CAŁKIEM NIEZŁA HISTORIA godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Wystająca głowa, przechylony kapelusz, ręce ze słomy. Stoi samotnie w łanach zbóż albo na zagonie z kapustą. Bać się czy śmiać? Strachy polne, strachy na wróble. Dla Floriana Kochuta to temat na całe życie. Strachami zaraził go dziadek. I teraz przelewa je na obrazy, a w domu ma małe muzeum strachów. Dla pana Aleksandra strachy to też całe życie. W swoim ogródku ma trzy strachy, bo muzeum, które stworzył, zostało zlikwidowane. A strachy mają przecież duszę, tyle że słomianą.

Opis (streszczenie): Kobiety, mamy w różnej sytuacji życiowej opowiadają o trudach i wyjątkowych chwilach związanych z macierzyństwem.

Opis (streszczenie): Karolina zawsze marzyła o tym żeby zostać mamą. Niestety, każda czterech z ciąż, w którą zaszła kończyła się wczesnym poronieniem. Już wtedy pracowała jako fotografka rodzinna, ciążowa i noworodkowa. Mimo swoich trudnych doświadczeń robi to do dziś Jak mówi, praca z kobietami w ciąży i dziećmi to dla niej forma terapii. Słuchając historii pań, które przychodzą do niej na sesje i które nierzadko także doświadczyły straty, postanowiła stworzyć projekt w ramach którego sfotografuje mamy, po przejściach, wraz ze swoimi dziećmi - by dać nadzieję innym kobietom marzącym o macierzyństwie. W reportażu poznajemy historie pięciu bohaterek. Historie, które rozdzierają serca, ale pokazują, że nawet po największej burzy, wychodzi słońce.

Opis (streszczenie): Cykl reporterski tworzony przez najlepszych dziennikarzy z Oddziałów TVP o tematyce społecznej opowiadający o ciekawych inicjatywach, ludziach i miejscach. Warto zwolnić dosłownie i w przenośni. Zjechać z autostrady, zboczyć z głównej ulicy, zabłądzić wśród podwórek po to by poznać z pozoru zwyczajne życie mieszkających na uboczu społeczności. Zrozumieć specyfikę i klimat małych ojczyzn. Odkryć lokalnych liderów, pokazać zapomnianych artystów i animatorów kultury.

Opis (streszczenie): Gdyby mieszkała w Afryce - ratowałaby słonie. Asia pochodzi jednak z Rudy Śląskiej, gdzie w starych pokopalnianych ruinach pomocy potrzebują koty. Historia kobiety żyjącej pośród 80 mruczków i 2 psów, walczącej o to, by porzucone zwierzęta znalazły dom...

Opis (streszczenie): Maja Pietrasik podjęła się niemożliwego. Będąc zwykłym referendarzem sądowym, odkupiła za grosze zawalony dom podcieniowy we wsi Kamionek Wielki na Wysoczyźnie Elbląskiej. Został z niego jedynie kikut w postaci tzw. wystawki podcienia. A ona ma ambicje go odbudować! Do tej pory udało jej się doprowadzić do staniu używalności przylegającą doń część gospodarczą, gdzie organizuje warsztaty ceramiczne i wypala flizy. Zresztą ma ambicje uczynić z niego taki dom spotkań twórczych z akcentem na te profesje, które wiązały się historycznie z tym miejscem, czyli właśnie ceramiką i wypałem cegieł. Budynek jest o tyle ciekawy, że liczy sobie ponad 250 lat i znana jest cała jego historia. Po siedmiu latach własnej pracy właścicielka dostrzegła światełko w tunelu, bo pierwszy raz otrzymała publiczną dotację w postaci dofinansowania od wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Opis (streszczenie): Leśne Pogotowie dla dzikich zwierząt to projekt życia jednego człowieka, Jacka Wąsińskiego. Od 1993 roku udało mu się uratować około 30 tysięcy naszych dzikich przyjaciół, z czego połowa wróciła do swojego naturalnego środowiska. Niestety lada moment telefon Leśnego Pogotowia może zamilknąć

Opis (streszczenie): Pan Bogdan nauczył się tego od swojego dziadka. A jego dziadek od swojego dziadka. I tak się złożyło, że teraz nie rusza się z domu bez babki. To takie dziwne urządzenie, bez którego nikt nie jest w stanie wyklepać kosy. Od kilkudziesięciu lat klepie kosy wszystkim, którzy tego potrzebują. Ma już prawie 80 lat, ale umysł młodzieniaszka. I żarty się go trzymają. Jednym z tych gospodarzy, do których wybiera się co kilka tygodni, jest pan Bolesław. On nad Bugiem ma od zatrzęsienia łąk. Nie da się tam wjechać ciężkim sprzętem, a łąki trzeba skosić. Pan Bogdan klepie więc kosy w gospodarstwie pana Bolesława. W tym czasie jego sąsiad Eryk Puchacz zaprzęga do wozu ostatniego konia, który został w gospodarstwie. Nie z sentymentu, ale dlatego, że wciąż jest potrzebny do pracy.

