Okrasa łamie przepisy godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Kontynuując poszukiwania polskiego smaku, Karol Okrasa zaprasza widzów na dania, w których ważnym składnikiem jest czekolada. Trudno sobie wyobrazić polską kuchnię regionalną bez ziemniaków, włoską bez pomidorów, węgierską bez papryki. Tak jak trudno sobie wyobrazić wycieczkę w góry bez tabliczki czekoladyw plecaku. Te produkty pojawiły się w Europie i Azji dopiero po odkryciu przez Kolumba Ameryki. Co więcej, w swojej ojczyźnie owe dary natury były użytkowane zupełnie inaczej. Na przykład dawni mieszkańcy dzisiejszego Meksyku pili czekoladę doprawioną piekącą papryczką chili i ostrymi przyprawami. Do tej właśnie tradycji nawiązuje Karol, proponując widzom niezwykłe dania z dodatkiem czekolady, ale tym razem na ostroi słono. Jego propozycje są inspirowane między innymi meksykańskim mole poblano, czyli pikantnym sosem czekoladowym z chili. Karol Okrasa gotuje w niewielkiej wytwórni, gdzie czekoladę produkuje się ręcznie. Dodatkowo wytwórnia zaprasza także dzieci, aby każde z nich mogło sobie zrobić własnoręcznie tabliczkę czekolady, ucząc się przy okazji, jak ona powstaje.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycję podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie! W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na potrawy inspirowane dubajską czekoladą. Ta czekolada, stworzona w 2021 roku przez jedną cukierni w Dubaju, to zwykła mleczna czekolada z nadzieniem z masy pistacjowej i chrupiącego ciasta "kataifi", czyli pociętego na cieniutkie nitki ciasta typu filo. Jest ono także ze względu na swoją strukturę nazwane "anielskimi włosami". Wydawałoby się, że powstała jeszcze jedna odmiana nadziewanej czekolady. Ale szaleństwo na jej punkcie, które poprzez media społecznościowe ogarnęło młodych ludzi na całym świecie, było niezwykłe. Bo czym wytłumaczyć kolejki, w których stali oni godzinami w wielu europejskich miastach, by kupić tabliczkę czekolady za wygórowaną cenę. Zainteresowanie było tak duże, że niektórzy szczęśliwi nabywcy odsprzedawali dalej nawet pojedyncze kostki, a całe tabliczki można kupić przez Internet po kilkaset euro. Cóż zatem jest w tej czekoladzie tak nadzwyczajnego? Możliwe, że wcale nie chodzi tu ani o smak, ani o jakość, tylko o wizerunek. Po prostu ta czekolada kojarzy się ludziom z luksusem, egzotyką, z baśniami z tysiąca i jednej nocy. Ale powinniśmy to rozumieć. Bo przecież nasi przodkowie w XVI i XVII wieku także fascynowali się kuchnią Wschodu. Z Turcją, owszem, się wojowało, ale także handlowało. Inspiracje tureckie zobaczymy nie tylko w polskim stroju z epoki, takim jak żupan czy kontusz, ale także w kuchni. Zamiłowanie dawnych Polaków do ostrych korzennych przypraw, wschodnich ingrediencji i słodkości, to wszystko wyznaczało charakter staropolskiej kuchni. Nawet nasze wielkanocne mazurki, pełne wschodnich bakali, wonnych przypraw, też prawdopodobnie przywędrowały z Turcji. I do tych inspiracji podczas gotowania nawiąże nasz kucharz. Pierwszą propozycją Karola będzie kotlet "de volaille" z nadzieniem z masła, ciasta "kataifi", pistacji i ziół podany z pistacjowym puree ziemniaczanym. Druga to dorsz w pistacjowej panierce z posypką prażonego ciasta "kataifi" i sosem ze świeżych pomidorów. A trzecia to słodkie placuszki z kaszki manny z miodowym ciastem "kataifi" i serkiem typu włoskiego. Jak będą wyglądać takie potrawy?

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyrusza w okolice Słupska. Tutejsze rzeki są niezwykle czyste, więc często spotyka się w nich pstrągi. Ale dziko żyjące pstrągi są rzadkie i stanowią raczej atrakcję dla wędkarzy. I dlatego Karol odwiedza hodowlę pstrągów w miejscowości Lejkowo. Woda, w której żyją hodowane ryby wypływa ze źródeł spod pobliskiego wzgórza. Chłodna, jednakowej temperatury przez cały rok woda sprawia, że mięso tutejszych pstrągów jest wyjątkowo smaczne. I takich właśnie ryb Karol użyje do przygotowania ciekawych potraw. Wraz z gospodynią hodowli zaprezentuje też widzom jak przygotowuje się ikrę, czyli kawior z pstrągów. Na początek przyrządzi tatara ze świeżego pstrąga z prawdziwkami, ale będzie też pstrąg pieczony na ruszcie z ziemniakami z ogniska.

Opis (streszczenie): Tym Karol Okrasa wyrusza do Nadleśnictwa Nowy Targ, w okolice Babiej Góry na spotkanie z leśną kuchnią orawską. Polska część Orawy, często mylona z Podhalem, to mało znana polska kraina. Kotlina Orawska tworzy największy w Polsce region należący do zlewiska Morza Czarnego. Nad całą okolicą góruje Babia Góra, zwana też królową Beskidów. Na jej zboczach rozciągają się rozległe lasy, w części należące do Lasów Państwowych, w części do mieszkańców okolicznych wsi, a pozostała część podlega ochronie w ramach Babiogórskiego Parku Narodowego. Choć dziś króluje tu świerk, to przed wiekami rosły tu lasy bukowo - jodłowe, więc przebudowa drzewostanu jest celem działających tu leśników, o czym opowie tutejszy nadleśniczy. Karol swoją wyprawę rozpocznie od wizyty w skansenie w Zubrzycy Górnej. Tam miejscowy znawca regionu zapozna go krótko z lokalną kuchni. Ponieważ gleby są tu mało urodzajne, kuchnia zawsze była uboga, a potrawy skromne. Podstawa wyżywienia to kapusta oraz ziemniaki zwane tutaj rzepą. Główne, powszechnie stosowane przyprawy to kminek i czosnek. Z lasu pozyskiwano owoce leśne, grzyby, a czasem nawet dziczyznę. Do typowych potraw regionalnych należą na pewno kminówka, czyli zupa z kminku i czosnku, smażona "klózka" - coś w rodzaju prażuchy, czyli potrawy z zaparzonej mąki owsianej lub pszennej, okraszonej boczkiem lub słoniną oraz zupa z zielonej sałaty, gotowanej w serwatce lub kwaśnym mleku. Kucharz Okrasa, zainspirowany opowieściami, przygotuje własne wersje tych potraw, oczywiście z leśnymi dodatkami. Proponowane dania: 1/ Orawska smażona "klózka", czyli potrawa z zaparzonej wraz z ziemniakami mąki pszennej i żołędziowej, podanej z omastą z boczku i borowików; 2/ Kwaśnica na dziczyźnie z dużą ilością kminku; 3/ Zupa z zielonej sałaty na maślance i kefirze.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycje podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie!W kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zaprosi widzów na opowieść o gryce. Szczególnie na Lubelszczyźnie do dziś często jest uprawiana i chętnie stosowana w kuchni, występuje w wielu potrawach regionalnych. Gryka występuje wzwyczaj pod postacią kaszy palonej lub niepalonej, rzadziej jako maka. Wystarczy tylko wspomnieć o pirogu biłgorajskim czy pierogach z gryczanym farszem. Oczywiście kasza gryczana często podawana jest też w innych rejonach naszego kraju na przykład na Podlasiu czy na Warmii. Gryka zaczęła być uprawiana w Polsce od XV wieku, często zwana była też hreczką lub tatarką. A co dziś można wyczarować z gryki? Tym właśnie zajmie się nasz kucharz w tym programie. Będą mazurskie farszynki serowe z kaszą gryczaną leśnymi grzybami oraz pochodzące z kuchni podkarpackiej hreczanyki, ale nie mięsne tylko rybne, z sosem majonezowym. