Polska i świat z historią w tle godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Reportaż o związkach Jarosława Haszka i stworzonego przez niego Józefa Szwejka z Krakowem oraz o ważnej roli tego miasta w historii I wojny światowej.

Opis (streszczenie): Reportaż o miejscu zagłady Żydów, nieznanym historykom holokaustu. Tadeusz Niziński objechał na rowerze prawie całą Polskę w poszukiwaniu miejsc zagłady Żydów, ale to miejsce jest dla niego zaskoczeniem. Chociaż minęło ok. 70 lat, nikt o tym dotąd nigdzie nie napisał - poza lokalnymi broszurami. Tu, w Parzymiechach, w obozie pracy przymusowej dla Żydów, zachowała się stara rampa, fragmenty torów, piękna zabytkowa synagoga, porośnięta drobnymi drzewami i trawami i kirkut, jedyny w swoim rodzaju w Polsce, z żeliwnymi macewami. To miejsce zagłady wielu istnień ludzkich. Obóz ten, zwany oficjalnie Przymusowym Obozem Pracy dla Żydów i Obcokrajowców, powstał w roku 1941. Cały teren obozowy otoczony był drutem kolczastym, a warunki w nim panujące w zasadzie nie różniły się niczym od tych, które były w obozach koncentracyjnych. Więziono tutaj ludność żydowską, m. in. z Myszkowa, Sosnowca, Będzina i wielu innych miejscowości. W dawnym pałacu Karola Potockiego mieszkał generał major SS, niejaki Schmeld. Obozu pilnowało 50 Niemców, a komendantem całości był essesman Meiwald. Obóz istniał do roku 1944. Zostało po nim zabudowanie przeznaczone na krematorium. Niedawno z inicjatywy wójta Jana Siei ufundowano kamień upamiętniający miejsce zagłady.

Opis (streszczenie): W roku 1951 Miedzeszyn został włączony w obszar m. stołecznego Warszawy. Tu właśnie Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego w jednym z domków utoworzyło więzienie dla wyimaginowanych wrogów PRL. Pierwszy zdekonspirował to tajemnicze miejsce ppłk Józef Światło, były pracownik MBP, który w grudniu 1953 roku zbiegł na zachód. Zakonspirowane miejsca kaźni i przebieg tajnych procesów w Polsce ujawnił w audacjach RWE, emitowanych od października 1954 roku do końca roku 1955. Potem sprawa ucichła, a mieszkańcy tych okolic albo się bali o tym mówić, albo byli nieświadomi, co dzieje się za ogromnym dwumetrowym murem. Dopiero IPN w ramach akcji "Śladami zbrodni" rozwiązał tajemnicę willi, której nadano kryptonim "Spacer". Więźniami byli tu m.in. Marian Spychalski, Władysław Gomułka, Bolesław Kontrym, Włodzimierz Lechowicz i wielu innych. Wielu z nich nawet nie wiedziało, gdzie jest. Metody przesłuchań i kary stosowane wobec zatrzymanych były okrutne. Konstrukcja programu opiera się na wypowiedziach historyka Andrzeja Paczkowskiego, dziennikarza Jerzego Morawskiego, rzecznika prasowego ABW. Wypowiedzi są ilustrowane materiałami ikonograficznymi z zasobów IPN oraz inscenizacjami. W warstwie dźwiękowej znajdą się fragmenty wypowiedzi ppłk. Józefa Światły z audycji radiowych RWE.

Opis (streszczenie): Reportaż o Ilustrowanym Kurierze Codziennym, najwiekszym koncernie prasowym II Rzeczpospolitej, opowiedziany przez pryzmat historii sławnego, krakowskiego gmachu na ulicy Wielopole. 28 października 2011 roku skończyła się pewna epoka w Krakowie. Pałac prasy w centrum miasta, u zbiegu ulic Wielopole i Starowiślnej, opustoszał. Pracownicy "Dziennika Polskiego" przenieśli się, po sprzedaży gazety niemieckiej firmie wydawniczej, w nowe miejsce. W tym starym budynku, zwanym "krążownikiem na Wielopolu", nieprzerwanie od 1927 roku, tętniło zycie. Najpierw była tu siedziba potężnego Ilustrowanego Kuriera Codziennego, a od 1945 roku redakcje wielu gazet, wydawanych w Krakowie.

