Okrasa łamie przepisy godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycję podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie! W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na dania z patelni przygotowywane na ognisku. Nasz kucharz wielokrotne pokazywał potrawy duszone na ogniu w żeliwnym kociołku. Klasycznym przykładem są tu ziemniaki po cabańsku, tradycyjna potrawa jednogarnkowa z okolic Chrzanowa. Oczywiście podobne dania występują także w innych kuchniach regionalnych całej Polski, ale pod innymi nazwami, takimi jak na przykład "pieczonki" czy "duszonki". Z kolei w kuchni polskich Żydów tradycyjnie przygotowywano w podobny sposób słynny czulent na szabasowe święto. A co zazwyczaj wkładano do kociołka? Tak jak w przypadku ziemniaków pod cabańsku były to zazwyczaj produkty najprostsze, takie jak właśnie ziemniaki, kapusta, cebula, marchew, które wzbogacano boczkiem czy kiełbasą. I podobne produkty zobaczymy także tym razem. Niestety takie potrawy wymagają wielu godzin spędzonych w ognisku, czy jak w przypadku czulentu - w piecu chlebowym. Karol pokaże, że podobnie smakujące specjały można też przygotować dużo szybciej na jednej patelni. Dlatego zamiast kociołka Karol użyje właśnie patelni, kuchennego naczynia znanego już od Starożytności. Patelnie używali mieszkańcy dawnej Mezopotamii. W greckich muzeach znajdziemy piękne miedziane patelnie sprzed ponad dwóch tysięcy lat. A starożytni Rzymianie także znali podobne urządzenie, zwane po łacinie "patella". I z łaciny zapewne pochodzi polskie określenie. A co na patelni wyczaruje dla widzów nasz kucharz? Pierwszą propozycją Karola będzie gulasz z białej kiełbasy, doprawionej orientalnie z azjatycką kapustą "pak choi", marchewką i świeżą kolendrą. Druga to pikantne, zapiekane młode ziemniaki z kruchą kiełbasą z jagnięciny, młodą białą kapustą i jajkiem. A trzecia to szybki, własnoręcznie przygotowany makaron z młodą kapustą, smażonymi boczniakami i okrasą z chrupiącej cebulki. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa rusza na Żuławy. Ta niegdyś prawie niedostępna, bagnista i zalewana przez wody Wisły i Bałtyku kraina, długo opierała się próbom kolonizacji. Próbowali te ziemie zagospodarować Krzyżacy, ale najlepiej udało się to osadnikom niderlandzkim, głównie holenderskim menonitom. Prześladowani w swojej ojczyźnie, na terenie dawnej Rzeczpospolitej byli pożądani, bo potrafili doskonale wykorzystywać tereny zalewowe. Tworząc sieci kanałów, meliorując bagniska stworzyli niezwykle nowoczesne jak na ówczesne czasy gospodarstwa, słynące z wysokiej kultury rolnej. Później osadnicy ci, zwani Olędrami, osiadali wzdłuż prawie całej Wisły, dostarczając na lokalne rynki wspaniałe mleko, śmietanę, masło, sery i dorodne warzywa. A czy pozostawili oni swoje ślady w polskiej kuchni, tak jak inne narody zamieszkujące niegdyś dawną Rzeczpospolitą? Tym właśnie zajmie się Karol w swojej kolejnej przygodzie kulinarnej. Karol przygotuje trzy dania. 1/ Kolorowa kanapka z pieczonym kurczakiem i pomidorową sałatką; 2/ Inspirowany przepisem Stanisława Czernieckiego z 1682 roku na kapłona po holendersku, kurczak w maśle i korzennych przyprawach ze słodkimi frytkam; 3/ Dorsz zapiekany w pomidorowym sosie.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa odwiedzi Nadleśnictwo Kościerzyna. Na jego terenie znajduje się największe na terenie Borów Tucholskich jezioro Wdzydze, zwane też przez okolicznych mieszkańców kaszubskim morzem, Wielką Wodą lub Szerzawą. Karol rozłoży swoje stanowisko nad brzegiem jeziora, w miejscu wskazanym przez miejscowych leśników. A podstawą przygotowywanych dań będą oczywiście świeżo złowione ryby z jeziora Wdzydze, dostarczone i częściowo uwędzone przez lokalnego rybaka. Wszystkie potrawy będą oparte o leśne dodatki. Przy okazji biwakowania oraz gotowania na żywym ogniu, opiekujący się tym terenem leśniczy, opowie Karolowi i widzom o zagrożeniu pożarowym. Tutejsze lasy są w przeważającej części sosnowe, więc w trakcie letnich upałów czy okresów suszy, leśna ściółka ma wilgotność mniejszą niż papier z drukarki. Wystarczy niedopałek, grill czy ognisko rozpalone w niedozwolonym miejscu i pożar lasu gotowy. Leśniczy pokaże Karolowi jak wygląda las po pożarze, jak leśnicy stworzyli cały system ochrony przeciwpożarowej lasów, a także niezwykły samolot do gaszenia pożarów. Pierwszą kulinarną propozycją Karola będzie rybny rosół z wędzonym węgorzem i makaronem z naleśników aromatyzowanych tatarakiem. Drugą - smażony lin z ziołową sałatką z kaszy gryczanej. Trzecią - pieczony węgorz po myśliwsku z sosem z boczku, ogórków kiszonych i smardzów.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprasza widzów na kulinarną opowieść o dobrze znanej każdemu rodakowi potrawie, czyli o gołąbkach. Ale dlaczego liście kapusty faszerowane mielonym mięsem połączonym z ryżem lub kaszą nazwano gołąbkami? Danie o podobnej nazwie znajdziemy w wielu kuchniach słowiańskich, od czeskiej po rosyjską. I właśnie wedle niektórych językoznawców nazwa gołąbki pochodzi z języków wschodniosłowiańskich. Inni badacze są zdania, że to danie jest nawiązaniem do eleganckiej potrawy rodem z Francji, czyli faszerowanych gołębi pieczonych w liściach kapusty. Delikatne mięso gołębia owijano w kapuściane liście po to, by nie wysychało podczas pieczenia. Tak eleganckie danie podawane ponoć było na stołach arystokracji i zamożnej szlachty o światowych ambicjach. Niezależnie od pochodzenia gołąbki stały się potrawą bardzo popularną i to zarówno w wersji mięsnej, jak i postnej. Wystarczy choćby wspomnieć znane na Podlasiu gołąbki z ziemniakami i kaszą. A jakie gołąbki przygotuje Karol? Pokaże, jak zrobić gołąbki z kaszy, ziemniaków i kaczego mięsa zawinięte w liście białej oraz kiszonej w całości czerwonej kapusty. Będą też gołąbki z nadzieniem z orientalnie przyprawionego mięsa wieprzowego w pomidorowym sosie, a także rybne gołąbki zawinięte w liście winogron nawiązujące do dawnych przepisów nie tyle z Grecji, co z Dolnego Śląska.

