Okrasa łamie przepisy godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprasza widzów na kulinarną opowieść o bodaj najbardziej klasycznej polskiej zakąsce, czyli o befsztyku tatarskim. Jaka jest historia powstania tego dania? Legenda głosi, że Tatarzy regularnie pustoszący kraje wschodniej i środkowej Europy byli postrzegani jako hordy dzikich, okrutnych wojowników. Przypisywano im więc wszelkie najgorsze cechy, w tym jedzenie mięsa na surowo, w dodatku koniny, co dla dawnych Polaków, uznających konia za towarzysza, było wyjątkowo odrażające. Oryginalny tatar ponoć powstawał właśnie z polędwicy końskiej, którą Tatarzy trzymali pod siodłem. Potraktowane w ten sposób mięso miękło i ulegało rozdrobnieniu. Czy rzeczywiście Tatarzy kładli mięso końskie pod siodło? Tego już pewnie się nie dowiemy. Tatar nie jest potrawą pochodzenia polskiego, jak niektórym się wydaje. Ta tradycyjna polska przekąska zazwyczaj otwiera niemal każdą kartę menu w naszych restauracjach, ale jest znana również w innych krajach. Zawsze podstawą tatara jest mięso wołowe, najczęściej polędwica. We Francji tatar jest mielony i doprawiany ostrymi sosami. Często podaje się go tam również z ziemniakami. W Belgii nazywa się filet americain, a w Danii tatarmad. Polakom trudno sobie wyobrazić tatara bez oprawy w postaci cebulki i ogórków korniszonów czy marynowanych grzybków. Niektórzy dodają do tatara również kapary, ryby z konserwy czy nawet oliwki. Karol pokaże, jak zrobić dobrego befsztyka tatarskiego. Zobaczymy jaka jest różnica pomiędzy surowym mięsem zmielonym w maszynce, a tym posiekanym ostrym nożem, zarówno drobno jaki w nieco grubsze kawałki. Jaki to ma wpływ na smak? Karol pokaże też, jakie dodatki, zarówno te tradycyjne, jak i mniej oczywiste, pasują najlepiej do tego dania.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zabierze widzów do Kruszynian na Podlasiu. To jeden z ostatnich rejonów, gdzie do dziś żyją polscy Tatarzy. Znajduje się tu meczet i cmentarz muzułmański uznane jako pomnik historii Polski. Bo Tatarzy są w Kruszynianach od ponad 300 lat, od czasów panowania króla Jana III Sobieskiego. Od tego momentu wzięli udział we wszystkich wojnach, dzielnie broniąc Rzeczpospolitej. I choć żenili się z Polkami, wiernie trzymali się swej wiary i tradycji kulinarnych. Jak sami mówią: "Tatar może sobie wziąć za żonę Polkę katoliczkę, to jest jeden warunek - musi ona umieć przyrządzić tatarskie kołduny". A jakie ciekawe przysmaki można znaleźć w tatarskim kociołku? O tym opowie Karol Okrasa. Karol zaprezentuje trzy propozycje, inspirowane tatarską kuchnią: 1/ Baranina duszona z kiszoną kapustą; 2/ Tatarskie kołduny, oczywiście w wedle złamanego przez Karola przepisu. 3/ Tatarska zapiekanka.