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa wyruszy do Rybna w województwie warmińsko - mazurskim. Jeszcze 200 lat temuna polskich stołach królowały ryby. Dni postnych, które nasi przodkowie sumiennie przestrzegali, było ponad 150 w roku. Jeszcze pod koniec XVIII wieku czeladnicy szewscy w Warszawie wzniecili bunt, bo ich mistrzowie przez całytydzień karmili ich rybami, głównie łososiami z Wisły. Tymczasem oni chcieli choć w niedzielę jadać danie ze słoniną. Po powszechnym wówczas rybołówstwie zostały nam dziś tylko wywodzące się z rybactwa nazwy miejscowości. Teraz Polacy jedzą mało ryb w porównaniu z wieloma innymi narodami. Dlatego Karol Okrasa rusza na Mazury, aby w rejonie jezior przygotować dania z ryb według dawnych i współczesnych receptur. I tym razem jednak łamie przepisy.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyruszy do pomorskich lasów. Jesień to pora, kiedy Polacy w każdy wolny dzień ruszają na grzyby. Czasem trafia się rok grzybny, czasem grzybów w lesie jest na przysłowiowe lekarstwo. Tym razem Karola spotka niespodzianka. Grzybobranie będzie wyjątkowo obfite. Mimo deszczowej pogody Karol wraz z miejscowymi leśnikami szybko napełni kosze i zabierze się za ich przygotowanie. Oprócz znanych gatunków grzybów, takich jak borowiki czy podgrzybki, kucharz pokaże jak przygotować mniej znane gatunki, takie jak choćby siedzuń sosnowy zwany popularnie kozią brodą czy twardzioszek czosnkowy. Karol przygotuje trzy potrawy, w których głównym składnikiem będą grzyby. Będzie królik duszony z borowikami w kociołku, będzie naleśnik z kozią brodą w śmietanie, a na koniec wędzone polędwiczki z królika z duszonymi podgrzybkami.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyrusza do starego sadu jabłkowego we wsi Antolka położonej w malowniczej części Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Dziś nowoczesne sady jabłkowe to szpalery równiutkich jabłonek, umożliwiających łatwą, zmechanizowana uprawę i zbiór owoców. Odmian też nie jest zbyt wiele, zaledwie kilka, wszystko po to, by konsument na półce sklepowej znalazł równo wybarwione jabłuszka, wszystkie w podobnym rozmiarze. Dawne sady wyglądały zupełnie inaczej. Sadzono wiele odmian jabłek, bo chodziło o to, by jedne owocowały wcześniej, inne później, bo głównym problemem było przechowanie owoców w stanie świeżym. Obecnie ten problem rozwiązują nowoczesne przechowalnie, gdzie w zmodyfikowanej atmosferze i niskiej temperaturze jabłka zachowują świeżość aż do następnego lata. Stare sady dziczeją, a dawne odmiany jabłek opadają i marnują się, bo nikt ich nie zbiera. Karol pokaże, że jabłka ze starego sadu, choć nie mają pięknego wyglądu, to ich smak i aromat jest niezwykły. Warto sięgać po takie zapomniane czy niechciane owoce, tworząc z nich niezwykłe potrawy. Propozycje dań: 1/ Zupa ze starych jabłek aromatyzowana mlekiem kokosowym, przyprawiona chrupiącym boczkiem i natką pietruszki; 2/ Łosoś pacyficzny marynowany w sfermentowanych jabłkach; 3/ Szarlotka z kruszonką i pestkami słonecznika pod wędzoną nad ogniskiem bezą.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na dania z polskiej wieprzowiny. Dziś to najbardziej popularny gatunek mięsa w Polsce, a schabowy w złocistej panierce uchodzi wręcz za symbol polskiej kuchni. Ale nie zawsze tak było. W pierwszejpolskiej książce kulinarnej Stanisława Czernieckiego na 300 przepisów, prawie w ogóle nie ma dań z wieprza. Z drugiej strony wieprzowina jest obecna na polskich stołach już od tysiąca lat. Gall Anonim wspomina o tucznych wieprzkach na piastowskich stołach, a groch ze słoniną to ponoć ulubione danie króla Zygmunta III Wazy. O rolę tego mięsa w dziejach polskiej kuchni niech się spierają historycy. Dziś na pewno warto sięgać po to mięso, ponieważ polska wieprzowina, dzięki zabiegom hodowlanym jest obecnie dużo bogatsza w składniki odżywcze i mniej tłusta niż 20 lat temu. Jak zwykle Karol przygotuje smakowite potrawy. Pierwszą będą kotlety schabowe z kostką, pieczone w korzennej glazurze z sałatką z pieczonych buraków. Druga propozycja to forszmak, czyli gulasz z łopatki wieprzowej z papryką i ogórkami kiszonymi. A trzecia potrawa to duszone w winie, a następnie opiekane żeberka, podane z sałatkąz pieczonych bakłażanów.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyruszy do doliny Białej Nidy na Kielecczyźnie. Kuchnia tego regionu nie zagościła jeszcze w naszym programie, więc czas to naprawić. W dawnych czasach jadano w tych okolicach skromnie, by nie rzec biednie. Na słabych glebach uprawiano głównie ziemniaki, kapustę, rośliny strączkowe i zboże. Najbardziej znaną potrawą jest zupa zalewajka świętokrzyska. Była ona przygotowywana na bazie kwaśnego żuru, z ziemniakami, kiełbasą lub boczkiem, czasem z dodatkiem grzybów. Znajdziemy tu też wiele dań z ziemniaka, który choć pojawił się w jadłospisie dopiero w XIX wieku, jest podstawą wielu regionalnych specjalności takich jak: "gałki", "goły", "golorze", pyzy, "tryndle", "pigoły", "targańce" czy też "zmiocarz" - rodzaj pasztetu ziemniaczanego. Na głębokim oleju smażono pączki z ziemniaków, a wśród potraw ziemniaczanych królował kugiel, czyli zapiekanka ziemniaczana z mięsem wywodząca się z tradycji żydowskiej. Lokalne gospodynie do dziś wyrabiają prawdziwe wiejskie twarogi czy masło. Karol przyrządzi swoje wersje tradycyjnych dań regionalnych. 1/ Przygotowana w kociołku na ogniu zupa z grochu, kaszy i ziemniaków; 2/ Bitki z ligawy wołowej w pikantnym sosie z kuleczkami z ziemniaków; 3/ Placki z ziemniaków z farszem z wiejskiego twarogu i domowej konfitury.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zabiera widzów w okolice Grodziska Mazowieckiego. Odwiedzi dwie panie, które są na emeryturze i postanowiły poświęcić się swojej pasji, czyli gotowaniu. To to co tworzą jest dość wyjątkowe. Robią niezwykłe w smaku konfitury z cytryn. Choć cytryna jest owocem egzotycznym, to już w pierwszej polskiej książce kulinarnej to właśnie ona jest chyba najczęściej występującym owocem. Mnogość staropolskich przepisów na przetwory, sosy, lemoniady czy nalewki z cytryn jest imponująca. W takim cytrynowym królestwie, Karol - wykorzystując konfitury stworzone przez nasze bohaterki - przygotuje swoje propozycje. Będzie cytrynowa tarta z gruszkami, chili i pieprzem, będą żołądki gęsie w zupie cytrynowej, a na koniec racuchy dyniowe z cytrynową konfiturą, gruszkami, śmietaną i miętą.

