Pamiętnik Florki godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Serial pokazuje świat z perspektywy kilkuletniego dziecka, a główna bohaterka, mała ryjówka Florka jest pilną obserwatorką rzeczywistości. Florka nie do końca dowierza tłumaczeniom dorosłych, więc sprawdza wszystko sama i oczywiście dochodzi do własnych wniosków, niekoniecznie słusznych, ale zawsze bardzo odkrywczych. Jak każdy maluch dziwi się najprostszym rzeczom, jednocześnie ucząc się je rozumieć i nazywać. Uczy się także nazywać, rozumieć i oswajać swoje emocje - strach, zazdrość, zachwyt, rozczarowanie czy wstyd. W animacji ważną rolę pełni dom rodzinny - ostoja bezpieczeństwa i spokoju, chociaż rodzice Florki nie zawsze wykazują odpowiednie zainteresowanie problemami córki, a czasem wręcz ich nie rozumieją. Ale jedna rzecz jest nienaruszalna - Florka czuje się kochana, co daje jej siłę i wiarę w siebie, a także odwagę do zadawania pytań i niezrażanie się częstym brakiem odpowiedzi. Rodzina ryjówek właśnie się przeprowadziła do nowego domu i Florka nie ma jeszcze koleżanek. Wychodzi więc na samotny spacerek po okolicy, podczas którego tuż za domem odkrywa przepiękne jeziorko! Jest zachwycona. Ozdabia je kamykami i mchem, odwiedza codziennie. Jednak po kilku dniach radość miesza się z niepokojem; Florka ma wrażenie, że jej śliczne jeziorko się kurczy, a w końcu znika! Czyżby jakiś obrzydliwy potwór wypił z niego całą wodę? A może to wcale nie było jezioro?

Opis (streszczenie): Florka wciąż nie ma koleżanek. Mama zachęca ją do zabawy z koszatniczkami z sąsiedztwa, ale Florka za bardzo się wstydzi. Ponieważ dzień jest słoneczny, ulega jednak namowom mamy i wychodzi na podwórko. Tam okazuje się, że wcale nie jest sama. Ktoś się do niej przyczepił! Nie, to nie koszatniczki. To długi, dziwny ktoś, kto ciągnie się po ziemi i robi dokładnie to, co Florka. Przestraszona wraca do domu. Rodzice uspokajają, nikt jej nie śledzi, to po prostu cień. Florka wraca na plac zabaw bogatsza - ma kogoś z kim może się bawić. Ściga się z cieniem, obrysowuje go kredą. Zaintrygowane koszatniczki oferują pomoc - Florka ma w końcu koleżanki.

Opis (streszczenie): Florka z nowymi koleżankami Celestyną, Michaliną i Albertyną organizuje wyprawę do lasu, po skarby. Wyruszają uzbrojone w lornetkę, szkło powiększające i kompas. Jednak wracają rozczarowane, bo okazało się, że nie wiedzą, czego właściwie szukają. Jak wygląda prawdziwy skarb? Tylko Michalina jest zadowolona, ona ma już swój skarb w domu, w pudełku. Jednak kiedy pokazuje go koleżankom, zostaje wyśmiana. Te kamyki, papierki i szkiełka - to ma być skarb? Jednak kiedy Michalina opowiada historię każdej rzeczy w swoim pudełku, Florka zaczyna rozumieć, czym są prawdziwe skarby. I że wszystkie mieszczą się w pudełku.

Opis (streszczenie): Florka się nudzi. Tata podpowiada jej, żeby posadziła fasolkę i patrzyła jak rośnie. Florka posłusznie układa fasolkę na gazie w słoiku i zaczyna obserwację. Niestety nic się nie dzieje, Zaczyna podejrzewać, że tata ją nabrał. Jak to możliwe, żeby w takiej małej fasolce ukryty był cały fasolowy krzaczek? Fasolka też się chyba nad tym zastanawia, bo na drugi dzień jest cała pomarszczona. Florka ogląda z mamą stare zdjęcia w albumie. Jak to możliwe, że ten śmieszny niemowlak był kiedyś babcią Balbiną? Jak to się dzieje, że rośniemy i tego nie widzimy? Może istnieje jakaś Wzrostowa Wróżka? Florka postanawia rozwiązać zagadkę, przyłapując fasolkę na rośnięciu. Czy jej się to uda?