Opis (streszczenie): Karol kontynuuje kulinarną podróż po Żuławach. Tym razem zajmie się historią serów żuławskich. Były to jedne z pierwszych serów dojrzewających produkowanych na naszych ziemiach. Ich wytwarzanie rozpoczęto już w czasach krzyżackich, ale dopiero przybycie niderlandzkich osadników w XVI wieku przyspieszyło rozwój lokalnego serowarstwa. Wysokie umiejętności i wiedza przywieziona przez nich z Holandii, staranność i czystość, ale przede wszystkim obfitość soczystych żuławskich pastwisk zapewniła tym serom niezwykłą renomę. W dawnej Rzeczpospolitej były niezwykle cenione, zwłaszcza przez polską szlachtę. Produkowane przez kilka wieków aż do 1945 roku sery trafiały na stoły smakoszy Berlina, Królewca, Torunia a nawet Moskwy. Po wojnie zniknęły wraz z potomkami niderlandzkich osadników. Po kilkudziesięciu latach grupa zapaleńców postanowiła odtworzyć recepturę i sposoby wytwarzania tych serów. Jak wygląda produkcja żuławskiego sera, jaka była jego historia i jak można go wykorzystać do potraw? Oto zadania Karola w tym odcinku. Karol zaprezentuje trzy propozycje potraw z serami żuławskimi. Pierwszą będzie pieczona perliczka pod chrustem z sera i szpinaku. Druga to kotleciki z sera żuławskiego i ciecierzycy w aromatycznym sosie. A trzecia to kwaśna zupa z klopsami i młodym serem żuławskim.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycje podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie!W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa wyruszy na Lubelszczyznę, aby opowiedzieć widzom o jednym z najbardziej znanych przysmaków regionalnych jakim są cebularze. Pierwsze wzmianki na ich temat sięgają XIX stulecia. Jako pierwsi cebularze zaczęli wypiekać Żydzi z lubelskiego Starego Miasta, a przed II wojną światową były już one znanym przysmakiem na całej Lubelszczyźnie. Dziś jest cebularz wpisany na ministerialną listę produktów tradycyjnych. Co więcej, zazdrośni o ten przysmak mieszkańcy innych regionów Polski, mieszkańców województwa lubelskiego nazywają cebularzami. Ten prosty placek z mąki pszennej, często drożdżowy, z dodatkiem cebuli i maku, zawojował serca i podniebienia nie tylko mieszkańców regionu. A jak będzie wyglądał taki cebularz wedle złamanych przepisów naszego kucharza? Zobaczymy cebularze pieczone w piecu z cebulą makiem i kurkami, zobaczymy cebularze gotowane na parze. Ostatnią propozycją będą cebularze z serem smażone na oleju. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa zaprasza widzów do Nadleśnictwa Rytel. W 2017 roku miejsce to było szczególnie dotknięte skutkami niszczycielskiego huraganu, który przeszedł przez Polskę. Połowa drzew w Nadleśnictwie została powalona przez wichurę, w niektórych leśnictwach las w ogóle przestał istnieć. Najpilniejszym zadaniem tutejszych leśników stało się oczyszczenie terenu i odtworzenie drzewostanu. Do tego potrzebne były miliony sadzonek małych sosen, buków, dębów, brzóz. Ale wcześniej olbrzymia ilość nasion różnych drzew. Szczęśliwie na terenie Nadleśnictwa znajduje się wyłuszczarnia nasion w Klosnowie. To niezwykły obiekt wybudowany jeszcze w 1913 roku przez Niemców, bo Polski nie było wówczas na mapach Europy. Wyposażono go w najnowocześniejsze osiągnięcia ówczesnej techniki. Przywożone tu wagonami szyszki z wielu krajów wracały na miejsce w postaci nasion. Dziś jest zabytkiem, chociaż w pełni sprawnym. Ale obecnie pozyskuje się nasiona w dobudowanym obok nowoczesnym zakładzie. I właśnie wizyta w wyłuszczarni podsunie Karolowi pomysł, by przygotować dania, w których wykorzysta nasiona sosny czy buka, co czyniono w dawnej kuchni polskiej. Przygotowane dania: 1/ pstrąg pieczony z salsą z orzeszków bukowych i nasion sosny podany z grillowaną młodą kapustką; 2/ placek z mąki żołędziowej z żurawiną, orzechami i masłem z czosnku niedźwiedziego; 3/ budyń chlebowy z sosną, żurawiną i miodem spadziowym.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na opowieść o niezwykle eleganckiej kuchni na polskim transatlantyku - Batory. Od lat 30. XX wieku, kiedy wysiłkiem całego narodu Polska otworzyła sobie okno na świat przez budowę portu w Gdyni, na atlantyckie szlaki ruszyły polskie statki, w tym wspomniany Batory. Podróżowali emigranci, ludzie odwiedzający rodziny, turyści, biznesmeni. Linie lotnicze nie woziły jeszcze pasażerów przez ocean. A główną atrakcją podczas trwającej kilkanaście dni podróży była oczywiście kuchnia. Wystarczy sięgnąć po archiwalne karty menu, by przekonać się, że oferta kulinarna była nadzwyczaj wykwintna. Pełno było francusko brzmiących nazw, choć oczywiście zadaniem kucharzy była godna prezentacja polskiej kultury kulinarnej. W trakcie programu Karol odwiedzi Muzeum Miasta Gdyni, gdzie spotka się z pracownicą muzeum, prywatnie wnuczką jednego z kapitanów Batorego. Nasz kucharz wysłucha opowieści o życiu i kuchni na statku. Karol przygotuje trzy potrawy inspirowane nazwami z zachowanych kart menu ze statku. Dania: 1/ halibut po indyjsku z ciepłą sałatką z bakłażana, 2/ biszkoptowy omlet kapitański, 3/ ligawa wołowa w sosie a la financiere ze stekiem z kalafiora.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa rusza do miejscowości Luszkowo niedaleko Świecia. Znajduje się tu pięknie odrestaurowana stara, kryta strzechą chata pana Zdzisława. To doskonałe miejsce, aby złamać kilka przepisów na wielkanocne śniadanie. Zwłaszcza że pan Zdzisław słynie w okolicy ze wspaniałych wielkanocnych bab drożdżowych, które wypieka w starych, stuletnich formach. Nasi przodkowie, którzy niezwykle restrykcyjnie przestrzegali postów, nie jedli mięsa przed Wielkanocą przez czterdzieści dni! Dlatego podczas wielkanocnego śniadania rzucali się przede wszystkim na szynki, kiełbasy, wędzonki, wszelkiego rodzaju mięsiwa. Dziś jemy nieco lżej, ale nie wolno zapominać o tradycji. Dlatego Karol przygotuje w polowych warunkach potrawy oparte o typowo wielkanocne składniki jak jajka czy żur, ale w zupełnie nowej odsłonie. Karol przygotuje trzy dania dobrze znane wszystkim mięsożercom, ale w wegetariańskiej odsłonie: 1/ Kwaśny biały barszcz grzybowy z wędzonką; 2/ Warzywa zapiekane z jajkami; 3/ Kanapka z jajkiem, zieloną sałatą i podpieczonym dorszem.

