Ukraina - narodziny narodu godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Zarys historii Ukrainy, który obejmuje okres od zakończenia II wojny światowej oraz słynnej konferencji w Jałcie w 1945 roku, przez uformowanie niepodległej Ukrainy w 1991 roku, aż do czasów bardziej współczesnych, czyli wyborów prezydenckich oraz pomarańczowej rewolucji w roku 2004. Powojenna Ukraina, będąca jedną z wielu republik Związku Radzieckiego, obejmowała niemal wszystkie zamieszkiwane przed naród ukraiński tereny. Jednakże straty wojenne, holocaust, powojenne represje i przymusowe deportacje unicestwiły zarówno gospodarkę, jak i strukturę społeczną Ukrainy. Nikita Chruszczow, który objął władzę po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku, krytykował rządy poprzednika oraz liczne zbrodnie, dzięki czemu w polityce wewnętrznej mówiono o etapie odwilży. Niebawem uformowała się inteligencja, która żądała respektowania kultury ukraińskiej. W latach 70. Wołodymyr Szczerbycki rozpoczął rusyfikację wielu obszarów ukraińskiego życia społecznego. Kolejne wydarzenia, jak m.in. katastrofa atomowa w Czarnobylu w 1986 roku przyczyniły się do ogłoszenia w 1991 roku deklaracji niepodległości Ukrainy oraz rozpadu Związku Radzieckiego.

Opis (streszczenie): Historia Ukrainy od Traktatu ryskiego w 1921 roku aż do konferencji w Jałcie w 1945 roku. Na spotkaniu wyznaczono granice oraz strefy wpływów w Europie po zakończeniu II wojny światowej. W 1920 roku bolszewickie kierownictwo Rosji Sowieckiej stworzyło Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką z centralnych, wschodnich oraz południowych ziem Ukrainy. Zaledwie dla lata później, bo w 1922 roku, stała się ona jednak częścią Związku Radzieckiego. Natomiast pozostałe ziemie zostały rozdzielone i przyłączone do Polski, Rumunii i Czechosłowacji. Wymierzony w Ukraińców reżim Związku Radzieckiego odcisnął piętno na mentalności narodu ukraińskiego i poddał społeczeństwo dogłębnej inżynierii społecznej. Wkrótce naród ten traci elity intelektualne i chłopskie, których przedstawiciele zostali zabici lub zesłani do gułagów.

Opis (streszczenie): Rys historii Ukrainy, który obejmuje okres od końca XVIII wieku do początku XX wieku, czyli pomiędzy Rewolucją Francuską a I wojną światową. Po wojnach napoleońskich w Europie Wschodniej nastał czas tymczasowego pokoju. W Imperiach Romanowych oraz Habsburgów pojawiły się wówczas ruchy intelektualne, które rozpowszechniały idee odrębności oraz tożsamości narodowej. To właśnie w wieku XIX narodził się nowoczesny naród ukraiński. Z uwagi na likwidację Siczy Zaporoskiej oraz Hetmanatu przestaje istnieć uznawane za stan kozactwo. Natomiast potomkowie Kozaków przystosowali się do kultury imperium, stając się kanclerzami, marszałkami czy ministrami na dworze w Petersburgu, jak np. wybitny pisarz - Nikołaj Gogol. W Ukrainie uformowała się wówczas inteligencja, która postawiła sobie za cel obronę ukraińskiej tradycji, a także walkę o prawo do autonomii kulturalnej dla Ukraińców w Cesarstwie Rosyjskim.

Opis (streszczenie): Opowieść o historii Ukrainy, która obejmuje okres historyczny od chrztu Rusi Kijowskiej w 988 roku aż do likwidacji Hetmanatu oraz Siczy Zaporskiej pod koniec XVIII wieku. Ruś Kijowska po otrzymaniu chrztu stała się na ćwierć wieku potężnym państwem aż do najazdu Tatarów i Mongołów. Okupacja sprawiła, że kraj ten przestał istnieć oraz dała początek formowaniu się trzech narodów: Ukraińców, Białorusinów oraz Rosjan. Ziemie ukraińskie wkrótce zostały zajęte przed Litwinów i Polaków. Za sprawą Piotra Mohyły Kijów odzyskuje swój dawny blask, a kultura ukraińska pomimo wielu trudności rozwija się. W 1552 roku Dymitr Wiśniowiecki Bajda podejmuje decyzję o założeniu Zaporowskiej Siczy. Sto lat później hetman Bohdan Chmielnicki, późniejszy bohater Ukraińców, postanawia stworzyć państwo kozackie - Wojsko Zaporoskie, które po Unii Perejasławskiej ostatecznie wchodzi w skład Rosji. Ostatecznie w 1775 roku Caryca Katarzyna likwiduje Sicz Zaporoską, pozbawiając Kozaków ich autonomii.