Polacy Światu godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Projekt trzynastu etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki. W krótkich filmach poznamy niezwykłe historie wybitnych Polaków, którzy pomimo odległości, jaka ich dzieliła od ojczyzny, sercem byli oddani Polsce, ale swoim umysłem i talentem służyli innym narodom. Poczet polskich naukowców otwiera sylwetka Marii Skłodowskiej - Curie, podwójnej noblistki.

Opis (streszczenie): Bohaterem odcinka jest Julian Talko Hryncewicz - polski lekarz i antropolog.

Opis (streszczenie): ODC. 81 Poznaj historie i życiorysy polskich emigrantów. W cyklu Polacy Światu przedstawiamy sylwetki ludzi, którzy swoim geniuszem i chęcią zmiany świata na lepsze przysłużyli się rozwojowi cywilizacji, a ich odkrycia i prace naukowe były krokami milowymi w takich dziedzinach jak sztuka, medycyna, inżynieria, biologia, chemia czy fizyka. W najbliższym odcinku opowiemy historię polskiego farmaceuty i botanika. Ferdynand Karo urodził się 6 maja 1845 roku w Brześciu Litewskim w rodzinie włoskiego imigranta. Kiedy Ferdynand miał 6 lat rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie jego ojciec prowadził restaurację w hotelu Rzymskim. Do gimnazjum rodzice wysłali go do Wrocławia, to właśnie we wrocławskiej szkole botaników powstały pierwsze zielniki Ferdynanda Karo. Po ukończeniu szkoły młody adept farmacji praktykował w aptece Henryka Spiessa w Warszawie. Apteka Spiessów podczas powstania styczniowego pełniła funkcję tajnej poczty. Ferdynand Karo był kurierem Rządu Narodowego i bliskim współpracownikiem Romualda Traugutta. Wiosną 1887 roku z powodów politycznych, został zmuszony do wyjazdu na Syberię. Podczas tego pobytu stworzył ponad 80 tysięcy kart zielnikowych. Obserwacje przyrodnicze prowadził w różnych konfiguracjach - w dzień i w nocy - przez kilka miesięcy w roku. Jego znaleziska pozwoliły na opisanie 28 nowych gatunków. W 1925 roku objął rolę kustosza zbiorów Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Zmarł 3 września 1927 w Konstancinie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Ferdynand Karo zawsze podkreślał, że był zwyczajnym rzemieślnikiem, który przygotowywał jedyniemateriał do dalszych naukowych badań. Jednak znaczenie jego prac dla światowej botaniki zasługuje na umieszczenie jego nazwiska w gronie najbardziej zasłużonych badaczy światowej flory.

Opis (streszczenie): Cykl etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki. W krótkich filmach poznamy niezwykłe historie wybitnych Polaków, którzy pomimo odległości, jaka ich dzieliła od Ojczyzny, sercem oddani byli Polsce, ale swoim umysłem i talentem służyli innym narodom.

Opis (streszczenie): Projekt etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki. W krótkich filmach poznamy niezwykłe historie wybitnych Polaków, którzy pomimo odległości, jaka ich dzieliła od Ojczyzny, sercem oddani byli Polsce, ale swoim umysłem i talentem służyli innym narodom. Bohaterem odcinka jest Antoni Patek - polski przedsiębiorca, działacz emigracyjny i twórca pierwszej na świecie firmy produkującej zegarki na masową skalę. Urodził się 14 czerwca 1812 roku w Piaskach Szlacheckich koło Lublina. W roku 1830 Antoni Patek przystąpił do powstania listopadowego za co został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania wyjechał do Prus, gdzie na prośbę generała Józefa Bema nadzorował masową emigrację Polaków do Francji. W 1835 roku Patek wyjechał do Szwajcarii i na stałe osiadł w Genewie. Początkowo zajmował się malarstwem. Uczęszczał do szkoły wybitnego pejzażysty Aleksandra Calame’a. Po ukończeniu kursu wraz z innym emigrantem otworzył manufakturę Patek, Czapek i Spółka zajmującą się skupowaniem mechanizmów zegarków kieszonkowych, które następnie były zdobione wyjątkowymi grawerunkami. Zegarki z wizerunkami wielkich postaci: Tadeusza Kościuszki, Mikołaja Kopernika czy Adama Mickiewicza przyniosły manufakturze Patka i Czapka międzynarodowy rozgłos. Po pewnym czasie drogi wspólników rozeszły się, nowym wspólnikiem Patka został Adrian Phillipe, który wymyślił mechanizm naciągowy z koronką, dzięki któremu używanie kluczyka do nakręcania zegarka stało się zbędne. W 1868 roku ruszyła na szeroką skalę produkcja zegarków na rękę z sekundnikiem. Mimo, że do końca życia Antoni Patek pozostawał na emigracji interesował się sprawą polską i walką o niepodległość ojczyzny - wspierał wydarzenia Wiosny Ludów, a także przyjmował uchodźców z Polski po klęsce powstania styczniowego. Zmarł w Genewie 1 marca 1877 roku.