Opis (streszczenie): Kiedy kończy się zima, instynktownie odczuwamy chęć jedzenia potraw lżejszych, tęsknimy za nowalijkami, mamy ochotę na coś zielonego. Ale kiedy wyjdziemy na pole, wszystko jest jeszcze szare i bure, nie ma śladu wegetacji. Dlatego w tym odcinku Karol zabierze widzów do jednej z największych i najnowocześniejszych szklarni w Polsce pod Piotrkowem Trybunalskim, gdzie na kilku hektarach rosną różnego rodzaju sałaty, zioła, nowalijki. Tu jest zielono przez cały rok. Przy okazji Karol Okrasa pokaże widzom, że nowoczesna uprawa ziół i sałat zapewnia wysoką jakość, a konsument otrzymuje w pełni wartościowy i zdrowy produkt. W niezwykłej scenerii wielkiej, zielonej łąki pod szkłem Karol przygotuje trzy potrawy z sałat i ziół. 1/ Sałata rybna z podpieczonym łososiem; 2/ Krokiety z ciecierzycy w kremowym sosie śledziowym; 3/ Sałatka z gotowanego kurczaka ze świeżymi warzywami i orientalnym sosem.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa odpowie na liczne zapytania napływające od widzów. Często pojawiają się prośby o propozycje ciekawych dań dla osób nietolerujących glutenu, chorujących na celiakię. Jeszcze całkiem niedawno osoby takie, którym szkodził nasz codzienny chlebek czy chrupiąca bułeczka byli uznawani za dziwaków. Dziś wiemy, że ponad jeden procent naszej populacji cierpi na chorobę związaną z wytwarzaniem przez organizm przeciwciał skierowanych przeciwko glutenowi i powoduje uszkodzenie kosmków jelitowych, czyli właśnie celiakię. A ponad 5 procent cierpi na różne formy nietolerancji glutenu. Czym jest ów tajemniczy gluten? Białkiem, które występuje w wielu ziarnach zbóż, zwłaszcza w pszenicy i w życie, a nadaje ciastu zrobionego z mąki tych zbóż plastyczność i ciągliwość. Czy można stworzyć ciekawe potrawy bez mąki, panierki i smakowitych kluseczek? Karol Okrasa postara się odpowiedzieć na to pytanie. W pięknej scenerii nadbużańskich pól Karol przygotuje trzy potrawy bez glutenu: 1/kukurydziany chlebek z pastą z czerwonej fasoli i boczniaków, 2/ łosoś z salsą z cykorii i smażonym kalafiorem, 3/ gulasz z indyka i szpinaku z plackami ziemniaczanymi.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, z pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go wzbogacić. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycję podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie!W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na potrawy inspirowane dubajską czekoladą. Stworzona w 2021 roku przez jedną cukierni w Dubaju to zwykła mleczna czekolada z nadzieniem z masy pistacjowej i chrupiącego ciasta "kataifi", czyli pociętego na cieniutkie nitki ciasta typu filo. Jest ono także ze względu na swoją strukturę nazwane "anielskimi włosami". Wydawałoby się, że powstała jeszcze jedna odmiana nadziewanej czekolady. Ale szaleństwo na jej punkcie, które poprzez media społecznościowe ogarnęło młodych ludzi na całym świecie było niezwykłe. Bo czym wytłumaczyć kolejki, w których stali oni godzinami w wielu europejskich miastach, by kupić tabliczkę czekolady za wygórowaną cenę. Zainteresowanie było tak duże, że niektórzy szczęśliwi nabywcy odsprzedawali dalej nawet pojedyncze kostki, a całe tabliczki można kupić przez Internet po kilkaset euro. Cóż zatem jest w tej czekoladzie tak nadzwyczajnego? Możliwe, że wcale nie chodzi tu ani o smak, ani o jakość, tylko o wizerunek. Po prostu ta czekolada kojarzy się z ludziom luksusem, egzotyką, z baśniami z tysiąca i jednej nocy. Ale powinniśmy to rozumieć. Bo przecież nasi przodkowie w XVI i XVII wieku także fascynowali się kuchnią Wschodu. Z Turcją, owszem się wojowało, ale także handlowało. Inspiracje tureckie widać nie tylko w polskim stroju z epoki, takim jak żupan czy kontusz, ale także w kuchni. Zamiłowanie dawnych Polaków do ostrych korzennych przypraw, wschodnich ingrediencji i słodkości - to wszystko wyznaczało charakter staropolskiej kuchni. Nawet wielkanocne mazurki, pełne wschodnich bakali, wonnych przypraw, też prawdopodobnie przywędrowały z Turcji. I do tych inspiracji podczas gotowania nawiąże Karol Okrasa. Jego pierwszą propozycją będzie kotlet "de volaille" z nadzieniem z masła, ciasta "kataifi", pistacji i ziół podany z pistacjowym puree ziemniaczanym. Druga to dorsz w pistacjowej panierce z posypką prażonego ciasta "kataifi" i sosem ze świeżych pomidorów. A trzecia to słodkie placuszki z kaszki manny z miodowym ciastem "kataifi" i serkiem typu włoskiego.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa bierze na warsztat dobrze znaną golonkę. Ten element wieprzowej tuszy jest ceniony przez smakoszy nie tylko w naszym kraju. Równie popularna jest golonka na Słowacji, w Czechach, Niemczech czy Austrii. Polacy lubią golonkę, o czym najlepiej świadczy obecność wielu przepisów na tę potrawę na "Liście produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi", które pochodzą z wielu regionów kraju. Jakie potrawy z udziałem golonki przygotuje kucharz Karol Okrasa? Będzie golonka gotowana w piwie z kiszoną ciapkapustą, a także golonka z glazurą miodowo - musztardową i gotowaną ciecierzycą oraz potrawka z golonki w pomidorach z makaronem Orzo.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zabierze widzów na mazowiecki szlak kulinarny, który kilku zapaleńców tworzy w stołecznym województwie. A na pierwszy ogień idzie najbardziej popularny w Polsce kotlet schabowy. Ale czy wszyscy jego miłośnicy wiedzą, że nazwa kotlet kiedyś była zarezerwowana wyłącznie dla kawałka mięsa z kością? Karol pokaże widzom, jak powinien wyglądać schabowy zasługujący na nazwę kotlet. I jak taki kawałek smakowitego mięsa przyrządzić na grillu? Zbliża się weekend majowy, kiedy to cała Polska rusza na zieloną trawkę, a grille z pieczystym dymią od morza po Tatry. Przyda się więc kilka świeżych propozycji, jak sobie takiego grilla urozmaicić. Karol przygotuje trzy potrawy: 1/ kotlet schabowy z kością z pieczonymi młodymi marchewkami; 2/ potrawka ze świeżej wieprzowiny, inspirowana popularną świeżonką, podana w chlebku pita z sałatką z buraków i grillowanym ananasem; 3/ grillowany kotlet schabowy, wędzony w sianie, podany z pieczonymi szparagami i kalafiorem.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyrusza nad Wisłę, aby opowiedzieć o ciekawym sposobie przyrządzania mięsa. Jak głoszą legendy ponoć nasi przodkowie podczas wypraw wojennych przyrządzali sobie strawę opiekając nad ogniem kawałki mięsiwa nabite na szable czy szpadę. Musi być w tym ziarno prawdy, skoro tak popularne dziś nad Wisłą kebaby to nic innego niż opiekane mięso, nabite na stalowy rożen. I właśnie podróżując po krajach Orientu często można się natknąć na szaszłyki, kebaby, kofty przyrządzane z mielonego mięsa, korzenniei ostro doprawione, podawane z zimnymi sosami. A jak przyrządzić mielonego na szpadzie nad Wisłą? To zadanie dla naszego kucharza. Będą więc opiekane na drewnianych szpadkach mielone z jagnięciny z sosem miętowym, mielone wieprzowo - wołowe z bakaliami w sosie orzechowym oraz coś dla wegetarian, czyli mielone z ciecierzycy na szpadkach z duszoną cytrusową kapustą.