Pokój z widokiem godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Wydany w 1908 r. "Pokój z widokiem" był trzecią powieścią w dorobku Edwarda Morgana Forstera. 28-letni wówczas angielski autor napisał ją po swym pierwszym pobycie we Włoszech, zachwycony tym krajem, jego kulturą, zabytkami, mieszkańcami, klimatem. Zrealizowany na jej podstawie film Jamesa Ivory'ego obsypano nagrodami, przyznając mu trzy Oscary '87 - za najlepszy scenariusz, adaptację utworu literackiego i kostiumy, nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej '86 za najlepszy film i role kobiece dla Maggie Smith i Judi Dench oraz Złoty Glob '86 i nominację do Oscara za rolę drugoplanową dla Maggie Smith. Krytycy porównywali film amerykańskiego twórcy do dzieł Jeana Renoira i Luchino Viscontiego, do płócien Franza Wintelhaltera czy Thomasa Gainsborougha. Subtelna, wysmakowana ekranizacja w pełni oddaje walory literackiego pierwowzoru, nie tracąc niczego z jego wiktoriańskiego klimatu, humoru i nostalgii. W ślad za książką film łączy w sobie fascynację włoskim renesansem i kulturą śródziemnomorską z trafnymi, dość ironicznymi obserwacjami angielskich obyczajów i stosunków międzyludzkich, skrępowanych gorsetem konwenansu, etykiety i klasowych podziałów. Poszczególne etapy akcji, która toczy się najpierw we Florencji, a później w posiadłości Windy Corner w południowej Anglii, opatrzono śródtytułami, stanowiącymi zarazem komentarz do wydarzeń na ekranie. Jest rok 1907. Lucy Honeychurch, młoda Angielka z zamożnej rodziny, przybywa do Florencji ze swoją kuzynką Charlottą jako przyzwoitką. Zatrzymują się w pensjonacie "Bertolini", ale - ku ich rozczarowaniu - otrzymują pokój, którego okna wychodzą na podwórko, a nie na rzekę Arno. Emerytowany dziennikarz, pan Emerson, proponuje paniom zamianę pokojów, gdyż z tego, który zajmuje razem z synem George'em, rozciąga się wspaniały widok. Następnego dnia Lucy spotyka młodego Emersona w trakcie zwiedzania miasta. Podczas przejażdżki do Fiesole, w której oprócz Lucy i Charlotty biorą udział także Emersonowie, pastor Beebe, wielebny Eager i pisarka panna Lavish, George po raz pierwszy ma okazję pocałować Lucy. Całą scenę obserwuje Charlotta. Po powrocie do pensjonatu ostrzega kuzynkę przed "bezwzględnymi podrywaczami" w typie George'a i uniemożliwia młodzieńcowi dalsze kontakty z Lucy. Pobyt we Włoszech szybko dobiega końca i obie damy wracają do Anglii. Na Lucy czeka tam już snobistyczny uparciuch i niezguła Cecil Vyse. Dziewczyna nie kocha go, lecz zaręcza się z nim zgodnie z wolą rodziny. Do posiadłości sąsiadującej z majątkiem Honeychurchów sprowadzają się tymczasem Emersonowie, którym nieświadom niczego Cecil zaproponował jej wynajęcie. Film Ivory'ego miał doborową obsadę. Rolę Lucy zagrała Helena Bonham-Carter, znana m.in. z filmów "Miłość i śmierć w Wenecji", "Powrót do Howard's End", czy "Sztuka latania". Jej ekranowym ukochanym był Julian Sands ("Pola śmierci", "Nagi lunch", "Gotyk", "Mężowie i kochankowie"). Narzeczonego gra Daniel Day-Lewis (Oscar za rolę w filmie "Moja lewa stopa", znany też z filmów "Moja piękna pralnia", "Nieznośna lekkość bytu", "Wiek niewinności", "W imię ojca", czy "Ostatni Mohikanin"). Znakomitą Charlottą okazała się Maggie Smith (Oscary za "Pełnię życia panny Brodie" i "Suitę kalifornijską", nominacje za role w "Otellu" i "Podróżach z moją ciotką").

Opis (streszczenie): Młoda angielska arystokratka w pułapce konwenansu, czyli Heleny Bonham Carter narodziny do niezależności. Pokój z widokiem, zrealizowany na podstawie poczytnej powieści Edwarda M. Forstera, jest kolejną kolaboracją trójki przyjaciół i współpracowników: reżysera Jamesa Ivory’ego, scenarzystki Ruth Prawer Jhabvala i producenta Ismaila Merchanta. Po raz kolejny ten filmowy tercet stworzył obraz, który zachwycił tak widzów, jak i krytykę. Młodziutka Lucy Honeychurch, dziewczyna z wyższych sfer, planuje swoją pierwszą zagraniczną podróż. Wybiera Florencję, a jako „przyzwoitka” towarzyszy jej starsza kuzynka Charlotte. Obie panie zatrzymują się w ekskluzywnym hotelu, gdzie wskutek drobnej pomyłki i organizacyjnego zamieszania poznają George’a, charyzmatycznego młodzieńca, syna emerytowanego dziennikarza. Lucy i George przypadają sobie do gustu od pierwszego wejrzenia, ale pilnująca dziewczyny kuzynka jest czujna. Widząc rosnące zainteresowanie nisko urodzonego chłopaka, postanawia interweniować i doprowadza do powrotu Lucy do Anglii. Tutaj bohaterka dowiaduje się o planowanej dla niej przyszłości, ma poślubić bogatego Cecila Vyse. Niebawem okazuje się, że nowym sąsiadem rodziny Honeychurch zostaje ojciec George’a, którego często odwiedza syn. Błyskotliwa, obsypana gradem nagród ekranizacja powieści Forstera jest wnikliwym portretem angielskiego społeczeństwa (szczególnie klasy arystokratycznej) epoki edwardiańskiej (akcja toczy się w pierwszych latach XX wieku). Twórcy zestawiają ze sobą mentalność wyspiarskich wyższych sfer, skrępowaną salonową etykietą, zakłamaniem i grą pozorów z kulturą śródziemnomorską, włoskim umiłowaniem życia i bezpretensjonalnym, szczerym podejściem do ludzi niżej urodzonych. Pokój z widokiem to jednocześnie historia dojrzewania i emancypacji młodej kobiety, która pod wpływem otwarcia się na innych ludzi i inną kulturę zyskuje niezależność i świadomość gry, serwowanej przez salonową śmietankę towarzyską. Obserwujemy narodziny kobiety prawdziwie nowoczesnej, samodzielnej w kierowaniu życiem, wyzwolonej z okowów konwenansu. Krytyka i widzowie wręcz rozpływali się nad poziomem realizacji – rewelacyjnym kreacjom aktorskim towarzyszy wspaniała scenografia i kostiumy, dbałość o najdrobniejszy detal podkreślona jest klasą pracy operatora, Tony’ego Pierce-Robertsa. Film zdobył trzy statuetki Oscara, pięć nagród BAFTA, Złoty Glob i wiele innych wyróżnień na festiwalach na całym świecie.