Opis (streszczenie): Wokół rocznicy powstania Armii Polskiej na Wschodzie w 1940 roku. Towarzyszymy grupie byłych żołnierzy w podróży do miejsc, w których przed siedemdziesięciu laty odzyskali życie: ze skazanych na zagładę w sowieckich łagrach ludzkich łachmanów przedzierzgnęli się w żołnierzy. Dostali od losu szansę powrotu do domów, z których wydarto ich jako młodych, niespełna dwudziestoletnich chłopców. W dodatku w mundurach, z bronią, pod własnymi znakami, mogli wyruszyć wówczas w najdłuższą droge do utraconej ojczyzny. Teraz specjalny samolot zawiezie ich do Samary, skąd udadzą się do miejsc, w ktorych formowała się armia. Są wśród nich "Buzuki", a więc ci, którzy dotarli do pierwszego obozu w Buzułuku i "Ramzesi", a więc ci, którzy do armii generała Andersa dołączyli dopiero w Egipcie. Będą ci, ktorzy wrócili do Polski po wojnie i ci, którzy nie zdecydowali się na powrót. Jest to ponadczasowa opowieść ludzi, którzy u schyłku życia wracają w miejsca, w których ocaleni z trybów totalitarnej machiny odzyskali młodość i nadzieję.

Opis (streszczenie): W reportażu przedstawione są najnowsze wyniki badań przeprowadzonych przez historyków dotyczące obrony Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte we wrześniu 1939 roku. W reportażu występuje Ignacy Skowron, ostatni żyjący obrońca Westerplatte oraz córka kapitana Franciszka Dąbrowskiego (zastępcy komendanta obrony majora Henryka Sucharskiego). W warstwie ilustracyjnej wykorzystano ogromną dokumentację fotograficzną i filmową dotyczącą obrony Westerplatte oraz działań wojennych pancernika Schleswig - Holstein.

Opis (streszczenie): Reportaż na temat funkcjonowania Dulagu 121 w Pruszkowie, czyli obozu przejściowego dla wypędzonej z Warszawy w okresie Powstania ludności cywilnej. Dulag 121 powstał 5 sierpnia 1944 roku na 50 hektarach zajmowanych wcześniej przez Warsztaty Kolejowe; pierwszy transport mieszkańców Woli przybył tutaj 7 sierpnia. Obóz istniał do stycznia 1945 roku. Od kilku lat niewielkie Muzeum Dorchgangslager 121 zajmuje się dokumentowaniem losów byłych więźniów obozu. W reportażu wypowiedź dyr. Muzeum Małgorzaty Bojanowskiej na temat okoliczności powstania Dulagu, jego skali, oraz osób, które po Powstaniu trafiły do obozu. Ponadto archiwalne relacje mieszkańców Pruszkowa na temat pomocy dla warszawiaków.

Opis (streszczenie): Jest to reportaż o tym, gdzie naprawdę rozpoczęła się II wojna światowa i o nieznanych zbrodniach Wehrmahtu na ludności cywilnej, których dokumentacja przepadła, pośrednio przez niefrasobliwość pracowników Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich, a których świadkowie jeszcze żyją. Powszechnie uważa się, że II wojna światowa rozpoczęła się pierwszego września 1939, o godzinie 4: 45, salwą oddaną przez pancernik Schleswik Holstein w kierunku polskiej placówki na Westerplatte. Okazuje się, że na Podłężu Królewskim w okolicach Wielunia wojna zaczęła się już przed godziną drugą. W reportażu godzina po godzinie będziemy próbowali odtworzyć nie tylko przebieg militarnych zmagań, ale także tragiczny los ludności cywilnej. Wypowiedzą się: profesor Instytutu Historii PAN Tadeusz Kondracki oraz autor książki pt. Blask dawnych Krzepic Romuald Cieśla. Ponadto mieszkańcy Krzepic, Parzymiechów, Podłęża Królewskiego, Wielunia, między innymi: Zofia Burchacińska, Eugeniusz Kołodziejczyk i Jan Kamiński.

Opis (streszczenie): Jest kwiecień 1919 roku. Polska od kilku miesięcy jest niepodległym państwem, jednak ze względu na skomplikowaną sytuację wewnętrzną i międzynarodową losy II Rzeczpospolitej są wciąż niepewne. W tym czasie z rekomendacji gen. Tadeusza Rozwadowskiego, szefa misji wojskowej w Paryżu, u marszałka Józefa Piłsudskiego melduje się 26 - letni Amerykanin - młody lotnik, który zgłasza chęć utworzenia złożonej z Amerykanów jednostki lotniczej, wspierającej Polaków w walce z bolszewikami. Tak zaczyna się jedna z najdziwniejszych biografii w historii walki o niepodleglość.

