Etno po lubelsku godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Niezwykły wielkanocny zwyczaj w Zakrzówku. Tarabanieniem oznaczają zmartwychwstanie Jezusa. Co roku w noc Zmartwychwstania Pańskiego mieszkańcy Zakrzówka zbierają się, aby rytmicznie uderzać w taraban - bęben wykonany z jednego kawałka litej blachy. Jak głosi legenda - tradycja tarabanienia pochodzi z początku XIX wieku kiedy to żołnierze napoleońscy, być może wracający spod Moskwy, mieli odwiedzić Zakrzówek celem leczenia u tutejszych zakonników. Z racji pory okolic Wielkanocy, wojacy biciem w bęben postanowili uświetnić Wielkanoc. Żołnierze odeszli, ale zostawili mieszkańcom taraban. Kiedy uległ zniszczeniu, zrobiono nowy który służy nieprzerwanie od 1867 roku. Tarabanienie zaczyna się o północy dwunastoma pojedynczymi uderzeniami. Później po trzech bębniarzy uderza w taraban aż do zakończenia procesji rezurekcyjnej.

Opis (streszczenie): Jak wygląda okaryna? Jak się na niej gra? Dlaczego jest to zaklęty instrument? Tego dowiedzą się telewidzowie kolejnego odcinka programu "Etno po lubelsku". W tym odcinku pan Stefan Maziarczyk z Andrzejowa opowie o brzmieniu tego instrumentu, a także o wspólnym występie z kukułką w lesie. Bo jak sam twierdzi - kiedy idzie do lasu i gra, przylatują ptaki i siadają na mu na ramieniu

Opis (streszczenie): Bronisław Rawski - muzykant, tancerz i aktor. Pochodzi z rodziny z muzykanckimi tradycjami: ojciec Stanisław, grający na skrzypcach, wraz z dwoma swoimi braćmi Łukaszem (skrzypce) i Janem (bębenek), tworzył znaną kapelę zwaną Kapelą Maciejoków. Gdy miał 6 lat, ojciec kupił mu organki. Gry na harmonijce ustnej, a potem na skrzypcach nauczył się samodzielnie przez przypatrywanie się. W programie Pan Bronisław opowie o trudnej drodze do bycia muzykantem oraz o tradycjach muzycznych Kocudzy.

Opis (streszczenie): 13 - minutowy program Etno Lubelskie to odpowiedź na potrzeby społeczności lokalnych i regionalnych, dla których ważne jest dziedzictwo kulturowe. Nowym odbiorcom, którzy dopiero zaczną się stykać z tradycją, będzie serwowana dawka informacji o regionie, o ludziach tam mieszkających, o tradycjach itp. Będzie to opowieść o ludziach związanych z kulturą tradycyjną i wszelkimi jej przejawami. W każdym odcinku będą przedstawiane inne osoby, każdy będzie podróżą związaną z funkcjonowaniem twórców ludowych. Poznamy blaski i cienie ich pasji. Spytamy o młode pokolenie, czy młodzi obserwują, czy przyłączają się do kultywowania tradycji. W dawnych czasach kowalstwo było jednym z najważniejszych i wysoko cenionych zawodów wykonywanych przez człowieka. W pierwszym odcinku programu będziemy towarzyszyli panu Henrykowi podczas jego codziennego dnia pracy. Zobaczymy warsztat i narzędzia, które się tam znajdują. Poznamy tajniki pracy kowala oraz dowiemy się, dlaczego znaleziona podkowa przynosi szczęście

Opis (streszczenie): Stefania Suchora urodziła się w 1940 roku, mieszka w Stojeszynie na Lubelszczyźnie, gdzie od 1960 roku zajmuje się wyplataniem z rogożyny czy pałki wodnej koszyków, kapeluszy, kapci oraz mat. Bohaterka odcinka ma jeszcze jeden talent gra na harmonijce ustnej. Kto ją tego nauczył i czy ma jeszcze talenty o których nikt nie wie? Odpowiedź na te pytania - w programie.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku serii Etno po lubelsku poznamy techniki robienia motanek, a w ten magiczny świat wprowadzi nas Lilia Potonia - znawczyni motanek, arteterapeutka, psycholożka i psychoterapeutka. Motanka to tradycyjna lalka wschodniosłowiańska o funkcji magicznej. Dawniej były formą talizmanu. Motane z nici i skrawków materiału, wypełniane słomą lub ziarnem miały strzec domowników przed złymi duchami, pomagać matkom w opiece nad dziećmi, ochraniać podróżnych, wspierać gospodynie w prowadzeniu domu. Tę symboliczną treść łączy się z bardzo łatwym sposobem wykonania (bez szycia, bez użycia igieł i nożyczek) laleczki.

Opis (streszczenie): Pani Urszula od lat aktywnie uczestniczy w rozwoju produktu tradycyjnego w powiecie bialskim - w organizowanych szkoleniach, kursach, konferencjach. Wielokrotnie prowadziła zajęcia praktyczne oraz pokazy kulinarne w ramach warsztatów i wyjazdów dydaktycznych. Wykonuje wiele zadań w Pracowni Kulinariów Regionalnych w Klubie Kultury w Perkowicach. Aktywnie włączyła się w proces identyfikacji i rejestracji produktów tradycyjnych na Liście Produktów Tradycyjnych.

Opis (streszczenie): Suka biłgorajska to jeden z najbardziej tajemniczych polskich instrumentów ludowych. To staropolski instrument smyczkowy o archaicznych, sięgających średniowiecza, elementach konstrukcyjnych. Według opisów suka wywodzi się z Kocudzy koło Janowa Lubelskiego. Jej rekonstrukcji na początku lat 90. podjął się Zbigniew Butryn. Zrobił to na podstawie znaczka pocztowego. Mistrza z telewizyjną kamerą odwiedzimy w jego pracowni w Szklarni, wsi leżącej nieopodal Janowa Lubelskiego.

Opis (streszczenie): Ten odcinek będzie spotkaniem ze śpiewaczką ludową, która kultywuje tradycje z pokolenia na pokolenie. Jej dziadek był śpiewakiem, który chodził na pielgrzymki, na których zdobywał tak zwane druczki ulotne z pieśniami nabożnymi. Pani Janina posiada cały śpiewnik kilkudziesięciu dawnych pieśni z przełomu XIX i XX wieku. Melodii zasłyszanych od swojego dziadka i mamy, pani Janina uczy swoją córkę i wnuczkę. Dodatkowym elementem, atrakcyjnym dla programu, będzie opowieść o zabytkowych elementach stroju ludowego swojej babki, który pani Janina Antolak przechowuje w swoim domu jako pamiątkę rodzinną

Opis (streszczenie): Majówki to potoczna nazwa nabożeństwa, które jest jednym z najczęściej praktykowanych obecnie ludowych praktyk religijnych. W genezie tego zjawiska połączone są elementy kultu maryjnego i ludowej pobożności, która wplata w to swoje zwyczaje wiosenne. Bohaterkami programu będą panie z zespołu ludowego Rososzanki, które od lat kultywują na swojej wsi tradycję śpiewania majówkowego.