Słowo na niedzielę godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Niedzielna Liturgia Słowa pokazuje nam niejako dwa poziomy rzeczywistości. Pierwsze czytanie mówi o przyjściu Jezusa w chwale, na końcu czasów. To jednak jeszcze się nie dokonało, więc nikt tych wydarzeń nie widział. Wiemy o nich tylko ze słowa, które dał Bóg - z jego zapowiedzi. Z drugiej strony mamy Ewangelię, która ukazuje Jezusa pojmanego, bezbronnego, który niejako został wrzucony w okrutne tryby tego świata. Świata pełnego władzy i przemocy, gdzie samotny i zdradzony Jezus, jest skazany na klęskę. Ten drugi obraz może wydawać się nam bliższy. Bo czy na co dzień doświadczamy spektakularnych zwycięstw Boga? Czy jemy cudownie rozmnożony chleb? Czy nasi umarli zmartwychwstają, a przychodnie i szpitale stoją puste, bo chorzy zostali uzdrowieni? Raczej nie.

Opis (streszczenie): Nasza modlitwa nie zmieni świata w lepszy w 5 minut, ale może zmienić nasze serca, żeby lepiej odkrywały obecność Jezusa. Nie chodzi o to jednak, żeby mnożyć słowa, wymyślać nowe formy, biegać za tymi, którzy zapewniają, że taka czy taka modlitwa na pewno przyniesie skutek. Ale trwanie na modlitwie pozwoli nam jasno i mocno usłyszeć zapewnienie Jezusa: wiem co przeżywasz. Wiem, co cię trapi. Jestem przy tobie. To ja cię prowadzę. Ufaj mi i idź dalej.

Opis (streszczenie): Czasem zastanawiamy się jak to jest z Niepokalanym Poczęciem Maryi - na ile łaska bycia bez grzechu pierworodnego wpłynęła na wolę Matki Najświętszej, tzn. czy Maryja nie zgrzeszyła w ciągu swojego życia, bo miała taką łaskę? A jeśli tak, to jaka jest w tym Jej zasługa? Oczywiście nie chodzi o dysputy teologiczne w sensie teoretycznych rozważań czy czysto akademickich dociekań, ale o to, co dotyczy naszego życia, naszych doświadczeń. Czy Boże działanie czyni z nas automat, jak pralkę, która ma swoje programy i nic poza tym zrobić nie może?

Opis (streszczenie): Program dla wierzących i wątpiących. Krótka forma programu ma zachęcić do zapoznania się ze słowami Ewangelii. Program w nowoczesny sposób opowiada o niedzielnych czytaniach i niekonwencjonalnie przybliża widzom słowa Pisma Świętego.

Opis (streszczenie): Jak będzie wyglądał koniec świata? Niedzielna Ewangelia przypomina nam, że kiedyś to nastąpi. Czy dostajemy jednak jakieś wskazówki jak może przebiegać ten koniec świata? Okazuje się, że zwykły figowiec może stać się naszym nauczycielem, zgodnie ze słowami Jezusa: uczcie się od figowca. Proste, codzienne sprawy pomagają nam odkrywać to, czego nasze oczy nie umieją dostrzec. Można powiedzieć, że życie powszednie pełne jest drogowskazów, podpowiedzi, ukrytych wskazówek. Kiedy nadejdzie kres wszyscy zobaczą, że to już.

Opis (streszczenie): Niedzielna Ewangelia przypomina nam historię biednej wdowy, która ofiarowała jeden grosz. Datek, powiedzielibyśmy dziś, żaden. Dlaczego zatem Jezus zauważył ten wdowi grosz? Bo Pan widzi najpierw nasze intencje, dlaczego robimy to, co robimy. Bóg przede wszystkim patrzy na serce, na to, co niewidzialne dla oczu. I będzie sądzić nas według naszych intencji. Coś mi mówi, że wielu tych, którzy mają dziś o sobie dobre mniemanie, będzie bardzo zaskoczonych.