Opis (streszczenie): Spotkanie z Hanną Szczepanowską, osobą pełną energii, ciągłej chęci działania dla Polski. Jej życie, wspomnienie ojca, domu rodzinnego są świadectwem i obrazem przedwojennej inteligencji warszawskiej. Dziś Pani Hanna jest nadal pełna siły, młodzieńczej energii, współpracuje z młodymi, ze środowiskami harcerskimi, z historycznymi grupami rekonstrukcyjnymi, z ludźmi, którzy robią coś bezinteresownie dla odnowy ducha polskiego, jak to pięknie nazwała. Hanna Szczepanowska - piękna karta całej rodziny warszawskiej od pokoleń. Harcerka w Powstaniu Warszawskim, potem wywieziona do Ravensbruck. Jest tą dziewczynką ze zdjęcia przedstawiającego wyzwolenie obozu przez Dywizję gen. Maczka. To ona stoi na placu w za dużym wojskowym płaszczu i salutuje dumnie przed czołgiem polskich wyzwolicieli. Namacalny dowód, kto wyzwolił obóz w Ravensbruck.

Opis (streszczenie): Bohaterem reportażu jest Rafał Bier, kolekcjoner pojazdów militarnych, którego pasja z dzieciństwa przerodziła się w sposób na życie. Dziś chce stworzyć stacjonarne muzeum broni pancernej i militariów. Od 11 lat organizuje Operację Południe, w ten sposób stara się zainteresować historią tych, którzy historię pamiętają jedynie ze szkół. Zlot to także historia kolekcjonerów, członków grup rekonstrukcyjnych, którzy mogą zaprezentować to, nad czym pracowali cały rok.

Opis (streszczenie): Film dokumentalny o historii i kulisach opracowania jednego z najbardziej znanych symboli polskiej konspiracji - kotwicy, będącej znakiem Polski Walczącej.

Opis (streszczenie): Reportaż zrealizowany podczas Międzynarodowych Taborów Pamięci Romów na trasie Tarnów Żabno - Szczurowa - Borzęcin - Bielcza. Gromadzone i odrestaurowane przez wiele lat stare cygańskie wozy stały na dziedzińcu muzeum aż do 1996 roku, kiedy to wyruszył pierwszy Tabor pamięci (zorganizowany przez Muzeum Okręgowe oraz Stowarzyszenie Społeczno - Kulturalne Romów). Celem wędrówki była Szczurowa, szczególne miejsce na mapie martyrologii Romów. 3 lipca 1943 roku policja niemiecka rozstrzelała na miejscowym cmentarzu 93 Cyganów. Romski Tabor odwiedza też inne miejsca pamięci: Żabno z mogiłą, gdzie pochowano 49 zamordowanych Cyganów, Borzęcin Dolny - 28 zamordowanych, Bielczę - 28 ofiar. Karawanie wozów, które wyruszają z Tarnowa towarzyszy zainteresowanie ludzi na trasie, a barwność taboru to potęguje. Ustalił się rytuał wymarszu i kolejnych postojów pełnych śpiewu, tańca i muzyki. W kolejnych latach przybywa wozów, dołączają znajomi i sympatycy w samochodach i na rowerach. Tabor to integracja Romów wokół ich wędrowania i upamiętniania zagłady. Stał się okazją do spotkania i poznania, przełamywania stereotypów, powstawania więzi, przybliżania tradycji, języka, muzyki, autentycznej kultury romskiej. Dla wielu młodych jest to pierwsza okazja zasmakowania namiastki życia taborowego, które w latach 60. zostało brutalnie przerwane.

Opis (streszczenie): W roku 1927 roku inżynier Leon Kozłowski kupił ruiny zamku w Janowcu Lubelskim. Ten pasjonat wina i winorośli, przez wielu zwany ostatnim polskim romantykiem, postanawia odbudować zamek i założyć tu jedną z największych winnic w kraju. Do roku 1939 zamkowa winnica Kozłowskiego staje się znana w całej Polsce. Jak wynika z Księgi Pamiątkowej zamku w Janowcu, winnica musiała wzbudzać duże zainteresowanie specjalistów. Wybuch wojny wstrzymuje rozwój produkcji i uprawy. Po wojnie zamek i winnice Kozłowskiego doświadczają jednego z wielu paradoksów systemu komunistycznego. Posiadłość janowiecka jest za mała i nie podlega reformie rolnej. Kozłowski zostaje jedynym w PRL - u, a chyba i w całym bloku wschodnim prywatnym właścicielem zamku. Winnice istnieją do początku lat 60. W roku 1975 Leon Kozłowski sprzedaje ruiny zamku władzom PRL - u za równowartość czterech domów. W reportażu wystąpią członkowie Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły. Pokażemy ich w trakcie prac rekultywacyjnych na zboczu zamkowym. Przypomnimy sylwetkę Leona Kozłowskiego. Wykorzystane zostaną też materiały archiwalne, ikonografia i zbiory Muzeum Nadwiślańskiego.

