POCZET ŚWIRÓW POLSKICH godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Autor i prowadzący program, to Jan Wołek, artysta nieszablonowy i człowiek wielu talentów: malarz, pisarz, poeta, autor 3000 piosenek oraz przyjaciel, a co najmniej dobry znajomy wszystkich liczących się postaci ze świata kultury. Jan Wołek podjął się misji i wyszukuje w Polsce pokrewne mu dusze, ludzi nietuzinkowych, ogarniętych niezwykłą pasją. Takich, którzy mają szalone pomysły, pielęgnowane od lat, za zgodą i poklaskiem otoczenia lub pod prąd. Co ważne - z sukcesami. Autor odwiedza gości programu w ich środowisku naturalnym, przybywa do matecznika, gdzie dzieje się akcja, korzysta z zaufania lub je zdobywa, poznaje detale projektów, mechanizmy działań, komentuje i recenzuje, zawsze przyjaźnie nawet, jeśli z dystansem. Jan Wołek to świetny gawędziarz i człowiek pełen humoru, a przy tym mistrz bon motów. Goście mu nie ustępują, co wiemy po zrealizowanych zdjęciach "uciekających". Rozmowy są przezabawne i inspirujące. Bohaterowie odcinków to artyści, którzy na marginesie twórczości mają swoje dziwne pasje. To także animatorzy kultury, twórcy niezwykłych kameralnych projektów znanych wtajemniczonym. Mieszkają w całej Polsce.

Opis (streszczenie): DARIUSZ MILIŃSKICzłowiek oczadzony cudownym, wzorcowym szaleństwem twórczym. Nie ma pomysłów nie do zrealizowania. Pod wpływem nagłych iluminacji jest skłonny podjąć się realizacji najdziwniejszych przedsięwzięć. Zbudować w szczerym polu czterdziestometrową arkę wysoką na trzy piętra - proszę bardzo. Zamek Legend Śląskich - czemu nie? Muzeum Uchodźców - jest. Muzeum Sztuki Sakralnej - gotowe. Gród piastowski - oto on. Koń Trojański - obecny. I to wszystko we wsi u stóp Gór Izerskich. Prowadził teatry, organizował plenery. Artysta malarz. Niepowtarzalny. A wszystko to w Jego poetyce. Spod jednej ręki. Konsekwentne i spójne. Połowa wsi realizuje Jego pomysły. Wszechogarniający świerzb twórczy. Gęba Mu się nie zamyka. Mówi o sobie, że jest sknerusem. Gdy tylko komuś dzieje się źle, ten "sknerus" rzuca się w wir pomocy. Wciąga siebie i ludzi w licytacje, zbiórki. Niezwykle nasycone życie. Aż dziw, że to wszystko mieści się w jednym Człowieku.

Opis (streszczenie): W programie Jerzy Satanowski, jeden z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów muzyki teatralnej i filmowej. Napisał setki utworów muzycznych, a także setki piosenek. Jego "nadwornym" autorem był Edward Stachura. Po śmierci poety swoje zaufanie Satanowski zdeponował w ręce piszącego te słowa, Jana Wołka: "Jerzy jest także wziętym reżyserem widowisk estradowych. Uwielbiany przez piosenkarzy i aktorów śpiewających. Za kompetencje, spokój, jasno określoną wizję i skuteczną łagodność. Raczej mroczny, ale z wielkim poczuciem humoru. Po przejściach. Stonowany niepokój towarzyszył Mu zawsze. Kolekcjoner. Otacza się antykami, które kolekcjonuje z pasją i znawstwem. Wszystko co piękne musi wpaść w Jego ręce. Tworzy świat piękny i barwny. Rozpoznawalny. Jestem dumny, że się o mnie potknął".Autor i prowadzący program, Jan Wołek, to artysta nieszablonowy i człowiek wielu talentów: malarz, pisarz, poeta, autor 3000 piosenek oraz przyjaciel, a co najmniej dobry znajomy wszystkich liczących się postaci ze świata kultury. Podjął się misji i wyszukuje w Polsce pokrewne mu dusze, ludzi nietuzinkowych, ogarniętych niezwykłą pasją, którzy mają szalone pomysły, rozwijane od lat, za zgodą i poklaskiem otoczenia lub pod prąd. Autor odwiedza gości programu w ich środowisku naturalnym, gdzie dzieje się akcja, korzysta z zaufania lub je zdobywa, poznaje detale projektów, mechanizmy działań, komentuje i recenzuje, zawsze przyjaźnie - nawet, jeśli z dystansem.