Opis (streszczenie): Rozpoczął się listopad. Uroczystość Wszystkich Świętych przywołuje myśl o nieodwołalnym przemijaniu, może nas napełniać - w najlepszym razie nostalgią, melancholią, ale raczej - jeśli dotyczy osobistych pożegnań - przynosi nam smutek, pustkę, czasem nawet rozpacz. Chroni nas przed nimi wiara, że jednak nie wszystko się kończy. A właściwie wraz ze śmiercią wszystko tak naprawdę się zaczyna. A my, pozostający jeszcze na ziemi, winniśmy faktycznie zacząć na serio myśleć o tym, by kochać.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Ewangelii słyszymy historię niewidomego żebraka, którego uzdrowił Jezus. Ów biedny człowiek, Bartymeusz, miał zamknięte oczy, ale jego uszy były z pewnością otwarte. Niewidomy siedział w ciemnościach, ale był w stanie usłyszeć przychodzącego Pana. Po ludzku rzecz biorąc, szanse, że spotka Jezusa, były znikome, a jednak się udało.

Opis (streszczenie): W dzisiejszej Ewangelii: do Jezusa przybiega pewien człowiek i padając na kolana prosi o radę, jednocześnie pięknie Jezusa tytułując: Nauczycielu dobry! Przychodzi do Jezusa, ale robi tyle szumu, że właściwie ściąga uwagę na siebie. Taka postawa przypomina nam, że sami często skupiamy się na sobie, stawiamy siebie w centrum, a relacja z Bogiem jest mi potrzebna, żebym dostał to, czego pragnę. Na początku rozmowy bohater Ewangelii nazywa Jezusa dobrym Nauczycielem. Potem pomija słowo dobry i mówi już tylko Nauczycielu, żeby na koniec odejść w milczeniu i ze smutkiem w sercu. Ta Ewangelia jest przypomnieniem, żeby wciąż stawać się jak dziecko, które ufa ojcu, jeśli chce wejść do jego domu, do nieba.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Liturgii Słowa pierwsze czytanie może wydawać się ponure, a nawet przerażające - Bogu spodobało się zmiażdżyć swego sługę cierpieniem. Brzmi to tak, jakby udręka człowieka była rozrywką Boga. To jednak jest obraz zupełnie nieprawdziwy. Bo jeżeli czytamy dalej, to fragment listu do Hebrajczyków podpowie, że to czytanie odnosi się do Sługi - Jezusa, który przyjął cierpienie, które sami produkujemy naszymi grzechami. Ale to zło zostało przez Zbawiciela unicestwione na krzyżu, a On odczuł w sobie i na sobie każde cierpienie, jakie dotyka każdego dnia. Dopiero połączenie tych czytań daje nam prawdziwy obraz.

Opis (streszczenie): "Czy wolno mężowi oddalić żonę?" - pytają faryzeusze w niedzielnej Ewangelii, a my moglibyśmy przypomnieć sobie św. Józefa, który odkrywszy, że Maryja jest w ciąży i to nie z nim - postanawia Ją oddalić właśnie. I tu mamy dokładnie to samo greckie słowo "oddalić". W przypadku Józefa jednak odkrywamy coś istotnego: mimo podjęcia decyzji o oddaleniu Maryi, zmienia on zdanie pod wpływem słowa, które daje mu Bóg przez anioła. Domyślamy się, że Józefowi nie było łatwo, że była to decyzja, która w jakiś sposób złamała mu serce, a jednak zaufał Bogu bardziej, niż swoim odczuciom i wziął Maryję do siebie jako swoją żonę.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Ewangelii słyszymy o wymaganiach, które stawia nam Jezus. Nauczyciel wymaga od swych prawdziwych uczniów - a więc i od nas - posłuszeństwa ze względu na swój autorytet i na podstawie swych słów, a nie z racji na nasze przemyślenia czy opinie. To jest bardzo trudne, bo kochamy własne zdanie i ufamy mu bardziej, niż Jezusowi. To jest punkt wyjścia i smutna prawda o nas. Dlatego potrzebujemy nauki w szkole Mistrza, by nasze serca wreszcie się zmieniły.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Liturgii panuje lekkie zamieszanie. Zacznijmy od słów św. Marka, który informuje nas, że Jezus przemierzał Galileę i nie chciał, by ktokolwiek o tym wiedział. Dlaczego? Czy Jezus nie przyszedł do ludzi? Dlaczego teraz się ukrywa? Przecież wcześniej dokonywał wielu cudów. To prawda, ale czas Jego działalności w Galilei właśnie się skończył, a zaczęła się ostatnia podróż do Jerozolimy, gdzie Jezus zostanie zabity. Zobaczymy, że od tej pory nie dokona już żadnego cudu, poza uzdrowieniem niewidomego pod Jerychem.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Ewangelii słyszymy pytanie Chrystusa: kim jestem według was? Odpowiedź Piotra - Ty jesteś Mesjasz - jest więc szczególnie cenna, bo zewnętrznie nie ma żadnych dowodów, śladów, okoliczności które przemawiałyby za takim wyznaniem. Wszystko wokół wydaje się raczej wykrzykiwać wiarę w bóstwa pogańskie. Wyznanie Piotra - i oczywiście pozostałych apostołów - choć pod Cezareą gorliwe i pełne zapału, będzie musiało przejść jeszcze długą i daleką drogę, niejako z dalekiej północy do Jeruzalem. Drogę trudną i bolesną, prowadzącą przez strach, wyparcie się Jezusa, ucieczkę spod krzyża. Tak jest i w naszym życiu. Przed nami jeszcze wiele kiepskich decyzji, złych wyborów, odpowiedzi, które wprowadzą nas w tarapaty i poranią nas samych i innych. Dlatego tak ważne jest wyznanie: Ty jesteś Mesjaszem, obiecanym przez Ojca. Ty jesteś wypełnieniem obietnic. Ty jesteś mocniejszy niż moje słabości, błędy i ich konsekwencje. I my jesteśmy wciąż w drodze, ale nie jesteśmy sami. Towarzyszy nam zawsze ten, którego nazywamy naszym Panem i Mesjaszem.