Opis (streszczenie): Poruszenie tematu motoryzacji w konspiracji może dziś budzić zdumienie. Jak taka działalność była w ogóle możliwa? Zwłaszcza w sytuacjach, kiedy Polak nie mógł legalnie posiadać własnego samochodu. A jednak... Ciekawych zapraszamy do obejrzenia naszego reportażu.

Opis (streszczenie): Kamienica przy ulicy Asłanowicza 30 w Siedlcach jest miejscem, które symbolizuje dramatyczne i niezwykle ciekawe losy tego przed II wojną światową wielonarodowego miasta. Miejsce to ilustruje też skomplikowane i trudne losy naszegokraju w pierwszej połowie XX wieku. W początkowych latach tego stulecia miasto było częścią imperium rosyjskiego, a po odzyskaniu niepodległości przez kolejnych 19 lat leżało w granicach wolnej Polski. Tragiczne czasy hitlerowskiej okupacji błyskawicznie i na zawsze zmieniły strukturę społeczną tego miasta, z którego bezpowrotnie zniknęła polska społeczność żydowska, liczebnie dorównująca ludności narodowości polskiej. Świadkiem tych wszystkich zdarzeń stał się budynek przy Asłanowicza 30, jeden z najstarszych w mieście, który do dziś, po remontach, stoi w Siedlcach. Z budynkiem związana jest historia, która rysuje wspólne polsko - żydowskie losy tego miasta.

Opis (streszczenie): CASA C - 295M jest samolotem transportowym będącym na wyposażeniu Polskich Sił Powietrznych od 2003 roku. Świetnie sprawdza się w lotach na małych wysokościach, co jest szczególnie ważne w operacjach powietrznych w warunkach wojennych. Samolot jest wykorzystywany rutynowo do wsparcia logistycznego oddziałów polskich sił zbrojnych działających poza granicami naszego kraju. W filmie występuje mjr pil. Krzysztof Dzido z bazy lotnictwa transportowego w Krakowie.

Opis (streszczenie): Reportaż przestawia urokliwe miasto Zaleszczyki, o którym Maria Jasnorzewska - Pawlikowska pisała: "Lato odchodziło stamtąd leniwie, przeciągając się jak kot, a wracało szybko pikującymlotem jaskółki".

Opis (streszczenie): Na wpół mityczna Lauda znana jest chyba każdemu Polakowi z powieści Sienkiewicza lub twórczości Miłosza, który z tamtych stron się wywodził. Niewielu jednak poza Litwą kojarzy niewielką miejscowość Podbrzeż leżącą nad rzeką Laudą; właśnie w tej niewielkiej miejscowości znajduje się jedyne na świecie Muzeum Powstania 1863 roku urządzone w dawnym dworku Szyllingów. 150. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego stała się okazją do przypomnienia o Podbrzeżu, całej Litwie i nie tylko. Nieprzypadkowo właśnie tu postanowiono odsłonić pomnik zrywu 1863 roku, jak i wybrano tę miejscowość na kulminacyjne uroczystości obchodów 150. rocznicy. Reportaż przybliży widzom litewską pamięć Powstania Styczniowego, tak bardzo splecioną z polską, a jednocześnietak różną.

Opis (streszczenie): Historia o człowieku z pasją, dla którego odtwórstwo i grzebanie się w historii jest alternatywą dla pustki tabloidów, komputerowych gier i internetowych randek. Andrzej Kościuk, bo o nim mowa, żyje na co dzień w realiach średniowiecznego grodu pod Byczyną, zbudowanego na wzór opolskiego Ostrówka i otoczonego fosą. Każdego roku z różnych części Europy do grodu zjeżdżają podobni Kościukowi zapaleńcy, którzy wdziewają na grzbiet kolczugę i zamieniają prozę dnia codziennego na epokę średniowiecza.