Opis (streszczenie): Cudze chwalicie, swego nie znacie! Co zobaczymy w kolejnej wyprawie kulinarnej Karola Okrasy? Tym razem nasz kucharz zaprosi widzów na jesienne gotowanie. Jednym z typowo jesiennych produktów jest gęsina, na Pomorzu i w Wielkopolsce tradycyjnie jedzona z okazji dnia św. Marcina. Mięso gęsi było wysoko cenione w dawnej Polsce, niestety, po II wojnie światowej Polacy prawie przestali jeść to pyszne i aromatyczne mięso. Cała produkcja polskiej gęsiny trafiała na eksport, głównie do Niemiec, gdzie polska gęś cieszy się do dziś zasłużoną renomą. Zazwyczaj serwuje się gęś z jabłkami, kaszą czy modrą kapustą. Ale tym razem Karol sięgnie po późnojesienne grzyby - gąski zielone. Te nieduże, żółto-zielone grzybki, trudne do znalezienia oraz wydobycia z piasku i mchu, a jeszcze trudniejsze do starannego wymycia z tegoż piasku, mają w naszym kraju wielu zagorzałych amatorów. W wielu kuchniach regionalnych przysmakiem są pierogi z gąskami czy zupa na gąskach. A jakie potrawy przygotuje Karol z gęsiny i gąsek? Zobaczymy zapiekankę z gęsiny, gąsek, cebuli oraz ziemniaków suto okraszonych śmietaną i serem. Będzie też szybka zupa z gąsek i dyni, wzbogacona zakwasem z mąki pszennej. Trzecią propozycją będą kminkowe kluseczki z mąki pszennej z pieczonymi gąskami.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycje podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie!Tym razem Karol Okrasa wyruszy do Nadleśnictwa Gryfino, obok Szczecina. Oprowadzany przez miejscową leśniczkę odwiedzi tamtejsze lasy. Są one niezwykle zróżnicowane. Jednym z nich jest Krzywy Las, nazwany tak ze względu na rosnące tam, specyficznie zdeformowane sosny, o w miarę regularnych krzywiznach. Różne są teorie powstania tego lasu, od działalności istot pozaziemskich, szkody wojenne, aż po celową działalność człowieka w celach szkutniczych lub stolarskich. Inną okoliczną ciekawostką jest Puszcza Bukowa, leśne tereny porośnięte majestatycznymi bukami, poprzecinane licznymi wąwozami i jarami. To miejsce, licznie odwiedzane przez szczecinian, wygląda jakby było przeniesione z rejonu Bieszczad. A dawni mieszkańcy Puszczy w okresach głodu piekli chleb z dodatkiem popiołu z drewna bukowego. A cóż ciekawego z lokalnych przysmaków zainteresuje naszego kucharza? Sztandarowym lokalnym specjałem jest oczywiście paprykarz szczeciński, wielokrotnie pokazywany w naszym programie. Natomiast mniej znany, a niezwykle popularny na terenie województwa zachodniopomorskiego jest pasztecik szczeciński. To wyrób ze smażonego ciasta drożdżowego, nadziewanego najczęściej farszem mięsnym, kapustą z grzybami, pieczarkami z serem czy jajkami. Pierwsze paszteciki pojawiły się w Szczecinie w latach siedemdziesiątych XX wieku, produkowane w specjalnej maszynie, pochodzącej z demobilu. Obecnie znajduje się na liście produktów tradycyjnych i jest chroniony unijnym prawem. I właśnie paszteciki, wzorowane na szczecińskich, ale oczywiście wedle złamanych przez siebie przepisów, przygotuje Karol. Pierwszą propozycją będzie smażony pasztecik na śniadanie z ciasta francuskiego z farszem z powideł i leśnych ziół. Drugą będzie pasztecik z ciasta filo nadziany duszoną karkówką z dzika z kapustą. A trzecią będą paszteciki z ciasta drożdżowego z dodatkiem z popiołu z nadzieniem z kapusty i grzybów. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa rusza do przepięknego pałacu Radziwiłłów w Nieborowie, gdzie miejscowy kucharz Władysław Chojecki gotuje na węglowej kuchni wedle starych receptur. Karol postara się opowiedzieć o rewolucji kulinarnej, jaka miała miejsce w końcu XVIII wieku w Polsce. Staropolska kuchnia, bogata w ostre korzenne przyprawy, oparta o kontrastowe smaki słodkie, kwaśne i ostre oraz obfite porcje, zaczęła ustępować nowinkom z Francji. Polska kuchnia stawała się podobna do dzisiejszej dzięki takim kucharzom jak Paweł Tremo, nadworny kuchmistrz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który korzystając z lokalnych produktów, tworzył potrawy lekkie, pełne warzyw i delikatnych sosów, ostrożnie szafując przyprawami.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa rusza do Muzeum Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego w Chlewiskach. Co ma wspólnego zabytkowa huta z gotowaniem? Otóż dopiero w połowie XIX wieku na ziemiach polskich zaczęto masowo przechodzić z gotowania na żywym ogniu, czyli na paleniskach, na tak zwane kuchnie angielskie, czyli kuchnie z płytą stalową i fajerkami, które pamiętamy z dawnych lat. I choć kuchnie, w których palenisko od garnka oddzielała stalowa płyta, wynaleziono w Anglii już w XVII stuleciu, to dopiero rozwój rodzimego hutnictwa, zapoczątkowany przez Stanisława Staszica w pierwszej połowie XIX wieku pozwolił naszym przodkom na radykalna zmianę sposobu gotowania. Dziś stalowa kuchnia z fajerkami to raczej zabytek, ale ponad 150 lat twemu była symbolem nowoczesności i rewolucji kulinarnej. I o tym Karol opowie widzom, przygotowując jak zwykle interesujące potrawy. Karol przygotuje trzy dania. Pierwszą potrawą będzie szarpana łopatka wieprzowa pieczona w soku z kiszonej kapusty. Druga propozycja to pieczony na stalowej płycie placek z cebulą, boczkiem i grzybami. A trzecia królewski kotlet mielony z wędzonymi buraczkami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa ruszy do niewielkiej miejscowości pod Maciejowicami nad Wisłą. To jego rodzinne miasteczko, gdzie często spędzał wakacje w dzieciństwie. Jedną z potraw, którą dobrze pamięta, był niedzielny rosół z kury. Te wspomnienia to pretekst, aby zająć się specjalnym produktem. To kurczak wolniej hodowany, karmiony polskimi zbożami oraz kukurydzą, o specyficznej barwie i aromacie mięsa. Karol, na prośbę widzów, postanowił wziąć ten rodzaj drobiu na swój kulinarny warsztat i sprawdzić czym różni się od zwykłego kurczaka. Jak to mięso sprawdzi się w jego potrawach przygotowanych wedle złamanych przepisów? Karol przygotuje trzy dania z kurczaka: 1/ Smażony kurczak z ryżem i warzywami; 2/ 3 rosoły na trzech różnych mięsach z kurczaka (przeprowadzi test na swojej ekipie); 3/ Zupa na kurczaku z warzywami w orientalnym stylu.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycję podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie! W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zaprosi widzów na gotowanie z aromatem wędzenia. Kiedy obecnie sięgamy po wędzoną szynkę, solonego śledzia czy kiszoną kapustę, to wydaje nam się, że nasi przodkowie tworząc te smakołyki, kierowali się głównie smakiem. Ale w dawnych wiekach smak nie był najważniejszy. Chodziło przede wszystkim o to, by w czasach braku lodówek czy chłodni świeże mięso, ryby, sery, warzywa i owoce, czyli produkty dostępne sezonowo, przechować przez dłuższy okres. Żeby w długich miesiącach zimy i braku wszelkiej wegetacji można było po prostu włożyć cokolwiek na talerz. Dlatego suszenie, solenie, wędzenie, kiszenie były powszechnie stosowanymi metodami konserwacji żywności. Tak zakonserwowane produkty przez wieki były niezwykle ważnym elementem diety dawnych mieszkańców, nie tylko zresztą naszego kraju. I stały się częścią naszego dziedzictwa kulinarnego. Czy można sobie wyobrazić polską kuchnię bez suszonych grzybów, kiszonego ogórka, żurku z ukiszonej mąki na wędzonych żeberkach, wędzonych ryb czy suszonych i podwędzonych owoców? Smaki konserwowanej dawnymi sposobami żywności na zawsze będą nam się kojarzyć z naszą rodzimą kuchnią. W innych krajach jest podobnie. Na przykład do dziś w Portugalii czy we Włoszech świąteczną potrawą jest danie ze sztokfisza, czyli suszonego dorsza. Choć przed użyciem wymaga długiego, uciążliwego moczenia i jest trudniej dostępny niż dorsz świeży czy mrożony, to dla Włochów i Portugalczyków jest ważnym elementem świątecznej tradycji. Dlatego w tym spotkaniu nasz kucharz skupi się na odwiecznej polskiej tradycji wędzenia, bo wędzony smak jest jednym z ważnych wyznaczników dawnej kuchni polskiej. Pierwszą propozycją Karola będą placuszki serowe z wędzoną białą czekoladą. Druga to kluski śląskie z ziemniaków i selera podane z wędzonym boczkiem, młodą kapustą oraz wędzonymi przysmakami z Podhala. A trzecia to wędzony tatar z marynowanej polędwicy wołowej podany na pieczonym chlebie z sosem z majonezu, prażonych nasion słonecznika i świeżych ziół. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa rusza do opactwa cysterskiego w Wąchocku. Wielu z nas słyszało zapewne dowcipy o sołtysie z Wąchocka. Ale mniej znany jest fakt, że w Wąchocku znajduje się pochodzący z końca XII wieku cysterski klasztor. Cystersi zakładali sady, warzywniki, stawy rybne, uprawiali zioła, hodowali bydło i trzodę chlewną, budowali młyny, kuźnie wodne, browary. To cystersi rozpoczęli w Polsce hodowlę karpia już ponad 800 lat temu. To także cystersi w pobliskich Starachowicach stworzyli prężnie działający ośrodek zajmujący się wytopem żelaza z okolicznych rud. Warto zatem zajrzeć pracowitym mnichom do garnka, bo w dziedzinie kulinarnej również wiele zawdzięczamy cystersom. Karol przygotuje trzy potrawy inspirowane klasztorną kuchnią.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, z pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go wzbogacić. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycję podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie!W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na potrawy inspirowane dubajską czekoladą. Stworzona w 2021 roku przez jedną cukierni w Dubaju to zwykła mleczna czekolada z nadzieniem z masy pistacjowej i chrupiącego ciasta "kataifi", czyli pociętego na cieniutkie nitki ciasta typu filo. Jest ono także ze względu na swoją strukturę nazwane "anielskimi włosami". Wydawałoby się, że powstała jeszcze jedna odmiana nadziewanej czekolady. Ale szaleństwo na jej punkcie, które poprzez media społecznościowe ogarnęło młodych ludzi na całym świecie było niezwykłe. Bo czym wytłumaczyć kolejki, w których stali oni godzinami w wielu europejskich miastach, by kupić tabliczkę czekolady za wygórowaną cenę. Zainteresowanie było tak duże, że niektórzy szczęśliwi nabywcy odsprzedawali dalej nawet pojedyncze kostki, a całe tabliczki można kupić przez Internet po kilkaset euro. Cóż zatem jest w tej czekoladzie tak nadzwyczajnego? Możliwe, że wcale nie chodzi tu ani o smak, ani o jakość, tylko o wizerunek. Po prostu ta czekolada kojarzy się z ludziom luksusem, egzotyką, z baśniami z tysiąca i jednej nocy. Ale powinniśmy to rozumieć. Bo przecież nasi przodkowie w XVI i XVII wieku także fascynowali się kuchnią Wschodu. Z Turcją, owszem się wojowało, ale także handlowało. Inspiracje tureckie widać nie tylko w polskim stroju z epoki, takim jak żupan czy kontusz, ale także w kuchni. Zamiłowanie dawnych Polaków do ostrych korzennych przypraw, wschodnich ingrediencji i słodkości - to wszystko wyznaczało charakter staropolskiej kuchni. Nawet wielkanocne mazurki, pełne wschodnich bakali, wonnych przypraw, też prawdopodobnie przywędrowały z Turcji. I do tych inspiracji podczas gotowania nawiąże Karol Okrasa. Jego pierwszą propozycją będzie kotlet "de volaille" z nadzieniem z masła, ciasta "kataifi", pistacji i ziół podany z pistacjowym puree ziemniaczanym. Druga to dorsz w pistacjowej panierce z posypką prażonego ciasta "kataifi" i sosem ze świeżych pomidorów. A trzecia to słodkie placuszki z kaszki manny z miodowym ciastem "kataifi" i serkiem typu włoskiego.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyruszy wraz z ekipą na Mierzeję Wiślaną do miejscowości Piaski. Miejscowi rybacy od wieków żyli tu z połowu ryb, ale nie zawsze można było liczyć na świeżą rybę z połowu. Po pierwsze niektóre ryby występują tylko w określnych sezonach, a po drugie często warunki pogodowe uniemożliwiają połowy. Kluczową sprawą była umiejętność przechowania ryb i to w czasach, kiedy nie było chłodni i lodówek. Ryby więc suszono, solono, wędzono i marynowano w zalewach z octem. Tym tradycyjnie zajmowały się na Pomorzu kobiety. Z jedną z nich Karol się spotka i dostanie od niej liczne ryby w marynatach, soloną ikrę ze śledzia oraz suszone płaty sandacza z Zalewu Wiślanego. Te wspaniałości będą punktem wyjścia dla Karola do stworzenia wspaniałych dań. W niezwykłej scenerii wielkiej pokrytego lodem Zalewu Wiślanego, Karol przygotuje trzy potrawy. Pierwszą będzie ryba marynowana w octowej zalewie z curry. Druga propozycja to dorsz w sosie z wędzonych śliwek i pomidorów z fasolą, z soloną ikrą ze śledzia. A trzecia propozycja to zapiekanka z suszonej ryby z pomidorami.

