CAŁKIEM NIEZŁA HISTORIA godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Dagmar był kominiarzem. Kiedy chodził czyścić kominy (potem się okaże, jak bardzo to było symboliczne), ludzie pokazywali mu różne rzeczy, a inne sam widział. Zaczęło się od poidła dla krów. Potem okazało się, że było umywalką. To samo z wózkiem do wożenia siana. W czasie wojny służył do transportu zwłok do krematorium w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Kiedy skończyła się wojna, a ludzie wysiedleni wcześniej wrócili do swoich domów, zastali zgliszcza. I budowali, i naprawiali z tego, co znaleźli. Najczęściej na terenie obozu. Muzeum Auschwitz takich artefaktów nie gromadzi, ocala je Dagmar Kopijasz. O czym będzie pamiętał zawsze? O jednym z sienników. Wypchanych, jak sie potem okazało, ludzkimi włosami. Przez 17 lat działalności fundacja "Pobliskie miejsca pamięci" zgromadziła ponad 16 tysięcy przedmiotów pochodzących z terenu obozu Auschwitz - Birkenau. Rzeczy, które mieszkańcy tamtych okolic przechowali w domach, na strychach, ogrodach. Fundacja ocaliła też między innymi budynek dawnej kantyny oficerskiej dla esesmanów z KL Auschwitz.

Opis (streszczenie): Cykl reporterski tworzony przez najlepszych dziennikarzy z Oddziałów TVP o tematyce społecznej opowiadający o ciekawych inicjatywach, ludziach i miejscach. Warto zwolnić dosłownie i w przenośni. Zjechać z autostrady, zboczyć z głównej ulicy, zabłądzić wśród podwórek po to by poznać z pozoru zwyczajne życie mieszkających na uboczu społeczności. Zrozumieć specyfikę i klimat małych ojczyzn. Odkryć lokalnych liderów, pokazać zapomnianych artystów i animatorów kultury.

Opis (streszczenie): Cykl reporterski tworzony przez najlepszych dziennikarzy z Oddziałów TVP o tematyce społecznej opowiadający o ciekawych inicjatywach, ludziach i miejscach. Warto zwolnić dosłownie i w przenośni.

Opis (streszczenie): Maja Pietrasik podjęła się niemożliwego. Będąc zwykłym referendarzem sądowym, odkupiła za grosze zawalony dom podcieniowy we wsi Kamionek Wielki na Wysoczyźnie Elbląskiej. Został z niego jedynie kikut w postaci tzw. wystawki podcienia. A ona ma ambicje go odbudować! Do tej pory udało jej się doprowadzić do staniu używalności przylegającą doń część gospodarczą, gdzie organizuje warsztaty ceramiczne i wypala flizy. Zresztą ma ambicje uczynić z niego taki dom spotkań twórczych z akcentem na te profesje, które wiązały się historycznie z tym miejscem, czyli właśnie ceramiką i wypałem cegieł. Budynek jest o tyle ciekawy, że liczy sobie ponad 250 lat i znana jest cała jego historia. Po siedmiu latach własnej pracy właścicielka dostrzegła światełko w tunelu, bo pierwszy raz otrzymała publiczną dotację w postaci dofinansowania od wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Opis (streszczenie): Pan Bogdan nauczył się tego od swojego dziadka. A jego dziadek od swojego dziadka. I tak się złożyło, że teraz nie rusza się z domu bez babki. To takie dziwne urządzenie, bez którego nikt nie jest w stanie wyklepać kosy. Od kilkudziesięciu lat klepie kosy wszystkim, którzy tego potrzebują. Ma już prawie 80 lat, ale umysł młodzieniaszka. I żarty się go trzymają. Jednym z tych gospodarzy, do których wybiera się co kilka tygodni, jest pan Bolesław. On nad Bugiem ma od zatrzęsienia łąk. Nie da się tam wjechać ciężkim sprzętem, a łąki trzeba skosić. Pan Bogdan klepie więc kosy w gospodarstwie pana Bolesława. W tym czasie jego sąsiad Eryk Puchacz zaprzęga do wozu ostatniego konia, który został w gospodarstwie. Nie z sentymentu, ale dlatego, że wciąż jest potrzebny do pracy.

Opis (streszczenie): Janusz Wojtarowicz, lider zespołu Motion Trio wyznaczył zespołowi trudne zadanie 25 lat temu. By niedoceniany instrument, jakim jest akordeon, wprowadzić na salony. Dzisiaj są najsłynniejszym trio akordeonowym świata. Zespół koncertował na większości z najważniejszych scen świata. Janusz Wojtarowicz, Paweł Baranek i Marcin Gałażyn znani są z ekspresyjnych wykonań muzyki poważnej, muzyki world, muzyki filmowej. Ich koncerty to niezapomniane, pełne wrażeń i emocji widowiska. Opierając się na niemal 20 - letnich archiwaliach z ich podróży po świecie skupiamy się na tułaczce muzyków. Życiu między domem, rodziną a koncertami. Zamykając Motion Trio w hotelowym pokoju, sięgamy do tej sfery muzycznej działalności zespołu, która jest widzom nieznana. Ich własnych emocji związanych z poznawaniem nowych miejsc, nowych ludzi, tęsknoty za domem, radzenia obie w różnych opresjach za granicą.