Opis (streszczenie): Jak mówią mieszkańcy, kiedyś przez Pławną się przejeżdżało, dzisiaj tutaj się przyjeżdża. Małą dolnośląską wieś w dużą historyczną atrakcję zmienił jeden człowiek, Dariusz Miliński. Artysta z duszą historyka stworzył tu możliwość twórczego obcowania z przeszłością. W grodzie piastowskim panuje klimat średniowiecza. Każdy może się stać rycerzem, giermkiem, mieszczaninem. Może strzelać z łuku, wejść na wieże warowne, a nawet trafić pod topór katowski. Filmowym przewodnikiem po tych miejscach będzie ich twórca - Dariusz Miliński.

Opis (streszczenie): Reportaż o miejscu niezwykłym - kasztorze św. Onufrego, pięknie położonym nad samym Bugiem, w Jabłecznej. Ten wyjątkowy monaster, który zachował ciągłość prawosławia od XV wieku, wznosi się w otoczeniu malowniczych łąk i pomnikowych drzew. Legenda głosi, że lokalizację jabłeczyńskiego monasteru wyznaczył sam św. Onufry, a wkrótce przypłynęła tu cudowna ikona świętego. Święty Onufry był i jest szczególnie czczony na Nadbużańskim Podlasiu przez wyznawców Kościołów wschodnich, prawosławia i grekokatolicyzmu. Odludne miejsce nad Bugiem zapełnia się setkami pielgrzymów w okresie świętapatrona monasteru, św. Onufrego (24, 25 czerwca). Pielgrzymi uczestniczą w całonocnych nabożeństwach, które następnego dnia wieńczy liturgia w kaplicy Zaśnięcia NMP. Barwnym zwyczajem jest procesja, na którą wierni wyruszają o świcie i przez łąki, w porannej mgle, kierują się ku położonej wśród łąk kaplicy Św. Ducha. Tam w promieniach wschodzącego słońca odprawia się jedną z czterech liturgii święta.

Opis (streszczenie): W Rudnie koło Krzeszowic wznoszą się ruiny średniowiecznego zamku rodu Tenczyńskich, jednego z większych na Wyżynie Krakowsko - Częstochowskiej. Ruinami, zagrożonymi kompletnym rozpadem, zajęli się dwaj braciaStępowscy, mieszkańcy Krzeszowic, absolwenci Akademii Ekonomicznej w Krakowie i wielcy miłośnicy zamku. To dzięki nim powstało stowarzyszenie "Ratuj Tenczyn", które zdobywa środki na konserwację ruin. Bracia mają swój plan, by odnowiony zamek służył ludziom, był wizytówką regionu. W reportażu jest fragment filmu "Stary górnik i zamek", o prostym człowieku, który wyuczył się na pamięć historii zamku i opowiadał ją pośród ruin turystom. Ze względu na widoki na zamek, w tej części Tenczynka osiedlali się ludzie z kręgów inteligenckich Krakowa, dla których "pejzaż z zamkiem" wiele znaczył. Tutaj, na tenczyńskim cmentarzu został pochowany Bogumił Kobiela.

Opis (streszczenie): Aż dwa skarby zawierające cenną biżuterię z XIII wieku znaleźli archeolodzy z Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej w grodzie w Czermnie (Lubelskie). Do odkrycia doszło w kwietniu 2011 roku w wyniku prowadzonych od miesięcy badań grodziska w Czermnie. Jak podkreśla dyrektor Instytutu Archeologii UMCS prof. Andrzej Kokowski, wielki udział w odkryciu miał Artur Troncik. Jest to jeden z najbardziej znanych w Polsce poszukiwaczy skarbów, z którego usług bardzo chętnie korzystają archeolodzy. Skarby znajdowały się zaledwie ok. 20 m od siebie. Pierwszy leżał w garnku, a drugi bezpośrednio w ziemi, co wskazuje, że w chwili złożenia był najpewniej opakowany w jakiś materiał organiczny, który się nie zachował. Łącznie jest to około 40 pięknych wyrobów pierścieni, zausznic, naramienników, bransolet różnego typu oraz kołtów (wisiory noszone przy skroniach). Biżuteria jest wykonana ze srebra wysokiej próby. Nierzadko na zabytkach są złocenia i zdobienia z innych metali. W oceniebadaczy są to wyroby najwyższej klasy, będące wspaniałymi przykładami ruskiej sztuki złotniczej. Ich obecność w Czermnie potwierdza, że w średniowieczu było to niezwykle ważne miejsce, w którym mieszkali przedstawiciele ówczesnych elit. Skarb staje się więc kolejnym argumentem przemawiającym za tym, że są to pozostałości długo poszukiwanego przez archeologów Czerwienia, najważniejszego z tzw. Grodów Czerwieńskich. Skarby trafiły do ziemi najprawdopodobniej w związku z najazdem Mongołów, którzy dotarli na te tereny w 1240 r. Drugą osobą, która odegrała kluczową rolę w odkryciu, jest kierownik projektu badań w Czermnie mgr Marcin Piotrowski z Instytutu Archeologii UMCS, który odpowiadał za wytypowanie miejsc do badań. Naukowcy musieli wybrać niewielki wycinek terenu ze względu na ograniczenie czasowe i finansowe. Trafili doskonale.