Opis (streszczenie): Historia spływu drewna rzeką Dunajec sięga 185 lat. Dziś tratwy nie spławiają już drewna, ale tradycja spływu trwa nadal - jest turystyczną atrakcją od wiosny do jesieni. Historię spływu Dunajcem wspomni flisak, który w 2020 roku kończy swoją pracę. Zastąpi go syn, wychowany w atmosferze dawnego flisowania. A już do zawodu sposobi się wnuk. Popłyniemy tratwami ze Sromowiec Wyżnych do Szczawnicy. Zobaczymy piękne krajobrazy Pienin, dowiemy się, czym różną się stroje górali pienińskich od podhalańskich, posłuchamy flisackich opowieści i anegdot.

Opis (streszczenie): Młodszy z synów Bolesława Krzywoustego, Henryk zwany Sandomierskim (ur. 1130 - zm. 1166), to jedyny znany z imienia książę piastowski, który wyprawił się do Ziemi Świętej. Był niezmiernie ciekawą postacią. Polski błędny rycerz był krzyżowcem, obrońcą wiary, fundatorem klasztoru, znawcą kultury rycerskiej, dobrym gospodarzem, dbającym o rozwój kulturalny i gospodarczy swojej ziemi. W 1149 r. wyprawił się na Ruś - na Łuck i Włodzimierz Wołyński, a w 1154 r. do Ziemi Świętej. Wybrał się tam wraz z pocztem rycerzy pochodzących głównie z księstwa sandomierskiego, którym władał na mocy testamentu ojca. Gdy szczęśliwie dotarł do Ziemi Świętej i uczcił Grób Święty, przyłączył się do wojska króla jerozolimskiego Baldwina. Pełniąc bardzo dzielnie powinność rycerską z walce z Saracenami, marzył o zdobyciu palmy męczeńskiej. Ale los nie dał mu wtedy tego osiągnąć. Wrócił do Polski. Dzięki jego opowiadaniom zaczęły się szerzyć i rozpowszechniać wiadomości o stanie, położeniu i organizacji Ziemi Świętej oraz o zawziętych i krwawych walkach prowadzonych z barbarzyńcami w jej obronie.

Opis (streszczenie): Robert Rupala z Siemianowic Śląskich w zaciszu swojego domu skrywa prawdziwy skarb, a raczej tysiące małych skarbów - wielką armię żołnierzyków i miniatur pojazdów wojskowych z całego świata. Od czasów Cesarstwa Rzymskiego (które pan Robert najbardziej sobie upodobał), do II wojny światowej. Pan Robert, współzałożycieli historycznego Stowarzyszenia Pro Antica, jest też posiadaczem własnoręcznie wykonanej zbroi legionisty rzymskiego. On i jemu podobni jeżdżą do Rzymu i uczestniczą w wielkiej, historycznej paradzie. Ale to nie jedyne pasje pana Roberta.

Opis (streszczenie): Lalki reborn do złudzenia, dzięki talentowi malarki, wyglądem i ciężarem naśladują niemowlęta. Służą jako narzędzie terapeutyczne, instruktażowe, grają w filmach, a czasem mamom tęskniącym za macierzyństwem zastępują dorosłe już dzieci. Wielbicielki tworzą ich kolekcje i wożą na zjazdy pasjonatek takich zabawek. Najsłynniejszą autorką lalek reborn w Polsce jest Barbara Smolińska uznana przez BBC za jedną ze 100 najbardziej inspirujących kobiet na świecie w 2021 roku.

Opis (streszczenie): Mietek zapamiętał z dzieciństwa poniemiecki most kolejowy we wsi Osetna koło Leszna. Wtedy jeszcze jeździły po nim pociągi, teraz jest już tylko "przedmiotem" na wielkiej mapie świata. Kiedy wrócił tam po latach, już jako znany artysta metaloplastyk, zakochał się w tym moście bez pamięci. Próbował walczyć o konserwację konstrukcji. Sam próbował remontować. Każdą wolną chwilę spędzał z rodziną nad rzeką przy swojej miłości. Most niszczał, ale był pod opieką. Niestety, rok temu Mietek zginął w wypadku samochodowym. Jego żona do dzisiaj ma część prochów męża w domu i zamierza rozsypać je na moście. Kiedy Mietka zabrakło, wandale i złomiarze zaczęli most niszczyć. Dzisiaj most jest samotny podwójnie.

