Reportaż z regionu godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): 1 maja 2004 roku. Instytut meteorologii zapowiada wtedy, że pogoda będzie "w kratkę". I rzeczywiście. Tak było. Tego dnia TVP realizuje kilkadziesiąt wejść telewizyjnych z miejscowości, które jeszcze do 30 kwietnia były granicą pomiędzy Polską a krajami Unii Europejskiej. Wielka radość, nadzieje - to wszystko widać od Słubic przez Zgorzelec aż po Świnoujście i Szczecin. Nawet dzisiaj, gdy oglądamy te archiwalne materiały, to radość przebija na każdym kroku. Mieszają się języki, zwyczaje, kultura. Głos zabierają różni ludzie, mieszkańcy terenów przygranicznych. Mija dwadzieścia lat. Co stało się z nimi? Jak potoczyły się ich losy? Dokąd zaprowadziła ich Unia Europejska? Czy nadal mają w sobie radość, która towarzyszyła wszystkim tamtego dnia?

Opis (streszczenie): Wiosna 1914 r. park miejski w Kielcach. Słyszymy znaną melodię "My, Pierwsza Brygada". Nie widzimy orkiestry. Kilkuletnia dziewczynka w czerwonej sukience tańczy w rytm muzyki i mówi: Mamusiu, to nasza melodia. Podbiega do niej kobieta i obydwie tańczą, nucąc "Marsz Kielecki" nr 10, jak pierwotnie nazywała się ta melodia. Ulubiona melodia kielczan. Niewielu wie, że ta słynna pieśń legionowa zrodziła się w Kielcach. Ruszamy śladami tej niezwykłej historii i odkrywamy wiele tajemnic. Najsłynniejsza pieśń legionowa "My, Pierwsza Brygada" przed wojną traktowana była przez żołnierzy Marszałka niemaljak hymn narodowy. Józef Piłsudski nazwał ją najdumniejszą pieśnią, jaką kiedykolwiek Polska stworzyła. Od 2007 r. jest oficjalną pieśnią Wojska Polskiego. Melodia marsza "Pierwszej Brygady" towarzyszyła strzelcom i legionistom już od 25 sierpnia 1914 r. Wtedy to do odradzającego się polskiego wojska wstąpiła cała orkiestra kieleckiej Straży Ogniowej. Podobno miała odprowadzić strzelców do rogatek Kielc i wrócić do miasta, jednak muzycy postanowili pozostać w wojsku. Ilu ich dokładnie było, do dziś nie wiadomo, nie są nawet znane wszystkie nazwiska. Orkiestra strażacka, znana w Kielcach z koncertów w parku, pierwszy publiczny występ miała już w 1884 r. Zlikwidowana przez władze carskie, reaktywowana została w 1897 r. Andrzej Sikorski jej kapelmistrzem został w roku 1905 r. Miał wtedy 38 lat. Pochodził spod Zamościa. Jak trafił do Kielc, nie wiadomo. Po wstąpieniu muzyków do polskiego wojska orkiestra kieleckiej straży została orkiestrą wojskową 1. Brygady Legionów. W zeszycie nutowym kapelmistrza orkiestry Andrzeja Sikorskiego pod numerem 10 jako "Marsz Kielecki" zapisana była melodia, która bardzo szybko wpadała żołnierzom w ucho. Istniała też wersja, że pod numerem 10 zapisany był marsz "Przejście przez Morze Czerwone". Skąd się tam wzięła melodia nie udało się ustalić. Jedna z wersji mówi, że kapelmistrz Sikorski pewnie nie był jej autorem, ale zaaranżował na potrzeby strażackiej orkiestry melodię marsza, którą wykonywała orkiestra stacjonującego w Kielcach rosyjskiego pułku piechoty. Nieprzychylni Piłsudskiemu członkowie Narodowej Demokracji twierdzili, że dumna pieśń legionistów pochodzi z wiedeńskiej operetki "Die blauen Husaren", co jednak okazało się fałszem.

Opis (streszczenie): Punktem wyjścia do reportażu jest stara, winylowa płyta z nagraniem z 1946 roku. Wtedy dwóch nieznanych panów, stojąc na jednym z balkonów rynku w Lesznie, nagrywało do specjalnej tuby relację z tego, co widzą na rynku podczaspochodu. To nagranie (zainscenizowane również) będzie otwarciem do opowieści o pochodach z tamtych lat. Właściciel płyty opowiada, jak wszedł w posiadanie nagrania, jaka była historia jego powstania, co się tam znalazło, co stało się z pozostałymi, bo ocalić udało się tylko krótki, trzyminutowy fragment. To jednak wystarczy, by przywrócićhistorię do życia. Wykorzystano fotografie z obchodów pierwszomajowych z lat 1946 - 1966 oraz archiwalne materiały z zasobów TVP.