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa odwiedza Nadleśnictwo Niepołomice położone nieopodal Krakowa. To miejsce niezwykle mocno związane z historią Polski. Puszcza Niepołomicka była ulubionym miejscem polowań wielu polskich królów. Polował tu już Kazimierz Wielki, Zygmunt Stary, Stefan Batory, August II Mocny czy Stanisław August Poniatowski. Król Władysław Jagiełło tak lubił tu przebywać, że w wybudowanym specjalnie dla niego dworku myśliwskim spędzał ponoć więcej czasu niż na Wawelu. A słynne polowanie urządzone przez Zygmunta Starego trwale zmieniło bieg dziejów naszego kraju. Bo sprowadzony specjalnie na tę okazję z Litwy wielki niedźwiedź, rozjuszony przez goniące psy, zaatakował będącą w ciąży królową Bonę, która w wyniku wypadku poroniła dziecko płci męskiej. Jedyny syn Zygmunta Starego i Bony zmarł bezpotomnie i dynastia Jagiellonów wygasła. Ale nie tylko historia przyciągnęła naszego kucharza w to niezwykłe miejsce, lecz także to, co mogło trafiać na królewskie talerze. Jak wiadomo, zazwyczaj polowania kończą się poczęstunkiem, w dzisiejszych czasach to na ogół jest to bigos. O tym, co jadali polujący tu polscy królowie, wiadomo niewiele. Ale na pewno nie mogło zabraknąć dziczyzny. Dlatego Karol przygotuje trzy potrawy z aromatycznej dziczyzny, inspirowane dawną, królewską kuchnią polską. Pierwszą propozycją będą krótko smażone steki z sarniego combra podane z salsą z truskawek. Drugą będzie tatar z marynowanej w soli i cukrze polędwicy z jelenia. A trzecią comber z jelenia, marynowany w popiele, podany na ziołowej grzance.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa wytłumaczy, jak przygotować różne ciasta na żywym ogniu. Dziś, kiedy do dyspozycji kucharzy, nawet amatorów, jest olbrzymi wybór wszelakich kuchenek, od gazowych, elektrycznych, indukcyjnych, parowych po mikrofalowe, to trudno sobie wyobrazić czasy, gdy przodkowie dzisiejszych mistrzów kuchni wszelkie potrawy, w tym wymyślne ciasta przyrządzali na ognisku. I to niezależnie, czy było to ognisko na świeżym powietrzu, czy w kuchennym palenisku. Relikty takiego wypiekania na żywym ogniu odnajdziemy w polskiej kuchni do dziś. Najsłynniejszy to podlaski sękacz, którego pierwowzór odnajdziemy w XVI-wiecznym, polskim przepisie na kołacz przyrządzany na kiju nad ogniem. Dlaczego warto wracać do tak archaicznych sposobów wypieku? Oczywiście chodzi głównie o smak takiego ciasta, czyli rzecz dla Karola najważniejszą. Jakie ciasta pieczone na żywym ogniu przygotuje kucharz? Nie będzie tradycyjnego sękacza, ale za to przyrządzi drożdżowe ciasto z jabłkami, pieczone babeczki z burakami i czekoladą oraz placek z pieczonym indykiem.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa rusza do Supraśla. To nieduże miasto, zwane też Perłą Puszczy Knyszyńskiej, słynie z organizowanych co roku Mistrzostw Świata w pieczeniu babki i kiszki ziemniaczanej. I choć trudno uwierzyć, że ziemniaki upowszechniły się na Podlasiu dopiero w XIX wieku, dziś nikt nie jest sobie w stanie bez nich wyobrazić tutejszej kuchni regionalnej. Co więcej te przysmaki łączyły w sobie różne tradycje kulinarne zamieszkującej Supraśl ludności. Mieszkali tu Niemcy ewangelicy, prawosławni Białorusini, katolicy Polacy oraz Żydzi. Choć różnili się narodowością i religią, łączyła ich kuchnia. Wszyscy oni jedli te proste potrawy z ziemniaków, oczywiście różniące się nieco w szczegółach. Karol odwiedzi zwyciężczynię pierwszych Mistrzostw Świata w pieczeniu babki i kiszki ziemniaczanej, pokaże widzom, jak powstaje kiszka ziemniaczana, a także zaprosi na krótką wycieczkę po Supraślu. Karol przygotuje także trzy dania. Pierwsza propozycja to wariacja na temat babki ziemniaczanej upieczonej na duszonej jagnięcinie. Druga to kiszka ziemniaczana z kaszą gryczaną i suszonymi pomidorami. A trzecia propozycja to babka ziemniaczana na słodko z jabłkami i cynamonem.

Opis (streszczenie): W swoich wyprawach kulinarnych Karol Okrasa często używa własnoręcznie przygotowywanych, kolorowych oliw smakowych do przyprawiania potraw. I nie jest tu pomyłką słowo przyprawianie, bowiem Karol traktuje tłuszcze właśnie jako przyprawę. Inaczej bowiem smakuje to samo mięso przypieczone na smalcu, inaczej na oleju. Ponadto oleje i oliwy można wzbogacać poprzez dodatek ziół, przypraw korzeniowych, a nawet grzybów. Ale co zrobić, by na przykład oliwa pachnąca pietruszką, szczypiorkiem czy lubczykiem miała również piękny zielony kolor? Wymaga to kilku prostych zabiegów, a efekt jest niezwykły. Na początek Karol pokaże, jak przygotować kolorowe oliwy szczypiorkowe i lubczykowe, a nawet jak zrobić olej pachnący wędzeniem. Następnie przygotuje z udziałem tych kolorowych oliw smakowych ciekawe dania: 1/ Befsztyk tatarski doprawiony oliwą lubczykową z dodatkami; 2/ Smażony na złoto filet z amura z sałatką doprawioną oliwą szczypiorkową; 3/ Frytki gryczane z majonezem zrobionym na bazie wędzonego oleju.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa zaprasza widzów do Nadleśnictwa Rybnik na terenie Górnego Śląska. Przeciętnemu Polakowi ten rejon kojarzy się z pejzażem mocno przemysłowym, dymiącymi kominami, szybami górniczymi czy wielkimi hałdami. Ale na Górnym Śląsku znajdują się też piękne kompleksy leśne. W jedno z takich miejsc zaprowadzi naszego kucharza miejscowa leśniczka. Porośnięte ponad stuletnimi bukami głębokie jary bardziej przypominają dzikie bieszczadzkie zakątki. Aż trudno sobie wyobrazić, że niedaleko rozciąga się wielka śląska aglomeracja. Ta sceneria zainspiruje Karola do przygotowania kilku potraw inspirowanych z jednej strony kuchnią śląską, z drugiej bazujących na produktach z lasów. A co jest symbolem śląskiego niedzielnego obiadu? Oczywiście takie sztandarowe pozycje jak śląska rolada, przypominając mieszkańcom innych regionów Polski zraza zawijanego. Na śląskim obiedzie nie może też zabraknąć śląskich klusek czy modrej kapusty. I te smakołyki regionalnej kuchni pojawią się w programie, oczywiście w zmienionej przez Karola, bazującej na leśnych smakach formie. Pierwszą propozycją Karola będzie rolada z sarniego combra z ogórkiem i boczkiem. Druga to marynowana czerwona kapusta z leśnymi owocami. A trzecia to kluski, prawie jak śląskie, ale z leśnego topinamburu.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa po raz kolejny wyrusza na Wybrzeże. Opowie widzom o niezwykłym epizodzie w historii polskiej kuchni, jakim były potrawy serwowane na pokładach polskich transatlantyków. To nimi tysiące Polaków podróżowały od lat trzydziestych do końca osiemdziesiątych XX wieku z Gdyni do Ameryki. Okrętowe dania miały być wizytówką polskiej kultury, nie tylko kulinarnej, zarówno dla pasażerów krajowych, jak i obcokrajowców. Zachowały się opisy, jakie wrażenie sprawiało na ludziach, często pochodzących ze skromnych, wręcz bardzo biednych domów, to zetknięcie się z bezmiarem oceanu wokół oraz niespotykaną wcześniej elegancją i egzotyką na talerzu. Dwa polskie transatlantyki zbudowane przed II wojną światową, czyli Piłsudski i Batory, już nie istnieją, ale pamięć o wspaniałych daniach serwowanych przez kucharzy pozostała. Można się o tym przekonać zwłaszcza w takich miejscach, jak Muzeum Emigracji w Gdyni, urządzone w budynku dawnego Dworca Morskiego, z którego setki tysięcy pasażerów Batorego czy Piłsudskiego wchodziło na pokłady tych statków. A jakie potrawy inspirowane daniami serwowanymi na pokładach polskich transatlantyków przygotuje Karol Okrasa? Będzie ryba w tempurze z buraczkami po angielsku, a także polski kurczak przygotowany w stylu a la Bourguignon, a na koniec smażona na złoto makrela z sałatką z marynowanej rzepy.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol wyruszy na zielone łąki nad Wisłą do kwitnącego sadu. Kiedy kończy się zima, pola i lasy zielenieją, wszyscy mamy ochotę, aby także nasze talerze były jak najbardziej zielone. Co ważne, Karol pokaże widzom nowe ekologiczne nowalijki, które zaczęły pojawiać się na rynku. Ekologiczne, czyli uprawiane bez nawozów sztucznych i chemicznych środków ochrony roślin, zielone roślinki są ciekawą propozycją na nasz stół. Kolejną ciekawostką jest fakt, że producenci takich ziół, warzyw i owoców czynią starania, aby także opakowania takich produktów były w pełni biodegradowalne, czyli żeby nie zanieczyszczały środowiska. Opowieść o tych wszystkich nowościach w produkcji żywności ekologicznej będzie tylko tłem do przygotowania przez Karola ciekawych potraw. Karol zaprezentuje trzy propozycje. 1/ Kurczak z młodą botwinką; 2/ Ryba w zielonym sosie; 3/ Wiosenna zupa, pełna kolorowych warzyw i nowalijek.

