Alive, dramat w Andach godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Historia ta, chociaż nieprawdopodobna, wydarzyła się naprawdę w 1972 r., szeroko donosiły o niej media. Dwa lata później ukazała się książka Piersa Paula Reada opisująca dramat, jaki rozegrał się w Andach, na wysokości ok. 3,5 tys. metrów n.p.m. Właśnie ta książka posłużyła za kanwę scenariusza przejmującego filmu Franka Marshalla, przypominającego nam, jak niewiele każdego dnia naszego życia dzieli zwyczajność od horroru, jak w sytuacji ekstremalnej to, czym dotąd żyliśmy, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, jak łatwo człowiek subtelny może zamienić się w zwierzę, a ktoś małego ducha nagle zdobyć się na wielkość. 13 października 1972 r. urugwajski samolot wyrusza do Chile, wioząc na mecz urugwajską drużynę rugby. Oprócz zawodników na pokładzie są także krewni i przyjaciele graczy. Wszystkim dopisują humory, chociaż prognozy nie zapowiadają najlepszej pogody. Nad Andami warunki atmosferyczne gwałtownie się pogarszają. Gęsta mgła i porywisty wiatr sprawiają, że maszyna zahacza o skaliste wierzchołki gór, traci sterowniki, a następnie pęka na pół. Ogon samolotu spada na ziemię, pęd powietrza porywa kilka osób, chwilę później przednia część kadłuba osiada z hukiem na zaśnieżonym zboczu góry. Pasażerowie siedzący w tej części samolotu w większości przeżywają katastrofę, chociaż jest także kilkoro rannych. Najciężej poszkodowani piloci niebawem umierają, ich los podzieli jeszcze paru rannych pasażerów. Reszta - przerażona i zszokowana - próbuje zrozumieć, co się stało. Wszyscy są przekonani, że lada chwila rozpocznie się akcja poszukiwawcza, że następnego dnia przybędzie ratunek. Antonio, kapitan drużyny, przejmuje dowodzenie. Pod jego okiem z resztek foteli i znalezionych w luku bagażowym walizek udaje się zrobić schronienie przed sięgającym trzydziestu stopni mrozem, lodowatym wiatrem i głębokim śniegiem. Wszyscy dostają ciepłe ubrania, a skromne zapasy żywności są sprawiedliwie rozdzielane między tych, co ocaleli. Ale spodziewany ratunek nie nadchodzi. Po ośmiu dniach rozbitkowie dowiadują się z rozpaczą ze znalezionego radia tranzystorowego, że zaprzestano poszukiwań, gdyż uznano, że nikt nie mógł przeżyć katastrofy i tak ekstremalnych, wysokogórskich warunków. Ocalali ludzie nie zamierzają jednak się poddawać. Trzej ochotnicy podejmują wyprawę w celu odnalezienia ogona samolotu, licząc, że znajdą tam baterie, które pomogą uruchomić uszkodzone radio i nadać komunikat. Niestety, chociaż udaje się odnaleźć baterie, radio nadal nie działa. Gdy kończą się resztki żywności, rozbitkowie stają wobec widma śmierci głodowej. Nie mając innego wyjścia, przełamując opory moralne i wstręt, decydują się na dokonanie aktu kanibalizmu: zaczynają zjadać zwłoki współtowarzyszy, którzy nie przeżyli upadku samolotu. Lawina, która schodzi pewnej nocy, zabija kolejnych osiem osób, w tym także Antonia. W tej sytuacji dowodzenie grupą przejmują Roberto - zawodnik rugby, a na co dzień student medycyny, oraz Nando, który stracił w katastrofie matkę i siostrę. Po 60 dniach spędzonych w górach silny psychicznie Nando dochodzi do wniosku, że dalsze czekanie zakończy się śmiercią wszystkich ocalałych. Przekonuje Roberta, że trzeba ruszyć po pomoc. Pierwsza próba, w którą wyruszają z jeszcze jednym z kolegów, kończy się fiaskiem, wszyscy trzej omal nie zamarzają z wychłodzenia i głodu. Ale Nando nie odpuszcza. Przekonuje kolegów, że trzeba spróbować ponownie. Jeśli dotrą do chilijskich dolin, sprowadzą ratunek.

Opis (streszczenie): Historia ta, choć nieprawdopodobna, wydarzyła się naprawdę w 1972 r. 2 lata później ukazała się książka Piersa Paula Reada o dramacie w Andach, na wysokości ok. 3, 5 tys. m n.p.m. Książka posłużyła za kanwę scenariusza przejmującego filmu.

Opis (streszczenie): (N) Historia ta, choć nieprawdopodobna, wydarzyła się naprawdę w 1972 r. 2 lata później ukazała się książka Piersa Paula Reada o dramacie w Andach, na wysokości ok. 3, 5 tys. m n.p.m. Książka posłużyła za kanwę scenariusza przejmującego filmu.

Opis (streszczenie): Jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń dwudziestego wieku. Katastrofa, która wywołała liczne kontrowersje i dyskusje. W październiku 1972 roku w Andach rozbił się niewielki samolot. Wśród pasażerów byli między innymi młodzi sportowcy, którzy lecieli na mecz. Część z pasażerów przeżyła katastrofę, jednak nigdy nie doczekali się nadejścia pomocy. Postanowili o własnych siłach zejść z gór. Musieli pokonać ponad jedenaście tysięcy metrów, które dzieliły ich od cywilizacji. Nie mieli odpowiednich ubrań ani sprzętu, nie mieli też zapasów żywności. Los nie pozostawił im żadnego wyboru, ci, którzy pragnęli przeżyć, musieli przejść przez najcięższą z prób. Po blisko dwóch miesiącach od katastrofy, wyczerpani rozbitkowie dotarli do celu. Gdy ucichła wrzawa i radość spowodowana ich cudownym ocaleniem, odezwały się głosy kwestionujące ich heroizm. Pojawiły się nawet oskarżenia o kanibalizm.