Opis (streszczenie): Niedzielna Ewangelia mówi nam o wędrówce i uzdrowieniu. Jezus wędruje przez krainę zwaną Dekapolem, co po grecku znaczy "dziesięć miast". Trochę jak polskie Trójmiasto - Gdynia, Gdańsk i Sopot. Dekapol leżał po wschodniej stronie Jeziora Galilejskiego i był zamieszkany przez pogan. Wzmianka o nim znajduje się u Marka jeszcze tylko raz, dwa rozdziały wcześniej, kiedy Jezus uwolnił opętanego przez wiele demonów, które nazywały się Legion. Człowiek ten chciał iść z Jezusem, ale otrzymał nakaz, by głosić dzieła Boga swym rodakom, co też wiernie wykonał: rozgłaszał po Dekapolu wszystko, co Jezus mu uczynił.

Opis (streszczenie): W niedzielnej Ewangelii słyszymy, że faryzeusze i uczeni w Piśmie zadają Jezusowi pytanie dotyczące Jego uczniów i ich postępowania: "Dlaczego oni jedzą nieczystymi rękami?. Oczywiście dłonie Apostołów nie były umazane błotem. Nie chodziło też o zarazki. Rzecz dotyczyła czystości rytualnej. Ogólnie rzecz biorąc faryzeusze chcieli być nieustannie gotowi, by móc zbliżyć się bardziej do Boga, a uznawano, że tylko ktoś czysty duchowo jest tego godny. Ktoś grzeszny jest absolutnie wyłączony z tej łaski. Koncepcja faryzeuszów, by być nieustannie w gotowości, by zbliżyć się do Boga, była bardzo dobra. Jednak wprowadzenie jej w życie - już nie. Tym bardziej, że z zachowywania przepisów zrobili sobie istne zawody"kto jest lepszy. I bez skrupułów przyznawali sobie zawsze pierwsze miejsca, kosztem wszystkich innych, a szczególnie uczniów Jezusa.

Opis (streszczenie): Niedzielna Ewangelia mówi nam, że wielu uczniów odeszło od Jezusa. Być może oczekiwali, że bycie przy Nim zagwarantuje im codzienną porcję cudów, że będzie im się wiodło dobrze i żyło dostatnio. Być może to jest jednym z powodów, dla których i dziś wielu rezygnuje z Jezusa. On jednak nie obiecuje dobrobytu tu, na ziemi. Ale daje nam prawdę, na której można zbudować dobre życie, które przyniesie bardzo dobre owoce, choć wśród zmagań i przeciwności.