Opis (streszczenie): Historie wielkich Polaków, którzy mimo odległości, jaka ich dzieliła od Ojczyzny, sercem oddani byli Polsce. Bronisław Malinowski w 1910 r. wyjechał do Londynu, gdzie studiował. W 1938 r. dostał posadę profesora na Uniwersytecie Yale w USA.

Opis (streszczenie): Sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki. W krótkich filmach poznamy historie wybitnych Polaków, którzy mimo odległości, oddani byli Polsce.

Opis (streszczenie): Bohaterem odcinka jest Michał Boym - polski orientalista i lekarz. Urodził się we Lwowie w 1612 roku w rodzinie szlacheckiej z węgierskimi korzeniami. Dziadek Michała Boyma pełnił funkcję sekretarza króla Stefana Batorego, a ojciec był lekarzem na dworze Zygmunta III Wazy. Młody Boym interesował się matematyką i naukami przyrodniczymi. Mając 16 lat rozpoczął naukę w kolegium Jezuitów we Lwowie, a po jego ukończeniu studiował filozofię w Kaliszu i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1631 roku wstąpił do Zakonu Jezuitów, gdzie kształcił się w zakresie medycyny, a także opiekował się chorymi przy kościele św. Szczepana w Krakowie. W 1643 roku - przez Lizbonę, wschodnie wybrzeże Afryki i Indie - wyruszył do Chin.

Opis (streszczenie): Bohaterem jest Ludwik Hirszfeld (ur. 1884 r. w Warszawie). Studiował medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Pracował w Instytucie Badań Onkologicznych w Heidelbergu, gdzie odkrył, że grupa krwi jest cechą dziedziczną.

Opis (streszczenie): ODC. 78 Poznaj historie i życiorysy polskich emigrantów. W cyklu Polacy Światu przedstawiamy sylwetki ludzi, którzy swoim geniuszem i chęcią zmiany świata na lepsze przysłużyli się rozwojowi cywilizacji, a ich odkrycia i prace naukowe były krokami milowymi w takich dziedzinach jak sztuka, medycyna, inżynieria, biologia, chemia czy fizyka. W najbliższym odcinku opowiemy historię polskiego architekta działającego na terenach współczesnej Gruzji. Aleksander Szymkiewicz urodził się 12 listopada 1858 roku w Petersburgu. Dziadkowie architekta pochodzili z Litwy kowieńskiej i byli zaangażowani w konspirację niepodległościową. Aleksander Szymkiewicz uczęszczał do prestiżowego gimnazjum imienia Karola Maja w Petersburgu, a w 1879 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1885 roku zamieszkał w Tbilisi, gdzie pełnił funkcję miejskiego architekta. Szymkiewicz zaprojektował wiele obiektów publicznych, które do dzisiaj są uznawane za reprezentacyjne, wśród nich znajdują się między innymi: dom islamski przy ul. Uznadze 19, Państwowa Akademia Muzyczna im. Wano Sarajiszwili i Państwowy Teatr Akademicki im. Szoty Rustawelego w Tbilisi. Zmarł w maju 1908 roku w Tbilisi, gdzie został pochowany na cmentarzu ewangelicko - luterańskim. Po jego śmierci grupa gruzińskich architektów ustanowiła fundusz stypendialny jego imienia, który co roku przyznaje stypendia studentom z Zakaukazia, którzy chcą podjąć studia na kierunkach technicznych. Spuścizna Szymkiewicza jest częścią bogatej działalności Polaków w Gruzji. Polacy zbudowali ropociąg między Baku, a Batumi. Odznaczyli się również zasługami w zakresie medycyny, hydrologi, geografii, kultury i sztuki. Obecnie w Gruzji mieszka ok. 5 tysięcy osób o polskich korzeniach.

