcinek powstał z nadzieją na tak ważne kształcenie postaw obywatelskich u obecnych przedszkolaków, a w przyszłości ludzi, którzy czują, ze mają wpływ na otaczającą ich rzeczywistość i nie wahają się jej użyć.

Opis (streszczenie): Historia o zepsutym ryjomacie, złamanej łapce i utracie przyjaźni. Bo popsuć może się wszystko przedmioty, zdrowie i relacje. Czasami jest ku temu powód jak nieuważne skakanie po drzewie czy nieuzasadnione obrażenie się Florki na Klemensa. Jednak nie o szukaniu przyczyny i ubolewaniu nad szkodą jest ten odcinek. Po porcji lamentów, kiedy okazuje się, że przyjaźń nie zrośnie się sama, jak np. zagipsowana łapka wiewiórki, Florka konstruktywnie zabiera się za jej naprawianie. Bo jeśli nam na czymś zależy nie możemy wyrzucać tego na śmietnik tylko dlatego, że się popsuło.

Opis (streszczenie): Historia konfabulacji i jej poplątanych konsekwencji. Florka przez roztrzepanie zapomina o zobowiązaniu, nie przynosi do przedszkola książki, o którą prosiła ją pani. Ponieważ jednak bardzo wstydzi się do tego przyznać, wymyśla mało prawdopodobną historię o pożarciu książki przez agamę kołnierzastą. Niewinne z pozoru zmyślenie powoduje lawinę kłamstw, w które Florka zaplątuje się coraz bardziej. Po kilku dniach Florka sama zaczyna rozumieć, że cena za mijanie się z prawdą jest zbyt wysoka. Chociaż nie jest to łatwe, pokonuje wstyd i przyznaje się do wszystkiego. Uczucie ulgi, jakiego doświadcza, wynagradza jej wcześniejsze, trudne emocje. Kłębek zostaje rozplątany.

Opis (streszczenie): Odcinek o zmierzaniu się dziecka z niezwykle trudnym i bardzo realnym poczuciem utraty. Klemensowi odlatuje długo wyczekiwany helikopter dla dorosłego rzecz błaha, dla dziecka porównywalna z prawdziwą żałobą. Bezpowrotna utrata wymarzonej zabawki staje się pretekstem do nauki przeżywania rozpaczy, złości i w końcu godzenia się ze stratą. W przeżywaniu tych uczuć wielką pomocą są przyjaciele Florka po bezowocnych próbach pocieszenia Klemensa po prostu towarzyszy mu w smutku. I to daje najlepszy rezultat. Bo pewnych rzeczy nie można przyspieszyć, ale jeśli nie jesteśmy w naszej rozpaczy sami, za jakiś czas możemy zacząć od nowa zbierać na nowy helikopter. Albo na cos zupełnie innego.