Opis (streszczenie): Jeden jest taki czarodziejski wieczór. Wyczekujemy go cały rok. Młodzi i starzy. Gwiazdka! Ta co zapowiadała nadejście Pana.

Opis (streszczenie): Józefa Życińska doskonale pamięta moment, w którym po raz pierwszy zobaczyła przyszłego męża - w 1943 r. w lesie na Wykusie. Wysłał ją ojciec z meldunkiem do mjr. Jana Piwnika "Ponurego". Dom Zebów, rodziców Józefy Życińskiej, położony w małej wiosce Wołów w Górach Świętokrzyskich służył oddziałowi "Ponurego" za zaplecze. Józefę, 13 - letnią dziewczynkę, zaprzysiężono na placówce w Brześciu, na Wykusie, gdzie przybył transport 21 sztuk stenów, a broń tę wiózł właśnie przystojny wysoki brunet Aleksander Życiński ps. Wilczur. Józefa zakochała się od pierwszego wejrzenia. Ale to nie był dobry czas na miłość. Po zakończeniu wojny Aleksander pozostał w lesie. Do męża dołączyła Józefa Życińska. Aleksander Życiński, były żołnierz AK i Narodowych Sił Zbrojnych, dowodził oddziałem, który w 1947 r. liczył ok. 150 osób. Gdy się okazało, że żona jest w ciąży, postanowili, że opuści las. Odkładali jednak tę decyzję. Aż razem wpadli w obławę, bo dawali dużą nagrodę za Wilczura. Aresztowani byli przez 4 miesiące przesłuchiwani i katowani, mimo że Życińska była w ciąży. Wyrok był wysoki: kara śmierci dla Życińskiego i 7 lat więzienia dla pani Józefy. Córka Aleksandra urodziła się 10 dni po śmierci ojca... Bohaterka reportażu do dziś szuka grobu swojego męża.

Opis (streszczenie): Filmowa opowieść o księdzu Stanisławie Brzósce (1832 1865), ostatnim partyzancie Powstania Styczniowego. Schwytany wiosną 1865 roku został wyrokiem sądu polowego skazany na śmierć i powieszony 23 maja tegoż roku na rynku w Sokołowie Podlaskim w obecności 10 tysięcy ludzi. Po latach prezydent Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. Niezwykła ta postać, związana z Lubelszczyzną i Podlasiem, weszła do panteonu narodowej pamięci, ale też przetrwała w pamięci pokoleń mieszkańców terenów, na których działał i walczył. Przeszła do ludowej pieśni i legendy.

Opis (streszczenie): Reportaż na podstawie zdjęć z unikatowej ceremonii przewijania zwłok na Madagaskarze, która odbywa się raz na siedem lat. Ceremonia zwana "famadihaną" sięga setek lat tradycji, ale z uwagi na swoją intymność i szczególny charakter ekshumacji uważana jest za jedno z najbardziej tajemniczych zjawisk na świecie. Autorzy przez pryzmat malgaskich obrzędów ekshumacyjnych szukają uniwersalnej odpowiedzi na pytania o sposób pojmowania śmierci, ale także relacji z bliskimi.

Opis (streszczenie): W reportażu o jednej z najbardziej spektakularnej akcji (nadano jej kryptonim Most), zrealizowanej przy współpracy służb specjalnych Polski i Izraela: przerzutu z terytorium Rosji ok. 60 tysięcy osób pochodzenia żydowskiego do Izraela. Operacja odbywała się w całkowitej tajemnicy, za zgodą najwyższych władz państwowych Izraela: premiera Icchaka Szamira i premiera Polski Tadeusza Mazowieckiego. Rozpoczęła się w roku 1990 i trwała do końca 1992 (wcześniej zgodę na operację musiały wyrazić najwyższe władze ZSRR, którym w dobie gorbaczowowskiej pierestrojki zależało na zniesieniu sankcji i poprawie stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi).