Słowo na niedzielę godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Pan Jezus mówi dziś o nas jako o owcach, a to, co o tych zwierzętach można powiedzieć z pewnością to fakt, że bez pasterza długo nie pożyją. Na szczęście scenariusz jest idealny: my potrzebujemy pasterza, a Jezus mówi o sobie: "Ja jestem dobrym pasterzem". Podstawą bycia owcą Dobrego Pasterza jest bycie gotowym, by Go słuchać. W pierwszym czytaniu Paweł i Barnaba, którzy głosili Ewangelię w Antiochii Pizydyjskiej, napotkali na potężny opór mieszkających tam Żydów, którzy widząc tłumy słuchające Apostołów, pozwolili ogarnąć się zazdrości i sprzeciwiali się słowom Pawła i Barnaby, a ostatecznie wyrzucili ich z miasta. Nie wszystkie owce słuchają głosu pasterza. Niekiedy nie słuchamy i my, gdy dajemy się ponieść rozmaitym emocjom, które przeszkadzają nam nie tylko usłyszeć, ale też słuchać w skupieniu, a nawet chcieć usłyszeć.

Opis (streszczenie): Miesiąc po zmartwychwstaniu Ewangelia przypomina postać Judasza. Otrzymujemy informację, że uczeń, który zdradził, właśnie wyszedł z Wieczernika, znikając nam z oczu, lecz jednak słyszymy jego imię i rozumiemy, że wzmianka o nim ma pomóc nam zrozumieć to, co zaraz nastąpi. A następują dwie rzeczy. Chrystus uczy nas nowego rozumienia słowa "chwała", które tutaj odnosi się do męki i śmierci na krzyżu (to jest widoczna część chwały). Drugą, niewidoczną jeszcze stroną, jest zbawienie nas od grzechu, diabła i śmierci wiecznej. Pan więc wzywa swoich uczniów - i nas - by byli gotowi na zmianę sposobu myślenia, do odwagi przyjmowania Bożego punktu widzenia.

Opis (streszczenie): W Ewangelii Pan Jezus mówi, że Duch Święty, którego pośle, wszystkiego nas nauczy. Czy możemy więc patrzeć na trudne sytuacje jak na szkołę, duchowe lekcje czy wykłady? Właśnie tak, dokładnie tak. W Ewangelii usłyszymy również o pokoju, który daje Pan. "Nie tak jak daje świat, Ja wam daję mój pokój". Źródłem prawdziwego pokoju jest serce Jezusa, a nie brak konfliktów czy problemów. Pokój rodzi się w pojednaniu, przebaczaniu oraz odkrywaniu własnych błędów, które są przyczyną napięć. W tym wszystkim Duch Święty prowadzi nas ku rozwiązaniom przygotowanym już przez Ojca w niebie.

Opis (streszczenie): Rozstania z tymi, których kochamy, bywają trudne, zwłaszcza jeśli zapowiadają długotrwałą rozłąkę. A jeśli nie wiemy, ile trzeba będzie czekać do następnego spotkania i czy ono w ogóle nastąpi, wtedy pożegnania są szczególnie bolesne. W uroczystość Wniebowstąpienia uczniowie żegnają się z Jezusem. Nie był to ich wybór. Prawdopodobnie woleliby, żeby został z nimi, żeby mogli nadal Go widzieć, wyraźnie słyszeć, być blisko. Ale to Pan podjął decyzję. Nadszedł ostatni dzień, kiedy widzą Go oczami, kiedy mogą Go dotknąć, usłyszeć.

Opis (streszczenie): "Słowo na niedzielę" to program dla wierzących i wątpiących. Krótka forma ma zachęcić do zapoznania się ze słowami Ewangelii. Niedzielne Słowo Boże przybliży o. Mateusz Stachowski, franciszkanin. Nowoczesna forma przekazu i współczesne tłumaczenie niedzielnych czytań ma zachęcić widzów do czytania Pisma Świętego.