Opis (streszczenie): W kolejnej wyprawie kulinarnej Karol zaprasza widzów na potrawy z młodej kapusty. Kapusta to jedno z najbardziej popularnych warzyw w naszym kraju. Uprawiana od wieków, była dla ubogiej ludności podstawowym źródłem witamin. Głównie spożywano ją w wersji kiszonej, ale też świeżej, która dość dobrze się przechowuje. Młoda kapusta, bardziej delikatna i subtelna w smaku, była i jest dostępna tylko wiosną lub wczesnym latem. To najlepsza pora, aby przygotować ją w nowy, niezwykły sposób. Będzie więc grillowana młoda kapusta z sosem z palonych pieczarek i pieczonym łososiem. Ponadto placek z młodej kapusty z majonezem z lubczyku, a także młoda kapusta duszona w sosie z ogórków.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa wyrusza do Kostrzycy obok Karpacza, gdzie znajduje się Leśny Bank Genów. To jednostka Lasów Państwowych zajmująca się gromadzeniem nasion najcenniejszych gatunków drzew, krzewów i roślin zielnych z terenu całego kraju. Głównym zadaniem zbioru jest zabezpieczenie na wypadek kataklizmów, takich jak pożar, choroby czy ataki szkodników. Wówczas, mając odpowiednio przygotowane nasiona, można odtworzyć na przykład zniszczone a cenne drzewostany. Oprócz kolekcji nasion utworzono tu nowoczesny bank DNA oraz tkanek roślin, a także herbarium. Stojąc na straży zachowania bioróżnorodności, zgromadzono tu między innymi zasoby genetyczne ponad stu roślin z terenu Puszczy Białowieskiej. Znajduje się tu również ogólnodostępne Arboretum, gdzie na 15 hektarach gruntu rośnie ponad 5000 okazów ponad 700 gatunków, podgatunków i odmian roślin. A co szczególnie zainteresowało naszego kucharza - mają tu także sporą ilość ziół i roślin jadalnych, w tym roślin z jadalnymi kwiatami. Nasi przodkowie posiadali dużą wiedzę o tym, jakie dziko rosnące rośliny nadają się zjedzenia, jaki mają smak i właściwości lecznicze. Na nasz talerz trafiają jednak tylko te zioła, które możemy nabyć w sklepie. A warto sięgnąć po te dawniej znane, a dziś zapomniane. Dlatego Karol przygotuje trzy potrawy z dodatkiem jadalnych kwiatów i roślin. Jako pierwszą potrawę zobaczymy kalafiora i kurki w sosie z mleka kokosowego z dodatkiem kwiatów nagietka i chabru. Druga propozycja to gulasz z boczku i fasoli z dodatkiem cząbru górskiego i ziela lubczyku. A trzecia to cienkie placki drożdżowe z cebulą, zapieczone z mięsem z łopatki sarniej, a podane na sposób meksykańskich tacos.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zaprasza widzów na kulinarną opowieść o bodaj najbardziej klasycznej polskiej zakąsce, czyli o befsztyku tatarskim. Jaka jest historia powstania tego dania? Legenda głosi, że Tatarzy regularnie pustoszący kraje wschodniej i środkowej Europy byli postrzegani jako hordy dzikich, okrutnych wojowników. Przypisywano im więc wszelkie najgorsze cechy, w tym jedzenie mięsa na surowo, w dodatku koniny, co dla dawnych Polaków, uznających konia za towarzysza, było wyjątkowo odrażające. Oryginalny tatar ponoć powstawał właśnie z polędwicy końskiej, którą Tatarzy trzymali pod siodłem. Potraktowane w ten sposób mięso miękło i ulegało rozdrobnieniu. Czy rzeczywiście Tatarzy kładli mięso końskie pod siodło? Tego już pewnie się nie dowiemy. Tatar nie jest potrawą pochodzenia polskiego, jak niektórym się wydaje. Ta tradycyjna polska przekąska zazwyczaj otwiera niemal każdą kartę menu w naszych restauracjach, ale jest znana również w innych krajach. Zawsze podstawą tatara jest mięso wołowe, najczęściej polędwica. We Francji tatar jest mielony i doprawiany ostrymi sosami. Często podaje się go tam również z ziemniakami. W Belgii nazywa się filet americain, a w Danii tatarmad. Polakom trudno sobie wyobrazić tatara bez oprawy w postaci cebulki i ogórków korniszonów czy marynowanych grzybków. Niektórzy dodają do tatara również kapary, ryby z konserwy czy nawet oliwki. Karol pokaże, jak zrobić dobrego befsztyka tatarskiego. Zobaczymy jaka jest różnica pomiędzy surowym mięsem zmielonym w maszynce, a tym posiekanym ostrym nożem, zarówno drobno jaki w nieco grubsze kawałki. Jaki to ma wpływ na smak? Karol pokaże też, jakie dodatki, zarówno te tradycyjne, jak i mniej oczywiste, pasują najlepiej do tego dania.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa zabierze widzów do Kruszynian na Podlasiu. To jeden z ostatnich rejonów, gdzie do dziś żyją polscy Tatarzy. Znajduje się tu meczet i cmentarz muzułmański uznane jako pomnik historii Polski. Bo Tatarzy są w Kruszynianach od ponad 300 lat, od czasów panowania króla Jana III Sobieskiego. Od tego momentu wzięli udział we wszystkich wojnach, dzielnie broniąc Rzeczpospolitej. I choć żenili się z Polkami, wiernie trzymali się swej wiary i tradycji kulinarnych. Jak sami mówią: "Tatar może sobie wziąć za żonę Polkę katoliczkę, to jest jeden warunek - musi ona umieć przyrządzić tatarskie kołduny". A jakie ciekawe przysmaki można znaleźć w tatarskim kociołku? O tym opowie Karol Okrasa. Karol zaprezentuje trzy propozycje, inspirowane tatarską kuchnią: 1/ Baranina duszona z kiszoną kapustą; 2/ Tatarskie kołduny, oczywiście w wedle złamanego przez Karola przepisu. 3/ Tatarska zapiekanka.

