Biało - czerwoni - historie niezwykłe godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Halina Konopacka (ur. 1900, zm. 1989). W 1928 roku w Amsterdamie zdobyła pierwszy w historii dla Polski złoty medal olimpijski, zwyciężając w rzucie dyskiem i ustanawiając rekord świata. Piękna kobieta (w Amsterdamie wybrana miss igrzysk olimpijskich), gruntownie wykształcona (studiowała filologie obce na Uniwersytecie Warszawskim), interesując się także literaturą piękną, malarstwem, muzyką. Sama pisała wiersze, wydająła tomik zatytułowany "Któregoś dnia". Niezwykle wysportowana i wszechstronna. Na mistrzostwach Polski w Krakowie w 1928 roku dokonała sztuki niezwykłej: startowała aż w dziesięciu lekkoatletycznych konkurencjach, odnosząc aż siedem zwycięstw! Przez siedem lat startów w rzucie dyskiem nie przegrała ani razu! W grudniu 1928 roku została żoną płk. Ignacego Matuszewskiego, polityka, dyplomaty i publicysty. Po zakończeniu kariery lekkoatletki z powodzeniem uprawiała tenis, wdzierając się przebojem do krajowej czołówki. Szczególne sukcesy odnosiła w grze mieszanej, najczęściej z Czesławem Spychałą. Jeszcze podczas kariery lekkoatletycznej włączyła się w działalność społeczną w ruchu sportowym. Pracowała w zarządzie Akademickiego Związku Sportowego i Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej Kobiet, a w latach 1938 - 1939 w zarządzie Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Przez ponad rok redagowała czasopismo sportowe dla kobiet "Start". W marcu 1938 roku uczestniczyła wraz z mężem, Ignacym Matuszewskim i gen. Stanisławem Rouppertem, którzy byli członkami Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, w uroczystościach w Olimpii związanych z wmurowaniem w marmurową stellę urny z sercem twórcy nowożytnych igrzysk olimpijskich, barona Pierre’a de Cobertina. Podczas tych uroczystości książę Paweł, następca tronu Grecjii, udekorował ją, jako pierwszą spośród mistrzów olimpijskich, symboliczną gałązką oliwną z Olimpii. We wrześniu 1938 roku kierowała jedną z ciężarówek w akcji kierowanej przez jej męża wywiezienia z Polski zasobów złota Banku Polskiego, jadąc przez Rumunię, Turcję, Syrię i Liban, następnie drogą morską do Francji. 2 września 1940 roku przybyła do Nowego Jorku. Następnie mieszkała na Florydzie i nad Zatoką Meksykańską, poświęcając się nowej pasji malarstwu.

Opis (streszczenie): Adam Łukasz Królikiewicz (1894 - 1966). Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku na koniu Picador zdobył brązowy medal w konkursie skoków przez przeszkody (startowało 43 jeźdźców). Do końca świata będą trwały dyskusje na temat: kto zdobył pierwszy w historii olimpijski medal dla Polski, czwórka kolarzy czy Królikiewicz, bowiem zdobyli medale tego samego dnia i mniej więcej o tej samej porze. Dokładnego czasu podczas zdobywania medali nie podano. Z pewnością jednak medal Królikiewicza był pierwszym olimpijskim medalem dla Polski w konkurencji indywidualnej. Królikiewicz był postacią niezwykłą. Choć pochodził z wielodzietnej lwowskiej rodziny zdołał zdobyć gruntowne wykształcenie, a od 2 sierpnia 1914 roku związał się z ruchem niepodległościowym wstępując do Związku Strzeleckiego. Niemal natychmiast po wybuchu I wojny światowej trafił do Krakowa, gdzie przeszedł do oddziału konnego Sokoła, a następnie 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich. Uczestniczył we wszystkich walkach pułku. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po wcieleniu legionistów do armii austriackiej w 1917 roku niemal natychmiast zbiegł z wojska. W grudniu 1918 roku na ochotnika zgłosił się do Wojska Polskiego będą kolejno podporucznikiem, porucznikiem, rotmistrzem i majorem. W 1919 roku brał udział w walkach o Małopolskę Wschodnią, a w 1920 roku w wojnie z bolszewikami, w której dowodził plutonem. Po obronie niepodległości odbył gruntowne studia we Włoszech i Francji. W Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu był najpierw instruktorem jazdy konnej, a potem także jej komendantem. Po kampanii wrześniowej 1939 roku mjr Królikiewicz dostał się do niemieckiej niewoli, a której szybko uciekł i przedostał się do Mielca, a następnie do Krakowa włączając się w działalność konspiracyjną. Więziony przez gestapo na Montelupich i zwolniony po skutecznej interwencji Adama Ronikiera, prezesa Rady Głównej Opiekuńczej pracował w Powszechnych Zakładach Ubezpieczeń Wzajemnych, a po wojnie w PZU. Na emeryturę przeszedł w 1950 roku poświęcając się działalności w strukturach jeździeckich. Pozostawił po sobie wiele publikacji, także książkowych. Był konsultantem filmowym ds. jazdy konnej, ale podczas kręcenia "Popiołów" Andrzeja Wajdy w 1964 roku uległ groźnemu wypadkowi i po długotrwałej chorobie zmarł w Konstancinie.