Opis (streszczenie): Bohaterką odcinka jest Wanda Błeńska (1911 - 2014), lekarka, misjonarka, specjalistka leczenia trądu. Ukończyła medycynę w Poznaniu w 1934 roku. Pracowała w szpitalach w Toruniu i Gdyni. Podczas wojny działała w AK. Ukończyła kursy medycyny tropikalnej w Hamburgu i Liverpoolu. W 1950 wyjechała do Ugandy, gdzie pracowała jako naczelny lekarz ośrodka dla trędowatych w Bulubie nad Jeziorem Wiktorii, przy misji sióstr franciszkanek. Działała w międzynarodowym środowisku leprologów, angażując się w badania nad szczepionką przeciw trądowi. W 1994 roku wraca do Polski i działa społecznie na rzecz Afryki. Odwiedzała Ugandę kilkakrotnie, m.in. podczas wizyty Jana Pawła II. Umiera w roku 2014 w wieku 103 lat. W 2019 rozpoczyna się jej proces beatyfikacyjny.

Opis (streszczenie): Projekt etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki. W krótkich filmach poznamy niezwykłe historie Polaków, którzy pomimo odległości, jaka ich dzieliła od Ojczyzny, sercem byli oddani Polsce, ale swoim umysłem i talentem służyli innym narodom.

Opis (streszczenie): Cykl etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki.

Opis (streszczenie): Bohaterem odcinka jest Edward Landowski - lekarz i antropolog. Urodzony w 1839 r. w Wilnie. Studiował w Warszawie na Akademii Medyczno - Chirurgicznej. Brał aktywny udział w powstaniu styczniowym w 1863 r. Po klęsce wyjechał na Zachód.

Opis (streszczenie): Ludwik Szaciński wybitny polski fotograf, urodził się 16 kwietnia 1844 roku w Suwałkach. Ukończył Szkołę Kadetów w Warszawie i zaangażował się w walkę z caratem podczas Powstania Styczniowego. Po upadku powstania został aresztowany i skazany na karę śmierci - udało mu się jednak zbiec z rosyjskiej celi. Zmuszony do poszukiwania pracy, przemierzał Europę - odwiedził Wiedeń, Paryż, Genewę i Sztokholm. Podczas tułaczki - by się utrzymać - zajmował się fotografią. Do Norwegii dotarł bez żadnych oszczędności, osiedlił się w Oslo i bardzo szybko, dzięki swojemu talentowi, stał się jednym z najbardziej uznanych fotografów w mieście. Lokalne gazety pisały: Do atelier Szacińskiego w samym centrum Oslo zgłaszają się wszyscy - szwedzka arystokracja, rodzina królewska, artyści, politycy - każdy chce mieć zdjęcie wykonane przez Szacińskiego. W 1888 roku oficjalnie został mianowany fotografem królewskim. Wizerunek władcy zgodnie z dekretem króla musiał wisieć obowiązkowo w każdym norweskim domu. Szaciński wykonał setki tysięcy odbitek i stał się milionerem. Pasją polskiego fotografa były portrety. Uwieczniał nie tylko ważne postaci, jak polarnika Roalda Amundsena czy norweskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla, Bjrnstjerne Bjrnsona, ale również chorych i ubogich. Utworzył Norweskie Towarzystwo Fotograficzne. Za swoje prace zdobył wiele nagród na światowych wystawach. Jego sukces nie byłby możliwy, gdyby nie pomoc rodziny. W swoim atelier nie pracował bowiem sam. Wspierali go: żona - córka norweskiego rybaka, Hulda Hansen - oraz syn, Stanisław. Mimo uzyskania obywatelstwa w 1882 roku, do końca życia Szaciński czuł się w Norwegii wyobcowany. Ze względu na udział w Powstaniu Styczniowym nie mógł wrócić do ojczyzny. 8 lipca 1894 roku popełnił samobójstwo. Zgodnie z jego wolą na trumnę wysypano ziemię przywiezioną z Polski. Kilka dni przed śmiercią, podczas spotkania z pisarzem Stanisławem Przybyszewskim wyznał, że nie jest szczęśliwy. Przybyszewski napisał potem wprost, że Szaciński umarł z tęsknoty za Polską.

Opis (streszczenie): Projekt etiud filmowych przybliżających widzom sylwetki wybitnych polskich naukowców żyjących w różnych zakątkach świata, którzy swoją pracą i odkryciami dali podstawy do rozwoju nauki.