Opis (streszczenie): Cudze chwalicie, swego nie znacie! Co zobaczymy w kolejnej wyprawie kulinarnej Karola Okrasy? Tym razem nasz kucharz zaprosi widzów na jesienne gotowanie. Jednym z typowo jesiennych produktów jest gęsina, na Pomorzu i w Wielkopolsce tradycyjnie jedzona z okazji dnia św. Marcina. Mięso gęsi było wysoko cenione w dawnej Polsce, niestety, po II wojnie światowej Polacy prawie przestali jeść to pyszne i aromatyczne mięso. Cała produkcja polskiej gęsiny trafiała na eksport, głównie do Niemiec, gdzie polska gęś cieszy się do dziś zasłużoną renomą. Zazwyczaj serwuje się gęś z jabłkami, kaszą czy modrą kapustą. Ale tym razem Karol sięgnie po późnojesienne grzyby - gąski zielone. Te nieduże, żółto-zielone grzybki, trudne do znalezienia oraz wydobycia z piasku i mchu, a jeszcze trudniejsze do starannego wymycia z tegoż piasku, mają w naszym kraju wielu zagorzałych amatorów. W wielu kuchniach regionalnych przysmakiem są pierogi z gąskami czy zupa na gąskach. A jakie potrawy przygotuje Karol z gęsiny i gąsek? Zobaczymy zapiekankę z gęsiny, gąsek, cebuli oraz ziemniaków suto okraszonych śmietaną i serem. Będzie też szybka zupa z gąsek i dyni, wzbogacona zakwasem z mąki pszennej. Trzecią propozycją będą kminkowe kluseczki z mąki pszennej z pieczonymi gąskami.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa rusza do przepięknego pałacu Radziwiłłów w Nieborowie, gdzie miejscowy kucharz Władysław Chojecki gotuje na węglowej kuchni wedle starych receptur. Karol postara się opowiedzieć o rewolucji kulinarnej, jaka miała miejsce w końcu XVIII wieku w Polsce. Staropolska kuchnia, bogata w ostre korzenne przyprawy, oparta o kontrastowe smaki słodkie, kwaśne i ostre oraz obfite porcje, zaczęła ustępować nowinkom z Francji. Polska kuchnia stawała się podobna do dzisiejszej dzięki takim kucharzom jak Paweł Tremo, nadwornykuchmistrz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który korzystając z lokalnych produktów, tworzył potrawy lekkie, pełne warzyw i delikatnych sosów, ostrożnie szafującprzyprawami.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa rusza do Muzeum Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego w Chlewiskach. Co ma wspólnego zabytkowa huta z gotowaniem? Otóż dopiero w połowie XIX wieku na ziemiach polskich zaczęto masowo przechodzić z gotowania na żywym ogniu, czyli na paleniskach, na tak zwane kuchnie angielskie, czyli kuchnie z płytą stalową i fajerkami, które pamiętamy z dawnych lat. I choć kuchnie, w których palenisko od garnka oddzielała stalowa płyta, wynaleziono w Anglii już w XVII stuleciu, to dopiero rozwój rodzimego hutnictwa, zapoczątkowany przez Stanisława Staszica w pierwszej połowie XIX wieku pozwolił naszym przodkom na radykalna zmianę sposobu gotowania. Dziś stalowa kuchnia z fajerkami to raczej zabytek, ale ponad 150 lat twemu była symbolem nowoczesności i rewolucji kulinarnej. I o tym Karol opowie widzom, przygotowując jak zwykle interesujące potrawy. Karol przygotuje trzy dania. Pierwszą potrawą będzie szarpana łopatka wieprzowa pieczona w soku z kiszonej kapusty. Druga propozycja to pieczony na stalowej płycie placek z cebulą, boczkiem i grzybami. A trzecia królewski kotlet mielony z wędzonymi buraczkami.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa ruszy do niewielkiej miejscowości pod Maciejowicami nad Wisłą. To jego rodzinne miasteczko, gdzie często spędzał wakacje w dzieciństwie. Jedną z potraw, którą dobrze pamięta, był niedzielny rosół z kury. Te wspomnienia to pretekst, aby zająć się specjalnym produktem. To kurczak wolniej hodowany, karmiony polskimi zbożami oraz kukurydzą, o specyficznej barwie i aromacie mięsa. Karol, na prośbę widzów, postanowił wziąć ten rodzaj drobiu na swój kulinarny warsztat i sprawdzić czym różni się od zwykłego kurczaka. Jak to mięso sprawdzi się w jego potrawach przygotowanych wedle złamanych przepisów? Karol przygotuje trzy dania z kurczaka: 1/ Smażony kurczak z ryżem i warzywami; 2/ 3 rosoły na trzech różnych mięsach z kurczaka (przeprowadzi test na swojej ekipie); 3/ Zupa na kurczaku z warzywami w orientalnym stylu.

Opis (streszczenie): Karol Okrasa rusza do opactwa cysterskiego w Wąchocku. Wielu z nas słyszało zapewne dowcipy o sołtysie z Wąchocka. Ale mniej znany jest fakt, że w Wąchocku znajduje się pochodzący z końca XII wieku cysterski klasztor. Cystersi zakładali sady, warzywniki, stawy rybne, uprawiali zioła, hodowali bydło i trzodę chlewną, budowali młyny, kuźnie wodne, browary. To cystersi rozpoczęli w Polsce hodowlę karpia już ponad 800 lat temu. To także cystersi w pobliskich Starachowicach stworzyli prężnie działający ośrodek zajmujący się wytopem żelaza z okolicznych rud. Warto zatem zajrzeć pracowitym mnichom do garnka, bo w dziedzinie kulinarnej również wiele zawdzięczamy cystersom. Karol przygotuje trzy potrawy inspirowane klasztorną kuchnią.

Opis (streszczenie): Tym razem Karol Okrasa wyruszy wraz z ekipą na Mierzeję Wiślaną do miejscowości Piaski. Miejscowi rybacy od wieków żyli tu z połowu ryb, ale nie zawsze można było liczyć na świeżą rybę z połowu. Po pierwsze niektóre ryby występują tylko w określnych sezonach, a po drugie często warunki pogodowe uniemożliwiają połowy. Kluczową sprawą była umiejętność przechowania ryb i to w czasach, kiedy nie było chłodni i lodówek. Ryby więc suszono, solono, wędzono i marynowano w zalewach z octem. Tym tradycyjnie zajmowały się na Pomorzu kobiety. Z jedną z nich Karol się spotka i dostanie od niej liczne ryby w marynatach, soloną ikrę ze śledzia oraz suszone płaty sandacza z Zalewu Wiślanego. Te wspaniałości będą punktem wyjścia dla Karola do stworzenia wspaniałych dań. W niezwykłej scenerii wielkiej pokrytego lodem Zalewu Wiślanego, Karol przygotuje trzy potrawy. Pierwszą będzie ryba marynowana w octowej zalewie z curry. Druga propozycja to dorsz w sosie z wędzonych śliwek i pomidorów z fasolą, z soloną ikrą ze śledzia. A trzecia propozycja to zapiekanka z suszonej ryby z pomidorami.