Opis (streszczenie): W kolejnej wyprawie kulinarnej Karol wyrusza w kaszubskie lasy, aby spotkać się z panem Darkiem, który od lat słynie w okolicy ze swoich wyrobów z dziczyzny. W staropolskiej kuchni dziczyzna była mięsem niezwykle cenionym, choć zarezerwowanym dla warstw uprzywilejowanych. Prosty człowiek rzadko widział jakiekolwiek mięso w swoim garnku, zaś nielegalne pozyskanie mięsa dzikich zwierząt w pańskich lub królewskich lasach obarczone było ryzykiem surowych kar. Dziś dziczyzna jest rarytasem, choć wielu z nas traktuje to mięso z rezerwą. Jego smak jest nieco inny niż smak mięsa zwierząt hodowlanych - nie każdemu smakuje. A znawcy uważają, że mięso to jest nie tylko smaczne, ale i o wiele zdrowsze oraz mniej kaloryczne. Pozostawiając ten spór na boku, warto jest spróbować, aby się przekonać. Karol Okrasa pokaże, że z dziczyzny można wyczarować niezwykłe dania. A dla tych, którzy nie są jeszcze do tego mięsa przekonani zaproponuje perliczkę, która smakuje trochę jak drób, trochę ja dziczyzna. Karol przygotuje trzy propozycje: 1/ myśliwski kapuśniak, 2/ podwędzaną perliczkę pieczoną na kamieniu, 3/ kopytka z ragout z dziczyzny.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie Karol Okrasa wyruszy na Podlasie, aby opowiedzieć widzom krótką historię gryki. Gryka, w postaci zarówno kaszy jak i mąki, była bardzo rozpowszechniona w tym regionie na długo przed pojawieniem się w połowie XIX wieku ziemniaka, dziś tak popularnego na tych terenach. I choć kasza gryczana wydaje się czymś bardzo polskim, bardzo lokalnym, to gryka jest rośliną uprawianą od tysiącleci w wielu zakątkach świata. Ostatnio w naszych sklepach pojawił się japoński makaron Soba, wytwarzany właśnie z mąki gryczanej. Gryka została udomowiona w Azji Południowo - Wschodniej prawdopodobnie około ośmiu tysięcy lat temu. Najstarsze znaleziska archeologiczne z Japonii pochodzą sprzed sześciu tysięcy lat, a z Chin sprzed czterech i pół tysiąca. Do Europy gryka dotarła wraz z najazdami tatarskimi około XV wieku. Dlatego w polskim języku niektóre jej nazwy regionalne kojarzą się z Tatarami, jak na przykład tatarka. Znana też jest w innych rejonach jako hreczka lub bukwita, z uwagi na podobieństwo do orzeszków bukowych, czyli nasion buka. Do nasion buka nawiązuje też angielska nazwa gryki - buckwheat, w luźnym tłumaczeniu "bukowe zboże". Dziś uprawiana jest na całym świecie. Wielką zaletą gryki są jej małe wymagania glebowe i klimatyczne. Może ona rosnąć na bardzo słabej glebie i w ostrym klimacie, nawet w Himalajach. W dawnej polskiej kuchni była kojarzona raczej z biedą, ale dziś dietetycy zwracają uwagę na jej liczne zalety zdrowotne. Dlatego warto jest sięgać częściej zarówno po kaszę gryczaną, jak i mąkę gryczaną. A co gryki przygotuje nasz kucharz? Pierwszą propozycją Karola będzie orientalna sałatka z kaszy gryczanej i ogórka, podana z glazurowanymi kawałkami polędwiczki wieprzowej. Druga to zupa gryczana z pieczonymi burakami, podana z wędzonym twarogiem. A trzecia to ciasto czekoladowe z kaszą gryczaną.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zabierze widzów w okolice Chmielna nad jeziorem Kłodno na Kaszubach. Tematem będzie kaszubskie pieczywo. Przez wieki uboga kaszubska ziemia nie pozwalała na uprawę pszenicy, tak więc aż do początku lat 90. XX wieku Kaszubi jedli wyłącznie chleb żytni. Karol spotka się z panem Jankiem, który do dziś wypieka takie pieczywo w lokalnej piekarni wedle receptury swojej babci. Jego chleb był nagradzany na lokalnych konkursach kulinarnych. Pan Janek pokaże Karolowi wypiek tradycyjnego żytniego chleba. Na bazie surowegp ciasta żytniego na naturalnym zakwasie, Karol przygotuje swoje potrawy. 1/ Mięso zapiekane w cieście chlebowym z grzybami; 2/ Kaszubskie ruchanki, czyli placki z ciasta żytniego z łososiem i sosem z kiszonego ogórka; 3/ Hamburger buraczany z siemieniem lnianym i fasolą.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa opowie widzom o nowym kulinarnym słowie, które pojawiło się w Polsce. Otóż kupując gotową kanapkę w osiedlowej piekarence, został zapytany przez sprzedawczynię czy woli bajgla czy "wrapa". "Wrap" jeszcze kilka lat temu był w naszym kraju pojęciem nieznanym. Dziś, zwłaszcza dla młodszej klienteli wielu fastfoodowych sieci, jest czymś oczywistym. Samo słowo "wrap" pochodzi z języka angielskiego, a w dokładnym tłumaczeniu oznacza "zawinąć". Bo jeśli w przypadku tradycyjnej kanapki nadzienie, czyli wędlinę, drób, rybę, warzywa, sosy wkładamy pomiędzy dwie kromki pieczywa, to w przypadku "wrapa" placek płaskiego chlebka całkowicie owija nadzienie. Takim płaskim chlebkiem może być na przykład meksykańska tortilla, arabska pita czy ormiański lawasz. Moda na "wrapy" narodziła się prawdopodobnie w Kalifornii w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, a wywodzi się ze specjalności kuchni teksasko - meksykańskiej jaką jest burrito, czyli właśnie duży, pszenny placek owijający szczelnie rozmaitego rodzaju pikantne nadzienie. Czy nazwa "wrap" się u nas przyjmie? Zapewne tak. Kiedy Karol, będąc dzieckiem, biegał z rówieśnikami po podwórku, pewnie byłby zdziwiony, gdyby ktoś zaproponował mu hamburgera. A pokażcie dziś choć jedno dziecko w Polsce, które nie wie co to hamburger. I raczej chyba nie ma szans, aby spolszczyć to słowo, nazywając "wrapa" na przykład "zawijańcem". A jakie "wrapy" przygotuje nasz kucharz? Pierwszą propozycją Karola będzie "wrap" schabowy, czyli zawinięty w placek kotlet schabowy, z sałatą i ogórkami w orientalnym sosie. Druga to "wrap" z wędzonym pstrągiem, smażonymi boczniakami, cebulą i sosem z fasoli. A trzecia to "wrap" inspirowany bitkami z kaszą, z paseczkami wołowiny, marchewką, cebulką i kaszą gryczaną.