Wiek niewinności godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Tych, którzy doskonale pamiętali "Taksówkarza", "Wściekłego byka", "Nędzne ulice" czy "Chłopców z ferajny", zapewne zdziwiło pojawienie się w 1993 r. na ekranach "Wieku niewinności" - pierwszego kostiumowego filmu Martina Scorsese, opowieści o żarliwej, pięknej, lecz udaremnionej przez konwenanse miłości w arystokratycznym Nowym Jorku lat 70. XIX stulecia. Za kanwę scenariusza posłużyła napisana w 1920 r. powieść Edith Wharton, najwybitniejszej kontynuatorki realizmu psychologicznego Henry Jamesa w prozie amerykańskiej przełomu stuleci. Wydała "Wiek niewinności", gdy dobiegała sześćdziesiątki i już od dawna mieszkała we Francji, ale nadal nosiła w sobie żal do amerykańskich wyższych sfer i walczyła piórem z ich purytańską etyką. W melodramatyczną historię sprzed stu dwudziestu lat Scorsese wpisał jednak całkiem współczesny, a przynajmniej wciąż aktualny dylemat człowieka, który waha się między powinnością a pragnieniami w chwili wkraczania w środowisko, do którego aspirował. Raz jest to świat mafii, kiedy indziej arystokratycznych salonów, ale i tu, i tam przepustką jest kompromis, podporządkowanie się zasadom grupy. Idąc za literackim oryginałem reżyser przedstawia socjetę nowojorską z ironicznym dystansem. Na ekranie odtwarza z pedantyczną dokładnością styl życia wyższych sfer: stroje, biżuterię, dzieła sztuki, zastawy stołowe, ugarnirowane potrawy (w czołówce filmu figuruje "konsultant do spraw wyglądu potraw i dekoracji stołu", nie zabrakło też "konsultanta do spraw etykiety"), ale cały ten wykwint manier, strojów i jadłospisów jest dla Scorsese tylko pustą formą, wyrazem teatralizacji życia, w którym wszystko odbywa się według ściśle ustalonych reguł i nie ma miejsca na prawdziwe uczucia. Młody i obiecujący prawnik Newland Archer jest zaręczony z piękną i majętną May Welland, pochodzącą ze znanego i szacownego rodu Mingottów. Archer chciałby jak najszybciej wziąć ślub i przypieczętować w ten sposób swój nowy status, ale rodzina May upiera się przy dłuższym, zgodnym z obyczajami okresem narzeczeństwa. Uwagę Archera zwraca niespodziewanie kuzynka May, hrabina Ellen Olenska, która powróciła właśnie z Europy po rozstaniu z mężem, polskim arystokratą. Hrabina szykuje się do rozwodu, co wprawdzie nie zamyka przed nią całkowicie drzwi na salony, ale wyhamowuje dalej idące serdeczności. Ona to wyczuwa, a otoczeniu właśnie o to chodzi. "Nasze prawo dopuszcza rozwody - tłumaczy jej jeden z nowojorskich notabli - ale nasza obyczajowość nie". Kiedy więc "sfery" bojkotują obiad wydany na cześć Ellen przez babkę May, panią Mingott, Archer prosi swych wpływowych przyjaciół o intrwencję. Van der Luydenowie zapraszają hrabinę na kolację, po której wdzięczna Ellen proponuje Archerowi, aby odwiedził ją w domu. Po tym spotkaniu prawnik przesyła jej bukiet róż. Rodzina Mingottów nakłania Ellen, za pośrednictwem Archera, do rezygnacji z dalszych kroków rozwodowych w obawie przed skandalem. Choć niechętnie, Ellen przyjmuje sugestie Archera, który jest nią coraz bardziej oczarowany. Kiedy May wyjeżdża z rodziną na wakacje, prawnik odwiedza Ellen przebywającą z wizytą u Van Der Luydenów. Ich tete - a - tete przerywa pojawienie się znanego uwodziciela, Juliusa Beauforta. Zazdrosny Archer jedzie na spotkanie z narzeczoną i nalega na przyśpieszenie terminu ślubu. Widząc jego dziwne zachowanie, May zaczyna coś podejrzewać, chociaż przyszły mąż zapewnia ją, że niepodzielnie króluje w jego sercu. Ale na wieść, że hrabia Olenski usiłuje pogodzić się z żoną, Archer stanowczo odradza Ellen ten krok. Nie mogąc o niej zapomnieć, wyznaje jej w końcu miłość. Hrabina odwzajemnia jego uczucie, ale nie chcąc zranić swej kuzynki, odrzuca jego awanse. Odbywa się przyśpieszony ślub Newlanda i May, ale młody małżonek nadal nie potrafi zapomnieć o pięknej Ell

Opis (streszczenie): Skandal, na który jedynym lekarstwem jest przyspieszenie ślubu – ale czy to wyleczy złamane serce? Akcja filmu toczy sie w Nowym Jorku, w latach 70. XIX wieku, w srodowisku bogatych i wplywowych rodzin, stanowiacych nowojorska elite towarzyska. Mlody prawnik, Newland Archer (Daniel Day-Lewis) jest zareczony z piekna, dobrze urodzona i majetna May Welland (Winona Ryder). Choc w tym srodowisku malzenstwa to raczej umowy zawierane miedzy rodami, by laczyc fortuny i mnozyc bogactwa, niz scementowanie uczuc, Archer jest szczerze oddany swojej narzeczonej, a ona bardzo w nim zakochana. Wszyscy zgodnie twierdza, ze to swietnie dobrana para i doskonaly zwiazek jednoczacy dwie znamienite nowojorskie rodziny. Archer jest szczesliwy, az do chwili, gdy któregos wieczoru poznaje w operze hrabine Ellen Olencka (Michelle Pfeiffer). Hrabina, kuzynka May, wlasnie wrócila z Europy, gdzie zostawila meza, z którym chce sie rozwiesc. To, oraz fakt, ze popelnila "mezalians" decydujac sie na slub z czlowiekiem spoza swojego srodowiska, bogatym polskim hrabia, ostatecznie przekreslilo ja w towarzystwie. Archer jest zafascynowany nie tylko uroda i wdziekiem hrabiny, ale przede wszystkim tym, ze oto spotkal kobiete, która ma wlasne zdanie, mysli samodzielnie oraz idzie swoja droga, patrzac na swiat z dystansem. Mimo uczucia do May, Archer zakochuje sie w hrabinie, i to z wzajemnoscia. Grozi im zakazany romans i skandal towarzyski, na który jedynym lekarstwem jest przyspieszenie daty slubu. Ale czy to wystarczy, by Newland zapomnial o Ellenie? Film powstal na podstawie powiesci Edith Wharton. Piekne zdjecia, wspaniale kostiumy i doskonala obsada sprawiaja, ze obraz ten nie ulatuje z pamieci wraz z napisami koncowymi, lecz dlugo jeszcze trzyma widza w zamysleniu. Wiek niewinnosci byl nominowany do pieciu Oscarów, m.in. za najlepsza role drugoplanowa dla Winony Ryder i najlepszy scenariusz. W rezultacie film otrzymal Oscara za kostiumy.