Opis (streszczenie): W czasie swojej kolejnej wyprawy kulinarnej Karol opowie o zimnym sosie, znanym nam wszystkim jako dodatek do sałatki warzywnej czy jaj na twardo. To oczywiście majonez. Stworzony na bazie oliwy bądź oleju z dodatkiem żółtek jaj i octu, sos ten pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego. Niektórzy historię jego powstania wiążą ze stolicą wyspy Minorki - miastem Mahón. Kiedy w połowie XVIII wieku Francuzi odbili wyspę z rąk Brytyjczyków, podczas festynu na ich cześć mieszkańcy przygotowali specjalny sos nazwany salsa mahonesa, zrobiony właśnie z żółtek, oliwy i octu. Inne legendy wiążą majonez z rywalizacją francuskich rodów Walezjuszów i Gwizjuszy. Jedno wiadomo, majonez stał się jednym z ulubionych zimnych sosów kuchni francuskiej, a w Polsce znany jest na pewno od 200 lat. Znana autorka książek kulinarnych wydawanych w drugiej połowie XIX wieku, Lucyna Ćwierczakiewiczowa podaje wiele przepisów na potrawy z majonezem. A pierwszy polski majonez na półki sklepowe trafił 60 lat temu z wytwórni spółdzielczej w Kielcach. Karol przygotuje trzy różne dania: jedno mięsne, drugie rybne, a trzecie wegetariańskie, do których zaproponuje ciekawe, kolorowe sosy stworzone na bazie majonezu.

Opis (streszczenie): W gorący lipcowy dzień Karol Okrasa zabiera widzów na barkę płynącą przez kanały i rzeki najniżej położonego w Polsce regionu, czyli na Żuławy. Ten prawie holenderski krajobraz zawdzięczamy w dużej mierze holenderskim osadnikom, którzy kolonizowali te dzikie i niedostępne tereny od końca XVI wieku. Co prawda nie przetrwał do dziś żaden z setek wiatraków odwadniających, ciągle jednak warto się zapuścić w leniwie płynące rzeczki, takie jak Szkarpawa. Liczne kanały i śluzy są nieodkrytą i mało znaną atrakcją turystyczną. A co ciekawego kulinarnie możemy spotkać na żuławskim szlaku? To zadanie dla naszego kucharza. Wykorzystując lokalne produkty, Karol przygotuje swoje propozycje inspirowane żuławską kuchnią. Będzie łosoś, pojawią się także rozliczne sosy oraz musztardy.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów do Nadleśnictwa Ustka. To niezwykłe miejsce, bo tutejsze lasy sąsiadują z Bałtykiem, a przede wszystkim są położone obok jednej z najbardziej popularnych miejscowości nadmorskich w Polsce. W sezonie przyjeżdża tu wielu wczasowiczów z całego kraju. Miejscowi leśnicy muszą tak prowadzić prace leśne, aby zapewnić przybywającym turystom maksymalne bezpieczeństwo i przygotować dla nich ciekawe trasy widokowe i edukacyjne. Razem z miejscową leśniczką Karol odwiedzi Wydmę Orzechowską, która powstała kilkaset lat temu przez wyrzucone prądami morskimi piaski, przeniesione przez wichry w głąb lądu. Należy ona do dużych wydm o wysokości sięgającej 20 m n.p.m. i rozpiętości ramion około 2 kilometry. Nasz kucharz odwiedzi również nadmorskie klify i piękny bukowy las u ujścia rzeki Orzechówka do morza. Te wyprawy zainspirują go do stworzenia potraw opartych z jednej strony na świeżych rybach morskich, a z drugiej na bogatych darach lasu. Przygotowane dania: 1/ zupa grzybowa, na rybnym wywarze z kapustą; 2/ krótko solone świeże śledzie bałtyckie w olejowej zalewie z cebuli, czosnku, żurawiny i grzybów; 3/ smażony dorsz z kurkowym "chutneyem".