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa uda się do Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie. Mieści się on w malowniczym zamku, pierwotnie wczesnorenesansowej murowanej budowli, gruntownie przebudowanej w II połowie XIX w. przez Izabellę z Czartoryskich Działyńską w stylu neorenesansowym. Zamek jest otoczony 158-hektarowym parkiem zaprojektowanym przez działającego tu przez ponad 40 lat ogrodnika Adama Kubaszewskiego. W parku jest wiele okazów rzadkich i egzotycznych drzew. Od lat 70. XX wieku zespół znajduje się pod zarządem Lasów Państwowych. Powstało tu między innymi Muzeum Leśnictwa, w którym można obejrzeć mundur polskiego leśnika z początku XIX wieku. Po obiekcie oprowadza Karola dyrektor ośrodka, p. Ewa Jedlikowska. Kucharza szczególnie zainteresują obiekty związane z kulinariami, takie jak powstałe w końcu XIX wieku specjalne szklarnie do uprawy egzotycznych owoców i warzyw. Uprawiano tu ananasy, winogrona, karczochy, rośnie też okazały kasztan jadalny. I choć dziś nie wszystkie z dawniej uprawianych roślin egzotycznych odnajdziemy w Gołuchowie, to pamięć o nich nie zanikła. I tę tradycję przypomni Karol, przygotowując swoje propozycje obok historycznej Ananasarni. Kucharz przygotuje potrawy z dziczyzny z dodatkiem egzotycznych składników, jakie być może gościły tu przed laty na arystokratycznych przyjęciach. Nie zabraknie zrazów z dzika w sosie z ananasa z wytrawną ananasową konfiturą. Będą też inne dania z dziczyzny z egzotycznymi dodatkami.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprosi widzów na kuchnię lekką i dietetyczną. Jest na naszym polskim stole miejsce na złocistą okrasę, na chrupiący boczek czy soczyste żeberka. Ale nie można codziennie zjadać tak kalorycznych potraw, zwłaszcza że wielu z nas prowadzi siedzący tryb życia. Dlatego wielu Polaków szuka ciekawych propozycji na kuchnię lekką i dietetyczną. I tu warto sięgnąć po mięso z królika. Choć w naszym kraju to mięso jest wciąż mało popularne, to z uwagina walory odżywcze i smakowe powinno być obecne w naszej diecie. Są jeszcze miejsca w naszym kraju, zwłaszcza w uboższych rejonach, gdzie własna hodowla królików to niedrogi sposób na wzbogacenie codziennych obiadów. Tak jak Karol Okrasa, który w dzieciństwie hodował króliki, stanowiące podstawę niedzielnych obiadów. W odcinku Karol odwiedzi hodowcę królików, zaproponuje też widzom ciekawe propozycje lekkich i dietetycznych potraw. Oczywiście będzie też królik. Jak będą wyglądać takie dania?

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyruszy na Lubelszczyznę, w okolice Nałęczowa i Kazimierza Dolnego nad Wisłą. Na tutejszych malowniczych wzgórzach rozciągają się plantacje, na których o tej porze roku zbiera się niezwykłe, jesienne maliny. Choć te wspaniałe, delikatne i aromatyczne owoce kojarzą nam się raczej z pełnią lata, to okazuje się, że uprawia się u nas takie odmiany, które owocują aż do późnej jesieni, a konkretnie do pierwszych przymrozków. Dzięki temu można rozkoszować się smakiem świeżutkich malin bardzo długo. Zatem późna jesień to nie tylko czas, jak każe stereotyp, na gorącą herbatkę z sokiem malinowym czy malinową konfiturą, ale także potrawy ze świeżymi, jesiennymi malinami. Lubelszczyzna malinami stoi, bo stąd pochodzi prawie 70 procent całej krajowej produkcji tego owocu. A z roczną produkcją dochodzącą do 130 tysięcy ton, nasz kraj jest prawdziwą światową potęgą. To niezwykła gratka dla kucharza zbierać z krzaczka maliny, a później przyrządzać z nimi rozmaite potrawy i Karol postanowił wykorzystać taką okazję. Jakie danie przygotuje nasz kucharz? W menu: 1/ śniadaniowe placuszki na kwaśnym mleku z marynowanymi w syropie sosnowym malinami; 2/ królik duszony w maśle z malinowym sosem i grzybami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyruszy do niewielkiej miejscowości Szczechy Wielkie w pobliżu jeziora Śniardwy na Mazurach. Znajduje się tam mały rodzinny zajazd, który prowadzi p. Ela z rodziną. Pani Ela jest znawczynią kuchni regionalnej, ale najbardziej niezwykłą potrawą, którą podaje gościom, są olbrzymie kartacze. Kartacze, znane też jako cepeliny, czyli duże pyzy z ciasta ziemniaczanego z farszem przeważnie mięsnym są jedną ze specjalności kuchni Podlasia i Mazur, a na Litwie są daniem narodowym. Mogą mieć kształt cygara czy sterowca skąd nazwa cepelin. Mogą też przypominać pociski artyleryjskie, czyli właśnie kartacze. Karol wraz z panią Elą opowiedzą jak przygotować tradycyjnego kartacza, jakie mogą być do niego farsze, a Karol swoim zwyczajem złamie te przepisy. Oprócz prezentacji tradycyjnych kartaczy, zobaczymy wykonane przez Karola małe kartacze z farszem z wołowiny przyprawione orientalnymi korzeniami na wzór polskiej kuchni z XVII wieku, będą też kartacze z farszem rybnym smażone przed podaniem w smalcu gęsim.