Opis (streszczenie): Janusz Kusociński (1907 - 1940), wybitny lekkoatleta okresu międzywojennego. Złoty medalista olimpijski w biegu na 10 km na igrzyskach w Los Angeles (1932), w którym pokonał plejadę Finów, uważanych wówczas za najlepszych długodystansowców świata. Na dodatek biegł w nowych kolcach, które w trakcie biegu zaczęły obcierać mu stopy i kończył bieg w zakrwawionym obuwiu. Rekordzista świata w biegu na 3 km. Urodzony w Warszawie, wychowywał się w Ołtarzewie, nie opodal stolicy, gdzie jego ojciec prowadził gospodarstwo ogrodnicze. Sam też został ogrodnikiem, kończąc w 1928 roku Państwową Średnią Szkołę Ogrodniczą w Warszawie, po czym został powołany do wojska, gdzie ukończył szkołę podoficerską. Następnie pracował w warszawskich Łazienkach, będąc pracownikiem kontraktowym Kancelarii Prezydenta RP. Jego pasją był jednak sport, szczególnie biegi długie. Dlatego podjął studia zaoczne jako wolny słuchacz w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego na Bielanach, które ukończył w 1938 roku. Wcześniej zdał także maturę w Gimnazjum im. Stefana Batorego. Był nie tylko wybitnym zawodnikiem, ale i utalentowanym trenerem. Na temat treningu lekkoatletycznego i taktyki biegu publikował na łamach pism sportowych. Uważany jest za prekursora treningu interwałowego. W 1933 roku napisał książkę "Od palanta do olimpiady. Moje wspomnienia sportowe". Kontuzja uniemożliwiła mu start w igrzyskach 1936 roku w Berlinie, natomiast prezentował świetną formę w roku 1939 i byłby zapewne jednym z faworytów kolejnych igrzysk, które miały się odbyć w 1940 roku w Helsinkach. We wrześniu 1939 roku na ochotnika zgłosił się do wojska. W obronie Warszawy walczył na Sadybie i na Okęciu, dowodząc plutonem ciężkich karabinów maszynowych. Był dwukrotnie ranny. Odznaczony przez gen. Juliusza Rómmla Krzyżem Walecznych. Po wyleczeniu ran, późną jesienią 1939 roku włączył się w działalność konspiracyjną. Zaprzysiężony w grudniu pod pseudonimem Prawdzic w organizacji Wojskowej Wilki. Na skutek dekonspiracji 28 marca osadzony na Alei Szucha, a następnie na Pawiaku. W trwającym prawie trzy miesiące śledztwie mimo straszliwych tortur nikogo nie zdradził. Rozstrzelany przez Niemców w Palmirach 21 czerwca 1940 roku.

Opis (streszczenie): Halina Konopacka - Matuszewska, pierwsza polska mistrzyni olimpijska (rzut dyskiem, Amsterdam 1928). Działaczka sportowa, dziennikarka, poetka. Żona Ignacego Matuszewskiego. Podczas słynnej akcji wywiezienia narodowego złota we wrześniu 1939 roku prowadziła jedną z ciężarówek. Po wojnie, do samej śmierci (1989) mieszkała w USA wspólnie z mężem. Jej prochy sprowadzono do Polski, pochowana na Cmentarzu Bródnowskim.

Opis (streszczenie): Halina Konopacka (ur. 1900, zm. 1989). W 1928 roku w Amsterdamie zdobyła pierwszy w historii dla Polski złoty medalolimpijski, zwyciężając w rzucie dyskiem i ustanawiając rekord świata. Piękna kobieta (w Amsterdamie wybrana miss igrzysk olimpijskich), gruntownie wykształcona (studiowała filologie obce na Uniwersytecie Warszawskim), interesując się także literaturą piękną, malarstwem, muzyką. Sama pisała wiersze, wydająła tomik zatytułowany "Któregoś dnia". Niezwykle wysportowana i wszechstronna. Na mistrzostwach Polski w Krakowie w 1928 roku dokonała sztuki niezwykłej: startowała aż w dziesięciu lekkoatletycznych konkurencjach, odnosząc aż siedem zwycięstw! Przez siedem lat startóww rzucie dyskiem nie przegrała ani razu! W grudniu 1928 roku została żoną płk. Ignacego Matuszewskiego, polityka, dyplomaty i publicysty. Po zakończeniu kariery lekkoatletki z powodzeniem uprawiała tenis, wdzierając się przebojem do krajowej czołówki. Szczególne sukcesy odnosiła w grze mieszanej, najczęściej z Czesławem Spychałą. Jeszcze podczas kariery lekkoatletycznej włączyła się w działalność społeczną w ruchu sportowym. Pracowała w zarządzie Akademickiego Związku Sportowego i Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej Kobiet, a w latach1938 - 1939 w zarządzie Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Przez ponad rok redagowała czasopismo sportowe dla kobiet "Start". W marcu 1938 roku uczestniczyła wraz z mężem, Ignacym Matuszewskim i gen. Stanisławem Rouppertem, którzy byli członkami Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, w uroczystościach w Olimpii związanych z wmurowaniem w marmurową stellę urny z sercem twórcy nowożytnych igrzysk olimpijskich, barona Pierre’a de Cobertina. Podczas tych uroczystości książę Paweł, następca tronu Grecjii, udekorował ją, jako pierwszą spośród mistrzów olimpijskich, symboliczną gałązką oliwną z Olimpii. We wrześniu 1938 roku kierowała jedną z ciężarówek w akcji kierowanej przez jej męża wywiezienia z Polski zasobów złota Banku Polskiego, jadąc przez Rumunię, Turcję, Syrię i Liban, następnie drogą morską do Francji. 2 września 1940 roku przybyła do Nowego Jorku. Następnie mieszkała na Florydzie i nad Zatoką Meksykańską, poświęcając się nowej pasji malarstwu.