Opis (streszczenie): W czasie swojej kolejnej wyprawy kulinarnej Karol opowie o zimnym sosie, znanym nam wszystkim jako dodatek do sałatki warzywnej czy jaj na twardo. To oczywiście majonez. Stworzony na bazie oliwy bądź oleju z dodatkiem żółtek jaj i octu, sos ten pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego. Niektórzy historię jego powstania wiążą ze stolicą wyspy Minorki - miastem Mahón. Kiedy w połowie XVIII wieku Francuzi odbili wyspę z rąk Brytyjczyków, podczas festynu na ich cześć mieszkańcy przygotowali specjalny sos nazwany salsa mahonesa, zrobiony właśnie z żółtek, oliwy i octu. Inne legendy wiążą majonez z rywalizacją francuskich rodów Walezjuszów i Gwizjuszy. Jedno wiadomo, majonez stał się jednym z ulubionych zimnych sosów kuchni francuskiej, a w Polsce znany jest na pewno od 200 lat. Znana autorka książek kulinarnych wydawanych w drugiej połowie XIX wieku, Lucyna Ćwierczakiewiczowa podaje wiele przepisów na potrawy z majonezem. A pierwszy polski majonez na półki sklepowe trafił 60 lat temu z wytwórni spółdzielczej w Kielcach. Karol przygotuje trzy różne dania: jedno mięsne, drugie rybne, a trzecie wegetariańskie, do których zaproponuje ciekawe, kolorowe sosy stworzone na bazie majonezu.

Opis (streszczenie): W gorący lipcowy dzień Karol Okrasa zabiera widzów na barkę płynącą przez kanały i rzeki najniżej położonego w Polsce regionu, czyli na Żuławy. Ten prawie holenderski krajobraz zawdzięczamy w dużej mierze holenderskim osadnikom, którzy kolonizowali te dzikie i niedostępne tereny od końca XVI wieku. Co prawda nie przetrwał do dziś żaden z setek wiatraków odwadniających, ciągle jednak warto się zapuścić w leniwie płynące rzeczki, takie jak Szkarpawa. Liczne kanały i śluzy są nieodkrytą i mało znaną atrakcją turystyczną. A co ciekawego kulinarnie możemy spotkać na żuławskim szlaku? To zadanie dla naszego kucharza. Wykorzystując lokalne produkty, Karol przygotuje swoje propozycje inspirowane żuławską kuchnią. Będzie łosoś, pojawią się także rozliczne sosy oraz musztardy.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów do Nadleśnictwa Ustka. To niezwykłe miejsce, bo tutejsze lasy sąsiadują z Bałtykiem, a przede wszystkim są położone obok jednej z najbardziej popularnych miejscowości nadmorskich w Polsce. W sezonie przyjeżdża tu wielu wczasowiczów z całego kraju. Miejscowi leśnicy muszą tak prowadzić prace leśne, aby zapewnić przybywającym turystom maksymalne bezpieczeństwo i przygotować dla nich ciekawe trasy widokowe i edukacyjne. Razem z miejscową leśniczką Karol odwiedzi Wydmę Orzechowską, która powstała kilkaset lat temu przez wyrzucone prądami morskimi piaski, przeniesione przez wichry w głąb lądu. Należy ona do dużych wydm o wysokości sięgającej 20 m n.p.m. i rozpiętości ramion około 2 kilometry. Nasz kucharz odwiedzi również nadmorskie klify i piękny bukowy las u ujścia rzeki Orzechówka do morza. Te wyprawy zainspirują go do stworzenia potraw opartych z jednej strony na świeżych rybach morskich, a z drugiej na bogatych darach lasu. Przygotowane dania: 1/ zupa grzybowa, na rybnym wywarze z kapustą; 2/ krótko solone świeże śledzie bałtyckie w olejowej zalewie z cebuli, czosnku, żurawiny i grzybów; 3/ smażony dorsz z kurkowym "chutneyem".

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów na rozpoczęcie nowego sezonu grillowego. Jakie są pierwsze oznaki wiosny w naszym kraju? Jedni zapewne stwierdzą, że wiosnę zwiastuje powrót bocianów po zimowej przerwie. Inni, że pojawienie się świeżej, zielonej trawy na zalanych jeszcze wodą łąkach albo młodziutkie pączki na gałązkach. Ale dla wszystkich smakoszy sygnałem, że wiosna naprawdę już przyszła jest rozchodzący się zapach pieczonego na grillu mięsiwa. Jak Polska długa i szeroka, kiedy tylko promienie wiosennego słońca ogrzeją nasz kraj, na działkach, na polach biwakowych pojawiają się grille. Po długiej jesieni i zimie zgłodniali grillowych przysmaków rodacy rozpalają ogień, a karkówka, kiełbasa, kaszanka trafiają na ruszt. I tak będzie tym razem u Karola, choć jak zwykle przepisy na grillowe smakowitości zostaną złamane. Proponowane potrawy: 1/ karkówka wieprzowa upieczona na drewnianym rożnie na wzór popularnego kebabu, a do tego sos z pieczonej papryki i bakłażana; 2/ pieczone na ruszcie placuszki z ziemniaków z boczkiem, poddane z sałatką z wędzonej makreli; 3/grillowane na metalowej szpadzie szaszłyki z mielonego mięsa, podane z sałatką z cebuli i świeżej kolendry.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa opowie widzom o potrawach naszych przodków, którzy wyjątkowo rygorystycznie przestrzegali nakazów surowego, staropolskiego postu. Dziś postne dania kojarzą nam się przede wszystkim z brakiem mięsa, ale jeszcze kilkaset lat temu w poście nie wolno było spożywać także nabiału: mleka, śmietany, masła oraz jaj. Dozwolone były wyłącznie produkty roślinne i ryby. Zachowały się dawne receptury jak przygotować masło czy śmietanę z migdałów, a jaja do postnych zup wykonywano z mięsa ryb. Dawni Polacy do przestrzegania postów podchodzili bardzo poważnie i znany jest przypadek kłopotów, w jakie wpadł przebywający na Mazowszu nuncjusz papieski, który jadł ser w piątek wedle złagodzonych już znacznie reguł w Zachodniej Europie. A pamiętajmy, że w owych czasach było ponad 150 dni postnych w roku. Co ciekawe, kiedy dziś w sklepie z wegańską czy wegetariańską żywnością widzimy na półkach sery, pasztety, pasty z orzechów, warzyw czy strączkowych, to nie zdajemy sobie sprawy, że wiele podobnych pomysłów znajdziemy w postnej kuchni polskiej sprzed wieków. Jakie potrawy według surowych reguł staropolskiego postu przygotuje Karol Okrasa? Będą to: ser z orzechów nerkowca, pasztet z orzechów włoskich, pieczarek i warzyw oraz dorsz z makaronem z dyni podany z wegańskim majonezem.