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na kulinarny konkurs. Modne stały się wszelkiego rodzaju konkursyna najlepsze pary taneczne, najlepszych wokalistów czy najpiękniejsze modelki, a w swoim programie kulinarnym Karol też ogłosi konkurs: na najlepsze piersi, oczywiście drobiowe. Dzisiejszy Polak zapytany o drób, wymieni na pierwszym miejscu kurczaka, kaczkę, potem indyka czy gęś. Ale jeszczesto lat temu do drobiu zaliczano także bażanty, kuropatwy, perliczki, przepiórki, cietrzewie czy gołębie. Różnorodność wszelkiego ptactwa na stołach naszych przodków była o wiele większa niż jest to obecnie. Dlatego Karol sięgnie po popularne dziś piersi kurczaka i kaczki, ale przypomni też widzom dziś zapomniane, ale obecne w polskich książkach kulinarnych sprzed stu lat, niezwykle niegdyś cenione piersi z gołębia. Karol przygotuje trzy konkursowe potrawy z piersi drobiowych. Pierwszą będą piersi kurczaka z sosem z bazylii i orzechówpistacjowych oraz z sałatką z czarnej soczewicy. Druga propozycja to pierś z gołębia w sosie winnym, z puree selerowym i wątróbką z kaczki. A trzecie danie to pierś z kaczki z musem z pietruszki.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyruszy do Gruczna położonego w dolinie Wisły nieopodal Chełmna. Celem wyprawy jest odtworzona niedawno wedle starych wzorców suszarnia owoców. Dziś dzięki nowoczesnym chłodniom możemy cieszyć sięniemal przez cały rok smakiem świeżych owoców. Zupełnie zapomnieliśmy o czasach, kiedy jabłka, gruszki, śliwki, wiśnie czy porzeczki, owocujące w obfitości latem i jesienią, trzeba było jakoś przechować na czas zimy i przednówka. Robionowięc dżemy, powidła, marynaty, ale też przede wszystkim suszono owoce. Czasem robiono to w piecach chlebowych, czasem, przy większych sadach funkcjonowały takie jak ta w Grucznie suszarnie. Dziś smak powszechnie stosowanych w dawnej kuchni polskiej suszonych owoców znamy głównie z podawanego podczas Wigilii kompotu z suszu. Niegdyś dodawano je do wielu dań rybnych i mięsnych. I dlatego Karol swoimi propozycjami postara się pokazać, jak mogły smakować. Na początek przyrządzi świeżego pstrąga z rusztu z sosem z suszonych owoców, potem zupę krem z selera i suszonych jabłek, a na koniec żeberka jagnięce duszone w aromatycznym sosie z suszonych owoców i kwasu chlebowego.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa zaprasza widzów na opowieść o kuchni Mazowsza. Jeśli chodzi o regionalne specjalności w Polsce, raczej bez trudu każdy wymieni cebularze na Lubelszczyźnie, babkę i kiszkę ziemniaczaną na Podlasiu, kluchy na łachu i pyry z gzikiem w Wielkopolsce, roladę z modrą kapustą na Śląsku, kwaśnicę i oscypki na Podhalu, czerninę i gęsią okrasę na Pomorzu, wreszcie pierniki w Toruniu. A co na Mazowszu? Tu sytuacja nie jest tak klarowna. Oczywiście północne Mazowsze, czyli Kurpie, ma swoje piwo jałowcowe i fafernuchy, także znane są potrawy z ziemniaka, grochu i kapusty z ziemi radomskiej, łowickie gołąbki, rejon Sierpca słynie z zupy grzybowej z kiszoną kapustą. Wreszcie mamy potrawy mocno związane ze stolicą, jak choćby flaczki po warszawsku, pyzy z mięsem z Bazaru Różyckiego czy na słodko - ciastko WZ-tka. Duży wpływ na kuchnię regionu miała też kuchnia żydowska, bo Warszawa była największym skupiskiem Żydów przed II wojną światową w Europie Środkowej, czyli np. karp po żydowsku - to ciekawe danie, bo jednocześnie jest reliktem XVII-wiecznej kuchni polskiej. Ponadto przepisy Lucyny Ćwierczakiewiczowej, sławnej warszawianki, najwybitniejszej autorki książek kulinarnych drugiej połowy XIX wieku, wywarły ogromny wpływ na pokolenia gotujących Polaków. Tak czy inaczej Mazowsze czeka na dopracowanie kulinarnej tożsamości. I dlatego nieprzypadkowo Karol rusza do pałacu Karolin w Otrębusach, siedziby Zespoły Pieśni i Tańca Mazowsze. Jego twórcy, Tadeusz Sygietyński i Mira Zimińska-Sygietyńska, zmagali się przed laty z podobnym problemem, jak przekuć mnogość tańców, pieśni, strojów ludowych w zwarty kanon folkloru Mazowsza. Dziś Karol stoi przed podobnym zadaniem, tylko na polu kulinarnym. I tak jak niegdyś Sygietyński, inspirując się folklorem, skomponował wiele pieśni, które potem rozsławiły region w kraju i na całym świecie, tak teraz Karol przygotuje kilka potraw, które będą inspirowane tradycjami kulinarnymi Mazowsza. Być może kiedyś będą jednoznacznie kojarzone z ziemią mazowiecką? Proponowane dania: 1/ zupa grzybowa na soku z kiszonej kapusty z pulpetami z dziczyzny; 2/ placki z karpia, kapusty i grochu; 3/ mleczna zalewajka z rwanymi kluseczkami.

Opis (streszczenie): W tym programie Karol Okrasa weźmie na swój kulinarny warsztat różnego rodzaju kiszonki. Przez wieki ludzkość zmagała się z problemem przechowywania i konserwacji żywności, tak aby w okresach jej nadmiaru zgromadzić zapasy na czasy niedostatku. Solenie, suszenie, wędzenie, a także kiszenie pozwalało dłużej korzystać z mięsa, ryb, warzyw czy owoców. Ukiszone warzywa są bardziej wartościowe dla naszego organizmu niż produkty surowe. Najlepszym przykładem są niezwykle popularne w polskiej kuchni kiszone ogórki i kiszonakapusta. Nasi przodkowie kisili także owoce, inne warzywa oraz grzyby. Kiszone grzyby są dziś jednak w Polsce zupełnie zapomniane. Karol Okrasa postanawia przypomnieć smak zapomnianych kiszonek. Pierwsza potrawa to kiszona szynka w sosie z kiszonych grzybów, a druga to zupa na jagnięcinie z kiszonymi pomidorami i pieczonymi ziemniakami. Trzecie proponowane danie to dorsz smażony z sałatką z kiszonego czosnku i kalafiora.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa rusza w kulinarną podróż na spotkanie z polskimi jabłkami. A gdzie znajdziemy najlepsze i najbardziej dorodne jabłka? Oczywiście w największym w Europie jabłkowym zagłębiu grójecko - wareckim!