Opis (streszczenie): Przejęci rodzice informują Florkę, że będzie miała rodzeństwo. Z napięciem oczekują wybuchu radości, ale ten nie następuje. Florka nigdy nie miała rodzeństwa i nie jest pewna, czy jest się z czego cieszyć. Dlatego postanawia zasięgnąć języka u swoich koleżanek koszatniczek. Jednak wizja przez nie przedstawiona nie napawa Florki optymizmem - młodsze rodzeństwo płacze i śmierdzi, a do tego rodzice strasznie się nim przejmują. Potwierdza to wizyta w sklepie dla niemowląt, mama kupuje stosy rzeczy dla kogoś, kogo jeszcze nawet nie widać, a zupełnie nic dla Florki, która przecież jest. Na szczęście z pomocą przychodzi sąsiadka - pani Krecica.

Opis (streszczenie): Rodzice Florki wciąż się spieszą. Nie ma czasu, Florka, nie ma czasu, mówią. Gdzie jest w takim razie czas, którego tak brakuje rodzicom? Florka postanawia to sprawdzić, a sprawdzanie zaczyna od zegarków oczywiście! Może tam ukrył się czas? A jeśli tak, to jak go stamtąd wyciągnąć? Za uszy? Ale czy czas ma uszy? Żeby znaleźć odpowiedzi na te pytania, Florka odwiedza zegarmistrza, pana Borsuka, który stwierdza, że z zegarami jest wszystko w porządku, dodając, że: Jak się nie ma czasu, to trzeba go sobie wziąć. Florka bierze więc sprawy w swoje łapki i zatrzymuje zegary. Czy dzięki temu rodzice przestaną się spieszyć?

Opis (streszczenie): Ryjówkom składa wizytę ciotka Euzebia z synem Zenonem. Rodzice są tym bardzo przejęci. Euzebia uważa się za osobę niezwykle dobrze wychowaną i tego samego oczekuje od innych. Florka ma jednak kłopot z dostosowaniem się do sztywnych reguł narzuconych przez ciotkę, czym naraża się na jej dezaprobatę. Niepowodzeniem kończy się też próba zabawy z kuzynem Zenonem, który jest zupełnie inny niż wydawał się przy stole, gdzie z grzeczną miną chwalił potrawy. Florka zastanawia się, na czym tak naprawdę polega dobre wychowanie. Czy to nie przypadkiem coś więcej niż umiejętność ładnego jedzenia nożem i widelcem?

Opis (streszczenie): Mama postanawia zapisać Florkę na balet. Florka co prawda woli boks, ale zgadza się, bo żal jej mamy. Zawsze chciała być baletnicą, ale kiedy była mała, nie było zajęć z baletu. Kupują więc baletowy strój i baletki i zjawiają się w Kuna Dance na pierwszej lekcji. Razem z nimi są tam inne równie przejęte mamy ze swoimi wystrojonymi córeczkami. Jest też jeden chłopiec - chomik Klemens. On naprawdę lubi tańczyć. Lekcja, mimo wysiłków pani Kuny - okazuje się jednak klęską. Dlaczego?

Opis (streszczenie): Mama Florki po obejrzeniu telewizyjnej reklamy środków czystości popada w bakteryjną psychozę. Uzbrojona w cudowny preparat czyści wszystko i wszystkich. Florka próbuje jej pomagać, biegając w durszlaku na głowie i krzycząc: giń bakterio! Ma jednak pewne wątpliwości, bo na kubku z jogurtem jest napisane, że zawiera kultury bakterii. Jak to właściwie jest z tymi bakteriami? Aby zgłębić problem, Florka odwiedza bibliotekę, potem niestety ląduje w łóżku chora. Nie, to nie wizyta w bibliotece jej zaszkodziła, ale przesada mamy. Niszcząc złe bakterie, pozbywamy się też dobrych - mówi doktor Sowa i zaleca umiarkowanie w utrzymywaniu czystości, a Florka czyta kulturalnym bakteriom bajkę na dobranoc.