Opis (streszczenie): W kolejnym odcinku Karol Okrasa wyruszy do Nadleśnictwa Lidzbark, a konkretnie do leśniczówki Konopaty. Miejsce to niezwykłe, zwłaszcza dla kucharza, bo oprócz pięknych lasów znajduje się tu hodowla bażantów. Ten królewski ptak był jednym z tradycyjnych, staropolskich przysmaków. Do Europy bażanty zostały sprowadzone już w Średniowieczu z Azji, między innymi z Chin. Nieprzypadkowo, bo w starożytnych Chinach bażant był symbolem władzy cesarskiej. Piękne złote pióra kojarzyły się dawnym Chińczykom ze słońcem, a charakterystyczny łopot skrzydeł z grzmotem błyskawicy. Polska szlachta też ceniła go dla pięknego upierzenia. Dlatego pióra z bażanciego ogona nierzadko zdobiły nakrycia szlacheckich głów. Bardzo smakowało również mięso z tego królewskiego ptaka. Ma ono nieco ciemniejszy niż u kurczaka kolor oraz podobny do dziczyzny smak i aromat. Jest ono chude, ma mniej tłuszczu niż drób. Ale jest bardziej wartościowe, ponieważ ptaki te żyją dziko, spożywając naturalny pokarm. Najsłynniejszym i najbardziej lubianym daniem z bażanta był rosół. I to danie nasz kucharz także przygotuje, ale oczywiście według własnego, niecodziennego przepisu. Pierwszą potrawą będzie rosół z pieczonego bażanta z lanymi kluseczkami aromatyzowanymi młodymi pędami świerka. Druga propozycja to pieczone udka bażanta w sosie z czerwonego wina i syropu sosnowego. A trzecia to mielone kotleciki z piersi bażanta w sosie ze smardzów.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zaprezentuje widzom niezwykły i bardzo rzadki przysmak - konfiturę z zielonych orzechów. Przyrządza się ją z niedojrzałych jeszcze, zielonych orzechów włoskich właśnie na przełomie czerwca i lipca. Stare przepisy mówią, że potrzeba nawet ośmiu dni by taką konfiturę przygotować. A potem długo trzeba ją macerować, nawet do kilku lat. O tym wszystkim opowie Karolowi jeden z najlepszych w kraju ekspertów od nalewek i konfitur. Jego babcia słynęła z najlepszych w okolicy konfitur z zielonych orzechów. Stosowała je zarówno do mięs jak i deserów. A do jakich potraw taką konfiturę użyje nasz kucharz? Przygotowane dania: 1/Comberki jagnięce w salsie z rukoli i konfitury z zielonych orzechów; 2/Lody z kawą zbożową wzbogaconą orzechową konfiturą; 3/Placki z ziemniaków i sera z orzechową konfiturą, usmażone w lecącym balonie.

Opis (streszczenie): Tym razem, Karol Okrasa zaprosi na opowieść o pieczarkach. Starsi widzowie pamiętają, jak w czasach PRL - u często zajadali się ówczesnymi hot - dogami. Taki ciepły hot - dog zmarzniętemu człekowi wydawał się boski. Ale cóż to był za hot - dog? Otóż wówczas mięso, a więc i parówki, były na kartki. Zatem zaradni Polacy, można nawet powiedzieć poprzednicy Karola w łamaniu przepisów wymyślili polskiego hot - doga, który był nadziany farszem z pieczarek. Bo pieczarki nie były na kartki w przeciwieństwie do parówek. Tzw. prywaciarze, czyli rolnicy w starych stodołach i szopach produkowali pieczarki na przekór systemowi, który tymczasem walczył na odcinku braków w zaopatrzeniu pracującej ludności miast i wsi w mięso oraz jego przetwory. Innym daniem z tego czasu, które królowało w stołówkach szkolnych czy pracowniczych, był kotlet z ziemniaka (zamiast z mięsa) z sosem pieczarkowym. Serwowano też często pieczarki a la flaczki. Dziś warto do pieczarek wracać. Okazało się bowiem, że pieczarki zawierają sporo witamin i składników mineralnych. Nie są zatem tak bezwartościowe, jak sądzono do niedawna. Karol zaprezentuje trzy propozycje potraw z pieczarek. Na początek flaczki z pieczarek i boczniaków, potem będzie pasztet z pieczarek, soczewicy i kapusty, a na koniec kotlety ziemniaczane z sosem pieczarkowym.

Opis (streszczenie): W swojej kolejnej wyprawie kulinarnej Karol Okrasa zaprasza widzów na gotowanie z wędzoną śliwką z Beskidu Wyspowego, występującą pod nazwą suska sechlońska. To produkt regionalny, wpisany na europejską listę produktów o chronionym pochodzeniu geograficznym, który powszechnie kupowany jest w okresie Bożego Narodzenia. Wędzone, suszone owoce służą przede wszystkim do przyrządzenia wigilijnego kompotu. Wedle legendy już w XIII wieku Święta Kinga sprowadziła na górzyste tereny Beskidów śliwki węgierki, które w nowym miejscu znalazły dobre warunki uprawy. Sama nazwa suska oznacza ususzoną i uwędzoną śliwkę, zaś określenie sechlońska pochodzi od nazwy wsi Sechna, gdzie tradycje uprawy i wędzenia śliwek sięgają XVIII wieku. Drelowane ręcznie śliwki węgierki wędzone są kilka dni w dymie z drewna bukowego w specjalnych wędzarniach czyli tak zwanych suśniach. Jakie potrawy z udziałem wędzonych śliwek przygotuje nasz kucharz? Choć nie będzie tradycyjnego kompotu z suszu, to zobaczymy śledzie z grzybami i salsą z wędzonej śliwki, będą też słodkie pierogi z wędzonymi śliwkami i masłem piernikowym, na poświąteczny obiad jagnięcy gulasz z wędzoną śliwką na karmelowym piwie i czerwonym winie.

Opis (streszczenie): W tym odcinku Karol Okrasa zaprasza widzów do Starej Oranżerii przy pałacu w Nieborowie na opowieść o cytrusach w kuchni polskiej. Starsi widzowie, pamiętający czasy PRL - u, wspominają, że pomarańcze były wówczas pożądaną rzadkością i pojawiały się prawie wyłącznie w okresie Bożego Narodzenia. Nawet ówczesna prasa donosiła z dumą przed świętami o płynącym z bratniej Kuby statku pełnym pomarańczy. Dziś media raczej nie informują o kolejnych transportach cytrusów, bo pomarańcze i mandarynki są dostępne w każdym niemal sklepie. Ale pomarańcze na polskich stołach pojawiły się już dużo wcześniej. W XVI i XVII wieku europejscy kupcy przywozili z zamorskich krain wiele egzotycznych sadzonek, a jednocześnie nastąpił, zwłaszcza we Włoszech, technologiczny rozwój produkcji płaskiego szkła. To spowodowało powstawanie od XVII wieku licznych oranżerii. Jedną z najsłynniejszych była Oranżeria przy Pałacu w Wersalu. Ale również w naszym kraju zaczęto wznosić tego typu budowle. Przykładem jest Stara Pomarańczarnia w Łazienkach Królewskich zbudowana w latach 1786 - 1788 według projektu Dominika Merliniego. Nie tylko królowie, ale każdy bogaty arystokrata czy szlachcic chciał mieć własną kolekcję egzotycznych roślin, najlepiej takich dających owoce na stół. Z XVII wieku pochodzą polskie przepisy z użyciem pomarańczy z rękopiśmiennej książki kucharskiej z dworu Radziwiłłów, przodków późniejszych właścicieli pałacu w Nieborowie. Nasz kucharz wraz z pracownicą muzeum w Nieborowie oprowadzi widzów po oranżerii, a następnie przygotuje dania z wykorzystaniem pomarańczy i mandarynek. Propozycje: 1/ Mandarynki kandyzowane w korzennym syropie; 2/ Dorsz w maślanym sosie pomarańczowo - kaparowym; 3/ Cytrusowy ryż z kurczakiem i mandarynkami.