Opis (streszczenie): Autor i prowadzący program, Jan Wołek, to artysta nieszablonowy i człowiek wielu talentów: malarz, pisarz, poeta, autor 3000 piosenek oraz przyjaciel, a co najmniej dobry znajomy wszystkich liczących się postaci ze świata kultury. Jan Wołek podjął się misji i wyszukuje w Polsce pokrewne mu dusze, ludzi nietuzinkowych, ogarniętych niezwykłą pasją. Takich, którzy mają szalone pomysły, pielęgnowane od lat, za zgodą i poklaskiem otoczenia lub pod prąd. Co ważne - z sukcesami. Autor odwiedza gości programu w ich środowisku naturalnym, przybywa do matecznika, gdzie dzieje się akcja, korzysta z zaufania lub je zdobywa, poznaje detale projektów, mechanizmy działań, komentuje i recenzuje, zawsze przyjaźnie nawet, jeśli z dystansem. Jan Wołek to świetny gawędziarz i człowiek pełen humoru, a przy tym mistrz bon motów. Goście mu nie ustępują. Rozmowy są przezabawne i inspirujące. Bohaterowie odcinków to artyści, którzy na marginesie twórczości mają swoje dziwne pasje. To także animatorzy kultury, twórcy niezwykłych kameralnych projektów znanych wtajemniczonym.Krzysztof Daukszewicz, nieodrodne (choć już nieco postarzałe) dziecko Mazur. Jest stąd i tu wrócił po stołecznych tułaczkach i darciu butów na estradach Polski - i jak to się mówi - nie tylko. Zaczynał jako wiejski nauczyciel z artystowskimi ambicjami, co pozwoliło mu wygrać wiele znaczących festiwali. Miłe złego początki. Wiele płyt, książek, koncertów. Klasyk polskiej satyry w wydaniu gadanym, pisanym i śpiewanym. Wiele z Jego tekstów żyje w naturalnym obiegu, a On sam ciągle jest zapraszany do udziału w przeróżnych imprezach artystycznych. Najchętniej jednak siedzi w zaciszu swojego mieszkanka, tuż nad jeziorem w samym środku lasu. Tu łapie ryby (te które się dają złapać), gra na gitarze i myśli. A że myślenie ma przyszłość, to coś sobie już zabezpieczył. Dowcipny, krytyczny, ale serdeczny ludziom. To dobry zestaw. W zasadzie samotnik, który wychodząc do ludzi z racji zawodu spotyka ich od razu wielu. To jak parę razy w roku najeść się czekolady do granic przyzwolenia organizmu. Więc przyzwala i znów zanurza się w swoją samotność. W swoją odrębność.

Opis (streszczenie): ARTUR ANDRUSRadiowiec. Syn Józefa i Stefanii. Wychował się w Solinie. Zastępca redaktora naczelnego pisma "Harcerz Sanocki Mały" (co nie zapowiadało wzrostu ponad 1.90). Po działalności we wszelkich "radiowęzłach" ukończył studia dziennikarskie na UW. We wczesnych latach młodzieńczych prowadził audycję "Kącik wesołej piosenki" i tak mu zostało do dziś. W III programie PR prowadził i redagował "Powtórkę z rozrywki". Jednocześnie żywo uczestniczył w kabaretowym życiu estradowym. Jego "ojcami" byli Przybora, Kreczmar, Młynarski i Kofta. Ciepłe i eleganckie poczucie humoru. Nic z kwaśnej złośliwości. Poszukuje paradoksów w naszej codzienności i naszych narodowych przywar. Zawsze z ciepłym uśmiechem. Więcej w tym serdeczności do świata, jak pretensji.

Opis (streszczenie): Autor i prowadzący program, Jan Wołek, to artysta nieszablonowy i człowiek wielu talentów: malarz, pisarz, poeta, autor 3000 piosenek oraz przyjaciel, a co najmniej dobry znajomy wszystkich liczących się postaci ze świata kultury. Podjął się misji i wyszukuje w Polsce pokrewne mu dusze, ludzi nietuzinkowych, ogarniętych niezwykłą pasją. Takich, którzy mają szalone pomysły, pielęgnowane od lat, za zgodą i poklaskiem otoczenia lub pod prąd. Co ważne - z sukcesami. Autor odwiedza gości programu w ich środowisku naturalnym, przybywa do matecznika, gdzie dzieje się akcja, korzysta z zaufania lub je zdobywa, poznaje detale projektów, mechanizmy działań, komentuje i recenzuje, zawsze przyjaźnie nawet, jeśli z dystansem.

Opis (streszczenie): "CZERWONY TULIPAN" W cudnym mieście, Olsztynie, którego uroda ciągle nie jest doceniana w wymiarze na jaki zasługuje mieszka sobie Stefan Brzozowski (obecnie zasłużony obywatel miasta, który nie płaci za tramwaje - którymi nie jeździ). Ów Stefan lat temu z 50 wpadł na pomysł założenia zespołu. Zespół nazywał się różnie, aż w końcu ewoluował do nazwy "Czerwony tulipan". Grają od pół wieku w niemal niezmienionym składzie, co samo w sobie jest fenomenem. Na zespół składa się trzech panów i dwie panie (Krysia Świątecka i Ewa Cichocka). Nie kłócą się, nie walczą o przewodnictwo stada. Żyją w niemal doskonałej symbiozie. 50lat "prycza w pryczę". Rodzaj szaleństwa kolektywnego. Razem podejmują decyzje repertuarowe i koncertowe, choć za samca alfę uważają Stefana. On ma głos decydujący, choć nie nadużywa go. Wszyscy grają i śpiewają (Krysia - dobrze wykształcony muzyk, Ewa - aktorka i tancerka). Repertuar przebrany i ambitny, choć bywa i prześmieszny - ot, dla poluzowania gumki.