Opis (streszczenie): Podczas zabawy na łące Florka znajduje czterolistną koniczynę. Koszatniczki jej zazdroszczą, każdy wie, że taka koniczyna przynosi szczęście! Florka jest podekscytowana, chowa koniczynkę w książce i zaczyna czekać na szczęście, które jej koniczynka przyniesie! Czeka z niecierpliwością, jednak zamiast szczęścia czuje coraz większy zawód. Coś tu jest nie tak. Wszyscy na około są zadowoleni, cieszą się tym, co mają, tylko nie ona. Bo ona czeka. To nie tak miało być! Postanawia złożyć reklamację (tata kiedyś kupił radio, które się popsuło i dostał sprawne), jednak nie pamięta, do której książki włożyła koniczynkę. Na szczęście obok są rodzice, którzy tłumaczą, że szczęście nie zależy od żadnej koniczynki.

Opis (streszczenie): Florka, rodzice i bliźniaki wyruszają na wakacje nad morze. Wszyscy są podekscytowani, a najbardziej bliźniaki, które w pociągu nie mogą wysiedzieć na miejscu. Nad morzem nie jest lepiej, podczas beztroskiego plażowania nagle znikają! Na szczęście udaje ich się odnaleźć w piaskowym tunelu. Florka nie sprawia rodzicom takich kłopotów, zaprzyjaźnia się z myszką Józefiną, z którą skacze przez fale i zbiera muszelki. Jest szczęśliwa. Wakacje to taki cudowny wynalazek! Niestety, wszystko się kiedyś kończy, także lato. Florce ciężko się z tym pogodzić, ale może coś się kończy, żeby mogło się rozpocząć coś nowego?

Opis (streszczenie): Florce śni się koszmar - koszmarny czarny kot. Budzi się z krzykiem i nic nie pomagają tłumaczenia rodziców, że to tylko sen i że nie ma żadnego kota. Jak to nie ma, skoro Florka dokładnie pamięta jego nastroszone wąsy i świecące żarówki w oczach? Czy coś może być i nie być równocześnie? Gdzie jesteśmy, kiedy śpimy? Czy nasze myśli śpią z nami grzecznie na poduszce, czy wędrują po Krainie Czarnych Kotów? I co robić, kiedy nie pomaga zapalona lampka, a kot się uparł i wraca co noc. Jak mu wytłumaczyć, że nie istnieje? Jak poradzić sobie ze strachem? Florka znajduje na to sposób.

Opis (streszczenie): Na świecie pojawia się rodzeństwo Florki - bracia bliźniacy Ludomir i Lutosław. A w domu pojawiają się goście z prezentami dla maluchów. Florka jest załamana, na nią nikt nie zwraca uwagi! Jeśli tak ma wyglądać bycie starszą siostrą, to ona już nie chce nią być. Jeśli już musi być siostrą, to woli być młodszą! Niestety zaproponowana rodzicom wymiana maluchów na starszych braci nie spotyka się się ze zrozumieniem. Czy wizyta ukochanej babci Balbiny pomoże Florce uporać się z narastającą zazdrością?

Opis (streszczenie): Tata Florki postanawia zrobić remont generalny. Sam! Mama sceptycznie podchodzi do tego, ale tata pała entuzjazmem, którym zaraża Florkę - po remoncie będzie pięknie! Razem oglądają filmiki o remontach w Internecie i gromadzą narzędzia. Kiedy przystępują do pracy, niespodziewanie pęka jakaś rura i dom zostaje zalany. Tata z poczuciem porażki wzywa fachowców. Majster Kret i jego pomocnik pan Szczurek opanowują dom. Florka ma dość braku wody, swojego pokoju, a przede wszystkim wszechogarniającej szarości! Podejrzewa, że remont to podstępny złodziej kolorów, który może z nich wyprać cały świat. Czy to prawda?