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na rozpoczęcie nowego sezonu grillowego. Jakie są pierwsze oznaki wiosny w naszym kraju? Jedni zapewne stwierdzą, że wiosnę zwiastuje powrót bocianów po zimowej przerwie. Inni, że pojawienie się świeżej, zielonej trawy na zalanych jeszcze wodą łąkach albo młodziutkie pączki na gałązkach. Ale dla wszystkich smakoszy sygnałem, że wiosna naprawdę już przyszła jest rozchodzący się zapach pieczonego na grillu mięsiwa. Jak Polska długa i szeroka, kiedy tylko promienie wiosennego słońca ogrzeją nasz kraj, na działkach, na polach biwakowych pojawiają się grille. Po długiej jesieni i zimie zgłodniali grillowych przysmaków rodacy rozpalają ogień, a karkówka, kiełbasa, kaszanka trafiają na ruszt. I tak będzie tym razem u Karola, choć jak zwykle przepisy na grillowe smakowitości zostaną złamane. Proponowane potrawy: 1/ karkówka wieprzowa upieczona na drewnianym rożnie na wzór popularnego kebabu, a do tego sos z pieczonej papryki i bakłażana; 2/ pieczone na ruszcie placuszki z ziemniaków z boczkiem, poddane z sałatką z wędzonej makreli; 3/grillowane na metalowej szpadzie szaszłyki z mielonego mięsa, podane z sałatką z cebuli i świeżej kolendry.

Opis (streszczenie): Lato w pełni, więc w kolejnym odcinku Karol Okrasa wyruszy na Zalew Wiślany, rejon chętnie odwiedzany przez turystów. Z jednej strony mamy mierzeję, a na niej tak znane miejscowości wypoczynkowe jak choćby Krynica Morska, a po drugiej stronie zalewu słynący wspaniałą architekturą Frombork, silnie związany z najsłynniejszym polskim astronomem Mikołajem Kopernikiem, choć mniej znane Braniewo czy Tolkmicko też warte są zobaczenia. Oczywiście, nie samym plażowaniem czy oglądaniem zabytkowych miejsc żyje turysta. Musi od czasu do czasu coś zjeść. I choć oferta gastronomiczna jest coraz bogatsza, to ciągle jeszcze i tak króluje smażona ryba, frytki, zapiekanki, hamburgery, pizze i hot - dogi. I to właśnie stanowi wyzwanie dla Karola. Jak przerobić te nadmorskie kulinarne klasyki tak, by były smaczniejsze, zdrowsze i bardziej kolorowe. Jak mogłyby wyglądać takie wydawałoby się znane wszystkim dania przetworzone ręką naszego mistrza kuchni?

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zabiera widzów do wspaniałego klasztoru cysterskiego w Sulejowie, malowniczo położonego na brzegu Pilicy. Nie sposób sobie wyobrazić rozwoju średniowiecznej Europy i Polski bez zakonu cystersów. Ich zasługi dla rozwoju kultury i gospodarki były nieocenione. Opactwa cysterskie stanowiły ważne centra nauki, medycyny i kultury. Obecność cystersów gwarantowała rozwój gospodarczy regionu. Tam, gdzie się pojawiali, jak grzyby po deszczu wyrastały młyny, kuźnie wodne, huty, stawy rybne, pasieki, browary. I właśnie browary dostarczały nie tyle napoju wyskokowego, co ważnego składnika ówczesnej kuchni. Tak jak dziś rozpoczynamy śniadanie od kawy i herbaty, ówcześni ludzie sięgali na początek dnia po polewkę piwną. Dodatek do takiej polewki w postaci żółtek, miodu, sera czy korzeni zależał od zamożności i zawartości spiżarni. Piwa używano także do gotowania mięs i ryb, do zup czy sosów, a także produkcji octu. Ponadto w czasach, w których nie zdawano sobie sprawy z istnienia drobnoustrojów chorobotwórczych, uwarzone piwo służyło jako główny napitek, bo nie powodowało dolegliwości żołądkowych w przeciwieństwie do nieprzegotowanej wody. Reasumując, piwo było niezbędnym elementem ówczesnej kuchni. Na szczęście obróbka cieplna praktycznie usuwa z piwa alkohol, więc ciepłymi potrawami przygotowanymi na bazie piwa można się bezkarnie delektować. Na początek Karol pokaże, jak przygotować polewkę piwną na śniadanie z serem i jabłkami. Kolejnym daniem będzie pieczona tołpyga z piwno-korzennym sosem. A trzecia potrawa to indyk w sosie piwnym z owocami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyruszy na pole ogórków. Opowie jak w dzieciństwie, spędzonym na wsi, zbierał wraz z rodzicami ogórki, co było jedną z najbardziej żmudnych i pracochłonnych robót. Ale cały trud wynagradzał moment wyjmowania świeżo ukiszonych z liśćmi wiśni, koprem, czosnkiem, chrzanem, pachnących i chrupiących ogóreczków. Karol przygotuje kilka słojów takich ogórków wedle receptury swojej mamy. Pokaże, jak wyglądają ogórki po dwóch dniach, po tygodniu i po dwóch tygodniach kiszenia. I do jakich potraw, jakie ogórki nadają się najlepiej. Karol przygotuje trzy potrawy, we wszystkich oczywiście wystąpią małosolne ogórki. 1/ Szybki chłodnik ze świeżych i małosolnych ogórków; 2/ Pieczona pierś z indyka z sosem ogórkowym; 3/ Pieczone bakłażany z ogórkową salsą i wędzonym łososiem.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa opowie o pewnym wiosennym produkcie, który rzadko trafia na nasze stoły, choć od wieków jest używany przez ludność wiejską jako uniwersalne lekarstwo na przeziębienia, zwłaszcza dla dzieci. Mowa o syropie z młodych pędów sosny. Pozyskiwany wiosną z jasnozielonych przyrostów, z brązową, lepką łupinką, zasypanych cukrem, służył też od dawna do sporządzania leczniczych nalewek. Ale rzadko był wykorzystywany w kuchni. A szkoda, bo mocny, żywiczny aromat może pasować do wielu potraw. Trzeba tylko spróbować. W programie Karol Okrasa pokaże, jak robi się syrop z pędów sosny i jak wykorzystać go do stworzenia niezwykłych dań. Przygotuje kilka interesujących propozycji, wśród nich nie zabraknie mięsa kaczki, którego wyrazisty smak wydaje się idealnie pasować do syropu z pędów sosny.