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na spotkanie z czarnym czosnkiem. Pochodzi z krajów Dalekiego Wschodu, choć dziś zaczyna się cieszyć coraz większym uznaniem w Stanach Zjednoczonych i Europie. Powstaje on w wyniku dojrzewania całych główek czosnku w określonej wilgotności, w temperaturze około 60C przez kilka tygodni. Po tym czasie okrywa główki zmienia barwę z białej na szarobrązową, a ząbki tracą wodę, kurczą się, po czym robią się czarne lub czasami granatowe. Taki czarny czosnek ma dużo ma więcej właściwości prozdrowotnych niż zwykły. Zawiera on więcej przeciwutleniaczy, ponadto ma właściwości bakteriobójcze i wspomaga odporność, tak samo jak zwykły czosnek tylko znacznie bardziej. Kucharz pokaże jakie potrawy można przygotować z dodatkiem czarnego czosnku. 1/ Czarny hamburger z kaczego mięsa z czarnym sosem majonezowym, 2/ Pieczony łosoś z glazurą z czarnego czosnku, 3/ Duszoną cykorią, humus z czarnym czosnkiem i pieczonym bakłażanem.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zabiera widzów nad brzeg największej polskiej rzeki, czyli nad Wisłę. Dziś jest prawie pusta, ale dla dawnej Rzeczpospolitej była to najważniejsza i bardzo ruchliwa arteria komunikacyjna. Nieprzerwanie płynęły tędy tratwy, łodzie, statki rzeczne wiozące towary z południowej i centralnej Polski do Gdańska. Wisła była nie tylko najdogodniejszą drogą wodną, ale także żywicielką. Wiślane ryby były ważnym składnikiem jadłospisu wszystkich położonych wzdłuż królowej polskich rzek miejscowości. A ryb było wówczas niemało. W Wiśle łowiono szczupaki, sandacze, certy, sumy, łososie, a nawet jesiotry, nie licząc licznego rybiego drobiazgu. Ryb było tyle, że zachowały się zapisy, jak to w Malborku bracia krzyżaccy protestowali przeciwko zbyt częstym potrawom z jesiotra, podobnie jak nieco później czeladnicy szewscy z Warszawy wznieśli bunt przeciwko karmieniu ich rybami z Wisły przez cały tydzień, domagając się choćby raz w tygodniu, w niedzielę, miski kaszy ze skwarkami. Jeszcze przed drugą wojną światową na warszawskich jarmarkach kilogram śledzia był nawet dwudziestokrotnie tańszy niż kilogram słoniny. Teraz jest na odwrót. Ryby wcale już nie są tak tanie, w Wiśle jest ich znacznie mniej, ale stają się coraz bardziej cennym składnikiem naszej diety. Jakie potrawy przygotuje Karol z wiślanych ryb? 1/ Sandacz uparowany na cebuli duszonej z kwasem chlebowym; 2/ krokiety z ziemniaków i miętusa, jedynej naszej ryby dorszowatej żyjącej w wodach słodkich; 3/ Zupa rybna, ale bez ryb, znana w niektórych kuchnia regionalnych jako ślepe ryby.

Opis (streszczenie): Znane jest wszystkim powiedzenie: Za króla Sasa, jedz, pij i popuszczaj pasa, opisujące wystawne i obfite uczty naszych przodków w czasach saskich. Ale już znacznie mniej znany jest dalszy ciąg: Za króla Sasa, łyżką kiełbasa. Odnosi się ono do bardzo popularnej wówczas potrawy zwanej wereszczaką. Ta nazwa pochodziła ponoć od nazwiskakucharza króla Augusta III i oznaczała kiełbasę w ostrym sosie z cebuli i piwa. Dlatego właśnie w tym odcinku Karol Okrasa przypomni tę zapomnianą już dziś, a niegdyś bardzo lubianą polską potrawę i zaprosi widzów na dania z polskiej kiełbasy. Jak zwykle Karol przygotuje smakowite potrawy. Pierwszą będzie wariacja na temat wereszczaki, czyli duszona jagnięcina z białą kiełbasą, burakami i piwem, podana z żytnimi plackami. Druga propozycja to biała kiełbasa w sosie z brokułami i szarymi kluskami z ziemniaków. A trzecia potrawa to filety z gładzicy, bardziej znanej jako flądra z gulaszem z soczewicy i białej kiełbasy.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa rusza w kulinarną podróż tropem najlepszych polskich wędlin. Najpierw wspólnie ze specjalistą od żywienia spróbują odpowiedzieć sobie na przykładzie wędlin kupionych w sklepie, dlaczego warto czytać etykiety ze składem. Co to znaczy ilość mięsa na wyprodukowanie danej ilości wyrobu, dlaczego należy unikać MOM - u, czyli mięsa oddzielonego mechanicznie i co daje hermetyczne pakowanie mięsa i wędlin w folię z wybitą datą ważności. Zanim rozpocznie się gotowanie, Karol uda się do lasu, gdzie w zagajniku sosnowym szybko nazbiera kosz młodych maślaków. Następnie przygotuje pierwszą potrawę: gulasz z białej kiełbasy i młodych maślaków z wiejską śmietaną, wzbogacony aromatem owoców nasturcji, czyli tzw. polskich kaparów. Drugą potrawą będzie soczysty i aromatyczny półgęsek podany z sałatą i kwiatami nasturcji (te wiejskie kwiaty kwitną w przydomowych ogródkach). Do tego Karol przygotuje ciepłą konfiturę z jabłek, octu, szafranu i cebuli.

Opis (streszczenie): Cudze chwalicie, swego nie znacie! Co zobaczymy w kolejnej wyprawie kulinarnej Karola Okrasy? Tym razem nasz kucharz zaprosi widzów na jesienne gotowanie. Jednym z typowo jesiennych produktów jest gęsina, na Pomorzu i w Wielkopolsce tradycyjnie jedzona z okazji dnia św. Marcina. Mięso gęsi było wysoko cenione w dawnej Polsce, niestety, po II wojnie światowej Polacy prawie przestali jeść to pyszne i aromatyczne mięso. Cała produkcja polskiej gęsiny trafiała na eksport, głównie do Niemiec, gdzie polska gęś cieszy się do dziś zasłużoną renomą. Zazwyczaj serwuje się gęś z jabłkami, kaszą czy modrą kapustą. Ale tym razem Karol sięgnie po późnojesienne grzyby - gąski zielone. Te nieduże, żółto-zielone grzybki, trudne do znalezienia oraz wydobycia z piasku i mchu, a jeszcze trudniejsze do starannego wymycia z tegoż piasku, mają w naszym kraju wielu zagorzałych amatorów. W wielu kuchniach regionalnych przysmakiem są pierogi z gąskami czy zupa na gąskach. A jakie potrawy przygotuje Karol z gęsiny i gąsek? Zobaczymy zapiekankę z gęsiny, gąsek, cebuli oraz ziemniaków suto okraszonych śmietaną i serem. Będzie też szybka zupa z gąsek i dyni, wzbogacona zakwasem z mąki pszennej. Trzecią propozycją będą kminkowe kluseczki z mąki pszennej z pieczonymi gąskami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa ponownie rusza w okolice Sandomierza na kulinarne spotkanie z polskimi serami dojrzewającymi. Zaprezentuje dania oparte na wyśmienitych polskich serach i polskich winach. Dlaczego po sery i wino warto wybrać się do ziemi sandomierskiej? W okolicach Sandomierza, na południowych stokach skarpy wiślanej, już za czasów Kazimierza Wielkiego uprawiano winorośl i wytwarzano wina. Dziś do tej tradycji nawiązuje kilka niedawno powstałych w regionie winnic. Na wino i sery nie musimy już wyjeżdżać do Francji, Włoch czy Hiszpanii. Wystarczy udać się w okolice Sandomierza. Sery i wino to podstawowe składniki potraw, jakie Karol Okrasa przygotuje w programie. Pierwszą potrawą są babeczki serowe z szynką. Druga propozycja to omlet - sztandarowe danie kuchni francuskiej. W wydaniu Karola Okrasy będzie to serowy omlet z kurkami, grasicą cielęcą i młodą cebulką.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa opowiada o wędzeniu nietypowego produktu. Wszyscy znają wędzone ryby, wędliny, sery, ale czy znacie wędzony twaróg? To prawdziwy rarytas. Karol Okrasa pokazuje, jak uwędzić twaróg.