Opis (streszczenie): Florka czuje się samotna, każdy kogoś ma: mama tatę, bliźniaki siebie nawzajem, tylko ona jest bez pary. Namawia rodziców na zwierzątko i po wyprawie do sklepu zoologicznego wraca z workiem w łapce. W worku pływa rybka. Florka jest bardzo przejęta posiadaniem rybki. Tak bardzo, że nie ma czasu na rozmowy z chomikiem Klemensem. Jednak po powrocie do domu okazuje się, że z rybką dość trudno się zaprzyjaźnić. Florka jest rozczarowana, chce oddać rybkę do sklepu, ale rodzice się nie zgadzają, przecież Florka wzięła za rybkę odpowiedzialność. Florka, karmiąc rybkę, zastanawia się nad tym trudnym słowem. Do jakich wniosków dochodzi?

Opis (streszczenie): Dzieci w przedszkolu uczą się o figurach geometrycznych. Florce bardzo dobrze wychodzi rysowanie kwadratu i trójkąta. Okazuje się jednak, że z kółkiem ma spore kłopoty.

Opis (streszczenie): Przedszkolaki biorą udział w wyścigu. Okazuje się, że Florka bardzo dobrze biega. Zaczyna trenować, biegać w wyścigać. Bardzo cieszą ją zdobyte medale. Z radością trenuje do momentu, gdy nie dostaje medalu. Po rozmowie z babcią zdaje sobie sprawę, że biegać należy dla przyjemności a nie dla medali.

Opis (streszczenie): Florka prosi mamę, aby na przedszkolną wycieczkę dała jej batonik, bo czekoladą musiałaby się dzielić z innymi. Pod koniec wycieczki okazuje się, że dzięki dzieleniu się z innymi mamy rzeczy więcej, a nie mniej.

Opis (streszczenie): W przedszkolu dzieci dostają sloiki, które mają im służyć za skarbonki. Mają oszczędzać pieniądze na wyznaczony przez siebie cel.

Opis (streszczenie): Dzięki wspólnemu bałaganieniu i sprzątaniu w przedszkolu Florka zaczyna rozumieć powiedzenie w grupie raźniej. Okazuje się, że z przyjaciółmi lepiej się bawi, a nawet sprząta.

Opis (streszczenie): Państwo Kretowie wyjeżdżają na wesele i Florka deklaruje, że zajmie się ich larwami. Najpierw bardzo ją cieszy to, że ma obowiązek. Z czasem jednak obowiązek powszednieje i staje się problemem. Do tego stopnia, że niepilnowane larwy uciekają z pudełka. Dzięki pomocy Klemensa udaje się je odnaleźć.

Opis (streszczenie): Pani Dzięciołowa oznajmia przerażona, że do Ryjewa przybyło jakieś bardzo dziwne zwierzątko - prawdziwe monstrum. Zwierzątko okazuje się bardzo miłe i przyjacielskie. Całe miasteczko je pokochało. Nawet Dzięciołowa nie może się oprzeć jego urokowi.

Opis (streszczenie): Zainspirowani filmem o superbohaterach Florka i Klemens postanawiają sami stać się Super Ryjówką i Super Chomikiem. Okazuje się, że bycie superbohaterem nie polega na robieniu rzeczy nadzwyczajnych, ale na pomaganiu innym

Opis (streszczenie): Florkę boli ząb, musi iść do dentysty. Jak się okazuje, zęba nie zalepia się plasterkiem, jak jest w nim dziurka, tak jak miało to miejsce w przypadku uszkodzonego kolana Klemensa. Jest z siebie bardzo dumna, bo się okazuje, że potrafi być dzielna.

Opis (streszczenie): Zainspirowana pokazami iluzjonisty, Florka marzy o tym, aby nauczyć się sztuczek magicznych. W cukierni dowiaduje się, że przygotowanie ciasta jest w pewnym sensie również sztuką magiczną. Dość długo jej się nie udaje, aż pewnego dnia raczy całą rodzinkę sernikiem na zimno.