Opis (streszczenie): Robert Maziarz mówi wprost: pasja kolekcjonerska jest jak defekt mózgu. Kołobrzeżanin z urodzenia, wspomina, że już w dzieciństwie, kiedy koledzy szli z łopatkami się bawić w piaskownicy, on przeszukiwał bunkry, stanowiące niegdyś fortyfikacje Festung Kolberg. Dorastał w mieście, gdzie jak sam to określa, historia wystawała z ziemi: dosłownie, bo wystarczyło wyjść z domu i człowiek potykał się o karabin lub hełm z czasów ostatniej wojny. Ta pasja przerodziła się w sens życia, bo kilka lat temu Robert Maziarz założył prężnie działające w Kołobrzegu muzeum Patria Colbergiensis. Bakcylem historii rodzinnego miasta zaraził swojego dwunastoletniego syna, Milana.

Opis (streszczenie): Ile razy widzieliście niedźwiedzia na swojej drodze? A kto może powiedzieć, że ma swojego niedźwiedzia o wdzięcznym imieniu Agatka, Grzesiu czy Wojtek? A na dodatek są to wolne niedźwiedzie. Pan Kazimierz wiele lat temu zaszył się w bieszczadzkich lasach i został tam leśnikiem, ale zawód swój widzi ogromny i nietypowo. Kiedy chodzi po leśnych ostępach, nagrywa wszystkie napotkane zwierzęta: lisy, żurawie, żubry. I oczywiście niedźwiedzie. W swoich lasach pozakładał fotopułapki, a ponieważ wiedział, gdzie je umieścić, to ma w swojej kolekcji filmy, których nie powstydziliby się najwięksi filmowcy.

Opis (streszczenie): Na jednym z parkingów w Szczecinie tradycyjnie spotkali się wszyscy, którzy chcieli uczcić pamięć kierowców, którzy zginęli podczas pracy i nie wrócili do swoich bliskich. Punktem kulminacyjnym było uruchomienie świateł awaryjnych i klaksonów samochodowych wszystkich zebranych aut. Ten moment nastąpił dokładnie o 20.14. To czas, gdy zaatakowany został kierowca pomorskiej firmy transportowej, 19 grudnia 2016 roku. Wówczas 40 - tonowa ciężarówka wjechała w tłum zgromadzony na jednym ze świątecznych jarmarków w Berlinie. W zamachu zginęło 13 osób, a ponad 60 zostało rannych. Wśród ofiar oprócz Niemców były osoby z Polski, Izraela, Włoch, Ukrainy i Czech. Do zamachu przyznało się tzw. Państwo Islamskie. To najbardziej dramatyczne zdarzenie, ale i na co dzień wyjeżdżając w trasę, żaden z kierowców nie jest pewien czy bezpiecznie wróci do domu.

Opis (streszczenie): Arkadiusz Bogusławski jest urzędnikiem, któremu nie jest obojętny los zabytków na terenie województwa łódzkiego. Każda rewitalizacja łączy się z wnikliwymi badaniami potrzeb mieszkańców. Nie buduje skansenów, odnawia żywe tkanki miasta.

Opis (streszczenie): Potrafią zastygnąć w bezruchu na kilkadziesiąt godzin, uzbrojeni w aparaty niczym snajper wyczekują idealnego momentu, by "ustrzelić" swój cel - zwierzęta w ich naturalny otoczeniu. Fotografowie przyrody czekają na odpowiednią chwile, żeby zrobić to jedno wyjątkowe zdjęcie. Poznajmy "pozytywnych wariatów", ludzi z pasją, ale też z ogromną wiedzą i umiejętnościami, Dla nich uwiecznienie zimorodka, który w locie łapie swoją ofiarę, dzięcioła, który karmi swoje młode, czy sokoła atakującego mysz, to sens życia. Jeden z nich jest laureatem konkursu na najlepsze zdjęcie przyrody "National Geografic".

Opis (streszczenie): Cykl reporterski tworzony przez najlepszych dziennikarzy z Oddziałów TVP o tematyce społecznej opowiadający o ciekawych inicjatywach, ludziach i miejscach.

Opis (streszczenie): Boks dla dzieci z autyzmem? To nie mieści się w głowie! Przecież będą się uczyły bić innych ludzi! Przecież one się do tego nie nadają! Ile razy usłyszeli takie zdania: Lucyna i Maciej dwoje ludzie, którzy nie zważali na nic i postanowili stworzyć coś, czego jeszcze w Polsce nie było: zajęcia z boksu dla dzieci z autyzmem. Dzisiaj mogą spokojnie powiedzieć, że: to działa! Nikt już nie wątpi, że sala bokserska, ring i bokserskie rękawice są także dla tych dzieci, które często żyją w domach jak zamknięte w złotej klatce. Tu nie ma tej klatki, tu są u siebie, tu uczą się tysiąca nowych rzeczy. I tu są szczęśliwe.