Opis (streszczenie): Tym Karol Okrasa wyrusza do Nadleśnictwa Nowy Targ, w okolice Babiej Góry na spotkanie z leśną kuchnią orawską. Polska część Orawy, często mylona z Podhalem, to mało znana polska kraina. Kotlina Orawska tworzy największy w Polsce region należący do zlewiska Morza Czarnego. Nad całą okolicą góruje Babia Góra, zwana też królową Beskidów. Na jej zboczach rozciągają się rozległe lasy, w części należące do Lasów Państwowych, w części do mieszkańców okolicznych wsi, a pozostała część podlega ochronie w ramach Babiogórskiego Parku Narodowego. Choć dziś króluje tu świerk, to przed wiekami rosły tu lasy bukowo - jodłowe, więc przebudowa drzewostanu jest celem działających tu leśników, o czym opowie tutejszy nadleśniczy. Karol swoją wyprawę rozpocznie od wizyty w skansenie w Zubrzycy Górnej. Tam miejscowy znawca regionu zapozna go krótko z lokalną kuchni. Ponieważ gleby są tu mało urodzajne, kuchnia zawsze była uboga, a potrawy skromne. Podstawa wyżywienia to kapusta oraz ziemniaki zwane tutaj rzepą. Główne, powszechnie stosowane przyprawy to kminek i czosnek. Z lasu pozyskiwano owoce leśne, grzyby, a czasem nawet dziczyznę. Do typowych potraw regionalnych należą na pewno kminówka, czyli zupa z kminku i czosnku, smażona "klózka" - coś w rodzaju prażuchy, czyli potrawy z zaparzonej mąki owsianej lub pszennej, okraszonej boczkiem lub słoniną oraz zupa z zielonej sałaty, gotowanej w serwatce lub kwaśnym mleku. Kucharz Okrasa, zainspirowany opowieściami, przygotuje własne wersje tych potraw, oczywiście z leśnymi dodatkami. Proponowane dania: 1/ Orawska smażona "klózka", czyli potrawa z zaparzonej wraz z ziemniakami mąki pszennej i żołędziowej, podanej z omastą z boczku i borowików; 2/ Kwaśnica na dziczyźnie z dużą ilością kminku; 3/ Zupa z zielonej sałaty na maślance i kefirze.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol opowie o jagodach. Te niewielkie leśne owoce, zbierane z maleńkich krzaczków, sprzedawane są nie tylko na bazarach i w sklepach, ale także wzdłuż niemal wszystkich dróg w naszym kraju przez całe lato. Można by je nazwać czarnym złotem naszych lasów, są bowiem wyjątkowo bogate w cenne składniki odżywcze i lecznicze. Lista ich zalet jest niezwykle długa, więc póki można trzeba cieszyć się ich smakiem. Zbiór jagód rozsławiła w swoim wierszu "Na jagody" Maria Konopnicka. Poetka pisała, że: "jagody zaraz dano, z miałkim cukrem i śmietaną". Karol Okrasa pokaże, że jagody nadają się do wielu wspaniałych potraw, nie tylko słodkich. Przygotuje trzy potrawy z jagodami w roli głównej. Nie zabraknie nowego przepisu na jagodzianki, będzie też sałatka z pieczonych buraków z jagodową salsą i wędzonym łososiem, a także zupa jagodowa, ale na słono z ziemniakami i okrasą.

Opis (streszczenie): W gorący sierpniowy dzień Karol Okrasa zabiera widzów na Podlasie do Korycin, gdzie znajdują się duże ogrody z wieloma znanymi, ale również zapomnianymi ziołami. Tradycja zbierania ziół jest na Podlasiu ciągle bardzo żywa. Zioła zbierały tu mamy, babcie i przekazywały tę umiejętność kolejnym pokoleniom. Do dziś wiele firm oferujących uprawiane i dziko rosnące zioła pochodzi z tego regionu. I choć obecnie łatwo dostać w sklepach świeżą bazylię, tymianek, kolendrę, rozmaryn, to niegdyś na Podlasiu nie brakowało naszych rodzimych, dziko rosnących ziół o zapomnianych obecnie nazwach. Mało kto wie, że samej mięty jest kilka rodzajów i różnią się one smakiem. Jak wykorzystać zapomniane zioła we współczesnej kuchni? To zadanie dla naszego kucharza. Karol wykorzystując miejscowe zioła przygotuje swoje propozycje. Będą kluski ziemniaczane tzw. żelaziaki z sosem z ziół i wędzonego łososia, będzie pstrąg pieczony w dzikich ziołach oraz dorsz pieczony z sosem z berberysu, zwanego na Podlasiu cygańską cytryną.

Opis (streszczenie): W kolejnej wyprawie kulinarnej Karol odwiedzi gminę Kurzętnik w województwie warmińsko - mazurskim. I tym razem poruszamy się śladem bohaterów spod Grunwaldu. Gmina Kurzętnik o mały włos nie stała się miejscem słynnej bitwy. Tu spotkały się wojska Jagiełły i rycerze krzyżaccy. Jagiełło, uprzedzony o podstępnej zasadzce, nie przyjął jednak bitwy i wycofał się pod Grunwald, ze znanym skutkiem. Ale nie historia ściągnęła Karola Okrasę do Kurzętnika. Obok zamkowego wzgórza mieszka p. Krystyna Łuczyńska, która nie tylko hoduje perliczki, ale przyrządza ten rzadki drób na wiele sposobów. Perliczka, w staropolskiej kuchni bardzo lubiana, dziś jest prawie zapomniana. Karol Okrasa po raz pierwszy pokaże jak przygotować ciekawe potrawy z tego szlachetnego drobiu. Mięso perliczki jest podobne w smaku do mięsa bażanta. Gotowanie odbędzie się na wzgórzu, w ruinach zamku biskupów chełmińskich. Pierwsza potrawa to sztandarowe danie p. Krystyny: pieczona perliczka, faszerowana pigwą, jabłkami i żurawiną. Druga potrawa - perliczka w sosie z zielonego pieprzu. Do degustacji Karol zaprasza wójta gminy, Wojciecha Dereszewskiego. A trzecią potrawą, przygotowywaną w kociołku nad ogniskiem, będą perliczki duszone z grzybami.