Opis (streszczenie): Spotykamy się w niedzielnej Ewangelii nad Jeziorem Galilejskim, gdzie powracają uczniowie po zmartwychwstaniu Jezusa. Wiele nocy spędzili na tych wodach. Setki razy schodzili na ląd, wiele razy szykowali sieci do połowu. Tej jednak nocy nie złowili nic. Pusta łódź o świcie jest największym koszmarem rybaka. Apostołowie są świadomi głębokiej porażki, bo nic, zupełnie nic nie mogą już zrobić, żeby zmienić pustkę tej nocy, żeby napełnić ją choć odrobiną nadziei. Są zmęczeni i smutni. I głodni. Dlatego tym dziwniejsze wydaje mi się pytanie Jezusa: "Czy macie coś do jedzenia?" Jezus przecież wie doskonale, że uczniowie całą noc pracowali na darmo. Dlaczego więc torturuje i tak rozgoryczonych uczniów retorycznym pytaniem? Otóż Jezus nakłania ich do wyrażenia swego punktu widzenia na sytuację, w której się znajdują. I odpowiedź brzmi: "nie mamy nic, ani jedzenia, ani sił, ani nastroju na pogawędki". A potem, ponownie, na słowa Jezusa, zarzucają sieć i wyciągają mnóstwo ryb. Scena z dzisiejszej Ewangelii uczy nas spokojniejszego spojrzenia na nasze puste połowy, rozczarowujące sytuacje, porażki i zmagania bez wyników. Ale jeśli wierzymy, że na brzegu naszego życia stoi Pan, wtedy łatwiej nam będzie odkryć, że nie wszystko jest takie, jak to dziś widzimy.

Opis (streszczenie): Spójrzmy na św. Tomasza, bohatera niedzielnej Ewangelii w inny sposób. Zmartwychwstały Jezus mówi do niego: nie bądź niewierzącym. Chrystus, który ukształtował Apostoła, który stworzył i uformował jego serce i wlał w niego potrzebne zdolności, łaski, by ten mógł wypełnić swe powołanie, dziś mówi "nie bądź tym i tym". Pan doskonale wie do czego Tomasz jest zdolny, co mógłby robić, kim mógłby się stać. Słowa Jezusa, choć mogą brzmieć surowo jak poważna nagana, prawie jak wyrok, są w istocie punktem zaczepienia, jasną granicą między tym, co jest, a co być powinno. Są wskazaniem kierunku właściwej drogi. Oczywiście są upomnieniem, słychać w nich pewien wyrzut, ale słowo Jezusa przyjęte z wiarą zawsze daje siłę do zmiany. Ma w sobie moc, potrzebną do odkrycia prawdy i pragnienie, by ją zdobyć.

Opis (streszczenie): Zmartwychwstanie mówi: wszystko będzie dobrze. Ale to nie znaczy: nie przyjdzie nic złego. To znaczy: jeśli nadejdzie zło, to i tak nie zmieni tego, że na końcu wszystko będzie dobrze. My dziś już wiemy, że Pan powstał z martwych, ale wciąż za mało w to wierzymy. Jesteśmy jak uczniowie, którzy nadal schodzą z góry Tabor. Tęsknimy za chwałą, ale jeszcze przed nami wiele, wiele nieprzespanych nocy, wiele łez i chwil, kiedy ze smutku i bezradności będzie bolało nas serce. Ale wszystkie te doświadczenia składajmy w pustym grobie Pana, bo tam będziemy uczyli się zupełnie inaczej na nie patrzeć. Tam wszystko nabiera sensu. On zmartwychwstał i już coraz mniej dzieli nas od spotkania z Nim twarzą w twarz.