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyruszy nad piękną, wciąż dziką rzekę Biebrzę i pokaże widzom, jak przygotować szybkie potrawy z grilla. Jak powszechnie wiadomo, po pierwszym weekendzie maja, jak Polska długa i szeroka, rodacy rozstawiają swoje stanowiska na działkach, w miejscach biwakowania. Zewsząd dobiega zapach żarzącego się węgla drzewnego oraz aromaty karkówki, kaszanki czy podpieczonej kiełbasy. Co ciekawe, jeszcze w czasach późnego PRL - u, czyli stosunkowo niedawno, grillowanie było w naszym kraju przyjemnością prawie nieznaną. Ale minęło nieco ponad trzydzieści lat i poczuliśmy się mistrzami świata w tej dziedzinie. Oczywiście najbardziej smakowite dania grillowe, zbyt często jadane, w końcu się znudzą. Istnieje zatem silna potrzeba, aby ofertę grillową od czasu do czasu odświeżyć ciekawymi nowinkami. To zadanie dla Karola, który rozbije namiot nad brzegiem Biebrzy i pokaże widzom nową porcję grillowych przysmaków. Przy czym założenie jest takie, aby ryba czy mięso, które trafią na ruszt, nie spędziły tam dłużej niż jedną minutę. Pierwszą propozycją szybkiego grillowania będzie szaszłyk z marynowanej polędwicy wołowej z pieczoną sałatą rzymską. Po zimnej nocy w namiocie Karol pokaże, jak przygotować na śniadanie smakowitą kanapkę z grillowaną wołowiną, pesto oraz konfiturą z cebuli i musztardy. A na koniec zobaczymy grillowane kawałki łososia owinięte boczkiem i podane z salsą ze słonecznika i grillowanej papryki.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zabiera widzów do wspaniałego klasztoru cysterskiego w Sulejowie, malowniczo położonego na brzegu Pilicy. Nie sposób sobie wyobrazić rozwoju średniowiecznej Europy i Polski bez zakonu cystersów. Ich zasługi dla rozwoju kultury i gospodarki były nieocenione. Opactwa cysterskie stanowiły ważne centra nauki, medycyny i kultury. Obecność cystersów gwarantowała rozwój gospodarczy regionu. Tam, gdzie się pojawiali, jak grzyby po deszczu wyrastały młyny, kuźnie wodne, huty, stawy rybne, pasieki, browary. I właśnie browary dostarczały nie tyle napoju wyskokowego, co ważnego składnika ówczesnej kuchni. Tak jak dziś rozpoczynamy śniadanie od kawy i herbaty, ówcześni ludzie sięgali na początek dnia po polewkę piwną. Dodatek do takiej polewki w postaci żółtek, miodu, sera czy korzeni zależał od zamożności i zawartości spiżarni. Piwa używano także do gotowania mięs i ryb, do zup czy sosów, a także produkcji octu. Ponadto w czasach, w których nie zdawano sobie sprawy z istnienia drobnoustrojów chorobotwórczych, uwarzone piwo służyło jako główny napitek, bo nie powodowało dolegliwości żołądkowych w przeciwieństwie do nieprzegotowanej wody. Reasumując, piwo było niezbędnym elementem ówczesnej kuchni. Na szczęście obróbka cieplna praktycznie usuwa z piwa alkohol, więc ciepłymi potrawami przygotowanymi na bazie piwa można się bezkarnie delektować. Na początek Karol pokaże, jak przygotować polewkę piwną na śniadanie z serem i jabłkami. Kolejnym daniem będzie pieczona tołpyga z piwno-korzennym sosem. A trzecia potrawa to indyk w sosie piwnym z owocami.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprosi widzów na spotkanie z zimnymi sosami jogurtowymi. Polscy turyści, którzy odwiedzili Grecję, na pewno zetknęli się z jedną z greckich narodowych specjalności, czyli z sosem "tzatziki". Ten sos zrobiony jest z gęstego jogurtu, świeżego ogórka, czosnku, świeżych ziół i oliwy. Pierwszą propozycją Karola będzie omlet francuski z tureckim masłem i zimnym sosem jogurtowym. Druga to pieczone buraki w orientalnej glazurze z sosem jogurtowym inspirowanym greckim "tzatziki", ale z kiszonym ogórkiem. A trzecia to smażone kotleciki jagnięce z zimnym sosem jogurtowo - buraczanym, płatkami dyni i chlebkiem pita. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa postara się odpowiedzieć na liczne prośby widzów i fanów programu. Jak wiadomo wielu z nas uwielbia potrawy z grilla, ale również wielu wolny czas spędza najchętniej na łódce, żeglując czy to po pięknych jeziorach mazurskich, czy na bardziej wymagających wodach naszego Bałtyku. Ale jak pogodzić grillowanie z żeglowaniem, wiedząc, że pożar na łodzi jest bardzo niebezpieczny. Na szczęście pojawiły się już grille zapewniające pełne bezpieczeństwo użytkowania na jednostkach pływających. I dziś wszyscy amatorzy karkówki, kiełbasy, rybki czy warzyw z grillowego rusztu mogą spokojnie raczyć się ulubionymi przysmakami na swej żaglówce czy motorówce. Podczas morskiego grillowania Karol przygotuje trzy dania: 1/ pstrąg łososiowy w pomidorowej marynacie z brzoskwiniową salsą; 2/ ryba grillowana w plastrach boczku z sałatką z grillowanego kalafiora; 3/ dorsz z grilla z aromatyczną kapustą na dwa sposoby.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na opowieść o roślinach strączkowych. Do czasu upowszechnienia się ziemniaka, na stołach naszych przodków królowały kasze i właśnie rośliny strączkowe, takie jak groch, bób czy soczewica. Mięso, wbrew legendom, pojawiało się dużo rzadziej. Po pierwsze było drogie i trudno dostępne, a po drugie nawet zamożni mięso jadali nieczęsto w wyniku rygorystycznego przestrzegania licznych postów. A dni postnych było ponad sto pięćdziesiąt w roku. Potem przyszła era ziemniaka, głównego składnika dzisiejszej polskiej kuchni regionalnej. Ale współczesna dietetyka wysoko ceni rośliny strączkowe. Zawierają one duże ilości białka, witamin i składników mineralnych. Warto po nie sięgać. Dlatego Karol pokaże, jak przygotować potrawy, które zazwyczaj kojarzą nam się z ziemniakami, właśnie ze strączkowych, a konkretnie z różnych gatunków fasoli. Będą smażone pyzy z fasolowego ciasta, potem gulasz cielęcy z fasolą białą i czarną, a także fasolowa sałatka wzorowana na powszechnie znanej sałatce ziemniaczanej.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów nad najdłuższe jezioro w Polsce, nad Jeziorak. Głównym składnikiem potraw będzie największy skarb mazurskich jezior - wędzony węgorz. Na Mazurach każdy ma ochotę na świeżutkiego, wędzonego węgorza prosto z wędzarni. Jak się okazuje, to nie tylko wspaniała zakąska, ale też doskonały składnik pysznych potraw. O świeżego mazurskiego węgorza jest jednak coraz trudniej. To wynik przełowienia i małej dbałości o środowisko naturalne. Karol po wędzonego węgorza udaje się do pana Mariusza Jackowskiego, który w swoim gospodarstwie wędzi ponoć najlepsze węgorze w okolicy. A przy okazji pan Mariusz niestrudzenie dba o czystość mazurskich wód, organizując corocznie wielkie akcje sprzątania rzeki Iławki, dopływu jeziora Jeziorak. Karol przygotuje smakowite potrawy z wędzonym węgorzem. 1/ Kotlety z ziemniaków i szynki szwarcwaldzkiej z sałatką z buraków i wędzonym węgorzem; 2/ Zapiekanka z różnych rodzajów kapusty, wędzonego węgorza i puree z ziemniaków.