Opis (streszczenie): Stanisław August Poniatowski, właściwie Stanisław Antoni Poniatowski, to władca budzący do dzisiaj emocje. Jemu zawdzięczamy Konstytucję 3 Maja, z której jesteśmy ciągle niezwykle dumni. Był też ostatnim władcąRzeczpospolitej Obojga Narodów i jak sam powtarzał, niestety jego panowanie ojczyźnie nie pomogło, choćpragnął dla niej tylko dobra. Przez wielu był i jest uważany za króla słabego, bez charakteru, a przede wszystkimuległego carycy Katarzynie II. Reportaż opowiada o zwyczajach króla Stasia, sposobie życia, stylu uprawiania polityki. Król Stanisław August Poniatowski był człowiekiem bywałym w świecie, miał wyrafinowane gusta, także kulinarne. Lubił np. przed obiadem zjeść kilka ostryg i czynił tak regularnie przez cały rok. Ciekawe np. , w jaki sposób w XVIII wieku świeżeostrygi trafiały na jego stół latem, mimo tak znacznego oddalenia od miejsca połowu? Ulubiony bulion, spożywany przez niego regularnie wczesnym rankiem, zaczynał się gotować o drugiej w nocy, a składał się z kilkudziesięciu gatunków mięs. Wiadomo, że Konstytucja 3 Maja została spisana na papierze z Jeziornej, ale mało kto wie, że król nakazał ją także natychmiast drukować i takiej wersji drukowanej pojawiło się ok. 20000 egzemplarzy, co przyczyniło się do szerokiego rozpowszechnienia dokumentu, mimo starań administracji rosyjskiej, by go jak najszybciej unicestwić. Reportaż został zrealizowany we wnętrzach Zamku Królewskiego w Warszawie.

Opis (streszczenie): Leśnik, ornitolog, przyrodnik z wykształcenia. Turystyka przyrodnicza jest jego pasją od ponad 30 lat. Arek Szymura, licencjonowany przewodnik po Puszczy Białowieskiej i Białowieskim Parku Narodowym. Prowadzi obserwacje ornitologiczne, świetnie zna zwierzęta, rośliny, grzyby. Uczył botaniki w Technikum Leśnym w Białowieży w dość nietypowy sposób, przynosząc na przykład uczniom świeże okazy roślin, nawet jeśli wymagało to wspinania się na bardzo wysokie drzewa. Każdego dnia jest w Puszczy. Organizuje wycieczki przyrodnicze dla wszystkich grup wiekowych, dostosowane do indywidualnych potrzeb każdej z nich. Pomaga zrozumieć cechy ostatniego w Europie lasu o cechach pierwotnych. Jest zaangażowany w proces ochrony Puszczy Białowieskiej (tej części, która pozostaje poza Parkiem Narodowym)oraz w działania, które mają doprowadzić do powiększenia Białowieskiego Parku Narodowego.

Opis (streszczenie): Janusz Korbel, najlepszy fotografik Puszczy Białowieskiej, od 2001 roku mieszkał w Białowieży. Jego prace zamieszczane są w najbardziej prestiżowych albumach, wydawnictwach i publikacjach naukowych o dzikiej przyrodzie na całym świecie, m.in. w światowym bestsellerze "The World without Us" Alana Weismana (tłumaczone na kilkanaście języków, ponad milionowy nakład). Całe swoje życie poświęcił dzikiej przyrodzie, kilkaset nocy przespał w lesie, śpiąc tylko pod płachtą. Jeden z liderów polskiego ruchu ekologicznego, publicysta, pisarz, architekt. Założyciel Pracowni na rzecz Wszystkich Istot (jedna z pierwszych pozarządowych organizacji ekologicznych po upadku komunizmu) oraz miesięcznika "Dzikie Życie". Zmarł w 2015 roku.