Opis (streszczenie): Każdy z nas, gdy wyruszy nad polskie morze, najchętniej sięga po świeżą rybę prosto od rybaka. Wzdłuż całego naszego Wybrzeża w okresie wakacyjnym aż roi się od wszelkiego typu smażalni i ryb. Ale nie tak wiele jest miejsc wyjątkowych. Dlatego w tym odcinku Karol zabierze widzów w takie miejsce. Spotka się ze swoim znajomym szefem kuchni, który w okolicach Krynicy Morskiej tworzy niezwykłe dania z ryb. Nie ma u niego stałej karty dań, bo przygotowuje wyłącznie potrawy z ryb, które akurat tego dnia uda się rybakom złowić. Zgodnie z zasadą, że ryba musi być możliwie jak najświeższa. Pokaże on Karolowi swoje ulubione ryby bałtyckie i opowie, jak je przygotowuje, wykorzystując regionalne produkty i dawne miejscowe przepisy, które oczywiście adaptuje do współczesnych gustów i wymagań konsumentów. Potem na słonecznej, ale smaganej zimnym wichrem plaży, Karol przygotuje trzy potrawy. Pierwszą będzie hamburger z dorsza i troci z kaszą gryczaną podany z cebulowym sosem. Druga propozycja to rosół ze świeżych ryb bałtyckich z pieczonym dorszem, warzywami i świeżym pomidorem. A trzecia propozycja to śledzie bałtyckie zapiekane pod marynatą z cebuli z kolorowym ryżem. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa rusza do śliwkowego sadu. Sezon na owoce w pełni, więc warto wykorzystać te wspaniałe dary natury. Śliwki to trzecie najczęściej uprawiane w naszym kraju owoce rosnące na drzewach, po jabłkach i wiśniach. Śliwka nadaje się nie tylko do kompotu, placka ze śliwkami czy powideł. O tym, że dawnej była często dodatkiem do ryb czy mięsa, świadczą takie relikty naszej polskiej kuchni, jak schab lub kaczka ze śliwkami. Doceniana była już przed wiekami przez medycynę ludową przy leczeniu dolegliwości pokarmowych. Śliwki są dobrym źródłem potasu, magnezu, zawierają także beta - karoten, wapń i fosfor, ale przede wszystkim posiadają dużą zawartość rozpuszczalnego błonnika pokarmowego. Karol przygotuje trzy potrawy: knedle ze śliwkami, ale nie gotowane, tylko smażone z sosem śliwkowym, rybę pieczoną ze śliwkami, perś kurczaka z salsą z marynowanych śliwek.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyrusza na rowerze na kręte ścieżki Beskidu Niskiego. Podróż rowerami przez urokliwe góry - zwłaszcza wiosną - to tylko pretekst do przeżycia przygody kulinarnej. Karol pokaże widzom co można przygotować niezwykłego w termosie na wycieczkę, a co szybko przyrządzić na biwaku po wycieczce. Danie z termosu powinno zainteresować miłośników szybkiej kuchni. Okazuje się bowiem, że nie trzeba sięgać po gotowe zupki instant, wystarczy wrzucić do termosu warzywa, pokrojone mięso z delikatnego indyka, aromatyczne przyprawy, zalać wrzątkiem, a po godzinie jazdy na rowerze mamy gotowe pyszne danie. W pięknej scenerii pokrytych wczesnowiosennymi kwiatami gór i dolin Karol przygotuje trzy potrawy dla rowerzystów. 1/ szybka sałatka z soczewicy, zielonego groszku i grillowanego bakłażana; 2/ zupa w całości ugotowana w termosie z indyka z warzywami w orientalnym stylu; 3/ grillowane mięsa z warzywami i ostrą salsą z kapusty kiszonej i orzechów.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol opowiada o niezwykłym wynalazku ludzkości, czyli o serze. Nie wiemy, kto pierwszy zrobił ser, ale pierwsze opisy sera pochodzą sprzed trzech tysięcy lat z Babilonii. Ze Starego Testamentu wiemy, że sery i masło jadł król Dawid. Ostatnio znaleziono na Kujawach nad Wisłą pozostałości narzędzia służącego do produkcji sera z okresu neolitu! Niestety, choć Polska jest szóstym światowym producentem serów dojrzewających, to w spożyciu zajmujemy dużo dalszą pozycję. Właśnie dlatego Karol zabierze widzów na zielone łąki Mazur, gdzie krowy pasą się na nieskażonych i obfitujących w soczystą trawę pastwiskach. Karol rozpocznie od porannego udoju, a potem pokaże, jakie potrawy można z serami przygotować. Przedstawi też proces powstawania sera dojrzewającego w pobliskiej mleczarni. Kucharz przygotuje trzy potrawy z serami w roli głównej: pieczone ziemniaki z farszem z sera i grzybów podane z kwaśnym mlekiem, serową tartę z grzybami, a na deser pierogi z sera twarogowego z owocami w maśle.

Opis (streszczenie): W ciepły wrześniowy dzień Karol Okrasa zabierze widzów na Podlasie. Celem kulinarnej wyprawy będzie przypomnienie widzom owoców dziś bardzo mało używanych w kuchni, czyli agrestu i porzeczek. Kto dziś jada agrest? Czasami można go spotkać w ogródku u babci, czasami na bazarze. A przecież jak sięgniemy do pierwszej polskiej drukowanej książki kucharskiej, czyli Compendium ferculorum Stanisława Czernieckiego z końca XVII wieku, to okaże się, że agrest stosowany był do wielu dań - zarówno rybnych jak i mięsnych. Może więc warto agrest i porzeczki z powrotem przywrócić polskim potrawom? To idealne zadanie dla naszego kucharza. Karol, wykorzystując agrest i porzeczki przygotuje swoje propozycje. 1/ wątróbka drobiowa w sosie z karmelowego piwa, agrestu i porzeczek, 2/marynowana wołowina z płatkami róż, agrestem i porzeczkami, 3/ łopatka wieprzowa duszona z agrestem.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na szparagową ucztę. Przełom maja i czerwca to szczyt szparagowego sezonu. I jak zawsze pojawiają się pytania od smakoszy tego wykwintnego warzywa: czy lepsze są białe czy zielone i czym się właściwie różnią - tylko kolorem czy może także smakiem. Nasz kucharz postara się odpowiedzieć na te pytania, ponadto pokaże jak się szparagi uprawia, jak się zbiera, a także opowie, jak i kiedy trafiły one na polskie stoły. Szparagi będą królować pośród składników, z jakich Karol przygotuje swoje propozycje. Pokaże, jak przyrządzić łopatkę wieprzową duszoną w szparagach, jak podać białe szparagi po polsku czy szparagową sałatkę z wędzoną makrelą, kaparami i ogórkiem.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na opowieść o plackach ziemniaczanych. Czy placki ziemniaczane to nasz rodzimy wynalazek? Ponoć tak, choć same ziemniaki przybyły z Peru do Europy w XVI wieku, ale na stoły trafiły dużo później. Pierwsze przepisy z użyciem ziemniaków pochodzą w Polsce z końca XVIII wieku. Pisali o kartoflach księża, dziejopis Jędrzej Kitowicz i botanik Jan Krzysztof Kluk. Ziemniakom kilka wersów poświęcił nasz wieszcz narodowy Adam Mickiewicz w 1819 roku: A kartofla, w głąb warstwę przekopawszy skrzepłą, Na łonie wielkiej matki potrzebne ma ciepło i owoc z tysiącznego dająca porostu, Wygłodzonych oraczów zachowa od postu. W wydanej we Lwowie w 1842 roku książce Nowy, wyborny i najtańszy kucharz, czyli sposób sporządzania najsmaczniejszych potraw z kartofli, znajdziemy wiele pomysłów na dania z ziemniaka, takich jak rozliczne sałatki z ziemniaków, dodatki z ziemniaków do mięs, różne ziemniaczane ciasta, leguminy, wypieki, kasze i makarony, wyrabianą z ziemniaków wódkę, piwo, wino, a nawet kawę, mydło i świece. Są też placki. Choć my Polacy uważamy placki za naszą narodową specjalność, to znają je także Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie, Austriacy, Niemcy czy Węgrzy. Ci ostatni najchętniej w towarzystwie węgierskiego gulaszu. Szwajcarzy swoje rösti przyrządzają bez jaj i mąki, ale z boczkiem i cebulką. Placki z ziemniaków Latkes, to tradycyjne danie kuchni żydowskiej, podawane na święto światła, czyli Chanukę. Polacy placki ziemniaczane najczęściej jadają ze na słodko ze śmietaną i cukrem lub na słono z cebulą, z sosem gulaszowym, z serem, ze skwarkami. A jak doprawi swoje placki ziemniaczane Karol i jakie przyszykuje do nich dodatki? Proponowane dania: 1/ ziołowe placki ziemniaczane z tatarem z pstrąga łososiowego; 2/ placki z ugotowanych i przetartych ziemniaków i kiszonej kapusty z zapieczonym serem; 3/ ziemniaczane placki na słodko z dodatkiem aromatycznego twarożku i domowej konfitury.

