12 małp godziny emisji w telewizji, obsada, kiedy leci i gdzie obejrzeć

Opis (streszczenie): Thriller science-fiction. 2035 rok - nieliczni ocaleli ludzie żyją pod ziemią, gdzie schronili się przed zarazą, od lat trapiącą ludzkość. Więzień James Cole (Bruce Willis), na ochotnika wysłany w przeszłość, aby zebrać informacje o pochodzeniu wirusa, wskutek pomyłki trafia do roku 1990. Jego wyjaśnienia wydają się tak dziwaczne, że Cole zostaje osadzony w szpitalu psychiatrycznym, gdzie trafia pod opiekę dr Kathryn Railly (Madeleine Stowe) – eksperta w dziedzinie różnorodnych psychoz oraz poznaje wśród wielu innych pacjentów – Jeffrey’a Goinesa (Brad Pitt), szalonego syna znanego wirusologa (Christopher Plummer). Pomiędzy atakami szału Jeffrey zapowiada nadchodzącą katastrofę i przestrzega przed zgubnymi skutkami eksperymentów medycznych, prowadzonych przez jego ojca... „12 małp” to zrealizowana po mistrzowsku, futurystyczna opowieść. Szczególnie zapadają w pamięć oniryczne sceny, w których jesteśmy świadkami halucynacyjnych wizji Cole’a. Autorem zdjęć był nominowany do Oscara, Roger Pratt. Natomiast wyreżyserował ten niezwykły film Terry Gillian, przed laty członek legendarnej grupy Monty Python, później znany z takich obrazów filmowych, jak: „Bandyci czasu”, „Brazil” i „Fisher King”, które z tym filmem łączy motyw podróży w czasie. 12 małp” otrzymało dwie nominacje do Oscara®: za Najlepsze kostiumy (Julie Weiss) i za Najlepszą drugoplanową rolę męską (Brad Pitt).

Opis (streszczenie): Mężczyzna z postapokaliptycznej przyszłości cofa się w czasie, aby odkryć źródło śmiertelnej zarazy, która zdziesiątkowała ludzkość.

Opis (streszczenie): W świecie przyszłości, wyniszczonym przez epidemię, jeden ze skazańców otrzymuje misję cofnięcia się w czasie i zebrania informacji na temat stworzonego przez człowieka wirusa, który zabił większość ludzkości.

Opis (streszczenie): Jest rok 2035. Wiele lat temu w zamachu terrorystycznym, w którym użyto broni biologicznej, zginęło kilka miliardów ludzi. Ci, którzy ocaleli żyją odizolowani od świata w podziemiach. Aby zażegnać grożące ludzkości niebezpieczeństwo, wirus musi być zniszczony. Więzień James Cole (Bruce Willis) może ubiegać się o skrócenie wyroku, jeżeli podejmie się niebezpiecznej misji. Wyruszy w podróż w czasie do roku 1996, do Filadelfii, skąd ma przywieźć próbkę wirusa do badań. Prototypowy wehikuł czasu ulega awarii i przenosi Cole'a do roku 1990. Cole trafia do zakładu dla obłąkanych, gdzie spotyka Jeffreya Goinesa (Brad Pitt), syna naukowca, który zajmował się badaniami nad wirusem. Dwanaście Małp to jeden z najciekawszych thrillerów w historii współczesnego kina. Fascynuje nie tylko, jako wyjątkowo nowatorski obraz z gatunku science fiction, ale również jako film psychologiczny, w którym wykorzystano wiedzę o takich zjawiskach w jak syndrom Kasandry, czy syndrom sztokholmski. W scenariuszu wykorzystano również wątki zaczerpnięte z teorii słynnego astrofizyka doktora Igora Nowikowa. To również kolejny obraz we współczesnej sztuce, który zajmuje się intrygującym i niepokojącym wielu ludzi zjawiskiem, jakim jest déja vu. James Cole widzi w snach wciąż tego samego mężczyznę, który ginie zastrzelony na lotnisku. Cole, podobnie jak resztka zdziesiątkowanej przez śmiercionośnego wirusa ludzkości, żyje w podziemiach. W 1996 r. wybuchła epidemia wywołana sztucznie zmutowanym wirusem. Zginęło wówczas ponad 5 miliardów ludzi. Epidemia nie była kwestią przypadku, wirusa wykorzystali terroryści z radykalnej organizacji o nazwie Armia 12 Małp. Wirus dziesiątkował ludność w zastraszającym tempie, ci, którzy ocaleli musieli schronić się pod ziemią. Na powierzchni pozostały uodpornione na chorobę dzikie zwierzęta. Aby odzyskać Ziemię dla ludzi, należy zwalczyć wirusa, i aby tego dokonać, trzeba zdobyć jego szczep sprzed mutacji genetycznej. Ktoś musi cofnąć się w czasie do dni poprzedzających epidemię, dotrzeć do Filadelfii, gdzie zaczęła się zaraza i zdobyć próbkę wirusa. James Cole wie, że ta misja może skończyć się tragicznie, ponieważ naraża go na kontakt z wirusem i ponadto wystawia na niebezpieczeństwo podróży w czasie, przy wykorzystaniu technologii dalekiej od doskonałości. Mimo wszystko podejmuje się misji, aby wyrwać się z więzienia. Zamiast trafić do roku 1996, Cole ląduje w 1990. Natychmiast popada w konflikt z prawem. Schwytany, uparcie twierdzi, że odbył podróż w czasie. Zostaje uznany za osobę niepoczytalną i umieszczony w zakładzie dla obłąkanych. Opiekuje się nim doktor Kathryn Railly (Madeleine Stowe). W zakładzie przebywa również Jeffrey Goines, syn doktora Goinesa (Christopher Plummer) słynnego wirusologa. Jeffrey uchodzi za szaleńca, cierpiącego na syndrom Kasandry, bowiem przepowiada światu rychłą katastrofę. James szybko nawiązuje z nim porozumienie i właśnie dzięki niemu ucieka z zakładu. Powraca do przyszłości, aby podjąć kolejną próbę cofnięcia się w czasie. Tym razem na krótko ląduje w czasach pierwszej wojny światowej. Po tym epizodzie wreszcie trafia do roku 1996, na kilka dni przed wybuchem epidemii. W tym czasie doktor Railly została naukowcem badającym przypadki osób, które twierdzą, że posiadły zdolność podróżowania w czasie. Cole trafia na jeden z jej odczytów i porywa ją. Railly najpierw uważa Cole'a za szaleńca, ale nabiera do niego zaufania, gdy zdobywa dowody na to, że Cole był uczestnikiem pierwszej wojny światowej. Railly i Cole zaczynają działać razem. Z pewnością wielu psychologów uznałoby, że doktor Railly stała się jednym z przypadków syndromu sztokholmskiego, bowiem zakochała się w swoim oprawcy i zaczęła z nim współpracować. Railly i Cole docierają do Armii 12 Małp i do samego doktora Goinesa. Ich misja zostaje zakończona. Dla naukowców z przyszłości pozostawiają niezbędne do walki z epidemią wskazówki, sami zaś postanawiają uciec. W drodze na lotnisko okazuje się, że prawdziwe zagrożenie pojawi się jednak nie tam, gdzie się go spodziewali. W ostatniej chwili dowiadują się, że doktor Peters (David Morse) próbuje właśnie wnieść próbkę wirusa na pokład jednego z samolotów. Cole usiłuje mu to uniemożliwić. Dochodzi do strzelaniny, w której Cole zostaje ranny. A zatem to on jest tym mężczyzną umierającym na lotnisku, którego zawsze widział w swoich snach.