Opis (streszczenie): W tym odcinku o potrawach z ziemniaków i sera dojrzewającego.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów do zachodniej części województwa lubelskiego. Znajduje się tu największe w Europie skupisko wąwozów lessowych. Wyglądają one bajkowo, zwłaszcza jesienią, otulone kolorowymi drzewami. Kucharz proponuje jednak nie atrakcje turystyczne, tylko kulinarne. Skoro jesień, to oczywiście będą ziemniaki. Zrobiły one w kuchni polskiej największą i najbardziej oszałamiającą karierę. Są dziś tak powszechne, że wciąż większość z nas nie zdaje sobie sprawy z faktu, że na polski stół powszechnie trafiły dopiero w XIX wieku. Wcześniej nie były znane. A dziś to przecież ziemniaki są podstawą każdej polskiej kuchni regionalnej. Dawniej naszym przodkom wystarczały ziemniaczki z kwaśnym mlekiem i łyżką omasty, my wolimy bardziej wyrafinowane dania. I choć ziemniak króluje w polskiej kuchni od niecałych dwustu lat, to przecież powstały z niego już nawet nie setki, a tysiące potraw. W programie Karol dołoży do tego ogromnego zbioru kolejne trzy przepisy i nie jest to jego ostatnie słowo. Propozycje dań: 1/ Polędwiczka wieprzowa z podgrzybkami podana z placuszkami z ziemniaków i sera. 2/ Chrupiące placki ziemniaczane z bakłażanem i kapustą podane z sosem z maślaków. 3/ Ziemniaczana sałatka ze śledziem z wędzonym sosem.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprasza widzów na kulinarną opowieść o czerwonych burakach. To popularne w kuchni polskiej warzywo znane było już w starożytnej Babilonii, Grecji i Rzymie. Ceniono je także na stołach epoki Średniowiecza. Polski lekarz i botanik, autor sławnego "Zielnika" z 1613 roku, Szymon Syreński zwany Syreniuszem, tak opisywał ćwikłę, bo tak wówczas nazywano buraka: "Cwikłę troiaką w ogrodach naszych miewamy / Czerwoną / Białą y Czarną." Powołując się na starożytnych uczonych zachwalał walory buraka w leczeniu wszelakich dolegliwości i zalecał stosowanie buraka w postaci różnych przetworów zarówno gotowanego jak i na surowo. A Mikołaj Rej w swym dziele "Żywot człowieka poczciwego" zamieszcza prawie dokładny opis jak przyrządzić popularną do dziś ćwikłę, czyli sałatkę z buraków z chrzanem. Obecnie buraki to podstawa wigilijnego barszczu, dodatek do wielu dań w postaci duszonej, pieczonej, gotowanej czy wreszcie modnego w kuchni wegańskiej "Carpaccio" z buraka. Jednym słowem czerwony burak to warzywo o wielu zastosowaniach, zawierające całe bogactwo leczniczych i odżywczych składników. A jak wykorzysta ten czerwony skarb nasz kucharz? Dania: 1/ Pieczony łosoś z sałatką z surowego buraka: 2/Buraczane kopytka w buraczanym sosie; 3/Kotlet po parysku z królika z wędzonymi buraczkami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa rusza na Mazury do Nadleśnictwa Jedwabno. Zaprezentuje potrawy inspirowane smakami swojego dzieciństwa. Często spędzał wakacje u swoich dziadków na wsi. A co wówczas jadano? Przede wszystkim to, co się samemu wyhodowało w zagrodzie i co znalazło w lesie. Na suto zaopatrzone sklepy w tamtych czasach nie było co liczyć. Zatem w menu Karola Okrasy w tym programie pojawi się kurczak zagrodowy, który swym smakiem bardzo przypomina smak tradycyjnej wiejskiej kury, będą także grzyby z lasu. Karol pokaże grzybowe tereny po dawnym poligonie wojskowym. Kiedyś wśród grzybiarzy krążyły legendy o wspaniałych, choć niedostępnych dla zwyczajnych śmiertelników zbiorach grzybów w takich miejscach. Dziś dzięki staraniom Lasów Państwowych dawne poligony oczyszczane są z niebezpiecznych przedmiotów, aby mogli z nich bezpiecznie korzystać zbieracze owoców runa leśnego i turyści. Z grzybów i z kurczaka zagrodowego Karol Okrasa jak zwykle przygotuje smakowite potrawy. Pierwsza to udka kurczaka duszone z grzybami i suszonymi owocami z puree z topinamburu. Druga propozycja to pieczone piersi kurczaka z sałatką z ziemniaków i grzybów.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa opowiada widzom o kuchni na kościach. Kiedy w dzisiejszych czasach udajemy się do sklepu po mięso czy ryby najchętniej sięgamy po pozbawione kości czy ości, ładnie wycięte kawałki mięsa, gotowe do wrzucenia na patelnię, ruszt. Mięso z kością uważamy powszechnie za gorszej jakości, nadające się raczej na rosół. A same kości traktujemy jako odpad czy niechciany dodatek. Nasi przodkowie wiedzieli jednak, że właśnie przy kości mięso ma najlepszy smak. Dlatego do dziś prawdziwi smakosze wybierają tradycyjnego kotleta schabowego raczej z kością. Jak smakuje mięso przy kości wiedzą też amatorzy żeberek, a także podpieczonych skrzydełek i udek drobiowych. Wiedzą to także Włosi, przygotowujący słynne "ossobuco", czyli potrawę ze specjalnie krojonych plastrów goleni wołowej lub cielęcej, długo duszonych z kością i szpikiem. Polscy szefowie kuchni młodszego pokolenia, zaangażowani w rodzący się w Polsce ruch "zero waste", czy "no waste" propagują wykorzystanie w gotowaniu potraw wszystkich elementów kulinarnych, w tym także kości. Nic nie może się marnować. Idąc tym tropem nasz kucharz przygotuje trzy potrawy bazujące na smakach zawartych w kościach. Propozycje dań: 1/ Kotlety z goleni wołowej z kością, duszone w orientalnej kapuście kiszonej; 2/ Domowy makron grzybowy z sosem z pieczarek i szpiku z pieczonych kości wołowych; 3/ Szybka zupa na ościach z pstrąga o orientalnej nucie.