Opis (streszczenie): Tata Klemensa bardzo lubi majsterkować. Florka jest zafastynowana narzędziami, a szczególnie maleńkim śróbokrętem. Do tego stopnia, że postanawia go zabrać do domu. Nie czuje się z tym jednak najlepiej. Mama ją przekonuje, że powinna oddać śrubokręt i przeprosić wlaściciela.

Opis (streszczenie): Wujek Zenon proponuje, aby rodzina wybrała się na biwak. Zna świetne miejsce z urokliwym jeziorkiem. Spanie w namiocie w nocy w lesie okazuje się dla Florki nie lada przeżyciem. Cała rodzina musi wytrzymać weekend bez mycia, bo jeziorko niestety wyparowało.

Opis (streszczenie): Wszystkie przedszkolaki mają jakiś pojazd - deskorolkę, wrotki, a Florka zapragnęła mieć rower. Okazało się, że nauka jazdy na rowerze jest bardziej żmudna, niż się spodziewała. Wstyd jej przyznać się przed przyjaciółmi, że nie może się nauczyć. Dopiero przy pomocy taty i po długich godzinach nauki udaje się.

Opis (streszczenie): To historia o wyzwaniach, przezwyciężaniu trudności i sukcesie. Kiedy w leniwe popołudnie wujek Gwidon proponuje wyprawę na pobliską górę, Florka klaszcze w łapki z radości, ale jej kuzyn Zenon mówi: "Na pewno nie damy rady. Wspinaczka, zmęczenie, deszcz"... W końcu zdobycie szczytu, a więc sukces! Od czego tak naprawdę zależy? Czy tylko od zdolności, czy może od sposobu postrzegania rzeczywistości? Czy ma to jakiś związek z tym, że wujek Gwidon ma na nosie zabawne, różowe okulary, a niechętna wyprawie, narzekająca ciotka Euzebia (mama Zenona) patrzy na świat przez wielkie, czarne, przeciwsłoneczne szkła?

Opis (streszczenie): To odcinek o lęku. Z perspektywy dziecięcego świata przeszłość i przyszłość to stany bliżej nieznane. Jest tu i teraz rodzice, dom, znajome przedmioty. Tak ma być i tak będzie. Jeśli wiec w tym świecie coś nagle ulega zmianie, nawet jeśli jest to tylko stłuczony ukochany kubek, to w bezpieczny świat Florki wpełza strach przed zmianą. Dlatego Florce herbata w nowym kubku nie smakuje. Dlatego robi się smutna, kiedy patrzy na pękające tęczowe bańki. Jak oswoić dziecko z tym lękiem? Florka rozpogadza się, kiedy tata Klemensa z potłuczonych kawałków kubka skleja dla niej ramkę na zdjęcia. Może więc koniec czegoś jest także nowym początkiem? Dlatego, kiedy Florka widzi nad lasem piękną tęczę zastanawia się, czy nie powstała z pękniętych baniek. Bo kto to wie?

Opis (streszczenie): Czy nam się to podoba czy nie, dzieci doznają trudnych uczuć także z naszego powodu. Jednym z nich jest rozczarowanie, kiedy obietnica dana przez rodzica nie zostaje spełniona. Tata Florki nie ze swojej winy nie zdąża na występ w przedszkolu. Florki jest smutna, zła, rozczarowana. Tak czekała! Tyle przygotowań! Na szczęście tata nie zaprzecza uczuciom córki, nie próbuje jej pocieszyć, tłumaczyć się. Po prostu mówi o swoich uczuciach: Jestem taki wściekły, że najchętniej ugryzłbym ten pociąg, przez który się spóźniłem!. Szczerość i poczucie humoru okazują się najlepszym lekarstwem. Florka uczy się radzić sobie z rozczarowaniem, wybaczać i zaczyna rozumieć, że dorośli też mają prawo do błędów.