Opis (streszczenie): Pomidory do Europy trafiły dopiero po odkryciu Ameryki przez Kolumba i przez wieki traktowane były tylko jako ozdoba stołu. Choć trudno w to uwierzyć, nawet w kuchni włoskiej pomidory pojawiały się dopiero w XIX wieku. Starsi widzowie pamiętają doskonale piosenkę kabaretu Starszych Panów pod tytułem "Addio pomidory". Dziś młodym ludziom trudno zrozumieć, że jeszcze nie tak dawno sezon na to wspaniałe warzywo był krótki i ograniczał się do letnich miesięcy. Współcześnie na stoły trafia ponad 40 gatunków pomidorów, w różnych kolorach, kształtach i wielkościach. Pomidory mamy w sklepach przez okrągły rok, ale i tak najsmaczniejsze są w sezonie. Bo jak twierdzi ekspert, który opowie widzom i Karolowi o pomidorach, najważniejszym czynnikiem wpływającym na smak tego warzywa jest słońce! Zatem jedzmy jak najwięcej pomidorów w sezonie. Karol, wykorzystując różne gatunki pomidorów, przygotuje swoje propozycje. Będą szybkie sałatki, a także pomidory jako dodatek do potraw z mięsa i ryb.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa odwiedzi Nadleśnictwo Stare Jabłonki w województwie warmińsko-mazurskim. Wraz z leśnikiem Łukaszem Paprockim uda się do lasu, aby podziwiać niezwykłe sosny. Specyficzne lokalne warunki sprawiły, że tutejsza sosna zwyczajna wytworzyła unikalny ekotyp, charakteryzujący się wysokością dochodzącą do 40 metrów. To, jak i doskonałe własności konstrukcyjne drewna z tych sosen sprawiły, że były one poszukiwanym materiałem na maszty do statków już od XVI wieku. Ponoć zachwycał się nimi sam Napoleon, a drewno tych sosen zrobiło furorę na Światowej Wystawie w Paryżu. Ale cóż ma sosna do kuchni? Otóż wiosną można z sosny pozyskiwać młode pędy, które wraz z cukrem służą do zrobienia niezwykle aromatycznego syropu. Od wieków stosowano go nie tylko jako lekarstwo na kaszel, ale także produkt kulinarny, choćby do robienia nalewek. Ale jak pokaże Karol, taki syrop to także doskonała baza do wszelkich sosów, dressingów czy marynat. Co więcej, same młode pędy sosny czy świerka mogą stanowić doskonały dodatek do dań. Pan Łukasz pokaże Karolowi, jak bezpiecznie pozyskiwać młode pędy sosny w lesie i czego należy przestrzegać przy ich zbiorze. Podaruje też Karolowi swój syrop sosnowy, a także suszonego siedzunia sosnowego, zwanego grzybem kalafiorowym czy szmaciakiem gałęzistym. Karol Okrasa przygotuje 3 potrawy bazujące na pędach sosny i świerka. Wśród jego propozycji są: 1/ placki z ziemniaków i siedzunia sosnowego, wzbogacone o pędy świerka i sosny; 2/ kotlet chlebowy z grzybami z sałatką z młodych liści lipy i syropu sosnowego; 3/ pieczone warzywa z dressingiem sosnowo-orzechowym.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa opowie widzom o bigosie. To jedna z tych potraw, które uważane są za symbol polskiej kuchni. Choć współczesnych przepisów na to danie jest bardzo dużo, to w powszechnej opinii jest to duszona kapusta, kiszona bądź słodka, z mięsem, wędliną, grzybami i innymi dodatkami. Ale nie zawsze kapusta była obowiązkowym składnikiem bigosu. Jeśli spojrzymy na receptury Stanisława Czernieckiego w jego "Compendium ferculorum" z końca XVII wieku, to zobaczymy, że w żadnej z kilkunastu receptur na bigos czy też "bigosek" nie ma kapusty. W pochodzącej z tego samego okresu rękopiśmiennej książce kucharskiej z dworu Radziwiłłów w przepisie na "Bigos jezuicki" także nie występuje kapusta. Co więcej, nawet u Lucyny Ćwierczakiewiczowej z drugiej połowy XIX wieku w przepisie na "Bigos z pozostałej pieczeni" nie ma w ogóle kapusty, są tylko kwaśne jabłka. Czym więc był bigos naszych przodków? Można powiedzieć, że był to rodzaj gulaszu, z pokrajanych na kawałki mięs, ryb czy raków, mocno doprawionych na kwaśno, ostro i słodko. A służyły do tego zamorskie przyprawy korzenne, drogie cytrusy czy octy winne. Z czasem zamorskie przyprawy starano się zastępować rodzimymi, a zamiast kosztownej cytryny zaczęła się pojawiać swojska kapusta kiszona. Jeszcze w XIX wieku bigos z kapustą nazywano hultajskim. A dziś bez kapusty nie potrafimy sobie wyobrazić bigosu. Opowiadając krótko o historii bigosu, nasz kucharz przygotuje swoje wersje tej popularnej potrawy. Proponowane dania: 1/Bigos z kwaśnych ziemniaków i pieczonej karkówki wieprzowej; 2/Bigos z białej kapusty, grzybów i wędzonego jesiotra; 3/ Korzenny bigos z warzyw korzeniowych podany z pieczonym jesiotrem i konfiturą z kwaśnych jabłek.

Opis (streszczenie): W swoich wyprawach kulinarnych Karol Okrasa często używa własnoręcznie przygotowywanych, kolorowych oliw smakowych do przyprawiania potraw. I nie jest tu pomyłką słowo przyprawianie, bowiem Karol traktuje tłuszcze właśnie jako przyprawę. Inaczej bowiem smakuje to samo mięso przypieczone na smalcu, inaczej na oleju. Ponadto oleje i oliwy można wzbogacać poprzez dodatek ziół, przypraw korzeniowych, a nawet grzybów. Ale co zrobić, by na przykład oliwa pachnąca pietruszką, szczypiorkiem czy lubczykiem miała również piękny zielony kolor? Wymaga to kilku prostych zabiegów, a efekt jest niezwykły. Na początek Karol pokaże, jak przygotować kolorowe oliwy szczypiorkowe i lubczykowe, a nawet jak zrobić olej pachnący wędzeniem. Następnie przygotuje z udziałem tych kolorowych oliw smakowych ciekawe dania: 1/ Befsztyk tatarski doprawiony oliwą lubczykową z dodatkami; 2/ Smażony na złoto filet z amura z sałatką doprawioną oliwą szczypiorkową; 3/ Frytki gryczane z majonezem zrobionym na bazie wędzonego oleju.