Opis (streszczenie): Cykl reporterski tworzony przez najlepszych dziennikarzy z Oddziałów TVP o tematyce społecznej opowiadający o ciekawych inicjatywach, ludziach i miejscach. Warto zwolnić dosłownie i w przenośni.

Opis (streszczenie): Robili to tak: nocą, gdy księżyc zasłaniały chmury, smarowali twarze sadzą. I wchodzili do niewielkiej łodzi wydłubanej z pnia drzewa. Podpływali cichutkodo flisaków, którzy tratwami spławiali towary do Gdańska. Niewidoczni dla ludzi podkradali co się dało i uciekali. Nocami rabowali, a za dnia spali w jamach wygrzebanych przy brzegu. Towary sprzedawali i wracali znowu uprawiać piractwo. Przyłapani uciekali do rzeki. Prawie nigdy nikt ich nie złapał, tylko ludzie opowiadali sobie legendy o diabłach, które napadają flisaków nocami i zabierają to, co przewożą. Ich potomek mówi dziś o sobie: jestem ostatnim piratem na Wiśle. Witold Łożewski z Bydgoszczy zna Wisłę jak mało kto. Dziś jest jednym z ostatnich, który spławia towary barką po tej rzece. Kiedyś było ich prawie siedmiuset. Dziś dzielnie broni honoru rodziny, chociaż i jego czas powoli się kończy. Razem z nim na emeryturę odejdzie legenda o diabłach i piratach, którzy łupili każdego, kto miał coś cennego.

Opis (streszczenie): Pan Mieczysław od 60 lat szyje. Na maszynach, które można dziś spotkać w muzeach, ale jak sam przyznaje, jest wierny zasadom i sztuce krawieckiej, która uszyła jego życie. Życie, barwne, dodajmy, bo w swoim życiu Pan Mieciu szył dla Trubadurów, striptizerek, łodzian. W jego zakładzie wciąż można zamówić garnitur. Jest człowiekiem symbolem Śródmieścia Łodzi. W oknie jego pracowni od siedmiu lat leniwie zaczepia przechodniów kot, który stał się swoistą atrakcją. Sam krawiec jest człowiekiem niezwykle pogodnym, chętnie śpiewa dla klientów, żartuje, ma do siebie dystans.

Opis (streszczenie): Przez Wrocław przepływa aż pięć rzek. I trzeba je było ujarzmić. W 1910 roku powstał unikatowy system wodny z licznymi śluzami. Jedną nadal otwiera i zamyka się ręcznie. Jest to wielkie dzieło sztuki technicznej. Stare urządzenia były genialne w swojej prostocie i te, które pozostały, działają bezawaryjnie, tak że współczesne siłowniki im do pięt nie dorastają. Całość musi być non stop monitorowana. Wszyscy pamiętają tragiczną powódź z 1997 roku. Wprowadzone wówczas zmiany zapobiegają tego typu wydarzeniom. Wrocław jest światową potęgą w dziedzinie turystyki wodnej. Wrocławski Szlak Wodny cieszy się w sezonie ogromną popularnością. Nigdzie w Polsce nie ma tylu jednostek pływających, co tu.

Opis (streszczenie): W 1947 roku władza ludowa zorganizowała sieć pięciu składnic księgozbiorów zabezpieczonych. Zrobiono to w celu instytucjonalnej ochrony i odbudowy księgozbiorów. Było to konieczne ze względów ideologicznych i społecznych, a wiązało się z polonizacją ziem Zachodnich. Z polecenia Ministerstwa Oświaty prowadzone były jednak akcje oczyszczania księgozbiorów z literatury niechcianej, czyli takiej, której treść pozostawała w sprzeczności z celami władzy ludowej. Wśród badaczy, bibliotekarzy i pracowników składnic byli jednak ludzie, którym los tej literatury nie był obojętny. W tajemnicy przed przełożonymi wynosili z miejsca pracy tomy, które uznawali za cenne. Wśród tych ludzi był pierwszy powojenny dyrektor muzeum w Chorzowie. Stanisław Wallis otrzymał pozwolenie na prowadzenie badań w składnicach akt zabezpieczonych i udało mu się uratować wiele bezcennych tomów.