Opis (streszczenie): Prof. dr hab. Tomasz Wesołowski, biolog, wybitny naukowiec. Jeden z najważniejszych na świecie badaczy ptaków i międzynarodowy autorytet w sprawach przyrody. Mocna osobowość, erudyta, świetnie opowiada o swoich osobistych doświadczeniach w aspekcie problemów przyrody i cywilizacji. Twórca jedynej w Polsce Pracowni Biologii Lasu na Uniwersytecie Wrocławskim oraz kierownik Zakładu Ekologii Ptaków. Wykładowca na wielu międzynarodowych uczelniach. Jego głównym obiektem badań są ptaki leśne, ich ekologia, zachowanie, ewolucja i ochrona. Zajmuje się też biologią innych organizmów leśnych (grzyby, drzewa, bezkręgowce, ssaki) ważnych bezpośrednio lub pośrednio dla życia ptaków. Od ponad 35 lat, wraz z zespołem, prowadzi badania w ostatnim fragmencie pierwotnej puszczy strefy umiarkowanej, zachowanej w Białowieskim Parku Narodowym. Jest to - według niego - żywe muzeum ewolucji, gdzie wciąż jeszczemożna obserwować organizmy w warunkach, które istniały w lasach europejskich przed ich przekształceniem przez człowieka. Tworzy to idealną sytuację do badania adaptacji ewolucyjnych, gdyż można tu zobaczyć, do jakich warunków organizmy się przystosowywały, presji, jakich czynników były poddawane w przeszłości, a także można zebrać dane umożliwiające przeprowadzenie adekwatnych porównań z lasami pierwotnymi w innych strefach klimatycznych.

Opis (streszczenie): 23 czerwca 2014 roku Komitet Światowego Dziedzictwa wpisał obszar całej Puszczy Białowieskiej na listę przyrodniczegoDziedzictwa Ludzkości UNESCO. Przyciąga niezmiennie niezliczone rzesze turystów z Polski i zagranicy. Przyjeżdżają tutaj zwabieni sławą ostatniego pierwotnego lasu Europy, w którym żyją na wolności żubry, wilki, rysie, gdzie można zobaczyć ptaki z czerwonej listy ginących gatunków, gdzie dęby osiągają ponad 40 metrów wysokości i ponad 7 metrów obwodu, a najwyższe drzewa - świerki, sięgają ponad 50 m. Ten unikalny las przyciąga też tych, którzy Puszczę traktująjak swoje wymarzone miejsce życia, pracy, teren badań naukowych. Przyjeżdżają oni niemal z całego świata. Każdy z nich czyta Puszczę na swój sposób i swoim językiem. To nie tylko twórcy kultury, naukowcy, filozofowie i przyrodnicy, ale wszyscy, którym leży na sercu dobro przyrody, stosunek człowieka do przyrody i nasze w niej miejsce. Bohaterką kolejnego odcinka, realizowanego w czasie poprzedzającym święta wielkanocne, jest pochodząca z Gdańska Magda Polkowska, która kształciła się na wydziale antropologii i ekologii w New Jersey i Kalifornii. Magda jest opowiadaczką historii. Inspirację czerpie z legend i baśni ludów, wśród których przebywała (na rezerwatach plemienia Lakotów w Dakocie Południowej, w Meksyku, Kazahstanie, oraz na stepach Południowej Syberii). W 2006 roku zorganizowała w Nowym Yorku Koncert dla Puszczy Białowieskiej w ramach dnia solidarności z wszystkimi, którzy sprzeciwiają się jej niszczeniu. Poprzez nawiązanie do mitów i legend, odwołujących się do czasu wiosennej równowagi, właściwych każdej kulturze na Ziemi, doświadczenie Puszczy Białowieskiej i Wielkanocy splecie się w jej opowieści w jedną z największych tajemnic ludzkości - kim jestem jako człowiek?

Opis (streszczenie): Bohaterowie dwóch cykli programów - Wiosna na Rodos i Sanatoria spotykają się w okresie świąt Wielkanocnych na działce. Każdy przygotował świąteczną potrawę, każdy chce opowiedzieć o zwyczajach wielkanocnych. Pochodzą z różnych regionów Polski, zapowiada się więc barwna i różnorodna biesiada. Będą też wspominać swój pobyt w sanatorium. Na pewno podreperowali zdrowie. Jedni zapamiętali zabiegi, inni wieczorki taneczne, długie spacery no i sanatoryjne miłości. Nie wszyscy dotrą na wielkanocne spotkanie. W dobie globalnej łączności zobaczymy ich i usłyszymy w telefonach komórkowych. Nie zabraknie też wymiany doświadczeń działkowych. Okazuje się, że sanatoria i ROD - osy mają ze sobą wiele wspólnego.