Opis (streszczenie): W pierwszym październikowym odcinku Karol Okrasa wyruszy do grójeckich sadów. Jesień to pora, kiedy to sławne w całej Polsce grójeckie jabłka pięknie czerwienieją na drzewach. O tym, że ta okolica słynie z jabłek, wszyscy dobrze wiedzą. Natomiast mało znany jest fakt, że nieopodal uprawia się na dużą skalę także borówkę amerykańską. Te owoce trafiły do polskich konsumentów około trzydziestu lat temu. Z początku nie były zbyt lubiane, ale obecnie Polacy chętnie po nie sięgają, a nasz kraj jest jednym z największych eksporterów borówek w Europie. Można więc powiedzieć, że jesteśmy zarówno jabłkową jak i borówkową potęgą. I dlatego Karol obu tych owoców użyje do przygotowania ciekawych potraw. Na początek będzie coś dla dzieci, czyli budyń z prażonymi jabłkami i borówkami. Potem kasza z salsą z borówek i jabłek, a na koniec coś dla mięsożerców, czyli wędzona w dymie z siana kaczka z jabłkami i borówkami.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprosi widzów do Nadleśnictwa Elbląg na Wysoczyźnie Elbląskiej w województwie warmińsko - mazurskim. To obszar malowniczo położony na wysokim brzegu nad Zalewem Wiślanym. W czasach, gdy zamieszkiwały ten teren plemiona Prusów, rosły tu lasy dębowe. Dziś przeważają buki, choć można też spotkać niezwykle okazałe, prastare dęby. Pod jednym z nich Karol spotka się z leśniczką, panią Paulą Trzeciak. Pani Paula opowie Karolowi o legendzie związanej z nazwą dębu, a także o jadalnych kwiatach, które można znaleźć w lasach. Takie kwiaty wzbogacą nie tylko wyglądem, ale i smakiem każdą leśną potrawę. Następnie oboje udadzą się na teren wczesnośredniowiecznego grodziska, dziś porośniętego pięknym lasem bukowym. Tu pani Paula zwróci uwagę Karola na orzeszki bukowe, zwane bukwią. Nasiona buka, ulubiony przysmak dzików, wiewiórek i leśnych gryzoni, od wieków były obecne w dawnej kuchni polskiej. Choć są dość pracochłonne w przygotowaniu z uwagi na trudne wydobycie z łupinek, to wysiłek pozyskania wynagradzają smakiem. Mogą stanowić atrakcyjny dodatek do leśnych potraw. Wśród propozycji dań zobaczymy marynowane w dereniu żeberka z jelenia z puree ziemniaczanym z bukwią, będzie też szybki gulasz w stylu stir - fry ze schabu z dzika z gąskami i borowikami oraz potrawa z mięsa z daniela.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów w okolice Poleskiego Parku Narodowego. Obecnie tylko niewielka, zachodnia część Polesia znajduje się w granicach obecnej Polski. Przed II wojną światową poleskie było jednym z najbiedniejszych województw ówczesnej Rzeczpospolitej. Większą część jego obszaru zajmowały bezkresne błota i bagna, a do wielu wiosek nie było dostępu przez większą część roku. Podczas spisów ludności ponad 60 procent mieszkańców deklarowało, że posługuje się językiem "tutejszym". Bieda Poleszuków była przysłowiowa. Biedna była też miejscowa kuchnia, potrawy były skromne, przyrządzone z najprostszych składników. Przykładem mogą tu być choćby zupa czy kisiel z owsa, najtańszego zboża. W zamożnej Wielkopolsce owsem żywiły się konie, a na Polesiu ludzie. Epokę cyklicznych głodów zakończyło dopiero masowe wprowadzenie uprawy ziemniaka w połowie XIX wieku. I od tego czasu ta smaczna bulwa zaczęła dominować w poleskim jadłospisie. Poleskie potrawy to właśnie ziemniaki, kasza gryczana, pierogi, pyzy, dzikie zioła. A jakie propozycje inspirowane poleską kuchnią przygotuje Karol Okrasa? Dania: 1/ Żeberka wieprzowe zapiekane w ziemniakach z burakami; 2/ Placki z ziemniaków, kaszy gryczanej i kapusty z wędzoną śmietaną; 3/ Słodkie kulki ziemniaczano-serowe z kaszą.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa opowie widzom o staropolskiej tradycji dodawania owoców nie tylko do deserów, lecz także do wielu potraw mięsnych i rybnych. Ślady tej tradycji dotrwały do naszych czasów w postaci kaczki z jabłkami czy karpia z rodzynkami na wigilię. Ale jeśli tylko zajrzymy do zachowanych XVII-wiecznych polskich przepisów, to zobaczymy, jak wiele staropolskich dań zawierało w sobie najróżniejsze owoce. W programie telewizyjnym podróże w czasie są możliwe, zatem Karol przeniesie się do czereśniowego sadu, pełnego soczystych, czerwonych owoców. Mając takie skarby dosłownie w zasięgu ręki i noża, pokaże, jak przygotować niezwykłe potrawy: 1/ Drożdżowy placek z czereśniami, serem, kindziukiem i cebulą, podobny do włoskiej pizzy, ale i do polskiego cebularza; 2/ Gęsie wątróbki duszone z cebulą, miodem pitnym i czereśniami; 3/ Ciepła sałatka z mięsa z ud gęsich i czereśni, podana pod sosem zabajone.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa opowie o nowym owocu, który pojawił się na polskim stole. Większość z nas zna smak kiwi i wie, że to owoc egzotyczny. Ale mało ludzi w Polsce wie, że od kilku lat uprawia się w naszych sadach owoce minikiwi. Wielkością przypominają duże winogrona, mają delikatne skórki, w przekroju wyglądają jak normalne kiwi i mają podobny smak. Można je jeść bez obierania, a co ważne posiadają wszelkie zalety odżywcze dużego kiwi, czyli bardzo dużą zawartość cennych witamin. Minikiwi owocuje jesienią na szybko rosnących pnączach. Ta nowość pojawiła się w polskich sadach dzięki pracy i uporowi naukowców z SGGW AR w Warszawie. Karol uda się do sadu z krzewami minikiwi i oczywiście pokaże widzom, jak ciekawie można je wykorzystać do tworzenia niezwykłych dań. Przygotuje trzy potrawy, w których jednym ze składników będzie właśnie minikiwi. Będzie sałatka z minikiwi, pieczonymi burakami i grillowanym serem, będą pieczone makrele z sałatką z minikiwi, a na koniec zupa krem z minikiwi i jarmużu.

Opis (streszczenie): W kolejnej wyprawie kulinarnej Karol zaprasza widzów na potrawy z młodej kapusty. Kapusta to jedno z najbardziej popularnych warzyw w naszym kraju. Uprawiana od wieków, była dla ubogiej ludności podstawowym źródłem witamin. Głównie spożywano ją w wersji kiszonej, ale też świeżej, która dość dobrze się przechowuje. Młoda kapusta, bardziej delikatna i subtelna w smaku, była i jest dostępna tylko wiosną lub wczesnym latem. To najlepsza pora, aby przygotować ją w nowy, niezwykły sposób. Będzie więc grillowana młoda kapusta z sosem z palonych pieczarek i pieczonym łososiem. Ponadto placek z młodej kapusty z majonezem z lubczyku, a także młoda kapusta duszona w sosie z ogórków.