Opis (streszczenie): Kiedy Pan Jezus wjeżdża do Jerozolimy, wszystko wygląda tak, jakby Jego kłopoty się skończyły. A zapowiedzi męki były tylko niepotrzebnym pesymizmem. No bo kto miałby Go zabić, skoro całe miasto wiwatuje na Jego cześć? Ale gdy wkrótce wszystko się zmieni, odwróci o 180 stopni, możemy się poczuć zmieszani, oszołomieni, oszukani. Czy Pan Jezus nie umiał przewidzieć zasadzki zastawionej przez uczonych w Piśmie, faryzeuszów i arcykapłanów? Z zewnątrz wygląda to tak, jakby Jezus nie umiał się bronić. Nie umiał zorganizować swojego życia tak, by nic mu się nie stało. Poza tym, że Jezus dał się złapać, to na dodatek jeden z Jego uczniów się Go zapiera w decydującym momencie, a drugi Go zdradza. Inni uciekają, bo strach okazał się mocniejszy niż wierność. I tak wygląda sytuacja na chwilę przed śmiercią Jezusa. Wszystko się posypało.

Opis (streszczenie): W Ewangelii słyszymy historię kobiety oskarżonej o cudzołóstwo. Postawiono ją przed Panem i poproszono o wyrok. Kobieta miała być pretekstem do oskarżenia Jezusa. Żydzi czekają na błąd Chrystusa, aby i Jego oskarżyć. Reakcja Jezusa jest zaskakująca. On po prostu ich ignoruje. Jakby nie zwracał uwagi na to, co mówią. Milczenie Jezusa każe nam się zastanowić - ciekawe, co będzie dalej w Ewangelii? Jak ten impas się rozwiąże? Jezus nie odnosi się do zarzutów, jakby dawał oskarżycielom przestrzeń, by mogli posłuchać własnych słów, żeby zajrzeli do swoich serc i jeszcze raz przyjrzeli się intencjom, motywom, którymi się kierują. Milczenie Jezusa domaga się naszego milczenia, byśmy i my zaczęli słuchać.

Opis (streszczenie): Czwarta niedziela Wielkiego Postu przypomina nam, że możemy oddalić się od Boga na tyle, że sami wpędzimy się w cierpienie, jak syn marnotrawny, który odszedł od ojca, popadł w głód i nędzę. Może jesteś dziś w jakiejś dalekiej, obcej krainie, to znaczy w jakiejś sytuacji, relacji, która nie jest właściwa, bo nie została ci dana przez Boga. Może miałeś nadzieję na raj na ziemi, a dziś twoje serce płacze i jest nieszczęśliwe. Może czujesz niestrawność, bo karmisz je czymś, co nie jest Jego pokarmem. To jest czas, żeby zacząć myśleć o naszym Ojcu, który jest w niebie, który czeka na nas, nie zmienia o nas zdania i nigdy nie przestanie kochać, czeka aż wrócimy.

Opis (streszczenie): Jesteśmy już w pobliżu połowy Wielkiego Postu, czasu, który warto wykorzystać na nawrócenie. Tradycyjnie mogłoby to być zrezygnowanie z kiełbasy i czekolady, a do tego odmówienie kilku modlitw więcej. Jest to prostsze niż zrezygnowanie z korzystania z telefonu i powstrzymanie się od mówienia rzeczy, których z wielu powodów mówić nie potrzeba. Czytania z Pisma Świętego sugerują. aby wykorzystać każdą okazję na badanie własnego serca. przypominają, abyśmy nie usprawiedliwiali się grzechem innych, nie pocieszali się błędami czy zaniedbaniami drugiego człowieka. Bo nigdy nie uzyskamy usprawiedliwienia przedstawiając Bogu kogoś gorszego niż my sami. Powinniśmy zrozumieć, że Wielki Post nie jest naszą własnością, ale jest czasem Jezusa.

Opis (streszczenie): W Ewangelii Pan Jezus ukazuje uczniom na Górze Tabor, jak rzeczywiście wygląda. Odsłania odrobinę swojej chwały. Bóg dał nam piękno stworzenia, żebyśmy odkrywali w nim piękno Jego obietnic. Ale musimy się uczyć czytać stworzenie, umiejętnie patrzeć, by dostrzec w nim Boże ślady. Bo przecież gwiazdy nie zawsze są widoczne. Obietnice dane Abrahamowi nie zależą od tego, czy umie on zobaczyć gwiazdy, ale od wiary w to, co zapowiada Bóg. Gwiazdy, przyroda, stworzenia są tylko pomocą. I tu przychodzi na myśl św. Franciszek i jego "Pieśń Słoneczna", czyli pochwała stworzeń...