Opis (streszczenie): Odcinek o odpowiedzialności. Co to znaczy, że coś jest moje? zastanawia się Florka, kiedy mały szynszyl przegania z ich placu zabaw obcego jeżyka. Czemu mama podczas spaceru zbiera do swojej torby cudze śmieci? Do kogo należą zabawki w przedszkolu do wszystkich czyli do nikogo? Czy dlatego można je bezkarnie popsuć? Trudny temat poczucia współodpowiedzialności za przestrzeń i przedmioty wspólne, choć niekoniecznie nasze został w tym odcinku przedstawiony na poziomie dostępnym dla 5 - latka, który doskonale zrozumie, dlaczego w ostatnie scenie Florka sprzeciwia się szynszylowi i zaprasza jeżyka na karuzelę: Możesz się tu bawić. Ten plac zabaw jest też twój. Odcinek powstał z nadzieją na tak ważne kształcenie postaw obywatelskich u obecnych przedszkolaków, a w przyszłości ludzi, którzy czują, ze mają wpływ na otaczającą ich rzeczywistość i nie wahają się jej użyć.

Opis (streszczenie): Historia o zepsutym ryjomacie, złamanej łapce i utracie przyjaźni. Bo popsuć może się wszystko przedmioty, zdrowie i relacje. Czasami jest ku temu powód jak nieuważne skakanie po drzewie czy nieuzasadnione obrażenie się Florki na Klemensa. Jednak nie o szukaniu przyczyny i ubolewaniu nad szkodą jest ten odcinek. Po porcji lamentów, kiedy okazuje się, że przyjaźń nie zrośnie się sama, jak np. zagipsowana łapka wiewiórki, Florka konstruktywnie zabiera się za jej naprawianie. Bo jeśli nam na czymś zależy nie możemy wyrzucać tego na śmietnik tylko dlatego, że się popsuło.

Opis (streszczenie): Historia konfabulacji i jej poplątanych konsekwencji. Florka przez roztrzepanie zapomina o zobowiązaniu, nie przynosi do przedszkola książki, o którą prosiła ją pani. Ponieważ jednak bardzo wstydzi się do tego przyznać, wymyśla mało prawdopodobną historię o pożarciu książki przez agamę kołnierzastą. Niewinne z pozoru zmyślenie powoduje lawinę kłamstw, w które Florka zaplątuje się coraz bardziej. Po kilku dniach Florka sama zaczyna rozumieć, że cena za mijanie się z prawdą jest zbyt wysoka. Chociaż nie jest to łatwe, pokonuje wstyd i przyznaje się do wszystkiego. Uczucie ulgi, jakiego doświadcza, wynagradza jej wcześniejsze, trudne emocje. Kłębek zostaje rozplątany.

Opis (streszczenie): Odcinek o zmierzaniu się dziecka z niezwykle trudnym i bardzo realnym poczuciem utraty. Klemensowi odlatuje długo wyczekiwany helikopter dla dorosłego rzecz błaha, dla dziecka porównywalna z prawdziwą żałobą. Bezpowrotna utrata wymarzonej zabawki staje się pretekstem do nauki przeżywania rozpaczy, złości i w końcu godzenia się ze stratą. W przeżywaniu tych uczuć wielką pomocą są przyjaciele Florka po bezowocnych próbach pocieszenia Klemensa po prostu towarzyszy mu w smutku. I to daje najlepszy rezultat. Bo pewnych rzeczy nie można przyspieszyć, ale jeśli nie jesteśmy w naszej rozpaczy sami, za jakiś czas możemy zacząć od nowa zbierać na nowy helikopter. Albo na cos zupełnie innego.

Opis (streszczenie): Historia o potrzebie przynależności i byciu lubianym, a także o tym, że ta zrozumiała i ważna potrzeba może się niepostrzeżenie zamienić w zaborczość i manipulację. I o tym, jak tej manipulacji powiedzieć postawić granice. Co łatwe nie jest nawet dla dorosłych. Do grupy Florki w przedszkolu trafia nowa koleżanka, o której uwagę zabiegają wszyscy, także Florka. Koleżanka jest jednak kapryśna i wymaga bezwzględnej lojalności. Florka miota się więc między radością z bycia wybraną a poczuciem odrzucenia. Po to, żeby w końcu asertywnie powiedzieć nie. Historia kończy się refleksjąnad tym, co to naprawdę znaczy być czyimś kolegą.