Pan Verdoux godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Inspiracją fabularną filmu była głośna historia Landru, uwodziciela i mordercy samotnych a bogatych kobiet, który działal we Francji w okresie I wojny swiatowej i wkrótce po niej został stracony. Trzeba zauważyć, że przedasięwzięcia Landru umozliwiały właśnie warunki wojenne, między innymi niedobór mężczyzn, walczących w tym czaie na froncie. Chaplin przeniósł akcję w lata trzydzieste; jego Landru - Verdoux staje się mordercą pod wpływem nieprzyjaznych okoliczności. Był urzędnikiem bankowy m; w trudnych latach wielkiego kryzysu musi imać się takiego zajęcia, które daje możliwość utrzymania rodziny. Najskuteczniejszym jednak sposobem zarobkowania staje się szczególny sposób zaopiekowania się starymi pannami: niewątpliwie taka metoda zarobkowania niezbyt pokrywa się z zasadami społecznymi, ale przecież Vardoux sam jest produktem społeczeństwa. Vardoux traci wszystko, nawet żonę i syna, wkrótce potem zostaje pojmany i oskarżony. Staje się jednak równocześnie - w intencjach Chaplina - oskarżycielem, symbolem tego, że cywilizacja wspólczesna chciałaby z wszystkich zrobić podobnych jemu morderców.

Opis (streszczenie): W pierwszym filmie, który Chaplin nakręcił po wojnie, nie pojawia się już postać sympatycznego włóczęgi. Jego miejsce w "Panu Verdoux" zajmuje tytułowy morderca. Wzorując się na głośnej sprawie francuskiego zbrodniarza Landru, mistrz burleski opowiada tym razem o bankierze, który traci pracę w okresie Wielkiego Kryzysu. Aby utrzymać niepełnosprawną żonę i dzieci, Pan Verdoux postanawia mordować starsze, bogate kobiety. Ludzkie życie staje się dla niego warte tyle, ile może na nim zarobić, sam przy tym uważa się za przedsiębiorcę prowadzącego interesy nowocześniejszymi metodami - nożem i trucizną. Złapany i sądzony ostatecznie Verdoux, wypowiada na sali sądowej znamienne słowa, że ten, kto zabija jedną osobę - jest mordercą, a ten kto zabija miliony – wielkim bohaterem. Świeżo po wojnie taka postawa nie przysporzyła reżyserowi zbyt wielu pozytywnych recenzji. Dopiero po latach, postawiono ten film obok największych dokonań Chaplina, uznając wnikliwą ocenę społecznej hipokryzji za mistrzowską.   Dla małoletnich od lat 12