Opis (streszczenie): Rozpoczęliśmy Wielki Post i tradycyjnie Ewangelia w 1 niedzielę mówi o kuszeniu Pana Jezusa: znad Jordanu Jezus idzie na pustynię, pości 40 dni i jest kuszony przez diabła. Większość tłumaczeń sugeruje nam, że po chrzcie, pełen Ducha Świętego, Jezus przyszedł znad Jordanu, wiedziony przez Ducha i przez 40 dni kuszony był przez diabła. Ponieważ język grecki nie ma znaków interpunkcyjnych, możemy też tak zrozumieć to zdanie: Pan Jezus wrócił znad Jordanu, wiedziony przez Ducha na pustyni przez 40 dni i był kuszony przez diabła. Taką wersję czytamy w lekcjonarzu mszalnym. Jaka jest różnica? Otóż pierwsze tłumaczenie sugeruje, że diabeł kusił Jezusa przez 40 dni. Drugie natomiast mówi, że Duch Święty prowadził Pana Jezusa na pustyni przez 40 dni. Jedno nie wyklucza drugiego, ale dla nas ważne jest to, że to Duch Święty towarzyszy - choć niewidoczny i nieodczuwalny - w czasie pokusy. Niech ten Wielki Post będzie zatem czasem ćwiczenia się w wytrwałości

Opis (streszczenie): W 1 liście do Koryntian św. Paweł mówi nam: zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Czy stojąc przy trumnie kogoś bliskiego, Apostoł miałby odwagę powtórzyć swą odważną deklaracją? Czy cisza po śmierci nie byłaby głośniejsza, niż Pawłowe wywody? Słowa z pierwszego czytania odnoszą się do zmartwychwstania Chrystusa. A św. Paweł mówiąc o Chrystusie wskazał na naszą przyszłość. Jezus już zmartwychwstał, a od tego wydarzenia do naszego zmartwychwstania prowadzi droga Jego słowa.

Opis (streszczenie): Pan wymaga od nas, byśmy okazywali miłość ludziom, którzy nas krzywdzą, choć nie udaje się nam kochać nawet najbliższych. Poleca modlić się za wrogów, choć nawet modlitwa za tych, których kochamy, idzie nam niekiedy opornie. Nakazuje, byśmy czynili dobro wobec tych, którzy nam wyrządzają zło, choć często brakuje nam wytrwałości w tym, co wartościowe. Czy nie obawia się, że się zniechęcimy, zrezygnujemy, poddamy?

Opis (streszczenie): Pan Jezus w niedzielnej Ewangelii nie tylko mówi, że mamy się cieszyć, ale że powód naszej radości jest tak ogromny, że możemy brykać i podskakiwać. Nawet jak się już jest dorosłym człowiekiem. Ale co to za powód? Co sprawia, że mamy hasać, harcować, wariować? Naszą radość powinniśmy odnaleźć w zdaniu: Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i brykajcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Nagroda w niebie, która swoją drogą jest już gotowa, jest tak ogromna, że przykryje, zasłoni, zmaże, unieważni wszelkie zło, którego możemy doświadczyć tu na ziemi. I to jest powód do radości.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Ewangelii słyszymy historię Szymona Piotra, który po nieudanej nocy, kiedy nie udało się złowić ani jednej ryby, pomimo zmęczenia, zachęcony słowami Jezusa, wyrusza na nowy połów. Apostoł staje się dla nas przewodnikiem przez nasze rozczarowania, rozgoryczenia, działania bez efektu, wysiłki bez rezultatów. To po prostu wstęp, początkowy etap wielkiego połowu, który przyjdzie na pewno, jeśli tylko będziesz działać według słów Jezusa.