Opis (streszczenie): Halina Konopacka (1900 - 1989). W 1928 r. w Amsterdamie zdobyła pierwszy w historii dla Polski złoty medal olimpijski, zwyciężając w rzucie dyskiem i ustanawiając rekord świata. W Amsterdamie wybrana miss igrzysk olimpijskich.

Opis (streszczenie): (N) Halina Konopacka (1900 - 1989). W 1928 r. w Amsterdamie zdobyła pierwszy w historii dla Polski złoty medal olimpijski, zwyciężając w rzucie dyskiem i ustanawiając rekord świata. W Amsterdamie wybrana miss igrzysk olimpijskich.

Opis (streszczenie): (N) Oszczepniczka Maria Kwaśniewska - Maleszewska, lekkoatletka, brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. w rzucie oszczepem. Fotografia z Adolfem Hitlerem pozwoliła jej uratować w czasie wojny wiele ludzkich istnień.

Opis (streszczenie): Oszczepniczka Maria Kwaśniewska - Maleszewska, lekkoatletka, brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. w rzucie oszczepem. Fotografia z Adolfem Hitlerem pozwoliła jej uratować w czasie wojny wiele ludzkich istnień.

Opis (streszczenie): Janusz Kusociński (1907 - 1940), wybitny lekkoatleta okresu międzywojennego. Złoty medalista olimpijski w biegu na 10 km na igrzyskach w Los Angeles (1932), w którym pokonał Finów, uważanych wtedy za najlepszych długodystansowców świata.

Opis (streszczenie): Halina Konopacka - Matuszewska, mistrzyni olimpijska (rzut dyskiem, Amsterdam 1928), działaczka sportowa, dziennikarka, poetka. W akcji wywiezienia narodowego złota we wrześniu 1939 r. prowadziła jedną z ciężarówek.

Opis (streszczenie): Adam Ł. Królikiewicz (1894 - 1966). Na olimpiadzie w Paryżu w 1924 r. na koniu Picador zdobył brązowy medal w konkursie skoków przez przeszkody (43 jeźdźców). Kto zdobył pierwszy olimpijski medal dla Polski, kolarze czy Królikiewicz?

Opis (streszczenie): (N) Adam Ł. Królikiewicz (1894 - 1966). Na olimpiadzie w Paryżu w 1924 r. na koniu Picador zdobył brązowy medal w konkursie skoków przez przeszkody (43 jeźdźców). Kto zdobył pierwszy olimpijski medal dla Polski, kolarze czy Królikiewicz?

Opis (streszczenie): (N) Janusz Kusociński (1907 - 1940), wybitny lekkoatleta okresu międzywojennego. Złoty medalista olimpijski w biegu na 10 km na igrzyskach w Los Angeles (1932), w którym pokonał Finów, uważanych wtedy za najlepszych długodystansowców świata.

Opis (streszczenie): Kolarska czwórka torowa w 1924 r. na igrzyskach w Paryżu zdobyła na 4000 m srebrny medal: Józef Lange, Jan Łazarski, Tomasz Stankiewicz, Franciszek Szymczyk, pierwszy olimpijski medal dla Polski. Brąz zdobył też jeździec Adam Królikiewicz.

Opis (streszczenie): (N) Kolarska czwórka torowa w 1924 r. na igrzyskach w Paryżu zdobyła na 4000 m srebrny medal: Józef Lange, Jan Łazarski, Tomasz Stankiewicz, Franciszek Szymczyk, pierwszy olimpijski medal dla Polski. Brąz zdobył też jeździec Adam Królikiewicz.

Opis (streszczenie): (N) Halina Konopacka - Matuszewska, mistrzyni olimpijska (rzut dyskiem, Amsterdam 1928), działaczka sportowa, dziennikarka, poetka. W akcji wywiezienia narodowego złota we wrześniu 1939 r. prowadziła jedną z ciężarówek.